UFOเซงชะมัดเผลอรักยัยจอมจุ้น

"ไลน์ขอโทษพี่ๆทุกคนนะคะ ที่ทำให้เป็นห่วง"ออนไลน์พูดด้วยความรู้สึกผิด
"ไม่เป็นอะไรหรอกจะ วันหลังเป็นอะไรให้บอก เข้าใจไม๊ เอ่อ เก็บกระเป๋าด้วยนะพรุ่งนี้เราต้องกลับแล้ว"เจ๊เกมส์บอก
"ค่ะ ไปห้องก่อนนะ ^^"
<<OnLIne Story>>
จะกลับแล้วเศร้าจัง<แล้วทำไมต้องเศร้า ฉันเป็นอะไรไปว่ะ>
พอเข้าห้องมาก็เจอตาริวนั่งอ่านหนังสือการ์ตูนและหัวเราะบ้าอยู่คนเดียว  ส่วนฉันก็นั่งคิดอะไรไปเรื่อยๆ
ถ้าเราไม่อยู่เขาจะเหงาไม๊<นายคงไม่เหงาหรอก>
ถ้าเราไปเขาจะลืมเราไม๊<นายลืมฉันชัวร์ -_->
ถ้าเราไปเขาจะคิดถึงเราไม๊<ไม่ชัวร์>
เราคิดบ้าอะไรอยู่ ทำไมมีแต่เรื่องตาบ้านี่ เบื่อๆๆ
<ไม่สนใจฉันเลย นี่แหนะ 555+:P>ฉันเอารีโมทปาใส่ตาริว^^
<<OnLIne Story End>>
"ยัยบ้า เอารีโมทมาปาใส่ฉันทำไม"
"บ้าฉันนั่งอยู่เฉยๆ รีโมทมันปลิว 555+"หมั่นไส้ๆ
"อย่ามาเรียกร้องความสนใจ ฉันไม่สนเธอหรอก"
"แล้วใครเขาอยากให้นายมาสน เชอะ"ไม่สนก็อย่าสน ชิไปจัดกระเป๋าดีกว่า
"งอนหรอ เธอกลับพรุ่งนี้หรอ เธอไม่อยู่แล้วที่นี่ก็คงจะสงบ"
"...."
ผมอยากจะพูดว่า ง้อ ไม่อยากให้กลับเลย  แต่ทำไมมันพูดไม่ได้ ผมไม่เข้าใจ
"แล้วจะได้เจอกันอีกไม๊-_-"ไลน์ถามผมด้วยสีหน้าเศร้า
"ต้องได้เจอกันสิ อินเทอเน็ตก็มี"
"online_ufo@hotmail.com อันนี้เมลฉัน นายต้องส่งเมลหาฉันนะ"
"อืมๆ ฉันจะส่งหาเธอทุกวัน เธอเองก็ต้องตอบเมลฉันด้วย และที่สำคัญอย่ามีแฟนนะ"
"อืม สัญญานะ"ออนไลน์หน้าแดงเธอกำลังเขินผม กรี๊ด~ดีใจเว้ย
"สัญญา" ^^   
"เหมือนเรากำลังเป็นแฟนกันเลยเนอะ"ผมพูดเสียงเบา
"นายบ่นอะไรของนาย เอ่อ เรามาถ่ายรูปกัน"ออนไลน์บอก
1 2 3 แชะ
-------------------------------------------
 
<<วันนี้แต่งได้แค่นี้เอง ToT ถ้าเขียนผิดยังไงก็ขอโทษด้วยค้า จะพยายามต่อไปค่ะ>>