แผนรักแผนร้ายทะลายหัวใจนายแบดบอย
7.8
8) การกลับมาของ...พี่ชาย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ[-ลิฟฟี่-]
ณ เช้าวันใหม่
"ลิฟฟี่แก~ ตื่นได้แล้ว"
"งืมๆ ห้าวว~!" ฉันตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย แบบว่าง่วงอ่านะ-_-;; "มีอะไรว่ะแก" ฉันถามยัยโกสเพื่อนคนสนิท
"แกรีบไปอาบน้ำเลยนะ" ว่าไม่ทันจบ ยัยนั้ก็ลากฉันไปแล้วเอาผ้าขนหนูยัดใส่มือมา อะไรของมัน..
"-_-??"
"ไม่ต้องมางงเลย ยัยปลาทอง! วันนี้ต้องไปรับพี่ลูฟฟี่นะย่ะ แล้วแกก็มีงานเที้ยงด้วย นี้10โมงเดี๋ยวก็ไม่ทันกันพอดี" ยัยโกสซี่บ่นยาวเป็นหางว่าว
"อ่าจ๊ะ" หลังจากนั้นฉันก็เดินเข้าห้องน้ำไป
แล้วขัดถูตัว และที่สำคัญนั้น-_- ล้างตา เห็นภาพซวยๆมาเยอะ เดือนนี้ฉันดวงตกรึไงนะ เห็นอะไรทุเรศๆอยู่เรื่อย เห็น คอร์ฟกับสาวสวยกำลัง...กันบ้าง เห็นซิกแพ็กอีตานั้นมั่ง อะไรมั่ง
พลวด~!
อะ...อะไรออกมาจากจมูกน่ะ ฉันลองเอามือไปแตะๆแถวๆจมูกแล้วเดินไปที่หน้ากระจกในห้องน้ำ ก็พบว่า...เลือดกำเดาไหล อะไรกัน! ซิกแพ็กอีตานั้นมีอิทธิพลขนาดนี้เลยหรอ =0=;; ฉันว่าฉันไปล้างซวยซะหน่อยดีกว่า ไม่ไหวๆ
----------------------------
ณ โรงพยาบาล
ฉันมาถึงโรงพยาบาลเวลา 10:38 น. ตอนนี้ฉันก็ยัยโกสกำลังเดินไปหาพี่ที่ห้อง ดีที่วันนี้ยัยโกสซี่ไม่มีงาน ฉันเลยมีเพื่อนมาโรงพยาบาล เดินไม่นานก็มาถึงห้องของพี่ชาย แต่เอ๊ะ...พี่หาย ฉันกับยัยโกสซี่หันไปมองหน้ากันอย่าง งงๆ สายตาของเพื่อนฉันมันบอกประมาณว่า 'ลิฟไปช่วยกันหาเหอะ' ประมาณนี้อ่ะนะ
ฉันเดินหาในห้องน้ำแล้วก็ใต้เตียงก็ไม่เห็นแม้แต่เงาหัว แล้วยัยโกสก็เว่อร์ ถึงกับเปิดตูเสื้อผ้ากับกล่องใส่ของหา ตู้เสื้อผ้ายังพอว่านะ แต่ไอ้กล่องใส่ของอันเล็กๆเนี่ย คิดว่าพี่ฉันเป็นแมลงวันไงย่ะ=0=^^ ฉันเดินออกไปหาที่สวนหลังโรงพยาบาล โดยบอกให้ยัยโกสที่ปลอมตัวเพื่อหนีแฟนคลับและปาปารัซซี่ ให้ไปหาแถวๆสวนข้างหน้าโนงพยาบาล อ๊ะ... เจอพี่แล้ว
