ช่วยหยุดพวกเขาที
อ้อม
6) ความรักลงเอย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความพอพวกเขาหยุดทะเลาะกันก็เเยกย้ายเขานอนโดยมีสามเตียงนอนคนละเตียง
พอเช้ามาฉันก็ต้องมาโรงเรียนกับนายไคกะไม่รู้ทำไมวันนี้ตากระตุกเเท้หลอ
พอเข้ามาในห้องก็มีจดหมายฉบับหนึ่งวางอยู่บนโต๊ะของฉันมันเขียนว่า
ถึงมารุที่รัก
ฉันยูกิเองนะฉันมีข่าวร้ายต้องบอกเธอนะ ฉันต้องไปอยู่ที่เกาหลีเพราะพ่อฉันไปทำงานที่
นั้นฉันจึงไม่มีเวลามาบอกลาเธอเพราะมันกระทันหันไปหน่อย ฉันจะโทรหาเธอเเละเมล์หาเธอ
เป็นประจำขอให้เธอรู้ว่าฉันยังรักเธออยู่เเละจะรักเธอตลอดไป
จากยูกิ
"ฮือๆๆๆ"
"มีอะไรหลอหรือว่าปู่เธอตาย"
"บ้า" ฉันหันไปกะโกนใช่เขา "ยูกิไปอยู่เกาหลีเเล้วนะ ฮือๆๆๆ"
"โห่นึกว่าเรื่องอะไร"เขาตอบเสียงเย็นช้า
"นายไม่ได้มีเเฟนนินายไม่รู้หรอกว่าการจากลาเป็นยัง"
"ทำไมฉันจะไม่มี ก็เธอไงเธอเป็นเเฟนฉันนะ"เขาพูเสียงดังจนกลัว "ขอโทษนะ"
ฉันรู้สึกเหมือนเขาหึงฉันเลยอะ วันนี้เป็นวันสอบครั้งสุดท้ายพรุ่งนี้ก็ปิดเทอมเเล้วเเต่พอไม่มียูกิ
ก็ไม่รู้จะทำอะไร
ครอบครัวฉันมีความคิดว่าจะไปบ้านปู่(ที่นายไคกะเคยเเช่งอะน่ะ) ทุกคนก็ตกลงกันเพราะว่า
จะพาไคกะไปให้ปู่ดูตัว
บ้านปู่ฉันข้างเป็นป่ามีนำตกที่สวยมากๆเป็นที่ๆอากาศดีมาก ฉันจะได้ลืมเรื่องเศร้าๆ
เเง้คิดเเล้วอยากจะร้องไห้[ก็ไม่ต้องคิดสิค่ะ:P]
พอมาถึงไคกะก็ลากฉันมาที่นำตกเเล้วเขาก็นอนกับพื้นโดยมีฉันในอ้อมเเขน
"ปล่อย"ฉันพยายามดิ้นให้หลุดเเต่เขากับกอดเเน่นขึ้น
"เธอรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงไม่ขัดเเย้งทางผู้ใหญ่"
"ไม่รู้เเต่ปล่อยนะ"ยังไม่เลิก
"เลิกดิ้นได้เเล้วยังไงฉันก็ไม่ปล่อยหลอ"โห่พูดที่ฉันไม่ขัดเเย้งเพราะ..."
"เพราะไรหลอ"ฉันชักสนใจ
"เพราะ..เพราะฉันรักเธอมานานเเล้วไง"หะอะไรกันนี่
"นายพูดจริงหลอ"
"นี่เธอคิดว่าฉันโกหกหลอ"
"ป่าว เเต่ฉันก็รักนายนะ*//*"
"จริงหลอ"
"นี่นายคิดว่าฉันโกหกหลอ"ลอกเลย55
"งั้นเราก็ใจตรงกันฉันรักเธอนะ"
"ฉันก็รักนายนะ"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
