Highschool เปิดใจรัก นักเรียนตัวยุ่ง

9.0

เขียนโดย คuคั่ulวลา

วันที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2553 เวลา 12.46 น.

  7 chapter
  26 วิจารณ์
  16.42K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) เปิดเทอมแว้วว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ก๊อก ก๊อก ก๊อก..... ก๊อก ก๊อก ก๊อก..... "ดวงตื่นได้แล้วลุก วันนี้วันเปิดเทอมนะ เดี๋ยวก็สายหรอก" โอ้~แม่มาปลุกแต่เช้า  "ค่ะแม่ หนูตื่นแล้ว แป๊ปนะอาบน้ำก่อน"ฉันค่อยๆตอบแม่ และก็ลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำอย่างังวเงีย เมื่ออาบเสร็จเลยเหลือบไปมองนาฬิกา 

 

 

 

 

"เห้อ~ จ่ะรีบปลุกทำไมน้า เพิ่ง7โมงครึ่งเอง....!!ห๊ะ!! 7โมงครึ่งงั้นหร่อ ตายแล้ววว  ยังไม่ได้แต่งตัวเล้ยย  ไอชุดนักเรียนนี่อะไรก็ไม่รู้  ยิ่งโต ยิ่งมีไรไม่รู้เยอะแยะ โอ้ยยย!! แม่! โบว์หนูอยู่ไหน  ถุงเท้าด้วย" อ้าว เปิดเทอมวันแรกก็ตื่นสายซะแล้วเรา

 

 

 

 

"ดวง เดี๋ยวก่อนไม่กินข้าวหรอลูก เดี๋ยวเรียนไม่รู้เรื่องนะ" แม่รีบถามระหว่างที่ฉันรีบใส่รองเท้าหนังแววแว็บ และเตรียมท่าจะวิ่งกู้ชาติอย่างรวดเร็ว "ไม่กินค่ะแม่ สายแล้ว หนูไปก่อนนะ รักแม่จุ๊ปๆ" โอ่ยยย ตอนนี้ฉันโกยอย่างเดียว กว่าจะถึงโรงเรียนเล่นซะเกือบ8โมง

 

 

 

 

กริ๊ง.....กริ๊ง......กริ๊ง..... "อ๊าก! เสียงออดเข้าแถว  ตายแล้วๆๆ กระเป๋าฉันยังไม่ได้เก็บเลย" ฉันบ่นพึมพำกับตัวเอง พลางวิ่งโกยรีบเอากระเป๋าไปเก็บบนห้อง และวิ่งลงมาเข้าแถวข้างล่าง

 

 

 

 

เอ้ย นั่นเฟิร์นนี่หว่า แห่ะๆ ลืมแนะนำเพื่อนอีกคน ชื่อเฟิร์นนะคะ เรารู้จักกันมานานและ พอม.4ก็ได้มาอยู่ห้องเดียวกันอีก ยังดียังมีคนให้พึ่ง--* "เฟิร์น เฟิร์น"ฉันตะโกนเรียกเฟิร์นดังลั่นโดยที่ไม่สนใจสายตาของใครแต่ใดๆ โห่!ก็คนมันรีบอ่ะ มาหน้าบางอะไรตอนนี้ ฮ่าๆๆ

 

 

 

 

"เห้ย! ดวงวันแรกแกก็มาสายซะแล้วหรอวะ"เฟิร์นรีบถามทันทีขนาดที่ฉัน วิ่งไปถึงและกำลังทรุดนั่งหอบยังก่น้องหมายังไงยังงั้น ==" "โด่~ ตื่นสายนิดหน่อยอ่ะ เลยมาสายไปนิสสนึง"ฉันรีบแก้ตัว แบบกวนนิดๆ อิอิ "จะเข้าแถวแล้วนี่อ่ะนะ สายนิดของแก เห้อๆ เร็วๆ ฉันยังไม่อยากถูกทำโทษวันแรก เพราะว่าออกมารับแกหน้าอาคารแล้วไม่ยอมไปเข้าแถวหรอกนะ หึหึ!" เฟิร์นบ่นฉันซะเละ แต่ไงก็เถอะ นี่ก็ปกติของเพื่อนคนนี้อยู่แล้ว

 

 

 

 

ฉันเดินมาที่แถว ในชุดนักเรียนแบบ เสื้อแขนยาวสีขาว มีเสื้อกั๊กลายสก๊อตสีแดงแขนกุดคลุมนอก และกระโปรงสั้นจู๋ไม่ถึง2คืบ กับถุงเท้ายาวสีขาวถึงเข่าและมีข้อต่อขึ้นมาเป็นสีแดง กับรองเท้าหนังมันเว็บของฉัน  และเมื่อฉันเดินเข้าไปถึงที่แถว พรึ่บ!~ สายตาหันมามองฉันกับเฟิร์นอย่างแปลก ทำไมหรอ แขนฉันงอกมาอีกข้างรึไง มองทำไม เค้าเขินนะ>//<

