เกมส์รักทายใจ ยัยตัวแสบ
5.5
_fg_
แชร์นิยาย
3) รักไม่ยุ่ง มุ่งแต่เรียน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความกริ๊ง ๆ ๆ ..เสียงออดเลิกเรียนดังขึ้นนั่นทำให้ฉันดีใจเป็นอย่างมาก เพราะฉันจะได้กลับบ้านไปเปิด hi5 ซะที ในขณะที่ฉันเก็บกระเป๋าเสร็จแล้วและก็กำลังก้าวออกนอกห้อง ฉันมองหาแอม เพื่อกลับบ้านพร้อมกันแต่ว่า...อยู่ไหนล่ะ
"ให้เราไปส่งมั้ย"คนที่พูดไม่ใช่ใครที่ไหน เจมส์นั่นเอง
"ไม่ต้องหรอก ฉันมีเพื่อนกลับ"ฉันตอบพร้อมกับมองหาแอม
"แล้วไหนล่ะเพื่อนของเธอ"เจมส์ถามฉัน
"นั่นดิ สงสัยแอมจะกลับไปแล้วล่ะ"ฉันตอบอย่างหัวเสียและรีบเดินออกจากห้องเรียนไปทันที ในขณะที่ฉันกำลังเดินอยู่นั้นฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาแอม
"นี่แอม ทำไมไม่รอกลับบ้านพร้อมกัน"ฉันถามแบบธรรมดาสุดๆ
"อ้าว เธอยังอยู่ที่โรงเรียนอยู่หรอ"โอ้โห..ถามโง่ๆ
"ก็ใช่น่ะสิ แอมอ่ะกลับไปก่อนแล้วไม่บอกนะ"ฉันตอบกลับแบบงอนๆ
"ก็เจมส์มันบอกฉันว่าเธอรีบกลับบ้านนี่ ฉันก็เลยกลับคนเดียวนี่ไง แกนั่นแหละทิ้งฉัน"อ่าว...ไหงเป็นงั้นล่ะ อิตาเจมส์จอมวางแผน ชิ!
"เอาเป็นว่าไอเจมส์มันหลอกฉันกับแกแล้วแหละ ไม่เป็นไรแกฉันกลับเองได้ ไม่ต้องห่วง"ฉันแพร่มอย่างยาวสุดๆเพื่อไม่ให้เพื่อนเป็นห่วง ฉันไม่ชอบให้ใครมาเป็นห่วงฉัน..ฉันเดินออกไปถึงนอกโรงเรียนแล้วก็พบว่ารถเมล์มาพอดี ^^ ดีล่ะ ไม่ต้องรอให้เสียเวลา
ฉันก้าวขึ้นมาบนรถเมล์นั่งริมสุดและฉันก็เจอกับ เจมส์! นี่จะไปส่งจริงๆหรอเนี่ย - -' หลังจากนั้นฉันก็ส่งสายตาพิฆาตใส่อิตาเจมส์ แต่มันก็ได้แต่นั่งทำหน้ากวน..กลับ เดี๋ยวแม่ปั๊ดตบเกรียนเลย เห็นแล้วหมันไส้ = =
ถึงบ้านฉันซะทีเห๊อ~อ่าว เจมส์ลงตามมาอีก
"บ้านเธออยู่ไกลมั้ย เดี๋ยวฉันเดินไปส่ง"หวังดีอีกล่ะ
"ฉันอยู่ที่นี่มาตั้งแต่ยังเล็ก ฉันกลับเองเป็น"ฉันตอบแบบเย็นชา
"แต่...ฉันหวังดีนะ"พูดเสร็จแล้วก็ยิ้มน่ารัก>0< ว้ายๆๆ!ไม่ใช่ๆ
"ฉันไม่อยากได้ความหวังดีของนาย"ฉันตอบแบบไม่มองหน้าและรีบวิ่งเข้าบ้าน เมื่อฉันก้าวเข้ามาในบ้านก็เหลือบไปเห็นกระดาษที่วางอยู่บนโต๊ะ ฉันรีบหยิบขึ้นมาอ่านแล้วก็พบว่า...
