To love isto Give
5.3
ILove
แชร์นิยาย
2) --- วันแรก ---
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ก้อเลี้ยวซ้ายตรงไปแร้วเลี้ยวขวาแร้วก้อตรงไปแร้วก้อเลี้ยวซ้าแร้วค่อยเลี้ยวขวาแร้วก้อเลี้ยวซ้ายอีกรอบน่าจะถึงแร้วนี่น่าที่นี่มันที่ไหนเนี่ย หลงแร้วเรา"เซนริว(อายาเนะ เซนริว)หญิงสาวหน้าตาจิ้มลิ้มบ่นกะตัวเองอยู่คนเดียว เดินต่อไปละกัน โครม!!!! อะ...รัยกันเนี่ย>_<ซวยชะมัดโดนรถชนกว่าจะมาเรียนได้2เดือนเเล้วนี่สะดุดอะรัยเนี่ย
"โดดเรียน อยู่ช้างน้ำล้มทับหรอเนี่ย เอ๋หรือว่าหมูนะ"โคนนิ(นิมาโนะ โคนจิ)เสียงห้าวๆๆของคนๆหนึ่งดังขึ้น
แม่เจ้า ผู้ชายอะไรปากมากจังได้เจอดีแน่
"อะเอ๋?"ทำไมถึงเป็นผู้หญิงอะ
งงงงงง งูกินเลยอ่ะ
"นี่ยัยช้างน้ำ นี่!!!!!!!!!!!!!!!"
"อ๊าย>_< เสียงมารยาทยะ เวลาล่ะ"
"จะ10โมงแร้ว"
"สายแร้วเรา สายแร้ว"
"นี่!!เธอนะผู้หญิงใช่ไหม"
"ใช่แร้วทำไม"
"ลดหุ่นน่อยนะ มันหนักน่ะ"
>_<ยัยบ้าใครใช้เธอร้องรับฉันมิทราบย่ะ
กริ๊ง ก่อง~~~~
"นี่เซนริว ช้าจัง"คาซอล
"อ้า คาซอลจะไปเด๋วนี่ละจร่"
"นี่!!!!!!!!!! นั่งเรียนเงียบได้แหละ"อาจาย์รโค อึน เซ บอกนักเรียนพร้อมกวาดสายตาไปรอบๆๆห้องโดนแว่นที่อยู่ต่ำใต้ตาที่พานักเรียนหัวเราะพูดขึ้น อาจาย์รโค อึน เซถอนหายใจดัง เฮือกใหญ่ทำให้นักเรียนที่หัวเราะพากันเงียบแล้วอาจาย์ร โค อึน เซ ก็เปรยขึ้นมาว่า
"ยังไม่มาอีกแร้วหรอเนี่ย เฮ้ย"เสียงถอนหายใจดังมากของอาจาย์รโค อึน เซ ดังขึ้นมาอีกรอบแร้วก็มีเสียงดัง'เอี๊ยด'ของประตูฝืดๆ ดังตามมา
"โทดฮะ สายนิดนึ่ง แหะๆๆๆ"
"น้ำเสียงนี่ "
"อะไรหรอ" ยัยคาซอลถามฉัน
"ไม่มีจร่ะหูคงฝาด"
"จร้า คุนสายตลอดกาล ไปนั่งทีไป"
"เอ๋ "ข้างๆๆเราหรือเนี่ยทักทายน่อยดีกว่า
"นี่เธอ"
"อะ ยัยช้างน้ำ"
อยู่ห้องเดียวกันหรือนี่0_0
"เธออยู่ห้องนี่หรอ"
"นั้นมันคำถามชั้นนะยัยช้างน้ำ"
"ฉันมีชื่อย่ะ ชื่ออายาเนะ เซนริวจำไว้ด้วยให้เกียรกันซะบ้าง"
"อะไรเนะ เนะ"
กวนประสาทชะมัด ฉันสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดพร้อมพูดขึ้นว่า
"ฉัน!! อา!!ยา!!เนะ!!เซน!!ริว ย่ะ!! "
"โอ๊ย!! หูฉันชาหมดแล้วเธอตะโตนทำไมเนี่ย"
"นี่!!!!!!!!!!!!!!"
"อึ๋ย"
"มาสาย แล้วยังคุยกันเสียงดังอีกนะทั้งคู่วันนี้ทำความสะอาดสวนโรงเรียนด้วย ทราบ!!!!!!!!"
"ค่ะ"จะประสานเสียงกันทำไม~~~~~~
กริ๊ง ก๊อง~~~ (เลิกเรียน)
"โอ๊ย ทำไมดวงฉันซวยอย่างนี้น่ะ"
"นี่เพราะแหกปากนั้นแหละ"
"นี่เธอจะกวนประสาทฉันก่อนทำไมล่ะ"
"ชั้นว่าเธอกับชั้นเรีบทำดีกว่ามันเงียบผิดปกตินะเนี่ย"
ชี่ ชี่ ชี่ ชี่ ชี่~~~~~
"จิงสิดีกว่าทะเลาะกับเธอ เออ ฉันยังไม่รู้ชื่อเธอเลย"
"อย่ารู้ดีกว่ายัยช้างน้ำ"
อะไรนร้า~~~~
"ก็ ได้ฉันก็ไม่อยากถามหรอกย่ะมันเป็นมารยาท"
"นิมาโนะ นิมาโนะ โคนจิ"
"อะ"
อะไรนร้~~~~ยัยนี่หน้าแดงก่ำเลย เหอะๆๆ
"นิมาโนะเหรอเรียกยาก ชะมัด"
"ยากนักเธอเรียกฉันว่าโคนนิ"เขาหันควับมาทำตาว่าพอใจหรือยังห่ะ อย่างนั้นแหละ
"โคนนิ อิอิอิอิ เรียกง่ายดีนะแต่ชื่อหวานไปหรือป่าว?"
"นี่!อุตส่าห์ให้เรียกง่ายๆแล้วยังจะขำอีกนะ"
โห่ อย่าดุดิสายตาเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อฉันงั้นแหละ
"โทดที"
"เสร็ดแร้ว เหนื่อยชะมัด"
"สวนจะกว้างไปไหนเนี่ย"
"เก็บของเสร็ดแล้วแยกย้ายกันกลับล่ะกัน "
"อื้ม"ฉันตอบรับโคนนิที่เพิ่งรู้จักกันอย่างเหนื่อยล้า (แต่เสียงหนักแน่น อ่ น่ะ)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
4.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
