ภูตแห่งการรอคอย
8.3
4) ความลึกลับของสร้อย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความรุ่งเช้าของอีกวัน “นี่ๆ ตื่นๆตื่นได้แล้วรู้ไหมว่าสายแล้วนะป่านนี้ไคตะคงรอนานละ ตื่นๆ” “รู้แล้วๆ ว่าแต่จะไปที่ไหนละ” “คงจะเป็นที่ที่ไม่มีคนอะนะ” “ที่ไหนละ ว่ามา” “ทะเล” “แล้วจะไปยังไงอะ” พูดจบเธอก็ดีดนิ้วขึ้นมาแล้วรู้ตัวอีกทีก็อยู่ที่ทะเลแล้วละ “เฮ้คิม” “เฮ้ไคตะ” “ แล้ววานนี้เราจะทามอะไรกันละ”
“วันนี้เราจะมาฝึกดูว่าสภาพร่างกายและจิตใจพร้อมไหมเท่านั้นละ” “ยังไงอะ” “สร้อยที่พวกเธอใส่อยู่นั้นสามารถดึงออกมาเป็นพลังต่างๆได้นะอยู่ที่ว่าพวกเธอจะดึงได้ไหมก็เท่านั้นละ เคยมีภูตลงมาที่โลกมนุษย์แล้วมาเจอแล้วให้มนุษย์ใส่สร้อยที่ตนเองมีอยู่แล้วมนุษย์ตนนั้นได้ดึงพลังออกมาจากสร้อยนั้นได้ฉันจึงอยากให้เธอดึงมันออกมานะหวังว่าคงทำได้นะสู้ๆละ” ^^ “ร่างกายและจิตใจงั้นหรอ”
แต่พวกเขาคงฝึกไม่ได้ในวันเดียวแน่ๆ ซารุได้กล่าวกับโฮยะ “เย็นละกลับบ้านกันเถอะ” “ก็ดีเหมือนกันนะ ถ้าอย่างงั้นแยกย้ายกันกลับบ้าน” รุ่งเช้าของวันจันทร์ พวกเขาก็มาโรงเรียนกันอย่างเช่นเคย แต่บังเอิญเดินมาเจอ โยริสาวน้อยที่ชอบคิมอยู่แต่คิมยังไม่รู้ เพราะว่าไม่เข้าใจในความรัก “ดีจร้าคิม”^ ^ “ดีจะ” “ว่าไงไม่ได้เจอกันตั้งนานปิดเทอมไปเที่ยวไหนกันละ” “คุณแม่พาไปเที่ยวที่อังกฤษมานะเลยซื้อของมาฝากด้วยละ เป็นกำไรนะ”
พูดเสร๊จก็เอาออกมาจากกระเป๋า “อืม ขอบใจนะ” “ของเค้าละ” “อ่าวไคตะ” “เฮ้ไคตะ” “ของเธอนะไม่มีหรอกเพราะฉันไม่รู้ว่าเธอชอบใส่อะไรยังไงละก็เลยไม่ได้ซื้อมาให้นะ โทษที่นะ” “อืม ไม่เป็นรู้อยู่แล้วละ รู้แต่เรื่องของคิมนั้นแหละ อิอิ” “แล้วทามไมไม่มาละโรงเรียนเปิดวันแรกนะ อ๋อเรากลับมาก็วันเสาร์แล้วอะ แถมยังเจอเรื่องประหลาดๆอีกด้วย ละ” “ไอ้ที่ว่าประหลาดนะมันอะไรหรอ” “ถึงฉันเล่าไปพวกเธอก็ไม่เชื่อหรอก” “เชื่อสิทามไมจะไม่เชื่อละ ถ้าเพื่อนไม่เชื่อเพื่อนแล้วจะไปเชื่อใครละ”
พอโยริได้ยินคำนั้นรู้สึกซึ่งไปนานเลยที่เดียวละ “อืม เล่าก็เล่า แต่ต้องเชื่อนะ มีใครก็ไม่รู้มานอนอยู่บนเตียงห้องฉันนะแถมยังเลยได้ด้วยนะ แล้วก็ให้สร้อยมาอันหนึ่งด้วยละ” “ ห๊า หรือว่าจะเป็นภูต” “อืมใช้เขาบอกว่าเขาเป็นภูตชื่อ โคยะ นะ” “ไหนขอดูสร้อยเธอหน่อยได้ปะ” “อ๋ออืม” “สีน้ำเงินหรือว่าจะเป็นธาตุน้ำ” “พวกนายรู้เรื่องพวกนี้ด้วยหรอนึกว่าฉันจะรู้อยู่คนเดียวซะอีกนะ” “หลังเลิกเรียนไปพบกันที่บ้านไคตะนะ”หลังเลิกเรียน “เธอพอจะรู้ไหมว่าใครเป็นของสร้อยเส้นนี้นะซารุ” ซารุนิ่งเงียบไปแล้วก็พูดว่า “รู้สิ เขาเป็นภูตผ็ชายที่เย็นชามากๆ ชื่อโคยะ”
“วันนี้เราจะมาฝึกดูว่าสภาพร่างกายและจิตใจพร้อมไหมเท่านั้นละ” “ยังไงอะ” “สร้อยที่พวกเธอใส่อยู่นั้นสามารถดึงออกมาเป็นพลังต่างๆได้นะอยู่ที่ว่าพวกเธอจะดึงได้ไหมก็เท่านั้นละ เคยมีภูตลงมาที่โลกมนุษย์แล้วมาเจอแล้วให้มนุษย์ใส่สร้อยที่ตนเองมีอยู่แล้วมนุษย์ตนนั้นได้ดึงพลังออกมาจากสร้อยนั้นได้ฉันจึงอยากให้เธอดึงมันออกมานะหวังว่าคงทำได้นะสู้ๆละ” ^^ “ร่างกายและจิตใจงั้นหรอ”
แต่พวกเขาคงฝึกไม่ได้ในวันเดียวแน่ๆ ซารุได้กล่าวกับโฮยะ “เย็นละกลับบ้านกันเถอะ” “ก็ดีเหมือนกันนะ ถ้าอย่างงั้นแยกย้ายกันกลับบ้าน” รุ่งเช้าของวันจันทร์ พวกเขาก็มาโรงเรียนกันอย่างเช่นเคย แต่บังเอิญเดินมาเจอ โยริสาวน้อยที่ชอบคิมอยู่แต่คิมยังไม่รู้ เพราะว่าไม่เข้าใจในความรัก “ดีจร้าคิม”^ ^ “ดีจะ” “ว่าไงไม่ได้เจอกันตั้งนานปิดเทอมไปเที่ยวไหนกันละ” “คุณแม่พาไปเที่ยวที่อังกฤษมานะเลยซื้อของมาฝากด้วยละ เป็นกำไรนะ”
พูดเสร๊จก็เอาออกมาจากกระเป๋า “อืม ขอบใจนะ” “ของเค้าละ” “อ่าวไคตะ” “เฮ้ไคตะ” “ของเธอนะไม่มีหรอกเพราะฉันไม่รู้ว่าเธอชอบใส่อะไรยังไงละก็เลยไม่ได้ซื้อมาให้นะ โทษที่นะ” “อืม ไม่เป็นรู้อยู่แล้วละ รู้แต่เรื่องของคิมนั้นแหละ อิอิ” “แล้วทามไมไม่มาละโรงเรียนเปิดวันแรกนะ อ๋อเรากลับมาก็วันเสาร์แล้วอะ แถมยังเจอเรื่องประหลาดๆอีกด้วย ละ” “ไอ้ที่ว่าประหลาดนะมันอะไรหรอ” “ถึงฉันเล่าไปพวกเธอก็ไม่เชื่อหรอก” “เชื่อสิทามไมจะไม่เชื่อละ ถ้าเพื่อนไม่เชื่อเพื่อนแล้วจะไปเชื่อใครละ”
พอโยริได้ยินคำนั้นรู้สึกซึ่งไปนานเลยที่เดียวละ “อืม เล่าก็เล่า แต่ต้องเชื่อนะ มีใครก็ไม่รู้มานอนอยู่บนเตียงห้องฉันนะแถมยังเลยได้ด้วยนะ แล้วก็ให้สร้อยมาอันหนึ่งด้วยละ” “ ห๊า หรือว่าจะเป็นภูต” “อืมใช้เขาบอกว่าเขาเป็นภูตชื่อ โคยะ นะ” “ไหนขอดูสร้อยเธอหน่อยได้ปะ” “อ๋ออืม” “สีน้ำเงินหรือว่าจะเป็นธาตุน้ำ” “พวกนายรู้เรื่องพวกนี้ด้วยหรอนึกว่าฉันจะรู้อยู่คนเดียวซะอีกนะ” “หลังเลิกเรียนไปพบกันที่บ้านไคตะนะ”หลังเลิกเรียน “เธอพอจะรู้ไหมว่าใครเป็นของสร้อยเส้นนี้นะซารุ” ซารุนิ่งเงียบไปแล้วก็พูดว่า “รู้สิ เขาเป็นภูตผ็ชายที่เย็นชามากๆ ชื่อโคยะ”
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