คุณครูที่รัก love alway for you

"จะบ้าหรือเปล่ายะ" เพชรใสแก้มแดงฉ่ำ พลางทำเสียงเล็กสุดเพื่อไม่ให้คุณครูวงศธรได้ยิน

เพชรใสพูดเสียงเล็กบอกมลดาที่เดินมาข้างหลังด้วยรอยยิ้ม

"เอาน่าเพชรเธอก็รีบบอกรักคุณครูเร็วๆสิยะแม่คุณเดี๋ยวยัยนิจก็คาบไปกินซะหรอก" มลดารีบบอกเพื่อนสาว

"อะไรยะ มีอะไรเกี่ยวกับชั้นยะยัยมล" ดูท่านิจรุ่งจะเดินเข้ามาได้ยินในสิ่งที่เพื่อนสาวพูดพอดี

"อ่ะ เปล่าจ๊ะนิจเราพูดอำกันเล่นๆจ๊ะ" มลดารีบแก้ตัวทันควัน

"งั้นก็ดีแล้วเรารีบเดินไปดูคุณครูอุ้มและยัยเพชรใสกันเถอะโน่นไปโน่นแล้วย่ะแหมเมาส์เรื่องชั้นอยู่นั่นแหล่ะ" ทั้งสองหัวเราะรั่ว

ฝ่ายเพชรใส

คุณครูใหม่กำลังนำผ้ามาชุบน้ำให้พร้อมกับดูแผลที่บาดเจ็บจากการโดนทำโทษครั้งที่แล้วนั้นมันเป็นอดีตที่เพชรใสไม่อยากลืมจริงๆ เฮ้อ! เวรกรรมมีจริงแล้วสิ

"ช่วยแค่นี้แหล่ะค่ะคุณครูไม่ต้องลงทุนช่วยหนูขนาดนั้นก็ได้ อิอิ" เพชรใสรีบขำ

"ไม่ได้เราต้องไปโรงพยาบาล ไปฉีดยา" เพชรใสได้ยินดังนั้นถึงกับตกใจทันที

"อะไรนะคะ" เพชรใสตกใจร้องว๊าย!

"ตกใจอะไรของเธอแค่ฉีดยาป้องกันไข้หวัด2009ไม่รู้จะเป็น2010รึเปล่า" เขาหัวเราะทำให้เพชรใสถึงกับหน้ามุ่ยใส่ทันที ลมขึ้นนี่นา

"อาา ไม่หัวเราะก็ได้แต่เธอต้องไปนะสัญญาสิ" ครูวงศธรรีบบอก

"แต่หนูกกลัวเข็มฉีดยานี่นา" เพชรใสรีบบอก

"ฮะ ฮะ กลัวเข็มฉีดยาเหรอ" เขาเริ่มหัวเราะอีกครั้ง คราวนี้เพชรใสอยากจะตีหัวอันใสซื่อของเขาซะจริงจริ๊ง แต่เห็นเป็นครูนะถึงไม่ทำอ่ะ

"ไม่ไป ยังไงหนูก็ไม่ไป" เพชรใสรีบเล่นตัว

"แต่เธอต้องไป ไม่งั้นก็ตายอยู่ที่นี่เป็นผีเฝ้าโรงเรียน แหว่" เขาพูดหลอกเธอเหมือนเด็กๆแต่เพชรใสอดขำไม่ได้

"คุณครูทำตัวเหมือนเด็กๆจังเลยนะคะ" เพชรใสหัวเราะบ้าง

"อ้าว อ้าว โอเควันนี้ครูแพ้ก็ได้วันหน้าเจอกันใหม่" เขาบอก

"งั้นหนูขอไปหาเพื่อนก่อนนะคะ" เธอลุกขึ้นในความที่เท้าเธอมันยังเจ็บอยู่นั้นเพชรใสเลยล้มหน้าคว่ำเกือบหงายแต่โชคดีคุณครูวงศธรได้รับไว้ทันเพชรใสอึ้งกับการกระทำของเขาทั้งสองสบตากัน(ขอไม่เกรงใจเลยแล้วภาพฮอตขนาดนี้มีเหรอจะรอดสายตาจากเพื่อนคนนี้) มลดาและนิจรุ่งกำลังแอบมองเพชรใสกับคุณครูอย่างมีความสุข

"เฮ้อยัยเพชรใสน่ะทำให้ไม่ผิดหวังจริงๆ" เสียงมลดาดังมาจากข้างหลังแล้วพุดในขณะที่ตัวเพชรใสยังอยู่ในอ้อมแขนของคุณครู

"โอ้ โอ ทำไงได้จ๊ะเราเห็นหมดแล้วมีไรอธิบายมั๊ยเพชรใสคุณครูคะ"นิจรุ่งบอกเพื่อนสาวพลางหัวเราะ

ทั้งสองตะลึงเมื่อที่เพชรใสกำลังกอดแขนคุณครูใหญ่เลย

เพชรใสเริ่มสงสัยในตัวของมลดาและนิจรุ่งแล้วสิทั้งสองไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนี่นาทำไมทั้งสองเปลี่ยนไปเลยราวกับคนละคนนิสัยแบบนี้อย่างกับยัยออมยัยฟ้ายัยซูซี่นี่นา! เพชรใสของเราเริ่มสงสัยแล้วสิเหตุการณ์ความรักของครูหนุ่มและสาวนักเรียนจงจบลงแบบนี้เลยเหรอ อย่านะ

(โปรดติดตามครั้งต่อไป)

ปล.ที่นักเขียนพิมพ์สั้นเพื่อให้นักอ่านชาวขีดเขียนทุกคนติดตามความเข้มข้นกันนะจ๊ะจะจบแล้วยังไงติดตามด้วยนะจ๊ะ