กระชากหัวใจยัยแม่มดตัวร้ายกับเจ้าชายซาตาน
9.7
3) ยัยจอมยุ่งเสียใจด้วยอ่ะ(บันทึกของเจ้าชายซาตาน)nc
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ผมแทบหัวเสียยัยบ้านั้นทำไมชอบเห็นผมตอนคุยกับผู้หญิงคนอื่นด้วยนะแถมยังทำสายตาที่ไม่น่ารักเอาซะเลย
"อ้าวไนท์..มารับน้ำหรอ" น้ำพูดขึ้นหลังจากที่เธอเห็นผม
"อ๋อ..จ๊ะแล้ววันนี้น้ำว่างรึเปล่าจ๊ะ"
"ว่างสิ!ไนท์ถามทำไมอ่ะ"
"งั้นไปกับผมนะ" ผมไม่พูดเปล่าแต่กลับจับเธอไปขึ้นรถของผมทันทีผมคบกับน้ำมาได้ 3 เดือนแล้ว หลังจากที่ผมอกหักจากปราย 3วันที่ผ่านมาผมพบกับเธอและรับรู้ว่าดาร์กตายแล้ว ผมรู้ว่าเธอคงเสียใจแต่จะให้ผมกลับไปดูแลเธอเหมือนเดิมก็คงไม่ได้เพราะเธอคงไม่ยอมรับผม..เพราะเธอไม่ได้รักผมแต่กับน้ำผมรู้ว่าเธอรักผม ซึ่งผมก็ยังไม่แน่ใจว่าผมรักเธอรึเปล่าผมเห็นแก่ตัวเกินไปไหมเนี่ย!
ผมขับรถพาเธอมาที่บ้านของผม
"นี่มันบ้านไนท์นิ!..พาอันมาทำไมหล่ะ"
“เข้าบ้านก็รู้เองหล่ะ อย่าตกใจไปเลยนะ”
ผมเดินลงมาเปิดประตูให้กับเธอก่อนที่จะควงเธอเข้าบ้าน ผมพาเธอไปที่ห้องรับแขกในห้องนั้นประดับประดาไปด้วยดอกไม้หลากหลายชนิด
“สำหรับคนพิเศษครับ” ดูเธอจะตกใจไม่ใช่น้อยกับสิ่งที่ผมทำ
“สวยมากเลยไนท์”
“ก็ผมอยากทำอะไรให้คุณบ้าง แค่เห็นคุณชอบผมก็ดีใจแล้ว”
ผมพูดพลางโอบเอวเธอนั่งที่โต๊ะ
“แล้วเรื่องที่น้ำถามไนท์เมื่อคืน..ไนท์จะว่าไง”
“เรื่องที่ให้ไปเล่นเป็นพระเอกอ่ะนะ”
“อืม..ยัยซีเค้าอยากรู้คำตอบ..ว่าไงได้รึเปล่า”
“ได้สิ!แต่ต้องมีรางวัลนิดหน่อยนะ”
ผมโอบรัดตัวเธอไว้ไม่ให้หันไปไหน
“ไม่มีหรอก!..จะให้น้ำไปหารางวัลที่ไหน”
เธอยิ้มอายผม.. เวลาเธออายน่ารักแบบนี้นี่เอง..เธอกำลังทำให้ผมทนไม่ไหวกับความน่ารักของเธอนะ
“ไม่เป็นไร..งั้นผมขอจากน้ำเนี่ยแระ” ผมอุ้มเธอไปยังห้องนอนของผมเธอทำอะไรไม่ได้นอกจากพยายามดิ้นไปมาผมค่อยๆวางเธอลงไปที่เตียงนุ่มก่อนจะโน้มตัวลง
“ไนท์..อย่าทำแบบนี้ อุ๊บ!” ผมไม่ปล่อยให้เธอได้พูดหมดริมฝีปากของเธอยังอุ่นๆผมเลื่อนมือของผมไปปลดกระดุมเสื้อของเธอและเธอก็กำลังคล้อยตามไปกับผม