'ลูกแนท พ่อและแม่จำเป็นจริงๆที่ต้องไปหาคุณยายของลูกที่ต่างจังหวัด อยู่คนเดียวได้นะลูก หรือจะชวนเพื่อนๆมาค้างบ้านก็ได้ อีกนานกว่าแม่จะกลับเพราะคุณยายป่วยหนัก'
ห๊ะ!..นี่คือเรื่องจริงใช่มั้ยเนี่ย สวรรค์ล่ะชวนแอม ป็อป และก็อิ๋วมานอนบ้านทุกคนเลยดีกว่า สนุกล่ะงานนี้ ^^ ว่าแล้วก็โทรหาแอมดีกว่า
"แอม~ตั้งแต่วันนี้แนทอยู่บ้านคนเดียวเพราะพ่อแม่ไปต่างจังหวัด" ฉันบอกแอม
"อ้าว...ก็แหล่มเลย แล้วพ่อแม่แกกลับวันไหนวะ"แอมถามด้วยความสงสัย
"ไม่มีกำหนดอ่ะแก ช่วยชวนไอป็อปกะอิ๋วด้วยได้ป่ะ"ฉันดีใจสุดๆ
"ได้จร้าๆ ไปตอนนี้เลยนะ"แอมถามเพราะอยากมามาก
"มาเลยๆแนทไม่อยากอยู่คนเดียว"ฉันตอบกลับไปขณะที่กำลังเล่นอินเทอร์เน็ตอยู่บนห้อง ตอนนี้ฝนกำลังทำท่าจะตกอย่างหนักฉันมองไปนอกหน้าต่าง แล้วฉันก็คิดถึงนายเจมส์เรื่องเมื่อเย็นนี้ เฮ้ย!..คิดอะไรอยู่เนี่ยเรา บ..บ้าไปแล้วว ว ฉันต้องถือคติ รักไม่ยุ่ง มุ่งแต่เรียน ((( ฮร่าๆๆ ))) ><
*********
"ให้เราไปส่งมั้ย"คนที่พูดไม่ใช่ใครที่ไหน เจมส์นั่นเอง
"ไม่ต้องหรอก ฉันมีเพื่อนกลับ"ฉันตอบพร้อมกับมองหาแอม
"แล้วไหนล่ะเพื่อนของเธอ"เจมส์ถามฉัน
"นั่นดิ สงสัยแอมจะกลับไปแล้วล่ะ"ฉันตอบอย่างหัวเสียและรีบเดินออกจากห้องเรียนไปทันที ในขณะที่ฉันกำลังเดินอยู่นั้นฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาแอม
"นี่แอม ทำไมไม่รอกลับบ้านพร้อมกัน"ฉันถามแบบธรรมดาสุดๆ
"อ้าว เธอยังอยู่ที่โรงเรียนอยู่หรอ"โอ้โห..ถามโง่ๆ
"ก็ใช่น่ะสิ แอมอ่ะกลับไปก่อนแล้วไม่บอกนะ"ฉันตอบกลับแบบงอนๆ
"ก็เจมส์มันบอกฉันว่าเธอรีบกลับบ้านนี่ ฉันก็เลยกลับคนเดียวนี่ไง แกนั่นแหละทิ้งฉัน"อ่าว...ไหงเป็นงั้นล่ะ อิตาเจมส์จอมวางแผน ชิ!
"เอาเป็นว่าไอเจมส์มันหลอกฉันกับแกแล้วแหละ ไม่เป็นไรแกฉันกลับเองได้ ไม่ต้องห่วง"ฉันแพร่มอย่างยาวสุดๆเพื่อไม่ให้เพื่อนเป็นห่วง ฉันไม่ชอบให้ใครมาเป็นห่วงฉัน..ฉันเดินออกไปถึงนอกโรงเรียนแล้วก็พบว่ารถเมล์มาพอดี ^^ ดีล่ะ ไม่ต้องรอให้เสียเวลา
ฉันก้าวขึ้นมาบนรถเมล์นั่งริมสุดและฉันก็เจอกับ เจมส์! นี่จะไปส่งจริงๆหรอเนี่ย - -' หลังจากนั้นฉันก็ส่งสายตาพิฆาตใส่อิตาเจมส์ แต่มันก็ได้แต่นั่งทำหน้ากวน..กลับ เดี๋ยวแม่ปั๊ดตบเกรียนเลย เห็นแล้วหมันไส้ = =
ถึงบ้านฉันซะทีเห๊อ~อ่าว เจมส์ลงตามมาอีก
"บ้านเธออยู่ไกลมั้ย เดี๋ยวฉันเดินไปส่ง"หวังดีอีกล่ะ
"ฉันอยู่ที่นี่มาตั้งแต่ยังเล็ก ฉันกลับเองเป็น"ฉันตอบแบบเย็นชา
"แต่...ฉันหวังดีนะ"พูดเสร็จแล้วก็ยิ้มน่ารัก>0< ว้ายๆๆ!ไม่ใช่ๆ
"ฉันไม่อยากได้ความหวังดีของนาย"ฉันตอบแบบไม่มองหน้าและรีบวิ่งเข้าบ้าน เมื่อฉันก้าวเข้ามาในบ้านก็เหลือบไปเห็นกระดาษที่วางอยู่บนโต๊ะ ฉันรีบหยิบขึ้นมาอ่านแล้วก็พบว่า...
'ลูกแนท พ่อและแม่จำเป็นจริงๆที่ต้องไปหาคุณยายของลูกที่ต่างจังหวัด อยู่คนเดียวได้นะลูก หรือจะชวนเพื่อนๆมาค้างบ้านก็ได้ อีกนานกว่าแม่จะกลับเพราะคุณยายป่วยหนัก'
ห๊ะ!..นี่คือเรื่องจริงใช่มั้ยเนี่ย สวรรค์ล่ะชวนแอม ป็อป และก็อิ๋วมานอนบ้านทุกคนเลยดีกว่า สนุกล่ะงานนี้ ^^ ว่าแล้วก็โทรหาแอมดีกว่า
"แอม~ตั้งแต่วันนี้แนทอยู่บ้านคนเดียวเพราะพ่อแม่ไปต่างจังหวัด" ฉันบอกแอม
"อ้าว...ก็แหล่มเลย แล้วพ่อแม่แกกลับวันไหนวะ"แอมถามด้วยความสงสัย
"ไม่มีกำหนดอ่ะแก ช่วยชวนไอป็อปกะอิ๋วด้วยได้ป่ะ"ฉันดีใจสุดๆ
"ได้จร้าๆ ไปตอนนี้เลยนะ"แอมถามเพราะอยากมามาก
"มาเลยๆแนทไม่อยากอยู่คนเดียว"ฉันตอบกลับไปขณะที่กำลังเล่นอินเทอร์เน็ตอยู่บนห้อง ตอนนี้ฝนกำลังทำท่าจะตกอย่างหนักฉันมองไปนอกหน้าต่าง แล้วฉันก็คิดถึงนายเจมส์เรื่องเมื่อเย็นนี้ เฮ้ย!..คิดอะไรอยู่เนี่ยเรา บ..บ้าไปแล้วว ว ฉันต้องถือคติ รักไม่ยุ่ง มุ่งแต่เรียน ((( ฮร่าๆๆ ))) ><
*********
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
