สะบัดรักหนีร้ายให้หัวใจได้เจอรัก

[-เรดซี่-]

 

     และในที่สุดวันนี้ก็ผ่านไปด้วยดีอีกครั้ง เฮ้อ~ เหนื่อนจังเลย เหนื่อยที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้จัง ไม่ไหวล่ะขอ ไปนอนก่อนดีกว่า ฉันกับยัยโรสอยู่คอนโดเดียวกัน นอนด้วยกัน กินด้วยกัน ส่วนใหญ่แล้วฉันอาศัยยัยนั้นล่ะนะ

 

 

 

 "กรี๊ดดด!" เสียงของยัยโรสดังขึ้น ทำให้ฉันที่หลับได้แปปนึงแล้วตื่นมาถามดู

 

 

 

 "ไรของแกว่ะ" ฉันถามอย่างัวเงีย

 

 

 

 "ยัยไวน์เตอร์มันแกล้งเราอีกแล้วน่ะสิ ทีนี้หนักกว่าเดิมอีกว่ะแก" ยัยโรสตอบกลับมา

 

 

 

 "แล้วที่ว่าหนักอ่ะ อะไรหรอ?" ฉันเดินเข้าไปถาม

 

 

 

 "ก็ยัยบ้านั้น ขึ้นค่าเทอมน่ะสิแก" อีกแล้วหรอ

 

 

 

 "เท่าไร?"

 

 

 

 "ครั้งที่แล้วห้าพัน ครั้งนี้หมื่นนึงไรว่ะ ยัยนั้นมันบอกว่า ฉันกับแกติดค่าเทอมตอนม.สอง ม.สาม แล้วยังไม่ชำระ เฮ้ยๆ! แต่ครั้งนั้นยัยนั้นบอกว่า...ไม่เป็นไรนี่"

 

 

 

 "แกจะเอาอะไรกับยัยนั้นล่ะ เฮอะ! เดี๋ยวฉันไปทำงานหาให้เอง สองหมื่นใช้มั๊ย?"

 

 

 

 "แกจะหาให้ฉันด้วยหรอว่ะ" ยัยโรสถาม

 

 

 

 "อื้อ ฉันหาเองแกช่วยฉันมาเยอะแล้ว" ว่าแล้วฉันก็เดินไปนอนโดยไม่สนใจว่ายัยโรสจะค้านยังไง และฉันก็จะจำบัญชีนี้ไว้ชำระกับเธอแล้วกัน ไวน์เตอร์!

 

 

 

เช้าวันใหม่ แจ่มใสกว่าเดิม...

 

 

 

 "ห้าววว~" ฉันตื่นขึ้นมาในวันเสาร์ ปิดเทอมนี้ดีจริ๊งจริง~ ไม่เจอยัยผู้นำนั้น โฮะๆ! ไปอาบน้ำหาข้าวกินดีกว่า

 

 

 

ซ่าๆ! เสียงน้ำที่มากระทบกับตัวฉันดังไปทั่วห้องน้ำ ฉันอาบน้ำไปคิดอะไรไปเรื่อยเปลื่อย...คิดแล้วตลกตัวเองชะมัด

 

 

 

  8:30 P.M.

 

 

 

 "โรสฉันไปหางานทำแล้วนะ กับข้าวอยู่บนโต๊ะนะเว้ย! ไปล่ะ ล็อกห้องดีๆล่ะ"

 

 

 

     ฉันเดินไปเรื่อยๆแล้วนั่งแท๊กซี่ไปลงแถวๆร้านพี่นิด ไปหาอ่ะไรกินนิดนึง เมื่อรถจอด ฉันเดินลงไปก็ชะงักกับวัตถุอะไรบ้างอย่างที่ปลิวมาโดนหน้าของฉัน

 

 

 

'ด่วน!! รับสมัครคนใช้ส่วนตัว เงินเดือนตกลงกันได้ สนใจติดต่อ 056-xxxxxx บ้านตระกูลโซล!'