“อาจเป็นเพราะว่าเธอบังเอิญ ได้เจอ ฉัน อาจเป็นเพราะว่าเราบังเอิญอยู่ด้วยกัน”
เสียงโทรศัพท์ของผมดัง..ดันโทรมาขัดจังหวะซะงั้นใครกันว่ะ
“กลับบ้านก่อนนะ” เธอลุกขึ้นติดกระดุมของเธอก่อนจะเดินออกไป หึ้ยใครดันโทรมาว่ะเนี่ย
“ฮัลโหล” ผมพูดด้วยความอารมณ์เสีย
(นั้นใช่คุณนิรักษ์ รึเปล่าครับ)
“ไม่ใช่โว้ย...โทรผิดแร้ว” ผมตะคอกกลับทันที ไอบ้าเอ๋ยโทรผิดหรอ
ผมรีบวิ่งตามไปคว้ามือของน้ำไว้
“เดี๋ยวไนท์ไปส่ง..น้ำจะกลับเองได้ยังไง”
หลังจากที่ผมไปส่งน้ำแล้วผมก็แวะเข้าร้านอาหารแห่งหนึ่ง
“พี่วิกมีอะไรจะให้อันหรอ..สำคัญมากไหมเนี่ย” ผมรู้สึกเสียงนี้มันคุ้นๆนะ
“คือ..วิกมีเรื่องจะบอกอันหน่ะ”
“อือ..เรื่องอะไรหล่ะอันรอฟังอยู่”
ผมหันมามองที่เสียงสทนานั้น อ๋อยัยจอมยุ่งนี้เองมากับใครนะ..สงสัยจะเป็นแฟน แหวะแฟนหน้าจืดยังกะเต้าฮู้
“คือ..เราเลิกกันเถอะนะอัน” เห้ย!ไอหน้าจืดกล้าบอกเลิกสาวสวยอย่างยัยจอมยุ่งเนี่ยนะ มันตาถั่วรึเปล่าว่ะเนี่ย
“ทำไมหล่ะพี่วิก”
...............
“อันเข้าใจแล้วค่ะ..ขอบคุณนะค่ะกับการเป็นพี่ชายที่แสนดี” ยัยจอมยุ่งยังยิ้มได้อีกแหะ
ผมเห็นยัยจอมยุ่งเดินออกมาก่อนจะรีบวิ่งตามเธอไป ผมเห็นเธอร้องไห้..ผมไม่ได้เป็นห่วงเธอหรอกนะ..แต่ว่า
“ไปดื่มด้วยกันกับผมไหม” เธอไม่ตอบผม แต่กับเดินไปนั่งในรถของผมเลยให้ตายสิยัยนี่
ผมพาเธอมานั่งดื่มที่ผับแห่งหนึ่ง
“น้อง..ขอแรงๆ” เธอสั่งบ๋อยที่ยืนอยู่ใกล้ๆเห้ย!แรงๆเลยหรอว่ะ
พอน้ำถึงมือเธอก็ดื่มเอาดื่มเอา
“เห้ย!ไม่ต้องรีบก็ได้ผมไม่แย่งคุณหรอก” ผมพูดเมื่อเธอสั่งมาเพิ่มอีก4แก้ว
“ฉันไม่ดีตรงไหน..ทำไมมีแต่คนชอบทิ้งฉัน..ทำไมชอบให้ฉันรู้สึกโดเดี๋ยวทั้งที่ฉัน..”คำถามของเธอทำให้ผมอึ้งเล็กน้อยทำไมเธอจะไม่ดีในเมื่อเธอทั้งสวย ทั้งขาว ร่างเรียวบางน่าที่จะสัมผัส แถมด้วยริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพู เห็นแล้วน่าจูบจะตาย
“ว่าไงหล่ะ! มัวตามองหน้าฉันอยู่ได้” ผมปล่อยให้เธอระบายออกมาโดยที่ไม่ได้พูดอะไร ก็ผมเคยอกหักมานิทำไมจะไม่รู้ว่ามันเป็นยังไง แต่ว่าผมรู้สึกว่าเธอจะเริ่มพูดไม่รู้เรื่องแล้วนะผมมองไปตรงที่แก้ว แอ๊ะ!น้ำในแก้วมันหายไปไหนหมด รึว่า!ยัยจอมยุ่งซัดเกลี้ยง ยัยบ้าเอ้ย
“เมามากแล้วคุณอ่ะ...ไปผมจะพากลับบ้าน”
ผมลากตัวยัยจอมยุ่งมาขึ้นรถก่อนจะถามเธอ
“บ้านเธออยู่ไหน”
“ม่ายยย....รู้ว์”
“เห้ย..แล้วฉันจะไปส้งเธอยังไง”เธอไม่ตอบผม ผมเลยต้องพาเธอไปนอนที่บ้านของผม
ผมอุ้มร่างเรียวบางไปที่เตียงนอนให้ตายสิ เธอทำให้ผมอดที่จะมองไม่ได้ทุกส่วนของร่างกายเธอช่างดูดีไปหมดผมเผลอตัวโน้มเข้าไปจูบเธอลิ้นของผมเข้าไปในอุ้งปากของเธอ ให้ตาย!เธอเล่นกับมันเธอทำให้ผมทนไม่ไหวอยู่นะ
“ร้อน..ร้อน..ร้อนมากเลยยยย”เสียงครวญครางว่าร้อนของเธอทำเอาสติของผมอตกกระเจิง เธอถอดเสื้อของตัวเองออกเผยให้เห็นถึงเนินอกขาวๆ กลิ่นแอลกอฮอล์ของเธอมันกำลังจะทำให้ผมเมาไปด้วย
“ไม่ไหวแล้ว” ผมรีบลุกขึ้นมาถอดเสื้อผ้าของตัวเองจนเหลือแต่กางเกงตัวน้อยเพียงตัวเดียวก่อนจะเคลื่อนเข้าไปหาเธออีกครั้ง ..เธอผลักผมลุกนั่ง ผมงงไปกับท่าทีของเธอเล็กน้อย สักพักเธอก็เลื่อนมือเรียวยาวของเธอมาโอบคอของผมก่อนจะเริ่มลูบไล้ไปที่แผ่นหลัง ความเร้าร้อนของเธอทำให้ผมเริ่มประทุเดือดอีกครั้ง ผมกดมือของเธอลงก่อนจะซักไซ้คองาม
“โอ้วววว” เสียงครางเบาๆของเธอทำให้ผมเริ่มไล้ลงมาที่เนินอก....เงียบ.....ผมรู้สึกว่าเธอจะเงียบไป..ผมหันมามองที่เธออีกครั้งยัยบ้าเอ้ย! เธอหลับ..เธอทำให้ผมของขึ้นแล้วก็หลับไป..ยัยจอมยุ่งเอ้ย!เธอทำแสบมากนะ
ผมยิ้มเบาๆก่อนจะล้มตัวลงนอนข้างๆเธอ
"อ้าวไนท์..มารับน้ำหรอ" น้ำพูดขึ้นหลังจากที่เธอเห็นผม
"อ๋อ..จ๊ะแล้ววันนี้น้ำว่างรึเปล่าจ๊ะ"
"ว่างสิ!ไนท์ถามทำไมอ่ะ"
"งั้นไปกับผมนะ" ผมไม่พูดเปล่าแต่กลับจับเธอไปขึ้นรถของผมทันทีผมคบกับน้ำมาได้ 3 เดือนแล้ว หลังจากที่ผมอกหักจากปราย 3วันที่ผ่านมาผมพบกับเธอและรับรู้ว่าดาร์กตายแล้ว ผมรู้ว่าเธอคงเสียใจแต่จะให้ผมกลับไปดูแลเธอเหมือนเดิมก็คงไม่ได้เพราะเธอคงไม่ยอมรับผม..เพราะเธอไม่ได้รักผมแต่กับน้ำผมรู้ว่าเธอรักผม ซึ่งผมก็ยังไม่แน่ใจว่าผมรักเธอรึเปล่าผมเห็นแก่ตัวเกินไปไหมเนี่ย!
ผมขับรถพาเธอมาที่บ้านของผม
"นี่มันบ้านไนท์นิ!..พาอันมาทำไมหล่ะ"
“เข้าบ้านก็รู้เองหล่ะ อย่าตกใจไปเลยนะ”
ผมเดินลงมาเปิดประตูให้กับเธอก่อนที่จะควงเธอเข้าบ้าน ผมพาเธอไปที่ห้องรับแขกในห้องนั้นประดับประดาไปด้วยดอกไม้หลากหลายชนิด
“สำหรับคนพิเศษครับ” ดูเธอจะตกใจไม่ใช่น้อยกับสิ่งที่ผมทำ
“สวยมากเลยไนท์”
“ก็ผมอยากทำอะไรให้คุณบ้าง แค่เห็นคุณชอบผมก็ดีใจแล้ว”
ผมพูดพลางโอบเอวเธอนั่งที่โต๊ะ
“แล้วเรื่องที่น้ำถามไนท์เมื่อคืน..ไนท์จะว่าไง”
“เรื่องที่ให้ไปเล่นเป็นพระเอกอ่ะนะ”
“อืม..ยัยซีเค้าอยากรู้คำตอบ..ว่าไงได้รึเปล่า”
“ได้สิ!แต่ต้องมีรางวัลนิดหน่อยนะ”
ผมโอบรัดตัวเธอไว้ไม่ให้หันไปไหน
“ไม่มีหรอก!..จะให้น้ำไปหารางวัลที่ไหน”
เธอยิ้มอายผม.. เวลาเธออายน่ารักแบบนี้นี่เอง..เธอกำลังทำให้ผมทนไม่ไหวกับความน่ารักของเธอนะ
“ไม่เป็นไร..งั้นผมขอจากน้ำเนี่ยแระ” ผมอุ้มเธอไปยังห้องนอนของผมเธอทำอะไรไม่ได้นอกจากพยายามดิ้นไปมาผมค่อยๆวางเธอลงไปที่เตียงนุ่มก่อนจะโน้มตัวลง
“ไนท์..อย่าทำแบบนี้ อุ๊บ!” ผมไม่ปล่อยให้เธอได้พูดหมดริมฝีปากของเธอยังอุ่นๆผมเลื่อนมือของผมไปปลดกระดุมเสื้อของเธอและเธอก็กำลังคล้อยตามไปกับผม
“อาจเป็นเพราะว่าเธอบังเอิญ ได้เจอ ฉัน อาจเป็นเพราะว่าเราบังเอิญอยู่ด้วยกัน”
เสียงโทรศัพท์ของผมดัง..ดันโทรมาขัดจังหวะซะงั้นใครกันว่ะ
“กลับบ้านก่อนนะ” เธอลุกขึ้นติดกระดุมของเธอก่อนจะเดินออกไป หึ้ยใครดันโทรมาว่ะเนี่ย
“ฮัลโหล” ผมพูดด้วยความอารมณ์เสีย
(นั้นใช่คุณนิรักษ์ รึเปล่าครับ)
“ไม่ใช่โว้ย...โทรผิดแร้ว” ผมตะคอกกลับทันที ไอบ้าเอ๋ยโทรผิดหรอ
ผมรีบวิ่งตามไปคว้ามือของน้ำไว้
“เดี๋ยวไนท์ไปส่ง..น้ำจะกลับเองได้ยังไง”
หลังจากที่ผมไปส่งน้ำแล้วผมก็แวะเข้าร้านอาหารแห่งหนึ่ง
“พี่วิกมีอะไรจะให้อันหรอ..สำคัญมากไหมเนี่ย” ผมรู้สึกเสียงนี้มันคุ้นๆนะ
“คือ..วิกมีเรื่องจะบอกอันหน่ะ”
“อือ..เรื่องอะไรหล่ะอันรอฟังอยู่”
ผมหันมามองที่เสียงสทนานั้น อ๋อยัยจอมยุ่งนี้เองมากับใครนะ..สงสัยจะเป็นแฟน แหวะแฟนหน้าจืดยังกะเต้าฮู้
“คือ..เราเลิกกันเถอะนะอัน” เห้ย!ไอหน้าจืดกล้าบอกเลิกสาวสวยอย่างยัยจอมยุ่งเนี่ยนะ มันตาถั่วรึเปล่าว่ะเนี่ย
“ทำไมหล่ะพี่วิก”
...............
