เริ่มต้น..ด้วยเรื่อง.ร้ายๆ แต่ลงท้าย..ด้วยรัก ^^ 3
เขียนโดย 
ให้ฉันเป็นอะไรก็เป็นได้ทั้งนั้น
วันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2553 เวลา 15.50 น.
1) คณิตฯน่าเบื่อ(ตอนสั้นๆนะคะ..พอดีว่าไม่ว่าง)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ(Wednday : 09:00)
"ปันๆ..คาบแรกเรียนไรอ่ะ.." ฉันตะโกนถามปันๆ ซึ่งนั่งห่างจากฉันไป สามแถว!!
"คณิตศาสตร์หนะ...อาจารย์เข้ามาแล้ว.." สิ้นเสียงปันๆไม่นาน..อาจารย์ประจำวิชาก็เข้ามาในห้องเรียนทันที...
พออาจารย์เข้ามาไม่ถึงนาที(เว่อร์ซะ)ก็จัดการสอนต่อจากเมื่อวานทันที..(ดีนะที่วิชานี้ฉันชอบอ่ะ) ท่ามกลางเสียงอาจารย์ที่ดังอย่างกะใช้ไมค์ก็ไม่ปาน ก็มีเสียงกรนอยู่เบาๆกันทั่วห้อง...ยกเว้นฉัน(กำลังรู้ว่านักเรียนอยู่คนเดียว --)
"นี่นักเรียน.....!!!!!!!!!!" ซวยแล้วมั้ยหละนักเรียนห้องนี้...อาจารย์เห็นแล้ว(เมื่อกี้เอาแต่เขียนกระดานเลยไม่เห็น)....
"ตื่นเดี๋ยวนี้น่ะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" เพียงเท่านั้นแหละ..เพื่อนๆทุกคนแทบจะเด้งตัวออกจากภวังค์ด้วยซ้ำ(รวมทั้งรูมและปันๆด้วย...เสียชื่อเสียงห้องหม๊ดดด..เฮ้ออออออ)
"ทีหลังถ้ายังไม่เคารพจารย์อีก...จะไม่เพียงแค่ตะโกน..แต่-จะ-ทำ-มาก-กว่า-นี้-อีก..เฮ่อๆๆๆๆ" ไอ้เสียงเอฟเฟ็คด้านหลังเนี่ย..อาจารย์จะทำให้เห็นผีเลยมั้ย..บรื๋อออ 0-0!!
"เป็นไงหละ...หลับในคาบไหนไม่หลับ..ดันมาหลับคาบ คณิตฯ 555" ที่จริง ฉันเป็นคนไม่ชอบซ้ำเติมใครหรอก..แต่ต้องย้ำเพื่อเป็นการในเพื่อนที่สนิทรู้ไว้ว่า 'ถ้าไม่อยากตาย..จงตั้งใจเรียนคณิตฯให้ดีดี..ไม่งั้นได้เจอ..ก๊อตซีล่าพ่นไฟแน่..ฟู่ๆๆๆๆ!!!'
ขอตัวก่อนนะคะ...เดี๋ยวมาอัพใหม่ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
