นายหล่อหน้ากั้ก VS ยัยหมวยน่าเลิฟ

"นายทำงานนี้มานานมากเท่าไรเเล้ว"
"ก็ไม่นานเท่าไรครับ"
เดเรียสพูดพร้อมชูไอศครีมรสสตอ(เบอร์รี่) พอฉันจะหยิบเงินออกมาจากกระเป๋าเงิน แต่พอเปิดดูก็ไม่มีเงินเลยแม้แต่บาทเดียว
"เอ่อ..เดเรียสวันนี้สนใจจะเลี้ยงจ่ายให้คนสวยแถวนี้ไม"
"ไหนละครับ คนสวยน่ะ"เดเรียสทำหน้าเจ้าเล่ห์แล้วหันซ้ายหันขวาแล้วหันมาหาฉัน
"ก็ฉันนี้ไงละยะมองไม่เห็นหรือว่าตาไม่ถึงกันแน่"
ฉันทำหน้างอนเล็กน้อย ก่อนที่จะเดืนหนีไปไม่กี่ก้าว
"อ้าว!เธอยังไม่จ่ายเงินค่าไอศครีมเลยนะ"
เดเรียสพูดเสียงทิ้งท้าย ก่อนที่จะยื่นมือขอเงิน(ฉันนี้เเหละติดหนี้นายนั่นToT)ฉันหันหลังมองอย่างวอนตายแล้วทันใดนั้นฉันก็นั่งขุกเข่าขออย่างใดอย่างหนึ่ง
"นายอย่าคิดทำร้ายเด็กน้อยตาดำๆเลยนะ"
"ไม่เห็นจะดำเลย ออกจะลูกครึ่งด้วยซ้ำ"
เดเรียสหัวเราะมีลักยิ้มเล็กๆผลุดออกมา"นายมีลักยิ้มด้วยเหรอ"ฉันถามเพื่อมั่นใจ (เผื่อว่าอาจจะเป็นเกลือนก็ได้)
"เปล่า..มันเป็นลอยเฉยๆอ่ะ"
"เป็นลอยอะไรของนาย"
"มันเป็นตั้งแต่เกิดโว้ย!"เดเรียสพูดอย่างเหลืออดเหลือทน
"โอเคฉันถามนายเป็นครั้ง สะ...."กรี้ด!!!หมอนี้ขโมยจูบเเรกของฉันไป ร่างกายของฉันร้อนผ่าวขึ้นครั้งใหญ่ รอยจูบีที่ร้อนดั่งภูเขาไฟกำลังปะทุ ป้าบอกออกไปเลยว่า'จูบนี้ร้อนมากคุณผู้ชม'
"นายจูบฉะ..ฉันทำไม"
"ก็เธอพูดมากนัก ไม่มีทางเลือกนี้ ฉันก็เลย..."เดเรียสกำลังจะพูดคำที่ทุเรศที่สุดในชีวิต แต่โชคยังดีหมอนี้จูบฉันนิดเดียว แม่งั้นฉันคง.....
"ฉันขอเป็นหนี้นายตลอดชีวิตเลย"
"ทำไมเธอพูดอย่างนั้น "นายนี่ยังคงยิ้มอย่างดีอกดีใจเหมือนเดิม ฉันรีบวิ่งออกไปพร้อมคำพูดที่ว่าอย่าได้เจอนายอีก เจ็บใจเจ็บจัยยย!!! นะ...นายมันเทพบุตร(มารร้าย มารรัก)
                                                               ติดตามชมตอนที่3นะจ๊ะ