รักพันธุ์ใหม่ระหว่างตุ๊กตากับคน
-
2) อีกครั้ง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เฮือกกก!!" ฉันตื่นมาแบบเหงื่อตกสุดๆ อยู่บนเตียงของตัวเอง
แล้วเมื่อตื่นมาฉันก็นึกได้ถึงเรื่องนั้น ฉันจึงเอามือของตัวเองควานหาเจ้าตุ๊กตากลายร่างนั้น แต่ทว่า...ไม่มี!! มันหายไปไหนนะ
มันคือฝันแน่ๆ!!!
เมื่อฉันมั่นใจอย่างนั้น ฉันก็เดินมาที่ห้องครัวเพื่อที่จะไปหาอะไรกินซักหน่อย
กึกๆ! กุกๆ! กักๆ!
สะ...เสียงอะไรอ่ะ=0=;; หรือว่าขโมยอ่ะ ไม่ใช่มั่งสงสัยหูแว่ว
โป๊ก!!!
สงสัยไม่ใช้แล้วมั้ง =_=;;
ในเมื่อเป็นเยี้ยงนี้แล้ว ข้าพเจ้าคงต้องจัดการเอง ว่าแล้วฉันก็หยิบไม้เบสบอลที่อยู่ข้างๆประตูขึ้นมา(ซื้อมาเพื่อสิ่งนี้)
ฉันเห็นเงาตะคลุมๆของมัน อยู่ที่ตู้เย็นของฉัน เมื่อฉันย่องไปอยูข้างหลังมันแบบเงียบๆ ฉันก็เตรียมจะตีไปที่หัวของมันแต่แล้ว...
"เฮ้ย!! ทำอะไรนะ โมเม่!"
"ไอ้ตุ๊กตากลายร่างฮะ...เฮือกก!"
"อย่าเป็นลมนะ ถ้าเธอเป็นลมเธอก็จะไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับ ฉันเลยนะ หยุดเลย! " เขาว่าพลางลูบหัวของตัวเอง
"หัวนายเป็นอะไรน่ะ" ฉันถาม
"ก็ได้ยินเสียงเธอเลยรีบลุกแต่หัวกลับไปโคก ประตูตู้เย็นน่ะซิ"
02:05น.
"มองหน้าทำไม หน้าผมมันหล่อขนาดนั้นเลยรึไง?"
"ชะ! ไอ้ตุ๊กตาหลงตัวเอง"
"เฮอะ! ตกลงจะฟังมั๊ย?"
"ก็ว่ามาซิย่ะ -^-"
ฉันมานั้งรอเจ้าตุ๊กตานั้นพลาม และอยากรู้ด้วยว่าทำไมถึงกลายร่างได้ แต่ฉันว่านายนั้นต้องเป็น18มงกุฎแน่ๆ คิดจะหลอกฉันหรอยากย่ะ -^-
"ฉันชื่อว่า...ออรันที่ฉันกลายร่างได้เพราะคนที่สร้างฉันขึ้นมาเป็นนักวิทยาศาสตร์ท่านหนึ่ง เขาอยากรู้วิวัฒถนาการใหม่ๆ เขาจึงสร้างฉันขึ้นมา จากอีกดาวหนึ่ง.."
"นายจะบ้าหรอ! มาจากอีกดาวหนึ่งงั้นหรอ เหอะเชื่อตายแหละย่ะไอ้18มงกุฎ"
"แล้วแต่เธอนะ แต่ผมจะบอกไว้ให้ว่า ถ้าผมได้รับความรักจากเจ้าของมากๆ ผมจะกลายเป็นคนได้ แต่เมื่อใดที่เจ้าของอยากจะทิ้งผม หรืออยากให้ฉันไปไกลๆ จากเขา ผมก็จะหลับใหลไปตลอดกาล..."
เมื่อเขาว่าจบแล้วร่างของเขาก็เล็กลงๆ จนกลายเป็นตุ๊กตาเด็กหนุ่ม แล้วเมื่อฉันเห็นอย่างนั้น ก็ลมใส่ ฉันหลับใหลไปทำอย่างกับว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้ เป็นเพียงฝันที่ใครหลายคนคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ไร้สาระและเป็นไปไม่ได้...
แล้วเมื่อตื่นมาฉันก็นึกได้ถึงเรื่องนั้น ฉันจึงเอามือของตัวเองควานหาเจ้าตุ๊กตากลายร่างนั้น แต่ทว่า...ไม่มี!! มันหายไปไหนนะ
มันคือฝันแน่ๆ!!!
เมื่อฉันมั่นใจอย่างนั้น ฉันก็เดินมาที่ห้องครัวเพื่อที่จะไปหาอะไรกินซักหน่อย
กึกๆ! กุกๆ! กักๆ!
สะ...เสียงอะไรอ่ะ=0=;; หรือว่าขโมยอ่ะ ไม่ใช่มั่งสงสัยหูแว่ว
โป๊ก!!!
สงสัยไม่ใช้แล้วมั้ง =_=;;
ในเมื่อเป็นเยี้ยงนี้แล้ว ข้าพเจ้าคงต้องจัดการเอง ว่าแล้วฉันก็หยิบไม้เบสบอลที่อยู่ข้างๆประตูขึ้นมา(ซื้อมาเพื่อสิ่งนี้)
ฉันเห็นเงาตะคลุมๆของมัน อยู่ที่ตู้เย็นของฉัน เมื่อฉันย่องไปอยูข้างหลังมันแบบเงียบๆ ฉันก็เตรียมจะตีไปที่หัวของมันแต่แล้ว...
"เฮ้ย!! ทำอะไรนะ โมเม่!"
"ไอ้ตุ๊กตากลายร่างฮะ...เฮือกก!"
"อย่าเป็นลมนะ ถ้าเธอเป็นลมเธอก็จะไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับ ฉันเลยนะ หยุดเลย! " เขาว่าพลางลูบหัวของตัวเอง
"หัวนายเป็นอะไรน่ะ" ฉันถาม
"ก็ได้ยินเสียงเธอเลยรีบลุกแต่หัวกลับไปโคก ประตูตู้เย็นน่ะซิ"
02:05น.
"มองหน้าทำไม หน้าผมมันหล่อขนาดนั้นเลยรึไง?"
"ชะ! ไอ้ตุ๊กตาหลงตัวเอง"
"เฮอะ! ตกลงจะฟังมั๊ย?"
"ก็ว่ามาซิย่ะ -^-"
ฉันมานั้งรอเจ้าตุ๊กตานั้นพลาม และอยากรู้ด้วยว่าทำไมถึงกลายร่างได้ แต่ฉันว่านายนั้นต้องเป็น18มงกุฎแน่ๆ คิดจะหลอกฉันหรอยากย่ะ -^-
"ฉันชื่อว่า...ออรันที่ฉันกลายร่างได้เพราะคนที่สร้างฉันขึ้นมาเป็นนักวิทยาศาสตร์ท่านหนึ่ง เขาอยากรู้วิวัฒถนาการใหม่ๆ เขาจึงสร้างฉันขึ้นมา จากอีกดาวหนึ่ง.."
"นายจะบ้าหรอ! มาจากอีกดาวหนึ่งงั้นหรอ เหอะเชื่อตายแหละย่ะไอ้18มงกุฎ"
"แล้วแต่เธอนะ แต่ผมจะบอกไว้ให้ว่า ถ้าผมได้รับความรักจากเจ้าของมากๆ ผมจะกลายเป็นคนได้ แต่เมื่อใดที่เจ้าของอยากจะทิ้งผม หรืออยากให้ฉันไปไกลๆ จากเขา ผมก็จะหลับใหลไปตลอดกาล..."
เมื่อเขาว่าจบแล้วร่างของเขาก็เล็กลงๆ จนกลายเป็นตุ๊กตาเด็กหนุ่ม แล้วเมื่อฉันเห็นอย่างนั้น ก็ลมใส่ ฉันหลับใหลไปทำอย่างกับว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้ เป็นเพียงฝันที่ใครหลายคนคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ไร้สาระและเป็นไปไม่ได้...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