Highschool เปิดใจรัก นักเรียนตัวยุ่ง

9.0

เขียนโดย คuคั่ulวลา

วันที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2553 เวลา 12.46 น.

  7 chapter
  26 วิจารณ์
  16.43K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) เค้าคนนั้น คนที่ฉันรอ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

...............เมื่อ2ปีที่แล้ว........................

 

 

"แซม...รอดวงด้วย ไม่รอดวงกินตับแซมแน่ๆ" เด็กน้อยตัวเล็กๆ ผูกเปลียสองข้าง แล้ววิ่งตามคนที่เธอเรียกไป เปลียทั้งสองข้างสะบัดไปมาอย่างสวยงาม

 

 

"แน่จิงก็วิ่งตามมาให้ทันสิ ไอตัวกระเปี๊ยก~" แซมคือเพื่อนคนเดียว ที่บ้านเราอยู่ติดกัน ระเบียงของห้องเราก็ต่อกัน เราเล่นด้วยกันตั้งแต่ยังแก้ผ้าอาบน้ำหน้าบ้าน อิอิ>< 

 

 

"แซม รอดวงด้วยดวงวิ่งไม่ทัน"  ฟรุ่ป!~!  ระหว่างที่ฉันวิ่งตามแซมไป ได้สะดุดกับหินล้ม  ซื่อบื่อจริงๆ งิงิ  "เธอนี่ซื่อบื่อตลอดเลยนะ หินก้อนเบอเร่อ สะดุดไปได้ยังไง" แซมบ่นกับฉันขณะที่อุ้มฉันไปนั่งเก้าอี้ที่สวนสาธารณะ

 

 

"โอ้ย...เบาๆสิ ดวงเจ็บนะ ไอแซมบ้า ฮือ ฮือ บอกให้รอหน่อยก็วิ่งหนีอยู่นั่นแล่ะ ฮือ ฮือT__T" ฉันพูดพลางร้องไห้ไปด้วย ก็คนมันเจ็บนี่นา "ผมขอโทษคร๊าปป ยกโทษให้ผมนะครับ หยุดร้องได้แล้ว ไอเด็กน้อย แผลนิดเดียวเอง มา! เดี๋ยววันนี้องครักษ์จะให้เจ้าหญิงขี่หลังนะครับ" แซมขอโทษฉัน แล้วจะให้ฉันขี่หลังด้วย เป็นเรื่องปกติ เพราะเราเล่นกันมาตั้งแต่เด็กๆ เราจึงเป็นเพื่อนที่สนิทกันมาก เค้าจะรู้ไม๊น้า ว่าฉันคิดอะไรกับเค้าอยู่ ฉันชอบเธอนะแซม แต่ฉันไม่กล้าบอก ฉันกลัวว่าความเป็นเพื่อนของเราจะหมดไป

 

 

"นี่นะ ทีหลังก็ดูให้ดีนะคร๊าปเจ้าหญิงน้อย จะได้ไม่ต้องมาเจ็บตัวแบบนี้ กระผมเป็นห่วง"แซมพูดเตือนฉันแบบแหย่ๆ "ก็แซมวิ่งหนีดวงอ่ะ บอกให้หยุดก็ไม่หยุด ยังจะมาโทษดวงอีกว่าผิด"ฉันตอบกลับแซมแบบงอนๆ "โอ๋ๆๆ  ขอโทษนะคร๊าปป เรามาดีกันนะ นะ นะ ถ้าดวงยังไม่หายงอน พรุ่งนี้เปิดเทอม เลิกเรียนเดี๋ยวแซมพาไปเลี้ยงไอติมหน้าโรงเรียน เอามะ?" แซมขอโทษฉันอย่างมีข้อแลกเปลี่ย อ้ากก ไอติมของโปรด!! "จิงๆนะ แซมไม่โกหกดวงนะ สัญญาสิ ว่าจะไม่เบี่ยวนัดอ่ะ"ฉันพูดไประหว่างที่ขี่อยู่บนหลังแซม "ครับ แซมสัญญา พรุ่งนี้เลิกเรียน แซมไปรอหน้าอาคารนะ วันนี้ก็เย็นแล้ว เรากลับบ้านกันได้แล้วแล่ะ" ฉันพยักหน้าเป็นอันว่าตกลง

 

 

.........วันเปิดเทอม..........

 

 

 

ฉันเดินไปขึ้นรถเมล์หน้าปากซอยพร้อมกับแซม ปีนี้ฉันขึ้นม.2แล้วแล่ะ ฉันอยู่ห้อง1 ส่วนแซมอยู่ห้อง4 ตอนเที่ยงเราก็จะมานั่งกินข้าวด้วยกัน แบบว่าเราเพื่อนซี้ตัวติดกันเลยแล่ะ ใครเห็นก็ชอบเข้าใจผิด อิอิ

 

 

"แซม วันนี้อย่าลืมที่สัญญากับดวงไว้นะ ไม่งั้นดวงไม่หายงอนจริงๆด้วย"มาถึงตอนเช้าฉันก็รีบทวงสัญญา "จ้า..แซมไม่ลืมหรอก นั่น่ะ รถเมล์มาพอดีเราไปกันเถอะ" แซมพูดพลางจูงมือฉันไปขึ้นรถเมล์ โอ้ย!~! ทำไมคนมันเยอะจังเนี่ย...

 

 

"อ้า~ ถึงโรงเรียนซักที"ฉันพูดพลางเอามือพัดไปพัดมา มันร้อนอ่ะ เราเดินจับมือเข้าไปในโรงเรียนด้วยกัน ซึ่งมันก็เป็นเรื่องปกติ เราจับมือเข้าโรงเรียนอย่างนี้ทุกวัน เพื่อนๆเก่าก็รู้กันหมด ว่าฉันกับแซมเป็นแค่เพื่อนสนิทกัน

 

 

"ว่าไป แซมไม่ได้ใส่ชุดนักเรียนตั้งนาน พอใส่ทีก็หล่อเหมือนกันนะเนี่ย  อิอิ " ฉันชมแซมระหว่างที่เราเดินไปที่อาคารกัน"ฮ่าๆๆ แซมใส่ชุดไหน แซมก็หล่อหมดล่ะ"ดูเค้า ชมตัวเองซะงั้น ว่าไปแซมก็น่าตาดีนะ ผิวขาว สูงประมาณ170ต้นๆ ซอยผม ไสลด์ประต้นคอ ทำไฮไลท์เป็นสีทอง ซึ่งพอดูกับสีผิว มันทำให้ลงตัวกันมากๆ แซมจึงเป็นเสป็กของสาวๆหลายคนในโรงเรียนนี้ซะด้วย  แถมยังปากหวานไม่เบาอีก

 

 

"แซม ส่งดวงตรงนี้พอแล่ะ ดวงขึ้นฝั่งนี้ใกล้ห้องมากกว่า"ฉันบอกแซม ก่อนที่เราจะบ้ายบ่ายลากัน "อ่าครับ งั้นเดี๋ยวตอนเย็นแซมารับตรงนี้นะครับ" ฉันพยักหน้าและก็ยิ้มให้เป็นอันว่าตกลง

 

 

เวลาเร็วเหมือนโกหก ตอนนี้เรียนจบคาบสุดท้ายแล้ว ฉันบอกลาเพื่อนๆ ก่อนที่จะออกไปยืนรอแซมตรงที่นัดกันไว้ "ดวง แซมอยู่ทางนี้ ดวง" แซมตะโกนโบกไม้โบกมือ อยู่อีกฝั่งของอาคาร ฉันจึงเดินเข้าไปหา และเราก็เดินออกไปที่ร้านไอติมด้วยกัน

 

 

......ณ ร้านไอติม ที่แห่งความทรงจำ...........

 

"อร่อยมั้ยดวง ค่อยๆกินก็ได้ เดี๋ยวก็ติดคอกันพอดี" แซมเตือนฉันด้วยความเป็นห่วง"แค็ก แค็ก แค็ก"ยังไม่ทันขาดคำ ฉันก็ไอ เพราะไอติมมันลงไปละลายในคอกันเยอะ อย่างเย็น "ฮ่าๆๆ ว่าแล้ว ดูสิน้ำตาไหลเลย บอกว่าอย่ารีบๆก็ไม่เชื่อ" แซมพูดพลางเอาผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดน้ำตาให้ฉัน

 

 

"ดวง แซมมีอะไรจะบอก" แซมพยายามจะบอกอะไรฉันซักอย่าง "บอกอะไรหรอ"ฉันถามแซมอย่าง งงๆ "อ..เอ่อ..คือว่า เราเป็นแฟนกันมั้ย?" >>////<< ฉันเขิลตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่รู้ตัวเลย แต่ที่รู้อตนนี้ มือของฉัน ถูกจับไปอย่างนุ่มนวล และนำแหวนเสตนเลสวงหนึ่งมาใส่ให้อย่างช้าๆ "แซมรักดวงนะ"  ฉันพูดไรไม่ออก แต่ฉันก้อยากจะบอกว่าฉันก็ชอบนายเหมือนกัน ฉันได้แต่นั่งยิ้มอย่างเขิลๆ ระหว่างเดินทางกับบ้าน เรานั่งด้วยเกิน เดินจูงมือกับบ้านด้วยกัน พอถึงบ้านฉันก็ไม่กินไรเลย แล้วรีบขึ้นไปนั่งที่ระเบียง

 

 

"แซมว่าแล้ว ว่าดวงต้องมาอยู่ที่นี่ " แซมพูดกับฉัน แล้วยิ้มให้ จากนั้น เราก็มานั่งดูดาวด้วยกัน บนนั้นทุกคืน

 

 

ตลอด1ปี เราคบกันมาอย่างมีความสุข......จนวันนั้น

 

 

วันที่ไม่มีเค้า อีกต่อไป~~ "ดวง...แซมต้องไปเรียนต่อที่อเมริกากับแม่ พ่อเลิกกับแม่ แล้วพ่อก็จะเอาแม่ใหม่มาอยู่ แม่เลยให้แซมไปอยู่ที่นู่น แวมต้องไปจริงๆ แซมไม่ได้ทิ้งดวงนะ แซมจะกลับมาหาดวง แซมสัญญา".........

 

 

วันนั้น แซมนั่งรถออกไป ฉันทำไรไม่ได้ ได้แต่ยืนร้องไห้แล้วมองรถที่ขับออกไปอย่างเจ็บปวด ทำไมนะ เค้ารู้เรื่องนี้ตลอด ทำไมถึงไม่บอกฉันตั้งแต่แรก เธอทิ้งฉันไป ฉันจะรอเธอนะ แซม......

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา