To love isto Give

\\\"เฮ้ย ถึงอย่างปลอดภัยเรา\\\"ฉันบ่นกะตัวและทิ้งตัวลงนอนบนที่นอนแสนนุ่มแล้วคิดถึงตอนที่เจอโคนนิให้ชุดเด็กผู้ชายที่พอเค้าใส่แล้สดูน่ารักมาก ฉันน่าแดงได้สักพัก
เพี๊ยงๆๆๆๆ
\\\"ตื่นจากภวังค์ได้เเร้วยัยเซนริว\\\"ฉันบอกกับตัวเองพร้อมกับค่อยๆปิดเลือกตาลงอย่างช้าๆๆ
22.30น.
\\\"ไอ้ พี่บ้าจะกวนไปถึงไหนฟร่ะ!!!\\\"
เสียงคัยน่ะ ฉันลุกขึ้นจากเตียงว่ามีเสียงเอะอะ อะไรกัน พอฉันเดินไปดูตรงช่องตาแมวหน้าประตูก็เห็นโคนนิยืนเอะอะกับชายคนหนึ่งอยู่
\\\"เนี่ยนะห้ามรบกวนคนอื่น ประทานโทดฉันครวพูอมากกว่า\\\"
\\\"น่าๆๆ อย่าพึ่งโกรธดิอ..ทำไปหวังดีน่ะ\\\"
\\\"มาให้เตะสักทีดิ แหม่ง...ตาย!!!!!!!!\\\"
ฉันนางเอกแสนใจดีทนไม่ไหวค่ะ(อันที่จริงรำคาญมากกว่า)พร้อมเปิดประตูออกไป
"นี่!!!!!!!!!! เธอหัดมีมรายาทซะมั่งสินี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วคนเค้านอนกันหมดแล้ว"
"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอยัยช้างน้ำ"
0_0
"ก็หัดมีมารยาทมั่งสิ"
"เรื่องมารยาทน่ะฉันมีฉันทำแต่ทำกับคนที่สมควรทำเท่านั่นแหละ"
>_<ฉันทำแต่โกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงซึ่งเค้าก็ยิ้มเย้ยกลับให้ฉันส่วนฉันก็ไม่พูออะไรแต่เดินกลับห้องไปพร้อมปิดประตูดัง ลั่น
คนบ้า คนบ้า ฉันบ่นกับตัวเองในใจพร้อมล้มตัวนอนต่ออย่างสบาย(มั่ง)
ก๊อก ก๊อก
"ค่า ค่า รอแปปนะค่ะ"ฉันพร้อมเปิดประตูออกไปมองดูคนที่อยู่ข้างหน้าเค้าตัวสูงกว่าฉันนิดน่อย ผมสีดำสนิท ตาเรียวเล็กสีดำ จัดว่าหล่อทีเดียว
"จะมองอีกนานไหม ยัยพี่บ้า"
"ไอ้น้องชายปากเสีย"ค่ะเค้าเป็นน้องชายฉันเองแต่ไม่คุ้นหน้าเท่าไรเพาระน้องชายฉันได้ทางแม่เยอะมากซึ่งต่างกับฉันคร่ะฉันได้จากพ่อเยอะมากส่วนที่ได้จากแม่คงเป็นลักยิ้มข้างขาคร่
"แล้วมีอะไรมาหาพี่หะ"
"ไม่ให้เข้าห้องใช่ป่ะ"
"จร้า จร้าเข้ามาสิ"
"ผมคิดถึงพี่น่ะ บ้านเราไม่อบอุ่นหรอหรือว่ามีอะไรไม่ดีเงินเราก็มีนี่ พี่ทำไมต้องออกมาจากบ้านด้วยล่ะ"
ฉันมองหน้าน้องชายที่พูดพร้อมหน้าตาไหลออกมาแล้วเรียกชื่อน้องชายขึ้น
"เพส... ไอ้น้องชายขี้แงเอ้ยดูดิเสียหล่อหมดเเล้วนะ สาวๆๆเห็นยังจะตามจีบอยูไหมเนี่ย"
"ผมรักพี่น่ะ"
"จ้า พี่ก็รักแต่พี่อยากอยู่คนเดียวมากกว่าพี่ขอโทดที่พี่อยู่ด้วยไม่ได้ว่างๆพี่ไปเยี่ยมน่ะ"
"จริง จริงนะ"
"จร้า"
"ผมเอาของมาให้พี่ด้วย กินนะ"
"จร้า"
"ผมกลับแล้วนะ"
"ไป พี่ไปส่ง"ฉันเดินไปเปิดประตูให้น้องชายฉันเดินออกจากห้องพอเค้าก้าวออกไปหนึ่งก้าวแล้วพูดกับฉันว่า
"พี่  ขอกอดหน่อย"
ฉันมองหน้าน้องชายอย่างพิจารณาศาลงั้นแหละ
"ไม่ได้ พี่ล้อเล่น"ฉันพร้อมยื่นแขนออกไปกอดน้องชายสุดเท่ อย่างแน่นแล้วค่อยคลายออก
"ไปดีมาดีนะ บาย"
"ฮะ พี่ก้อดูแลตัวเองด้วยละ"
"จร่ะ"ฉันมองตามแผ่นหลังเล็กๆๆของน้องชายที่วิ่งออกไปไกลแล้วฉันก็กลับเข้าห้องไป โดยที่ไม่รุ้เลยว่ามีสาตาคู่หนึ่งมองฉันอยู่