 

 

 

อ่า...ระหว่างที่เข้าแถวอยู่ ก็มีไอเพื่อนผู้ชายอ่า มันเข้ามาใหม่ฉันไม่รู้จัก จะบอกว่าเด็กเก่าเราออกไปมาก และเด็กใหม่เข้ามาเยอะ  ฉันถึงไม่รู้จักกับพวกเพื่อนๆส่วนใหญ่ "เธอๆๆ น่ารักจัง  ชื่อไรอ่ะ เราชื่อเอ็มนะ" เด็กผู้ชายห้องฉันสะกิดหลังฉันเพื่อให้หันไปดูหน้าตาอัน ...อึ่ม~ก็หล่ออยู่ อิอิ "อ่...อึ่มม..เอ่อ..ชื่อดวงค่ะ^^" ในที่สุดฉันก็ตอบนายนั่นไปได้ซะที หึหึ ก็เค้าขี้อายอ่า "ครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ มีไรให้ช่วยก็บอกได้นะ" หืม~ดูอีตานั่น เด็กใหม่ดันมาอวดเก่งก่เด็กเก่าแก่ เอ้ย! เด็กที่เคยอยู่ก่อน อย่างฉัน "เหอๆ ค่ะ"ฉันตอบไปอย่างน้ำเสียงเรียบๆๆ"

 

 

 

พอเข้าแถวเสร็จเราก็แยกย้ายกันตามสายชั้น เพื่อเข้ามาประจำห้อง และมีอาจารย์ที่ปรึกษารออยู่แล้ว ย้าก!~! ห้องฉัน ได้อาจารย์ที่ปรึกษาเป็นอาจารย์ผู้ชาย อายุราวๆ20ต้นๆมั้ง สงสัยจะมาใหม่ เพราะไม่คุ้นน่าเลย หล่อๆตี๋ๆ ใส่แว่น อึ่ม~~ก็ใช้ได้

 

 

 

"สวัสดีครับนักเรียนทุกคน ครูเพิ่งย้ายมาใหม่นะครับ แล้วก็จะมาเป็นครูที่ปรึกษาของพวกเราที่นี่ตลอด3ปี อาจารย์ชื่อ นามิน หรือครูนัท สั้นๆนะครับ แล้วแต่จะเรียก อ่า อย่างที่รู้ๆกันเบื้องต้นนะครับ ว่าห้องเรา ถูกคัดเลือกให้เป็นห้องคิง เพราะนำเด็กที่ได้เกรดเฉลี่ยดี และสอบตอนเลือกห้องได้คะแนนสูงมาอยู่รวมกัน ซึ่ง ถ้าหากมีกิจกรรมอะไร ห้องเราก็จะถูกเลือกให้ไปทำกิจกรรมเป็นห้องแรกนะครับ หวังว่าทุกคนเข้าใจตามนี้นะครับ" ครูนามิน หรือครูนัทร่ายซะยาว~~

 

 

 

"อ่อ? อีกเรื่องหนึ่งครับ คือรุ่นพี่ที่เชิญธงตอนนี้ อยู่ม.6แล้ว ซึ่ง เราก็จะเปลี่ยนคนเชิญธงใหม่นะครับ แล้วทางโรงเรียนก็สั่งมาว่า ให้คัดจากห้องเราก่อน งั้นเรามาทำความรู้จักกันทีละคนเลยนะคะ บอกชื่อเล่นกับอายุเท่านั้นครับ"

"ฟ้าค่ะ 16"            "บอสครับ15"

"มีนค่ะ15"              "นิวครับ16"

"อั้มค่ะ15"              "เอ็มครับ15"

"มายค่ะ15"            "ตั้นครับ15"

"ฝนค่ะ16"               "ฟลุ๊กครับ16"

"น้ำค่ะ16"              "ฟิล์มครับ15"

"เฟิร์นค่ะ15"             "เจนครับ15"

"พลอยค่ะ15"            "ต้นครับ16"

"เมย์ค่ะ16"              "นัยครับ16"

"มิ้นค่ะ16"                "ข่าครับ15"

"สาค่ะ15"                "กั๊กครับ16"

"ดวงค่ะ15"               "ไม้ครับ15"

"นิ่มค่ะ16"

 

 

 

"อ่า ตอนนี้เราก็รู้จักกับเพื่อนๆในห้องครบทุกคนแล้วนะครับ มีใครยังไม่ได้แนะนำตัวอีกมั้ยครับ อ่า ไม่มีแสดงว่าแนะนำกันครบทุกคนแล้ว ครูดูหุ่นกับส่วนสูงและ ครูว่าครูจะให้ดวง กับนิวไปเชิญธงชาตินะ" ห๊ะ! ให้ฉันกับไอเหยินนั่นอ่ะนะ

 

 

 

"อะไรนะคะครู ให้หนูกับ...เอ่อ..นิวไปเชิญด้วยกันนี้อ่ะนะคะ" ฉันตกใจเลยรีบลุกขึ้นไปถามครู เผื่อครูจะเรียกผิด "ใช่แล้วครับ เพราะครูดูแล้ว เธอก็ตัวเล็กดีไม่เตี้ยมาก ส่วนนิวก็สูงกว่าเธอนิดหนึ่ง ถ้ายืนคู่กัน ครูว่าคู่นี้แล่ะะเหมาะสมกันดีนะ" ฮ่าๆๆๆ  เพื่อนๆฮาก๊ากก หลังจากที่ครูนัทแซวฉันกับนิว หืม! หัวเราะทำไมยะ ขำตรงไหน หึหึ ใครหัวเราขอให้เป็นหมัน ฮ่าๆๆๆ  อุ้ย! >_<

 

 

 

 

ครึ่งวันผ่านไป เร็วเหมือนโกหก อิอิ พักเที่ยงแล้ววว  ชวนเฟิร์นไปกินข้าวกับเฟรมและก็แนนดีกว่า ฉันพลางคิดระหว่างเดินไปหาเฟิร์นที่ห้องน้ำ อุ้ย! โทษค่ะ เป็นไรมั้ยค่ะ เดี๋ยวเช็ดให้นะคะ ขอโทษจิงๆค่ะ" ฉันเดินเข้าไปชนกับชายคนนั้นอย่างจัง น้ำที่ถือมาหกใส่สูทนักเรียนและก็เสื้อกั๊กของฉันหมดเลย ฉันได้แต่พยายามก้มหน้าขอโทษ โดยที่ไม่เงยหน้าไปสบตามองกับชายผู้นั้น เพราะกลัวเค้าโกรธ --*

 

 

 

 

"เอ่อ~...ไม่เป็นไรครับ  เสื้อของน้องก็ดูเหมือนว่าจะเลอะเหมือนกันนะครับ ความจริงพี่ผิดเองแล่ะที่เดินมาไม่ดู" ผู้ชายคนนั้นพูดกับฉันแบบให้อภัย ฉันจึงค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าผู้ชายคนนั้น

 

 

 

 

กรี๊ดดดดดดด!!! หล่อเว่อร์ ฮ่าๆๆ เก็บอาการไว้ลูกๆๆ ใจเย็นๆ ฉันจึงตอบกลับพี่เค้าไปอย่าเงรียบๆว่า"แต่ดวงเป็นคนเดินชนพี่ ดวงผิดเองขอโทษนะคะ"พี่เค้ายิ้มหวานแบบไมตรีมาให้ พร้อมกับตอบกลับมาว่า"ถ้าน้องอยากถ่ายโทษพี่ งั้นพี่ขอเลี้ยงข้าวน้องหนึ่งมื้อละกัน" ย้ากก! พี่เค้าขอฉันเลี้ยงข้าวด้วยล่ะ "เอ่อ มันจะดีหรอคะ คือว่า...." ฉันตอบอย่าง อึ้งๆอ้ำๆ "ไม่เป็นไรครับ ถือว่าน้องให้เกียรติพี่เป็นการขอโทษที่ชนพี่เมื่อกี้ก็แล้วกัน" พี่เค้าตอบกลับมาอย่างไม่เสียดายเงินในกระเป๋าเลย แต่ที่ฉันพยายามจ่ะบอกเค้าด้วยก็คือ ถ้าจะเลี้ยงไม่ใช่เลี้ยงฉันคนเดียว แต่มันยังมีเอ่อเพื่อนๆ....

 

 

 

 

"เห้ย!ดวง คุยกับใครอยู่วะ เรารอแกที่ห้องน้ำตั้งนานบอกจะมาก็ไม่มา นึกว่าตกหลุมไปซะและ เลยออกมาตาม เออ แล้วนี่จะกินข้าวไม๊เนี่ย ฉันรอจนไส้มันบิดไปบิดมาเป็นยางรถยนต์ถูกเผาแล้ว!!" เฟิร์นมาถึงก็ใส่ซะเ สงสัยจะโมโหจัด

 

 

 

 

"เออๆ พอดีเราไปเดินชนกับรุ่นพี่คนหนึ่งอ่ะ เลยขอโทษเค้าแล้วก็คุยเพลิน เลยลืมไปหาแกอ่ะ"ฉันแก้ตัวหน้าซื่อๆ อิอิ "เออ นี่เฟิร์น นี่พี่...เอ่อ"พี่แน๊คครับ" เอ่อ นี่คือพี่แน๊ค พอดีฉันเดินชนเค้าเมื่อกี้ เค้าเลยชวนฉันไปกินข้าวด้วย ฉันเลยว่าจะชวนแก ไอเฟรม และก็แนนไปด้วย พี่แน๊คคงไม่ว่าใช่มั้ยคะ" ฉันพูดกับไอเฟิร์น พลางไปยิ้มกับให้พี่แน๊ค พี่แน๊คก็ยิ้มกับมาอย่างเขินๆ

 

 

 

 

"งั้นเราไปกันเลย ฉันขอเป็นร้านไอติมหน้าโรงเรียนนะ"เฟิร์นบอกยังก่ะตัวเองเป็นเจ้ามือ ฉันเลยพยักหน้าเป็นการตอบกลับ และเราก็เดินไปหาเฟรมที่ศาลา และชวนกันไป

 

 

 

 

"เออ! ไอดวงเปิดเทอมวันแรก นึกว่าจะลืมกันซะและ เห็นหายหัวเงียบไปเลยครึ่งวัน"เฟรมพูดกับฉันแบบประชดนิดๆ "โห่ ก็ฉันเรียนอยู่อ่ะ จะออกไปหาแกยังไงล่ะ"ฉันตอบกลับ และแสยะยิ้มให้มันอย่างกวนๆ ทำให้แนนและพี่แน๊คที่เดินตามกันมาข้างหลังอดหัวในความรั่วๆ ของฉันไม่ได้ จึงปล่อยฮาก๊ากกันมาทั้งคู่ ฉันได้แต่เกาหัว พลางยิ้มแห้งๆ แบบ งงๆ อิอิ

 

 

 

 

"ถึงละ ร้านไอติมที่รักจ๋า ไม่เจอกันตั้งเดือนครึ่ง คิดถึงแทบแย่"เฟิร์นไม่เคยพลาดเรื่องนี้"ให้มันน้อยๆหน่อยแก ฮ่าๆๆ"ฉันแซวเฟิร์นแบบกวนๆ "อ่า จะกินไรตามสบายเลยนะครับ ไม่ต้องเกรงใจ^^" พี่แน๊คซึ่งเป็นเจ้ามือ พูดอย่างเป็นมิตร

 

 

 

 

"สตอร์เบอรี่ฮันนี่ที่หนึ่งค่ะ"ยัยเฟิร์นเป็นผู้ประเดิมสั่งคนแรก ฉันกับแนนไม่รู้จะกินอะไรเลยสั่งตามมัน "เอาแบบนั้นอีก2ที่ค่ะ" ส่วนเฟรมก็สั่ง ช็อคโกแล็ตบราวนี่ เอามัฟเฟินวางบนหน้าอีกที่หนึ่งค่ะ" "ผมเอาเลม่อนเช็คครับ" พี่แน๊คขอสั่งเป็นเครื่องดืม เพราะไม่ค่อชยกินไอติมเท่าไหร่ ซักพัก ไอติมที่สั่งก้ได้ครบทุกคน รวมถึงเครื่องดื่มของพี่แน๊คด้วย พวกเราก็นั่งกินคุยกันอย่างเพลิน รวมถึงถามประวัติส่วนตัวของพี่แน๊คมาด้วย จึงรู้ว่าพี่แน๊ค อยู่ม.5/1 เป็นเพื่อนสนิทกับอีตาหยิ่งนั่น >>พี่เท็ม<< และก็เป็นผู้ช่วยรองประธานนักเรียนของโรงเรียนนี้อีกด้วย

 

 

 

 

ระหว่างที่นั่งกินกันฉันก็นั่งมองวิวที่หน้าต่าง ซึ่งก็มีนักเรียน วัยรุ่นเดินสวนกันไปมาเยอะแยะ และสายตาของฉันก็กวาดมองไปเห็นคนๆหนึ่ง ฉันเห็นเค้าเพียงข้างหลัง เค้าเดินมากับผู้หญิงอีกคนหนึ่ง แต่งกายเป็นชุดโรงเรียนเอกชนอีกโรงเรียนหนึ่ง ทำไมฉันถึงรู้สึกว่ารู้จักกับเค้าเลยนะ ฉันนั่งมองเค้าได้ซักพัก เค้าก็หันมาทางฉันพอดี พอฉันเห็นน่าเค้า แล้วอยู่ดีๆ ก็มีน้ำใสๆไหลออกมาจากตาของฉัน ฉันนั่งมองเค้า มือที่ถือช้อนไอติมอีกข้างหนึ่งถึงกับหล่น ตอนนี้ ฉันรู้สึกเหมือนมีคนเอามีดมากรีดที่น่าอก ฉันชาไปทั้งตัว ..........

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา