พันธะสัญญาแห่งราตรีกาล

10.0

เขียนโดย Bunny

วันที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553 เวลา 08.26 น.

  1 chapter
  5 วิจารณ์
  7,239 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) บทนำ ปีศาจแห่งรัตติกาล

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ลอนดอน ค.ศ. 1988
 
                “หยุดซะพ่อหนุ่ม !! ถ้าไม่อยากตาย... ” ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ชักมีดออกมาขู่ด้วยน้ำเสียงแหบต่ำ “...อย่างทรมานล่ะนะ” ชายอีกคนพูดสำทับขึ้นพร้อมทั้งล็อกคอชายหนุ่มในผ้าคลุมตัวสีดำไว้อย่างแน่นหนา บัดนี้เขาถูกล้อมด้วยเหล่าชายฉกรรจ์นับ 10 คน...กลุ่มโจรกลางเมืองที่ตำรวจออกหมายจับ พวกมันก่อคดีปล้น ฆ่า ข่มขืนมากกว่าสองร้อยคดีในช่วง 1 ปีที่ผ่านมา
 
 
                “ช่างโชคดีจริงๆ...ช่วงนี้ลูกค้ากำลังขาดแคลนอยู่พอดี ไม่คิดว่าจะมีหมูมาหาถึงบ้านอย่างนี้ ฮ่าฮ่าฮ่า” ชายคนที่ตัวใหญ่ที่สุดหัวเราะเดินเข้ามากระชากผ้าคลุมของชายผู้ตกเป็นเหยื่อ เผยให้เห็นผมสีน้ำเงินเข้มราวกับรัตติกาล ใบหน้าหล่อคมคายค่อยๆเงยขึ้นอย่างถือตัว เขาสบถออกมาเบาๆเมื่อเจ้าตัวใหญ่ใช้มือจับที่สองแก้มของเขา
 
 
                “โอ้โห! สวยกว่าผู้หญิงอีกว่ะ งานนี้ข้าว่าพวกเราคงได้อย่างอื่นด้วยซะแล้ว” เจ้าตัวใหญ่พูดต่อใช้สายตาโลมเลียไปทั่วร่างงามของเขา แผงอกผึงผายเหมือนนักกีฬา เอวคอดรับกับสะโพก หากให้เดาอาชีพของเขาคงจะไม่พ้นไปจากดาราหรือนายแบบเป็นแน่ เจ้าโจรตัวใหญ่ยิ้มย่อง...ราวกับพบเจอของถูกใจ
 
 
                 “น้องชายรูปงาม คงไม่ว่าอะไรนะถ้าคืนนี้พี่จะขอสนุกกับน้องซะหน่อย ฮ่าฮ่าฮ่า” มันหัวเราะอย่างสะใจ “เฮ้ย! ปล่อย เดี๋ยวที่เหลือข้าจัดการต่อเองเว้ย” มันสั่งให้โจรที่รัดคอของเขาอยู่คลายมือออก ทันใดนั้นเลือดสดๆก็พุ่งออกมาจากร่างกายของมัน เลือดแดงฉานสาดกระเซ็นเต็มบนใบหน้าหล่อเหลา ผมสีน้ำเงินปลิวสะบัด ริมฝีปากหยักได้รูปแสยะยิ้มกว้างอย่างน่าสยดสยอง “หึ พวกหมูสกปรก” เขาสบถออกมา
 
 
                เหล่าโจรที่เหลือตื่นตะลึงกับภาพที่ปรากฏตรงหน้า ทั้งหมดพร้อมใจกันกลับหลังหันเตรียมวิ่งหนี ทันใดนั้นทั้งหมดต้องตกตะลึงอีกครั้ง เมื่อมีบางสิ่งออกมาจากความมืด ปรากฏให้เห็นชายหนุ่มร่างสูงกว่า 185 เซนติเมตร หุ่นปราดเปรียวแต่ดูแข็งแกร่ง ใบหน้าหล่อคมเข้ม 6 คน ทุกคนมีใบหน้าเหมือนกันราวกับฝาแฝด จะมีก็เพียงแต่สีผมที่มีสีและความสั้นยาวแตกต่างกันไป ทอง ส้ม คราม แดง เขียว และ ม่วง
 
 
                ยังไม่ทันที่สติของเหล่าโจรผู้ถูกดึงดูดด้วยความงามเหนือธรรมชาตินั้นจะกลับมา หนุ่มงามทั้งเจ็ดก็แยกเขี้ยวขาว...พุ่งเข้ากัดกระชากเหยื่อที่ใกล้ที่สุดไม่ต่างกับสัตว์ป่าหิวโหย เลือดทั้งหมดถูกดื่มกินเหลือไว้เพียงแต่ซากศพแห้งๆที่อวัยวะถูกฉีกขาดจนไม่สามารถเอากลับมาต่ออย่างเดิมใหม่ได้เท่านั้น...ทั้งเจ็ดมองหน้ากัน ก่อนจะช่วยกันเช็ดเลือดที่เปื้อนมือและใบหน้าของแต่ละคน
 
 
To be continued

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา