นางสาวใบบัวบก...ผมรักคุณ

บทนำ 

นางสาวใบบัวบก...ผมรักคุณ 

วันวาเลนไทน์  ดอกกุหลาบแดง  ช็อกโกแลต  ใบบัวบก  คุณคิดว่าสัญลักษณ์อะไรที่ไม่เกี่ยวกับความรัก สำหรับฉันคำตอบของมันก็คือ ดอกกุหลาบแดงและ  ช็อกโกแลต...  คุณคงสงสัย ฉันผิดปกติดีหรือ... ฉันเป็นนักเรียนมัธยมปลายปีที่ 6  ของโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่ง  ในวันแห่งความรัก ฉันได้ใบบัวบกเป็นของขวัญ...จากเด็กหนุ่มที่แอบปลื้ม หากยังไม่มีใครรู้ฉันจะขอบอกถึง สรรพคุณของใบบัวบก  มันใช่ทำอะไรได้บ้างเริ่มจาก แก้ช้ำใน ฟกช้ำ ร้อนใน กระหายน้ำ ปวดศรีษะ บำรุงสมอง โลหิต หัวใจ ผู้ที่ควรทานคือ ผู้สูงอายุ สตรีวัยทอง…

ฉันเข้ามาเรียนในโรงเรียนของพวกลูกคนรวยเมื่อ มัธยมศึกษาปีที่ 4 ... ในวันแห่งความรักปีแรก ฉันแอบชอบนักเรียนชายสุดเท่...ซึ่งไม่คู่ควรกับฉัน...ฉันพยายามไม่สานสัมพันธ์...แต่ฉันก็ทนความพยายามตามจีบ...ของหนุ่มที่ฉันแอบปลื้มไม่ได้...จึงยอมเป็นแฟนด้วย เริ่มจากเมื่อชี้นก บอกว่าเป็นแมว...เขาก็เชื่อฉัน...  

จนวันแห่งความรักมาถึง ฉันนั่งรอเขามอบกุหลาบ หรือช็อกโกแลต ให้กับฉัน...ส่วนฉันเองเก็บเงินซื้อช็อกโกแลตรูปหัวใจอันใหญ่ให้กับเขา...ฉันมองเห็นเขาเดินเข้ามาหาฉัน หน้าฉันแดง ยิ้มอย่างดีใจ... ฉันยืนขึ้นเดินตรงไปหาเขาพร้อมช็อกโกแลตในมือ เพื่อที่จะมอบให้แก่เขา...เขาเดินเข้ามาพร้อมเพื่อนของเข้าด้วย เกือบเต็มห้อง เขายื่นกล่องช็อกโกแลตให้ฉัน...ฉันดีใจมาก ไม่กล้าเปิด...ใจจริงฉันอยากได้ดอกกุหลาบมากกว่า...

“ฉันรักช็อกโกแลตมากเลย ขอบคุณนะที่รัก”

ฉันยื่นมือไปจับมือของเข้า เขายิ้มตอบรับรอยยิ้มของฉัน...ฉันเขินจนอยากโดดออกจากตึกเรียนเลยที่เดียว ฉันกำลังจะส่งกล่องช็อกโกแลตของฉันให้แก่เขาบ้าง แต่เขาพูดขึ้นก่อน

“ลองเปิดดูสิจะ...ที่รัก”

ฉันเขินมาก ขาอ่อนไปหมด อยากเดินไปกอดเขาไว้เพื่อไม่ให้ล้มกลิ้งเพราะได้รับความรักมากเกินไป แต่ฉันรวบรวมความเข้มแข็งเปิดกล่องช็อกโกแลต....มันใบอะไร....มีสีเขียว....มันหญ้า สำหรับให้วัว ควาย กินหรือไง... ฉันมองหน้าสุดที่รักของฉัน ไม่ได้เอยปากถามในตอนแรก แต่สุดท้าย ก็ต้องถาม

“มันหญ้าอะไรคะ...ที่รัก”

“มันไม่ใช่หญ้าหรอกจะ...ที่รัก มันเรียกว่าใบบัวบก ถ้าเอาไปบดคันน้ำมาดื่ม จะทำให้แก้ช้ำใน และบำรุงสมอง ได้จะที่รัก”

“คุณให้ฉันทำไม...ที่รัก”

 เสียงฉันสั่น และเบา ด้วยความเสียใจ... ที่รัก...ฉันก็ดูอาการฉันออก

“ที่รัก..จะได้ไปบดดื่มแก้ช้ำใน และบำรุงสมอง ไงละจะ”

ฉันมองไปรอบห้องทุกคนในห้องต่างหัวเราะมีความสุข...ที่เห็นฉันเป็นตัวตลก แต่ฉันก็อยากรู้เหตุผลของ ที่รัก...ของฉัน

“ทำมั้ย...ทำแบบนี้...”

ฉันก้มหน้าน้ำตาไหล...ด้วยความเสียใจ แต่ก็อยากรู้เหตุผลของเขา

“ที่รักจ้า...คิดเสียว่าเป็นการรับน้องใหม่สิจ้า...ที่รัก...คิดจริงหรือจะ  คนเท่ รูปหล่อ พ่อรวย อย่างพี่ จะสนใจ ยัยขี้เหร่ แบบที่รัก ที่หลังก็ใช่สมองคิดหน่อยนะจะ...ที่รัก”

“เริ่มจากทานใบบัวบกบำรุงสมอง...มากๆจะ...ที่รัก”

เขาหัวเราะเสียงดัง อย่างสนุก และคนในห้องต่างพากันหัวเราะตามเขาด้วย ฉันเอามือปิดหน้าแล้ววิ่งหนี ฉันเสียใจไม่นาน....เวลาก็ผ่านมาเกือบสองปี...ฉันกำลังจะเรียนจบ เหลืออีกไม่กี่เดือนฉันจะต้องทนให้ได้....เพราะฉันคือนางสาวใบบัวบก หลังจากเหตุการณ์ในตอนนั้นทุกคนเรียกฉันในชื่อนี้...และฉันได้รับใบบัวบกเป็นของฝากเต็ม ตู้ล็อกเกอร์ เก็บของทุกวัน...ฉันคิดว่าน่าจะเป็นของฝากจากคนที่แอบปลื้มฉัน....

จบบทนำ....ต่อบทที่ 1  นักเรียนใหม่