ฉันเดินเข้าไปหาพี่ที่นั้งอยู่กับผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนนึง ม่ออีกแล้วพี่ฉัน
"พี่ลูฟ ลิฟมารับแล้วค่ะ ^^" ฉันเดินไปขัดจังหวะ ยังไงก็ฉันไม่ผิดอยู่ดี ฮ่ะๆ (ชั่ว)
"อ้าว ลิฟ คิดถึงน้องจังมากอดทีซิ" พี่ชายเข้ามากอดฉันแน่นมากๆเลย แอก ! ตายกันพอดี
"พี่ลูฟ ลิฟหายใจไม่ได้ แคกๆ"
"อ้าวๆ พี่ขอโทษ เป็นไงมั่งเราอ่ะหะ" พี่ลูฟถามด้วยสายตาที่คิดถึงกันมากๆเลย
"อื้อๆ ดีขึ้นแล้ว พี่..ฉันมีเรื่องจะบอก"
"เรื่องอะไรหรอ" พี่ลูฟถามด้วยความงง
"ฉันน่ะ...เจอคนที่รับรถคนพี่แล้ว เขาน่ะเป็นพี่ชายคนโตของคนที่ลิฟเป็นผู้จัดการให้อยู่น่ะ ลิฟน่ะจะแก้แค้นมันค่ะพี่ มันทำให้พี่ต้องเจ็บปวด 2ปีเลยนะค่ะ"
"ลิฟ แก้แค้นมันจะไปได้อะไรสู้มาทำให้เขารักเราดีกว่า เรื่องที่ผ่านไปแล้วก็ช่างมันเถอะนะ เชื่อพี่ซิ"
พี่ตอบด้วยแววตาอันเชื่อมั้น เชื่อว่าฉันจะหยุดมันได้ หยุดการแก้แค้นที่ผ่ามาแล้ว2ปี ฉันพยักหน้าให้พี่ แล้วบอกว่า ..ลิฟจะหยุดมันค่ะ แล้วจากนั้นพี่ลูฟก็ได้แนะนำพี่สาวคนที่อยู่ข้างๆให้ พี่เขาชื่อว่า..โซล แล้วก็เป็นแฟนกับพี่ฉันแล้วด้วย แล้วพี่ฉันนี้แหละที่เป็นคนจีบ ร้ายจริงๆขนาดในโรงพยาบาลก็ไม่เว้น...
>จบตอนจ้า<
ณ เช้าวันใหม่
"ลิฟฟี่แก~ ตื่นได้แล้ว"
"งืมๆ ห้าวว~!" ฉันตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย แบบว่าง่วงอ่านะ-_-;; "มีอะไรว่ะแก" ฉันถามยัยโกสเพื่อนคนสนิท
"แกรีบไปอาบน้ำเลยนะ" ว่าไม่ทันจบ ยัยนั้ก็ลากฉันไปแล้วเอาผ้าขนหนูยัดใส่มือมา อะไรของมัน..
"-_-??"
"ไม่ต้องมางงเลย ยัยปลาทอง! วันนี้ต้องไปรับพี่ลูฟฟี่นะย่ะ แล้วแกก็มีงานเที้ยงด้วย นี้10โมงเดี๋ยวก็ไม่ทันกันพอดี" ยัยโกสซี่บ่นยาวเป็นหางว่าว
"อ่าจ๊ะ" หลังจากนั้นฉันก็เดินเข้าห้องน้ำไป
แล้วขัดถูตัว และที่สำคัญนั้น-_- ล้างตา เห็นภาพซวยๆมาเยอะ เดือนนี้ฉันดวงตกรึไงนะ เห็นอะไรทุเรศๆอยู่เรื่อย เห็น คอร์ฟกับสาวสวยกำลัง...กันบ้าง เห็นซิกแพ็กอีตานั้นมั่ง อะไรมั่ง
พลวด~!
