รักหวานแหววคุณหนูไฮโซ

เช้าวันรุ่งขึ้นเก๋ตื่นจากอาการภวังค์ถึงเรื่องเมื่อวานและสาวใช้ก็เดินเข้ามาในห้องของเธอ
"อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณหนู" ทุกเช้าสาวใช้ต้องเข้ามาปลุกเก๋ทุกครั้งแต่คราวนี้เธอกลับตื่นเอง แล้วถามสาวใช้อย่างงงๆว่า
"เมื่อวานชั้นไปไหนเหรอจำไม่ได้เลย" เธอถามอย่างงงๆ
"อ๋อ เมื่อวานคุณหนูไปเที่ยวกับเพื่อนนี่คะ" สาวใช้เตือนสติกลับคืนมา แล้วเก๋ก็เริ่มทบทวนเรื่องเมื่อวานที่ผับนั่น เธอได้ตบตีกับสองสาวที่นินทาเธอนั่นเอง
"อ๋อ ชั้นจำได้และนังนั่นหาเรื่องเองนิ ชั้นไม่แคร์หรอกสมน้ำหน้าวะมากกว่า เออวันนี้ชั้นขอไปหาพี่ต้นนะบอกคุณพ่อด้วย" ว่าแล้วเก๋รีบจ้ำเดินออกไปโดยที่สาวใช้ยังไม่ทันได้พูดอะไร
ทางด้านล่างเก๋แต่งตัวแล้วกำลังจะเดินออกนอกบ้านในขณะเดียวกันนั้นคุณพ่อของเก๋เห็นเหตุการณ์ทันพอดีจึงเดินเข้าไปถาม
"นั่นลูกจะไปไหนแต่เช้าล่ะ ตื่นแต่เช้าจังแล้วสาวใช้ไปไหนหมด" เก๋หันมาตอบคุณพ่อทันที
"อยู่ด้านบนค่ะ เก๋จะไปหาพี่ต้นค่ะ" เธอพูดความจริง
"เอาล่ะพ่ออนุญาติ..." ท่านยังพูดไม่จบ เก๋ได้ยินดังนั้นจึงรีบขอบคุณเป็นการใหญ่
"ขอบคุณค่ะคุณพ่อ" เธอกำลังจะเดินออกนอกบ้าน
"เดี๋ยวลูกพ่ออยากจะให้ลูกพบใครคนหนึ่งซึ่งอยากให้เป็นบอดี้การ์ดลูกคอยดูแลอย่างใกล้ชิด"  เขาพูดพลางอมยิ้ม
"ใครคะคุณพ่อ  เก๋ไม่เห็นเข้าใจเลย" เธอตอบพลางยังงงกับสิ่งที่คุณศิวรรจ์พูด
"เอาล่ะเข้ามาได้แล้วสรวิศ"  เขาเรียกให้บอดี้การ์ดหนุ่มคนนั้นที่ชื่อสรวิศเข้ามาให้ลูกสาวของเขาได้เห็น
"ครับท่าน" เขาเดินเข้ามาท่าทางสงบเสงี่ยมหน้าตาหล่อเอาการจริงๆคุณศิวรรจ์เลือกไม่ผิดแน่นอนเพราะเขาทั้งเก่งในด้านป้องกันตัวเอง ก่อนที่คุณพ่อจะแนะนำตัวเก๋ให้สรวิศฟัง
"นี่คุณหนูเอาแต่ใจ เก๋ ฝากนายช่วยดูแลเธอทุกฝีก้าวให้ดี ปากจัดเอามากๆ ยังไงก็ดูแลตัวเองให้ดีล่ะ"  เขาสั่งแล้วเดินไปหาสาวใช้ทางด้านหลัง
"ครับ " สรวิศ ตอบเงียบๆ ก่อนที่จะเดินไปหาเก๋
"ไม่ทราบว่าคุณหนูจะไปไหนแต่เช้าครับ" เขาถามพลางมองหน้าเธอ เก๋เมื่อเธอได้เห็นหน้าสรวิศต้องตกตะลึงในความหล่อของเขาจึงแสร้งทำไปคุณหนูเหมือนเดิม
"ไปหาพี่ต้น เออนี่นายน่ะเมื่อกี้คุณพ่อบอกให้นายมาดูแลชั้นใช่มั๊ยงั้นนายไม่ต้องเป็นห่วงชั้นนะชั้นไปเองได้ เอาเท่าไร" เธอหยิบเงินออกมาในกระเป๋าแล้วพลางพูดต่อ
"นายน่ะออกไปจากที่นี่ซะนะรับรองชั้นมีศัตรูเยอะนายสู้ไม่ไหวแน่" เธอยิ้ม ด้านสรวิศเมื่อได้ยินสิ่งที่เธอพูดแล้วแล้วยิ้มนิดๆแล้วตอบว่า
"หึ ผมไม่ไปหรอกครับเพราะยังไม่ถึงเวลาท่านเพิ่งจะให้ภารกิจผมแล้วผมต้องคอยดูแลคุณหนูเอาแต่ใจอย่างคุณ เงินไม่สำคัญหรอกครับขอแค่ทำด้วยใจโดยไมหวังสิ่งตอบแทนก็พอแล้ว ส่วนที่ว่าศัตรูนั่นน่ะผมดูแลคุณหนูได้อยู่แล้วไม่ต้องห่วงครับ" เขานอบน้อม
"ชิ อวดดีนะ คุณพ่อนะคุณพ่อ ทำไม  ทำไม ต้องเอานายนี่มาเทศหนูซะนานเลย เป็นคุณชายแทนดีมั๊ยเนี่ย ฮึ" เธอโกรธที่คุณพ่อเธอทำแบบนี้ ก่อนที่จะขึ้นรถไปหาสิ่งที่เธอปรารถนา
ในขณะเดียวกันสรวิศก็ขับรถตามเธอไปจนถึงที่หมาย
ที่โรงแรมในร้านอาหารแห่งหนึ่งเก๋เดินเข้ามานั่งเก้าอี้ตัวหนึ่งวางดอกไม้ไว้ข้างโต๊ะ แล้วเดินไปที่หน้าพนักงานแล้วบอกว่า
"นี่ชั้นขอจองโรงแรมที่นี่ทั้งหมดแล้วร้านอาหารทั้งหมดด้วยนะ" เก๋บอกพนักงาน เธอพูดในขณะที่สรวิศเดินตามมาติดๆ
"ขออภัยค่ะที่นี่เป็นโรงแรมบริการลูกค้า คุณเก๋ไม่สามารถจองที่ดินทั้งหมดได้ค่ะ" เธอพูด
"นี่แก! ชั้นขอจองทั้งหมดเดี๋ยวนี้นะไม่งั้น " เธอเงื้อมมือขึ้นมาเพื่อจะตบพนักงานหญิงคนนั้นแต่สรวิศมาจับมือของเธอเอาไว้
"คุณหรูครับถ้าคุณหนูใจเย็นกว่านี้จะดีมากเลยครับ " เขาบอก
"นี่นายเป็นใครน่ะกล้าดียังไงมาจับมือชั้น"
"ผมขอโทษครับมันจำเป็น" เขาบอก
เก๋พูดกับสรวิศ
"ถ้าชั้นจะตบนังนี่ไม่ได้ชั้นจะตบนายเอง "เพี๊ยะ" เรียบร้อยรอยมือของเก๋กระทบที่ใบหน้าขาวๆของสรวิศไปแล้ว
"จำไว้นะนายน่ะมันแค่ขี้ข้าคนหนึ่งที่พ่อของชั้นจ้างมาเท่านั้นน่ะนายไม่เคยเคารพสิทธิของคนอื่นเลย ชั้นไล่นายออก ออกไปให้ไกลเลยนะ"  เขาเงียบไปสักครู่ก่อนจะตอบ
"ผมไปไหนไม่ได้ครับเพราะคุณท่านมีพระคุณกับผมมาก ผมต้องพยายามดูแลคุณหนูให้ดีที่สุด ถึงแม้ว่าผมจะเป็นได้แค่บอดี้การ์ดก็ตาม"  ดูเหมือนเขาจะพยายามอดทนมากกว่า
"ดีนี่นายยังไม่ลืมบุญคุณคุณพ่อ งั้นดีถ้าดื้อด้านก็เชิยตามสบาย" เก๋พูดก่อนที่จะหันไปบอกกับพนักงาน
"ฝากไว้ก่อนชั้นจะบอกให้คุณพ่อให้ไล่แกออกไปทั้งโรงแรมเลยคอยดู ชิ"  ว่าแล้วเก๋ไม่สนใจใครเดินออกไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น...ส่วนสรวิศคอยเดินตามห่างๆแม้ว่าเก๋จะไม่รู้ถึงความรู้สึกของเขาก็ตาม...