รักมากมายนายเพลย์บอย

 
ที่ รร
ที่โต๊ะเคนตะ มีสมุดยุเล่มนึง
ในนั้นเขียนว่า เคนตะรักพิมมากที่สุด แต่พิมไม่สนใจเคนตะลย
เคนตะ: เซ็งๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พิม เคนตะ
พิมได้เดินมาตรงโต๊ะเคนตะ แต่สมุดเล่มนั้นตกลงมา พิมหยิบขึ้นมาดู
พิมกำลังจาเปิดอ่าน แต่เคนตะมาเห็นซะก่อน จึงคว้าไว้ทัน
เคนตะ: เธอจาทำไมอ่ะ
พิม: ก้อมันตกอ่ะ ในนั้นมีไรอ่ะ ทำไมชั้นดูไม่ได้
เคนตะ: เรื่องของชั้นน๊า
พิมคิดในใจ: ชั้นต้องดูให้ได้ว่าในนั้นมีไร
พิม: ไปและ
เคนตะ: อืม
พิม หวาย แจม
พิม: หวายช่วยไรชั้นหน่อยดิ 
หวาย: ไรอ่ะ
พิม: ชั้นอยากดูสมุดที่นายเคนตะถือยุอ่ะ
หวาย: ดูทำไม
พิม: เออน๊า เด๋วชั้นไปหาป๊อปปี้ ที่รักก่อนน่ะจ่ะ หมั่นเขี้ยวยัยฟางอ่ะ
หวาย: อืม
เคนตะ ได้วางสมุดไว้ใต้โต๊ะเพราะไม่เหนพิมยุแล้ว
หวายก้อเลยไปอ่าน มันเขียนว่า
เคนตะรักพิมมากที่สุด แต่พิมไม่สนใจเคนตะลย
หวายถึงกับอึ้งเลย
แล้วหวายก้อเดินไปหาพิม
หวาย: พิม มีคนชอบแกอ่ะ
พิม: ใครอ่ะ
หวาย: นายเคนตะไง
พิม: แกรุได้ไง
หวาย: ก้อชั้นไปดูสมุดที่เธออยากดูไง มันเขียนว่า
เคนตะรักพิมมากที่สุด แต่พิมไม่สนใจเคนตะลย
พิมถึงกับอึ้งเลย
พิม: หรอ เดี๋ยวชั้นมา
เคนตะ พิม
พิม: นายเคนตะ มานี่หน่อย
เคนตะ: มีไรหรอ
พิม: นายชอบชั้นหรอ
เคนตะ: เอ่อ เธอรุ อืม ชั้นชอบเธอ แต่เธอคงไม่สนใจชั้นหรอก
พิม: ถ้าเธอรักชั้นจริง ชั้นก้อจาตัดใจป๊อปปี้ แต่นายต้องพิสูทก่อนว่านายรักชั้นจริง
แล้วเคนตะก้อค่อยๆจูบพิมอย่างนุ่มนวล
เคนตะ: ชั้นพิสูทแล้ว เป็นแฟนกันน่ะ
พิม: อืม