Evil boy รักหมดใจนายจอมเวทย์

"นี่ๆ !"เสียงของขิมดังมาแต่ไกลขณะที่กรีนทีกับปั้นหยากำลังนั่งคุยกันเรื่องที่จะไปดูหนังพรุ่งนี้
"มีไรยะ ยัยขิมดังมาแต่ไกลเชียว - -"
"พรุ่งนี้เป็นงานขึ้นบ้านใหม่ของลุงฉันอ่ะ ฉันมาชวนพวกเธอไปด้วย"
"จิงดิ ไปๆๆ"ระหว่างที่พวกปั้นหยากำลังนั่งคุยกันอยู่ก็มีเสียงอันไม่พึงประสงค์ดังขึ้นมา
"หึหึ...เธอไม่ค่อยจะสนใจหน้าที่ที่ซิเตอร์มอบหมายให้เลยนะ"เสียงนี้ทำให้ปั้นหยากับเพื่อนๆเสียวสันหลังวาบหลังจากผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ทุกคนก็รู้จักนิวตั้นเป็นอย่างดี
"นายนี่ชอบตามกวนประสาทเธอจังนะปั้นหยา"ขิมกระซิบปั้นหยา
"อ้าว~! นิวตั้นมานั่งด้วยกันซิ"แม้ทุกคนจะมองนิวตั้นว่าเป็นพวกพ่อมดก็ตามแต่ปั้นหยาไม่ได้คิดยังงั้นปั้นหยาคิดว่านิวตั้นก็เป็นแค่เพียงผู้ชายคนนึงเท่านั้น...
"..."นิวตั้นมองปั้นหยาอย่างแปลกใจแต่ก้อลงนั่งข้างๆปั้นหยา
 
ทำไมยัยแม่มดถึงดีกับพ่อมดทั้งๆที่รู้ว่าเรากำลังจะขโมยหัวใจ...
 
ปั้นหยาได้ยินเสียงในใจของนิวตั้นแต่เขาก้อไม่ได้ใส่ใจเพราะเขาก็รู้ว่ายังไงเขาก็ต้องขโมยหัวใจเขาได้อยู่ดี(เฮ้ย~! นี่เพิ่งจะบทที่สองเองนะพวกแกรักกันแร้วเรอะ)
"...."ไม่มีใครพูดเมื่อนิวตั้นนั่งเสร็จเรียบร้อย
"เอ่อ...พวกเธอเปนไรกันรึป่าว- -มันเงียบๆนะ"นิวตั้นหันมามองปั้นหยานิดนึงก่อนจะหันกลับไปมองกรีนทีอย่างกับว่ากำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่
ออด~
ไม่มีใครตอบปั้นหยา เสียงออดทำลายความเงียบลงทันใดกรีนทีและขิมลุกขึ้นก่อนนิวตั้นและปั้นหยา
"ปั้นหยาขึ้นห้องเถอะ"ขิมพูดโดยที่ไม่มีใครสนใจนิวตั้นเลย
"จ้ะ..นิวตั้นไปเถอะ"ปั้นหยาลุกขึ้นแร้วบอกนิวตั้นให้ลุกตาม
 
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  - -
 
ซิสเตอร์เดินเข้ามาซึ่งนั่นทำให้หน้าของนักเรียนทุกคนจ๋อยลงทันทีเพราะนี่คือวิชา เคมี
 
...เซ็ง...
 
