Memory of love อณุสรณ์แห่งความรัก

ชีวิตที่ไม่มีวันหวนกลับคืน
"ฮือออ ฮือ จัสติน T_T " พลอยร้องไห้ น้ำตาไหลเป็นทาง
 
จัสตินนอนจมกองเลือดอยู่กลางถนน เพราะเขาวิ่งเข้าไปช่วยเธอให้พ้นจากแล่นมาด้วยความเร็วสูง เป็นสาเหตุให้จัสตินต้องเป็นแบบนี้!
"พลอย จัสตินเป็นไงบ้าง" แชมป์ถามอย่างเร่งรีบเมื่อม่ถึงที่โรงพยาบาล โดยมีแมรี่อุ้ม น้ำค้างตามมาด้วย
"ยังอยู่ในห้องผ่าตัดอยู่เลยค่ะ"พลอยบอกแล้วร้องให้น้ำตาแทบจะเป็นสายเลือด
"เป็นเพราะหนูแท้ถ้าหนู ไม่พรวดพราดออกไปกลางถนนแล้วล่ะก้อจัสตินคงไม่เป็นแบบนี้" พลอยกล่าว แชมป์มองเด็กสาวอย่างสงสาร เธอกล่าวต่อไปว่า
"เพิ่งจะมารู้ว่าการสูญเสียสิ่งสำคัญไปมันเป็นยังไง จัสตินเป็นคนสำคัญของหนู  เขาเป็นคนพิเศษของหนู...และเป็นคนที่หนูรัก แชมป์ หนูจะทำยังไงดี หนูทำให้เขาบาดเจ็บเพราะหนู"
"จัสตินต้องไม่เป็นไร ไม่ใช่ความผิดของเธอหรอก พลอย"แชมกล่าว
หลายชั่วโมงผ่านไป
"คุณหมอ จัสตินเป็นยังไงบ้างค่ะ" พลอยลุกขึ้นถามแพทย์ที่เดินออกมาจากห้องผ่าตัด
"เสียใจด้วยน่ะครับ หมอไม่สามารถยื้อชีวิตคนไข้ไว้ได้แล้ว" ว่าจบหมอก็เดินจากไปทิ้งให้พลอยยืนช็อกอยู่กับที่
"ไม่...ไม่จริงงงงงงงงงง..."
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
วันนี้เป็นวันครบรอบวันตายของจัสติน พลอยนำดอกลิลี่ ดอกไม้ที่จัสตินชอบที่สุดมาเยี่ยม ถึงแม้เวลาจะผ่านไปหลายปีก็ตาม พลอยยังคงมาเยี่ยมจัสตินอย่างสม่ำเสมอ...
ถึงแม้พลอยจะอายุมากขึ้น  แต่ความรู้สึก ความทรงจำในวันนั้นยังคงไม่ลบเลือนหายไปตามกาลเวลา ความรู้สึกสูญเสียยังคงตราตรึงอยู่ในห้วงของจิตใจ
...กาลเวลา..ไม่อาจย้อนคืนมาได้...
"ฉันรักเธอ...จัสติน♥_♥"