นายหล่อน่ากั้ก VS ยัยหมวยน่าเลิฟ

ปีพ.ศ.255x
สาวน้อยคนหนึ่งเดินออกมาจากเครื่องบินอย่างสง่างาม (พอเถอะอยากจะอ้วก) ฉันเดินออกมาจากสนามบินสุวรรณภูมิ แล้วอยู่ๆก็มีป้าคนหนึ่งเดินไปเดินมาอยู่รอบๆฉัน
"ป้าค่ะ..มีอะไรไห้หนูช่วยไม"
"ป้าไม่มีอะไรมากหรอก..ก็แค่โดนขโมยเงินตั้งแต่เมื่อช้าวนี้แล้วละ"
ป้าคนเดิมพูดอย่างหงอยๆก่อนที่จะเดินห่างจากฉันไปก้าวหนึ่งแล้วก็ล้มลงไปต่อหน้าต่อตา
"ป้าค่ะเป็นอะไรเหรอค่ะ!"
"ป้าไม่ได้กินข้าวมาตั้งแต่เมื่อช้าวนี้แล้ว"
"อือ..ถ้างั้นหนูไห้เงินไปกินข้าวนะ"ฉันหยิบกระเป๋าเงินแล้วค่อยๆเอาธนบัตรใบร้อยออกมาใบหนึ่ง แล้วยื่นให้ป้าคนนั้น
"ป้าค่ะนี่่ค่ะเอาไปกินข้าวต้มหน้าสนามบิน"
"มันไม่พอหรอก..ป้าต้องกลับบ้านนอกน่ะ"
"เอางี้นะคะ เอ่อ เอาไปเลยสามพันแล้วรีบกลับเลยนะค่ะ"
ป้าคนนั้นเดินออกห่างฉันไปหลายเมตรก่อนที่จะตามไปด้วยการวิ่ง ฉันเดินออกมาจากสนามบินเพื่อไปหารถเเท็กซี่เข้าไปหาคอนโดหรูๆแพงๆอยู่ สามชั่วโมงต่อมาเมื่อฉันหาคอนโดในกรุงเทพได้แล้วต่อไปฉันต้องหาของกินในเมืองก่อนเข้านอน แต่ฉันไปไม่เท่าไรก็เจอกับวัยรุ่นชายกลุ่มใหญ่ๆถือทั้งไม้ถือทั้งก้อนหิน ฉันว่าแล้วหาคอนโดใกล้โรงเรียนช่างกลเมื่อไร มีเรื่องเมื่อนั้น
"เพือนๆเราว่าไม่ต้องเอาก้อนหินไปปาไส่รถแล้ว"
"ทำไมว่ะ!แกก็รู้ว่ามันเป็นงานของเรานะโว้ย"นักเรียนช่างกลคนที่สองพูดขึ้น
"ก็ฉันเจอหญิงสาวน่ารักน่าหม่ำ สงสัยเป็นเด็กมาจากเมืองนอก"
วัยรุ่นกลุ่มนั้นเดินเข้ามาหาช้านนนน!!
"พี่ค่ะ ใจเย็นก่อนนะคะหนูว่า..อุ้บ"oxoกรี้ด!!!พวกนี้รังเเกฉัน ชายหัวมีเคราน่ากลัวปิดปากฉันแล้วหลากเข้าไปแถวก้องขยะก้องหนึ่งที่ไม่มีคนเดินไปเดินมาเลยเเม้แต่คนเดียว พวกนั้นเอาหมัดทุ่มเข้าที่ท้องของฉัน 
1 ชั่วโมงต่อมา
OoOฉันลืมตาขึ้นก็พบกับว่าฉัน...
"ทะ ที่ไหนอ่ะ"ฉันมองรอบกายก็พบว่าฉันอยู่ที่ถังขยะระเหวกบางรักซอยสิบเเปด
"เอ้า!หนูยังไม่กลับอีกเหรอ ป้าเห็นตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้วนะ"
ป้าคนหนึ่งซึ่งคาดว่าเป็นแม่บ้านคนแถวนี้ฉันเลยตัดสินใจเดินหนีออกมาจากระเหวกนั้นแล้วปล่อยเสียงฮือๆออกมาดังลั่น ตอนนี้ฉันเดินมาอยู่ในสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง แล้วนั่งอยู่ข้างร้านไอศครีมที่มีชื่อว่า'มะนาวสด'ฉันเดินเข้าหน้าร้านไอศครีมแล้วสั่ง
"พี่ค่ะ..ขอรสสตอ..."ฉันยังพูดไม่จบ เพราะฉันเจอเข้ากับเทพบุตรสุดหล่อหน้าตาหน้ารักคนหนึ่งเข้าเเล้ว
"เอารสอะไรนะครับ"
"ชื่ออะไรหรอค่ะ"ฉันทำตาปริบไส่พ่อหนุ่มหล่อหน้าใสคนนั้น
"เอ่อ..ผมชื่อเดเรียสครับ"