"ดูหนังสือด้วยยังไม่มีหนังสือ"  นิวตั้นพูดแล้วเขยิบเก้าอี้เข้ามาใกล้ปั้นหยา
"อะ...อื้ม"  ปั้นหยาหยิบหนังสือเคมีออกมา วางไว้ตรงกลางแล้วเยิบเก้าอี้เข้ามาใกล้นิวตั้น
"เธอเป็นไข้เรอะ...หน้าแดงๆ- - "  นิวตั้นพูด
"ป่าวนิ-///-"
"อืมๆ"  นายนิวตั้นหยิบ mp3สีขาวขึ้นมา แล้วเสียบหูฟังนั่งสบายใจเฉิบแต่ตายังดูหนังสือไปด้วย
"นายจะไม่ฟังครูอธิบายเหรอ"  ปั้นหยาถาม
"น่าเบื่อจะตาย.."  พอนายนิวตั้นพูดจบก้อถอดหูฟังหนึ่งข้างออกมา แล้วมาเสียบเข้าที่หูของปั้นหยา
"ฟังเพลงดีกว่านะ...ไม่ต้องเคลียด" เพลงที่นิวตั้นเปิดเป็นเพลง when i fall in love ของแมททิว มันทำเอาปั้นหยาแทจะฟุบโต๊ะเพราะความง่วง
"ตรงนั้นน่ะ จะจีบกันอีกนานมั้ย!!??"  ซิสเตอร์ตะโกนแต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ปั้นหยาดีขึ้น ปั้นหยากลับฟุบโต๊ะต่อไป
"นี่ๆ- -เธอ ยัยบ้าตื่นๆ"นิวตันกระซิบปั้นหยาพร้อมกับสะกิด
"อย่ามากวนนะนายพ่อมด~หาว"ปั้นหยาปัดแขนของนิวตั้นแต่ก้อยังหลับต่อ(นางเอกของช้านนขี้เซาจางง)
"นันทิชา !!!"
"คะ ซิสเตอร์ !!" ปั้นหยาสะดุ้งตื่นแล้วลุกยืนขึ้น
"ไปสวดมนในโบสถ์เดี๊ยวนี้ !! จนกว่าจะเลิกเรียนถึงจะกลับได้ !!~"
"คร้าTOT"
 
--เลิกเรียน--
 
"เมื่อยมั้ยปั้นหยา- -/" ขิมถามปั้นหยาขณะเดินออกจากโรงเรียน
"ไม่เมื่อยเลยมั้ง- -"
"ก้อแกอยากคุยไรกระหนุงกระหนิงกะนายนั่นละ ซิสเตอร์เลยโมโห"
"ก้อแค่นายนั่นขอดูหนังสือด้วยแค่นี้แหละ"
"รึ"กรีนทีถาม
"เออออ"
"งั้นพรุ่งนี้เจอกันที่บ้านลุงชั้นนะ"
"จ้าๆ"ฉันกับกรีนทีพูดพร้อมกัน ก่อนที่จะแยกย้ายกันกลับบ้าน
 
- - - - - - - - - - - - - - - - - -  - - - -  - - - - - - - - - - - 
เย็นวันต่อมา
บ้านลุงขิม
ทันทีที่หมดคาบสุดท้าย ขิมและกรีนทีลากปั้นหยาไปร้านเสริมสวยทันที ทั้งสาวเปลี่ยนชุดที่เตรียมมาและแต่งหน้าทำผมอยู่ที่ร้าน ก่อนจะบึ่งรถไปที่บ้านของลุงขิมทันที
"ว้าวววว*0*" ปั้นหยากับกรีนทีอดที่จะอึ้งไม่ได้
บ้านหลังใหญ่หรูหราราวกับคฤหาส ถูกประดับประดาด้วยดอกไม้และลูกโปงอย่างสวยงามมีวทีใหญ่จัดอยู่กลางสวนดอกไม้ โต๊ะสีขาวถูกจัดเรียงอย่างเป็นระเบียบ พร้อมด้วยผ้าปูโต๊ะสีขามบริสุทธิ์ กลางโต๊ะมีเชิงเทียนเล็กๆน่ารักๆ
"ไปนั่งตรงนั้นกัน" ขิมชวนทั้งสองของคนไปนั่งที่โต๊ะVIP
"หุหุ~พวกเธอนั่งผิดที่กันหรือป่าวจ้ะ นี่มันที่สำหรับวีไอพีนะ"  เสียงแหลมๆดังขึ้น ขณะที่ทั้งสามคนกะลังนั่ง
"ยัยหลิน.."กรีนทีพูด หลินเป็นนักเรียนที่โรงเรียนเดียวกับปั้นหยาแต่อยู่คนละห้อง ซึ่งพ่อของหลินเป็นเพื่อนกับลุงของขิม
"ผิดตรงไหน นี่เป็นบ้านของลุงฉัน ฉันเปนหลาน ผิดตรงไหนที่จะนั่งโต๊ะวีไอพี อยากโดนหมัดรึไงยะ"
ขิมลุกขึ้นพรวด พร้อมกับถกแขนเสื้อขึ้น
"ชิส์!!~" การกระทำของขิมทำให้หลินหน้าเสียไปเลย หลินเดินไปหาพ่อของตัวเองก่อนจะนั่งลง
"เหอะ ! ยัยนั่นก็ดีแต่แต่งตัวไปวันๆ"  ขิมพูด
ทันทีที่ทุกคนเห็นแขกใหม่ต่างก็แปลกใจไม่แพ้กัน โดยเฉพาะปั้นหยา ความรู้สึกสะอิดสะเอียนถาโถมเข้ามาใส่เทออย่างจังจนเทอตั้งรีบไปห้องน้ำ แต่การเคลื่อนไหวของเก้าอี้เรียกสติเทอกลับมาได้
"หึหึ...มาด้วยเรอะ...ยัยแม่มด"
นิวตั้นนั่งลงข้างๆปั้นหยา ตามด้วยรองผู้อำนวยการโรงเรียนของปั้นหยา เธอเพิ่งรู้ว่านิวตั้นเป็นหลานรักของรองผู้อำนวยการ
"สวัสดีค่ะ"  กรีนที ขิม และปั้นหยา ยกมือไหว้ท่านรองตามมารยาท ก่อนที่ท่านรองจะรับไหว้และยิ้มให้
    ทุกคนเริ่มทานอาหารที่มาเสริฟให้ แต่ปั้นหยาก้อเห็นความผิดปรกติของเด็กหนุ่มที่นั่งข้างๆเทอ
"นิวตั้น นายไม่ทานเหรอ"  ปั้นหยากระซิบนิวตั้น โดยทคี่เจ้าตัวก้อตอบกลับในระดับเสียงที่ไม่ต่างกันเท่าไหร่
"ไม่อยากกิน"
"ไม่กินเลยมันจะเสียมารยาทนะ"
"ก็จานของฉันมันไม่น่ากิน เอาจานของเทอมาแรกกันมั้ยล่ะ  หึหึ"
"มันไม่เหนจะต่างกันเลยนะ - -"
"งั้นฉันก้อไม่กิน"
ปั้นหยาสูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนที่จะหยิบจายของนิวตั้นเปลี่ยนกันกะของเทอ
"พอใจรึยัง"
"หึหึ....ดีมาก" 
นิวตั้นพูดจบก้อทานอาหารอย่างสบายใจเฉิบ
"นิวตั้นกะเทอดูสนิทกันจังนะปั้นหยา..ฮ่า ๆ~!" ท่านรองพูด แต่คำพูดนั้นกลับทำให้เทอหน้าแดงขึ้นมาทันที
"เอ๋~ สนิทอะไรกันคะท่านรอง"
ปั้นหยาแก้ตัวพัลวัน แต่ตรงข้ามกลับนิวตั้นนายนี่กลับหัวเราะในลำคออย่างสบายอารม  ก่อนจะโอบไหล่ของปั้นหยาแล้วดึงตัวของเทอเข้ามาใกล้จนหน้าห่างกันแค่คืบ
"ไม่สนิทอะไรล่ะ เราสนิทกันจะตายเนอะ..หึหึๆ.."
นิวตั้นพูด ทำเอาท่านรองถึงกับหัวเราะชอบใจ เทอผลักนิวตั้นออก แลงมือทานอาหารต่อ..
 
 
 
จบแร้วๆบทนี้ กรี๊สสๆนิวตั้นของช้านนโอบไหล่ปั้นหยาด้วยฮ่าๆ
ยังไงถ้าเขียนผิดก้อขอโทษด้วยคร้า
ปล. ขอคำแนะนำด้วยนิ๊ - -*
  ลงยันไม้แร้ว 55+