รักมากมายนายเพลย์บอย

ที่ รร

ที่โต๊ะเคนตะ มีสมุดยุเล่มนึง

ในนั้นเขียนว่า เคนตะรักพิมมากที่สุด แต่พิมไม่สนใจเคนตะลย

เคนตะ: เซ็งๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

พิม เคนตะ

พิมได้เดินมาตรงโต๊ะเคนตะ แต่สมุดเล่มนั้นตกลงมา พิมหยิบขึ้นมาดู

พิมกำลังจาเปิดอ่าน แต่เคนตะมาเห็นซะก่อน จึงคว้าไว้ทัน

เคนตะ: เธอจาทำไมอ่ะ

พิม: ก้อมันตกอ่ะ ในนั้นมีไรอ่ะ ทำไมชั้นดูไม่ได้

เคนตะ: เรื่องของชั้นน๊า

พิมคิดในใจ: ชั้นต้องดูให้ได้ว่าในนั้นมีไร

พิม: ไปและ

เคนตะ: อืม

พิม หวาย แจม

พิม: หวายช่วยไรชั้นหน่อยดิ 

หวาย: ไรอ่ะ

พิม: ชั้นอยากดูสมุดที่นายเคนตะถือยุอ่ะ

หวาย: ดูทำไม

พิม: เออน๊า เด๋วชั้นไปหาป๊อปปี้ ที่รักก่อนน่ะจ่ะ หมั่นเขี้ยวยัยฟางอ่ะ

หวาย: อืม

เคนตะ ได้วางสมุดไว้ใต้โต๊ะเพราะไม่เหนพิมยุแล้ว

หวายก้อเลยไปอ่าน มันเขียนว่า

เคนตะรักพิมมากที่สุด แต่พิมไม่สนใจเคนตะลย

หวายถึงกับอึ้งเลย

แล้วหวายก้อเดินไปหาพิม

หวาย: พิม มีคนชอบแกอ่ะ

พิม: ใครอ่ะ

หวาย: นายเคนตะไง

พิม: แกรุได้ไง

หวาย: ก้อชั้นไปดูสมุดที่เธออยากดูไง มันเขียนว่า

เคนตะรักพิมมากที่สุด แต่พิมไม่สนใจเคนตะลย

พิมถึงกับอึ้งเลย

พิม: หรอ เดี๋ยวชั้นมา

เคนตะ พิม

พิม: นายเคนตะ มานี่หน่อย

เคนตะ: มีไรหรอ

พิม: นายชอบชั้นหรอ

เคนตะ: เอ่อ เธอรุ อืม ชั้นชอบเธอ แต่เธอคงไม่สนใจชั้นหรอก

พิม: ถ้าเธอรักชั้นจริง ชั้นก้อจาตัดใจป๊อปปี้ แต่นายต้องพิสูทก่อนว่านายรักชั้นจริง

แล้วเคนตะก้อค่อยๆจูบพิมอย่างนุ่มนวล

เคนตะ: ชั้นพิสูทแล้ว เป็นแฟนกันน่ะ

พิม: อืม