 

 

 

   ทำไมงานนี้ช่างน่าสนใจนัก โทรไปดูสักหน่อยคงไม่เสียหายอะไร โฮะๆ

 

 

 

ตู๊ด...ตู๊ด...ตู๊ด...แกร๊ก

 

 

 

(สวัสดีค่ะ บ้านตระกลูโซลค่ะ) ปลายสายตอบมาทันทีที่รับโทรศัพท์ของฉัน

 

 

 

"สวัสดีค่ะ ดิฉันอยากสมัครงานเป็นคนใช้ส่วนตัวน่ะค่ะ ไม่ทราบว่ารับใครไปหรือยังค่ะ?" ฉันไม่เคยขอร้องใครขนาดนี้เลยนะเนี่ย สาบานเลย-_-//

 

 

 

(จริงหรอค่ะ! คุณนายกำลังรอพอดีเลยค่ะ งั้นเดี๋ยวดิฉันให้คนไปรับนะค่ะ...) ปลายสายตอบมาอย่างดีใจ

 

 

 

"ค่ะ"

 

 

 

(ตู๊ดๆๆๆๆ...)

 

 

 

     อะไรของเขาทำอย่างกับรู้ว่าฉันอยู่แถวไหนงันแหละ บ้าจริง! โทรไปอีกทีดีไหมเนี่ย

 

 

 

 ปรี๊ดๆๆ!  เสียงบิบแตรของรถคันหนึ่งทำให้ฉันหันไปมองก็พบว่ามีหญิงสาวคนหนึ่งท่าทางเหมือนแม่นมของใครสักคน เดินตรงมาที่ฉันแล้วพูดว่า...

 

 

 

 "คุณสินะค่ะ ที่โทรไปสมัครงานที่บ้านตระกูลโซลไปกันเลยค่ะ"

 

 

 

    ฉันยังไม่ได้ตอบอะไรหญิงสาวคนนั้นก็ดึงฉันขึ้นรถ แล้วขับออกไป...คาใจจริงๆ

 

 

 

 

ณ บ้านตระกูลโซล

 

 

 

 "คุณผู้หญิงค่า....มาแล้วค่าาาา" หญิงคนนั้นดึงฉันลงมาจากรถ แล้วตะโกนดัง

 

 

 

 "ไหนๆ อ๊าย! ดีมากเลย คุณดี๊ แล้วจะเพิ่มเงินเดือนให้นะจ๊ะ ^^+" คุณนายคนนี้ท่าทางใจดีแฮะ -_-

 

 

 

 "ชื่ออะไรจ๊ะสาวน้อย"และเมื่อคุณดี๊อะไรนั้นเดิออกไป คุณนายแกก็ถามฉันทันที

 

 

 

 "เรดซี่ค่ะ เอ่อ...เรื่องเงินเดือน..." ฉันพูดกับคุณนาย

 

 

 

 "อ่อๆ เรื่องเงินเดือน เอาเดือนละห้าพันพอมั๊ยจ๊ะ" คุณนายถาม ห้าพันหรอแค่4เดือนเอง ก็โอเคนะ

 

 

 

 "ได้ค่ะ ^^ ให้หนูเริ่มงานวันไหนค่ะ?" ฉันถามอย่างดีใจ ห้าพันๆ ($_$)

 

 

 

 "วันนี้เลยจะ เดี๋ยวฉันจะพาไปดูคนที่เธอต้องดูแลนะจ๊ะ" คนที่ฉันต้องดูแลคงเป็นเด็กตัวเล็กๆ ซนๆแน่ๆเลย คริๆ งานนี้หมูชะมัด แต่จะเป็นเด็กผู้หญิงหรือเด็กผู้ชายน้า

 

 

 

  "ถึงแล้วจ๊ะ เธอต้องตามเขาไปทุกที ดูแลเทกแคร์ให้ดีๆนะจ๊ะ ถ้าเขาทำอะไรแย่ๆยังไงมารายงานฉันได้เลยจ๊ะ ฝากด้วยน้าาาา" ว่าจบคุณนายก็เดินออกไป

 

 

 

ก๊อกๆ!

 

 

 

 "คุณหนูค่ะ ดิฉันมาแล้วค่ะ" ฉันบอกกับคุณหนูคนข้างใน

 

 

 

 "...." เงียบ

 

 

 

 "คุณหนูค่า" ฉันเรียกอีกรอบ

 

 

 

 "...."

 

 

 

 "คะ..."

 

 

 

 "เลิกเรียกฉันคุณหนูสักที ฉันไม่ใช้ผู้หญิงนะยัยสาวใช้!" ผะ...ผู้ชาย ไม่เด็กด้วย

 

 

 

 "O[]O!!" (ช็อคสลบ)