อะ...อะไรออกมาจากจมูกน่ะ ฉันลองเอามือไปแตะๆแถวๆจมูกแล้วเดินไปที่หน้ากระจกในห้องน้ำ ก็พบว่า...เลือดกำเดาไหล อะไรกัน! ซิกแพ็กอีตานั้นมีอิทธิพลขนาดนี้เลยหรอ =0=;; ฉันว่าฉันไปล้างซวยซะหน่อยดีกว่า ไม่ไหวๆ
----------------------------
ณ โรงพยาบาล
ฉันมาถึงโรงพยาบาลเวลา 10:38 น. ตอนนี้ฉันก็ยัยโกสกำลังเดินไปหาพี่ที่ห้อง ดีที่วันนี้ยัยโกสซี่ไม่มีงาน ฉันเลยมีเพื่อนมาโรงพยาบาล เดินไม่นานก็มาถึงห้องของพี่ชาย แต่เอ๊ะ...พี่หาย ฉันกับยัยโกสซี่หันไปมองหน้ากันอย่าง งงๆ สายตาของเพื่อนฉันมันบอกประมาณว่า 'ลิฟไปช่วยกันหาเหอะ' ประมาณนี้อ่ะนะ
ฉันเดินหาในห้องน้ำแล้วก็ใต้เตียงก็ไม่เห็นแม้แต่เงาหัว แล้วยัยโกสก็เว่อร์ ถึงกับเปิดตูเสื้อผ้ากับกล่องใส่ของหา ตู้เสื้อผ้ายังพอว่านะ แต่ไอ้กล่องใส่ของอันเล็กๆเนี่ย คิดว่าพี่ฉันเป็นแมลงวันไงย่ะ=0=^^ ฉันเดินออกไปหาที่สวนหลังโรงพยาบาล โดยบอกให้ยัยโกสที่ปลอมตัวเพื่อหนีแฟนคลับและปาปารัซซี่ ให้ไปหาแถวๆสวนข้างหน้าโนงพยาบาล อ๊ะ... เจอพี่แล้ว
ฉันเดินเข้าไปหาพี่ที่นั้งอยู่กับผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนนึง ม่ออีกแล้วพี่ฉัน
"พี่ลูฟ ลิฟมารับแล้วค่ะ ^^" ฉันเดินไปขัดจังหวะ ยังไงก็ฉันไม่ผิดอยู่ดี ฮ่ะๆ (ชั่ว)
"อ้าว ลิฟ คิดถึงน้องจังมากอดทีซิ" พี่ชายเข้ามากอดฉันแน่นมากๆเลย แอก ! ตายกันพอดี
"พี่ลูฟ ลิฟหายใจไม่ได้ แคกๆ"
"อ้าวๆ พี่ขอโทษ เป็นไงมั่งเราอ่ะหะ" พี่ลูฟถามด้วยสายตาที่คิดถึงกันมากๆเลย
"อื้อๆ ดีขึ้นแล้ว พี่..ฉันมีเรื่องจะบอก"
"เรื่องอะไรหรอ" พี่ลูฟถามด้วยความงง
"ฉันน่ะ...เจอคนที่รับรถคนพี่แล้ว เขาน่ะเป็นพี่ชายคนโตของคนที่ลิฟเป็นผู้จัดการให้อยู่น่ะ ลิฟน่ะจะแก้แค้นมันค่ะพี่ มันทำให้พี่ต้องเจ็บปวด 2ปีเลยนะค่ะ"
"ลิฟ แก้แค้นมันจะไปได้อะไรสู้มาทำให้เขารักเราดีกว่า เรื่องที่ผ่านไปแล้วก็ช่างมันเถอะนะ เชื่อพี่ซิ"
พี่ตอบด้วยแววตาอันเชื่อมั้น เชื่อว่าฉันจะหยุดมันได้ หยุดการแก้แค้นที่ผ่ามาแล้ว2ปี ฉันพยักหน้าให้พี่ แล้วบอกว่า ..ลิฟจะหยุดมันค่ะ แล้วจากนั้นพี่ลูฟก็ได้แนะนำพี่สาวคนที่อยู่ข้างๆให้ พี่เขาชื่อว่า..โซล แล้วก็เป็นแฟนกับพี่ฉันแล้วด้วย แล้วพี่ฉันนี้แหละที่เป็นคนจีบ ร้ายจริงๆขนาดในโรงพยาบาลก็ไม่เว้น...
>จบตอนจ้า<
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