แผนรักแผนร้ายทะลายหัวใจนายแบดบอย

 ณ เช้าวันใหม่

"โกสซี่ตื่นได้แล้ว เช้าแล้วแกฉันจะไปทำงานแล้วเนี่ย หาววว~ =0=;;"

 

"อ่ะ โหยยแก เดี๋ยวฉันล็อกบ้านให้น่าไปเถอะแล้วเจอกันย่ะ ฉันขอนอนอีกซะพักเน้อ"

 

"อืม ดูให้ดีด้วยล่ะ"

 

ว่าจบลิฟฟี่ก็เดินไปที่หน้าประตูบ้าน แล้วก็ต้องเดินกลับมาในบ้านเพราะว่าเธอนั้นลืมใส่รองเท้านั้นเอง-_-

 

"อ๊ะ!!"

 

เสียงของเธออุทานขึ้นเมื่อเดินออกไปนอกบ้านแล้ว

 

"โกสๆ!"

 

"ว่าไงย่ะ หาวว=0=;;"

 

"มาดูนี้ มันส่งมาแล้ว"

 

"อะไรอ่ะมัน"

 

"เถอะน่ามาดูสิ-_-;;"

 

"เออ"

 

จดหมาย

ถึงคุณลิฟฟี่

 

สวัสดีครับผมเป็นนักสืบที่คุณจ้างให้ไปสืบข้อมูลของคนๆหนึ่ง ณ ตอนนี้ผมได้หามาให้คุณเรียบร้อยแล้วครับ ส่วนค่าจ้างเราค่อยมาตกลงกันที่หลังนะครับ เพราะตอนนนี้ผมไม่สามารถไปหาคุณได้

 

จาก...คุณนักสืบ

 

เมื่อลิฟฟี่อ่านออกเสียงจบ ก็ตกใจ เพราะเธอไม่คิดว่ามันจะมาเร็วขนาดนี้

 

ใช้แล้วมันคือจดหมายจากนักสืบที่เธอจ้างให้ไปสืบเรื่องของคนที่ขับรถชนพี่ชายของเธอนั้นเอง

 

กริ๊ง~

 

"เดี๋ยวฉันรับเอง" 

 

โกสซี่เสนอ

 

"สวัสดีค่ะ บ้านลิฟฟี่ค่ะ"

 

(สวัสดีครับ ขอสายคุณลิฟฟี่ด่วนเลยครับ)

 

"ระ...รอสักครู่ค่ะ"

 

ว่าแล้วเธอก็เรยกเพื่อนสาวลิฟฟี่ให้มารับโทรศัพท์ ด้วยความงุนงง

 

"ลิฟพูดค่ะ"

 

(ผมหมอประจำตัวคุณลูฟฟี่นะครับ)

 

"หมอหรอค่ะ มีอะไรหรอค่ะถึงได้โทรมา"

 

(พี่ชายของคุณฟื้นแล้วครับ ตอนนี้สามารถที่จะพูดคุย หรือรับประทานอาหารเองได้แล้ว น้ำท่าก็อาบเองได้แล้วครับ ประสาทของเค้ารับรู้เรื่องราวต่างๆได้ดีมากเลยครับ)

 

"จริงหรอค่ะ วั้นเป็นตอนเย็นได้มั๊ยค่ะ ตอนนี้ลิฟต้องไปทำงานค่ะ"

 

(ได้ทุกเวลาครับ อ๊ะ...แค่นี้ก่อนนะครับ)

 

"ค่ะ"

 

แกร็ก

 

เมื่อเธอว่าโทรศัพท์ไป โกสซี่เพื่อนสาวของเธอก็ดิ่งเข้ามาบอกเรื่องสำคัญที่เขาได้อ่านเจอในจดหมาย

 

ซึ่งมันก็คือประวัติของผู้ชายที่ชนพี่ชายของลิฟฟี่นั้นเอง

 

"ลิฟฟี่ คนที่ขับรถชนพพี่แกขะ..เขาเป็นพี่ชายคนโตของคอร์ฟแห่งวงดาร์กว่ะ"

 

"ฮึ! มันก็ได้เวลาที่ฉันต้องทำให้เขาเจ็บปวดแล้วสินะ 2 ปีแล้วสินะ"

 

"แล้วแกจะทำยังไงล่ะ" โกสซี่ถามด้วยความสงสัย"

 

"ฉันก็จะทำให้เขารักฉันมากๆแล้วก็ทิ้งเขาไปอย่างไม่ใยดี"

 

"แกก็อย่าเผลอรักเขาเข้าไปก็แล้วกัน"

 

"ไม่มีทางหรอกย่ะ"

 

"เออ แล้วเมื่อกี้ใครโทรมาหรอ"

 

"หมอน่ะ เขาโทรมาบอกว่า..."

 

แล้วเธอก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนสาวฟังและแล้วเธอก็ออกไปทำงานสายตั้งแต่วันเรกของงานเลย

 

"มาแล้วค่ะ ขอโทษที่มาสายนะค่ะ"

 

เธอบอกเข้าไปแต่ก็ไม่เห็นว่าจะมีคอร์ฟมือกีต้าร์คนเก่งมานั้งประจำที่อยู่

 

"แหมคุณผู้จัดการคอร์ฟไม่ต้องมองหามันหรอกครับ มันก็สายแบบนี้ประจำ"

 

เคย์มือกลองบอกขึ้น

 

"แล้วพี่ไซมิกล่ะค่ะ"

 

"อ่อไซมิกไปตาม คอร์ฟนั้นล่ะ เดี๋ยวก็มาครับคุณผู้จัดการสุดเนี้ยบ!"

 

"แหมคุณไมค์ก็..นี้แปลว่ารู้กันหมดแล้วหรอ"

 

"คร้าบบ"

 

"อายจังหุๆ"

 

30 นาทีผ่านไป...

 

"มาแย้ วว"เสียงของคอร์ฟดังขึ้น

 

"คนไหนหว่า?ผู้จัดการ"

 

"อยู่นี้ค่ะ -__-" เธอทำหน้าเนื่อยๆ

 

"เฮ้ย!!เธอคนนั้น”

 

“สวัสดีค่ะ คุณมือกีต้าร?สุดฮอต-__-;;”

 

“คร้าบบ คุณผู้จัดการที่อ่อนต่อโลก แบร่~”

 

หลังจากที่เขามือกีต้าร์สุดหล่อ เขาก็ได้แลบลิ้นใส่เธอผู้เป็นผู้จัดการ 

 

แล้วหลังจากนั้นไม่นานเขาก็ได้รับรสเค็มๆจากนิ้มเรียวยาวงามของผู้จัดการส่วนตัวทันที 

 

“โหยย คุณผู้จัดการส่วนตัวเล่นแรงอ่ะ”

 

“เมื่อกี้ดิฉันเพิ่งเข้าห้องน้ำมาค่ะ แล้วก็ลืมล้างมือซะได้-_-“

 

“เห้ยยย!! เวรกรรม เดี๋ยวฉันมานะเว้ย แปะๆๆ ถุยๆๆ”

 

ว่าจบเขาก็เดินออกไปแล้ว ตรงดิ่งไปที่ห้องน้ำอย่างรวดเร็ว 

 

“เก่งนี้น้องสาวพี่”

 

“อ่ะนะ ฮ่าๆๆ”

>จบตอน<