คุณครูที่รัก love alway for you

"จะบ้าหรือเปล่ายะ" เพชรใสแก้มแดงฉ่ำ พลางทำเสียงเล็กสุดเพื่อไม่ให้คุณครูวงศธรได้ยิน
เพชรใสพูดเสียงเล็กบอกมลดาที่เดินมาข้างหลังด้วยรอยยิ้ม
"เอาน่าเพชรเธอก็รีบบอกรักคุณครูเร็วๆสิยะแม่คุณเดี๋ยวยัยนิจก็คาบไปกินซะหรอก" มลดารีบบอกเพื่อนสาว
"อะไรยะ มีอะไรเกี่ยวกับชั้นยะยัยมล" ดูท่านิจรุ่งจะเดินเข้ามาได้ยินในสิ่งที่เพื่อนสาวพูดพอดี
"อ่ะ เปล่าจ๊ะนิจเราพูดอำกันเล่นๆจ๊ะ" มลดารีบแก้ตัวทันควัน
"งั้นก็ดีแล้วเรารีบเดินไปดูคุณครูอุ้มและยัยเพชรใสกันเถอะโน่นไปโน่นแล้วย่ะแหมเมาส์เรื่องชั้นอยู่นั่นแหล่ะ" ทั้งสองหัวเราะรั่ว
ฝ่ายเพชรใส
คุณครูใหม่กำลังนำผ้ามาชุบน้ำให้พร้อมกับดูแผลที่บาดเจ็บจากการโดนทำโทษครั้งที่แล้วนั้นมันเป็นอดีตที่เพชรใสไม่อยากลืมจริงๆ เฮ้อ! เวรกรรมมีจริงแล้วสิ
"ช่วยแค่นี้แหล่ะค่ะคุณครูไม่ต้องลงทุนช่วยหนูขนาดนั้นก็ได้ อิอิ" เพชรใสรีบขำ
"ไม่ได้เราต้องไปโรงพยาบาล ไปฉีดยา" เพชรใสได้ยินดังนั้นถึงกับตกใจทันที
"อะไรนะคะ" เพชรใสตกใจร้องว๊าย!
"ตกใจอะไรของเธอแค่ฉีดยาป้องกันไข้หวัด2009ไม่รู้จะเป็น2010รึเปล่า" เขาหัวเราะทำให้เพชรใสถึงกับหน้ามุ่ยใส่ทันที ลมขึ้นนี่นา
"อาา ไม่หัวเราะก็ได้แต่เธอต้องไปนะสัญญาสิ" ครูวงศธรรีบบอก
"แต่หนูกกลัวเข็มฉีดยานี่นา" เพชรใสรีบบอก
"ฮะ ฮะ กลัวเข็มฉีดยาเหรอ" เขาเริ่มหัวเราะอีกครั้ง คราวนี้เพชรใสอยากจะตีหัวอันใสซื่อของเขาซะจริงจริ๊ง แต่เห็นเป็นครูนะถึงไม่ทำอ่ะ
"ไม่ไป ยังไงหนูก็ไม่ไป" เพชรใสรีบเล่นตัว
"แต่เธอต้องไป ไม่งั้นก็ตายอยู่ที่นี่เป็นผีเฝ้าโรงเรียน แหว่" เขาพูดหลอกเธอเหมือนเด็กๆแต่เพชรใสอดขำไม่ได้
"คุณครูทำตัวเหมือนเด็กๆจังเลยนะคะ" เพชรใสหัวเราะบ้าง
"อ้าว อ้าว โอเควันนี้ครูแพ้ก็ได้วันหน้าเจอกันใหม่" เขาบอก
"งั้นหนูขอไปหาเพื่อนก่อนนะคะ" เธอลุกขึ้นในความที่เท้าเธอมันยังเจ็บอยู่นั้นเพชรใสเลยล้มหน้าคว่ำเกือบหงายแต่โชคดีคุณครูวงศธรได้รับไว้ทันเพชรใสอึ้งกับการกระทำของเขาทั้งสองสบตากัน(ขอไม่เกรงใจเลยแล้วภาพฮอตขนาดนี้มีเหรอจะรอดสายตาจากเพื่อนคนนี้) มลดาและนิจรุ่งกำลังแอบมองเพชรใสกับคุณครูอย่างมีความสุข
"เฮ้อยัยเพชรใสน่ะทำให้ไม่ผิดหวังจริงๆ" เสียงมลดาดังมาจากข้างหลังแล้วพุดในขณะที่ตัวเพชรใสยังอยู่ในอ้อมแขนของคุณครู
"โอ้ โอ ทำไงได้จ๊ะเราเห็นหมดแล้วมีไรอธิบายมั๊ยเพชรใสคุณครูคะ"นิจรุ่งบอกเพื่อนสาวพลางหัวเราะ
ทั้งสองตะลึงเมื่อที่เพชรใสกำลังกอดแขนคุณครูใหญ่เลย
เพชรใสเริ่มสงสัยในตัวของมลดาและนิจรุ่งแล้วสิทั้งสองไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนี่นาทำไมทั้งสองเปลี่ยนไปเลยราวกับคนละคนนิสัยแบบนี้อย่างกับยัยออมยัยฟ้ายัยซูซี่นี่นา! เพชรใสของเราเริ่มสงสัยแล้วสิเหตุการณ์ความรักของครูหนุ่มและสาวนักเรียนจงจบลงแบบนี้เลยเหรอ อย่านะ
(โปรดติดตามครั้งต่อไป)
ปล.ที่นักเขียนพิมพ์สั้นเพื่อให้นักอ่านชาวขีดเขียนทุกคนติดตามความเข้มข้นกันนะจ๊ะจะจบแล้วยังไงติดตามด้วยนะจ๊ะ