“อันเข้าใจแล้วค่ะ..ขอบคุณนะค่ะกับการเป็นพี่ชายที่แสนดี” ยัยจอมยุ่งยังยิ้มได้อีกแหะ
ผมเห็นยัยจอมยุ่งเดินออกมาก่อนจะรีบวิ่งตามเธอไป ผมเห็นเธอร้องไห้..ผมไม่ได้เป็นห่วงเธอหรอกนะ..แต่ว่า
“ไปดื่มด้วยกันกับผมไหม” เธอไม่ตอบผม แต่กับเดินไปนั่งในรถของผมเลยให้ตายสิยัยนี่
ผมพาเธอมานั่งดื่มที่ผับแห่งหนึ่ง
“น้อง..ขอแรงๆ” เธอสั่งบ๋อยที่ยืนอยู่ใกล้ๆเห้ย!แรงๆเลยหรอว่ะ
พอน้ำถึงมือเธอก็ดื่มเอาดื่มเอา
“เห้ย!ไม่ต้องรีบก็ได้ผมไม่แย่งคุณหรอก” ผมพูดเมื่อเธอสั่งมาเพิ่มอีก4แก้ว
“ฉันไม่ดีตรงไหน..ทำไมมีแต่คนชอบทิ้งฉัน..ทำไมชอบให้ฉันรู้สึกโดเดี๋ยวทั้งที่ฉัน..”คำถามของเธอทำให้ผมอึ้งเล็กน้อยทำไมเธอจะไม่ดีในเมื่อเธอทั้งสวย ทั้งขาว ร่างเรียวบางน่าที่จะสัมผัส แถมด้วยริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพู เห็นแล้วน่าจูบจะตาย
“ว่าไงหล่ะ! มัวตามองหน้าฉันอยู่ได้” ผมปล่อยให้เธอระบายออกมาโดยที่ไม่ได้พูดอะไร ก็ผมเคยอกหักมานิทำไมจะไม่รู้ว่ามันเป็นยังไง แต่ว่าผมรู้สึกว่าเธอจะเริ่มพูดไม่รู้เรื่องแล้วนะผมมองไปตรงที่แก้ว แอ๊ะ!น้ำในแก้วมันหายไปไหนหมด รึว่า!ยัยจอมยุ่งซัดเกลี้ยง ยัยบ้าเอ้ย
“เมามากแล้วคุณอ่ะ...ไปผมจะพากลับบ้าน”
ผมลากตัวยัยจอมยุ่งมาขึ้นรถก่อนจะถามเธอ
“บ้านเธออยู่ไหน”
“ม่ายยย....รู้ว์”
“เห้ย..แล้วฉันจะไปส้งเธอยังไง”เธอไม่ตอบผม ผมเลยต้องพาเธอไปนอนที่บ้านของผม
ผมอุ้มร่างเรียวบางไปที่เตียงนอนให้ตายสิ เธอทำให้ผมอดที่จะมองไม่ได้ทุกส่วนของร่างกายเธอช่างดูดีไปหมดผมเผลอตัวโน้มเข้าไปจูบเธอลิ้นของผมเข้าไปในอุ้งปากของเธอ ให้ตาย!เธอเล่นกับมันเธอทำให้ผมทนไม่ไหวอยู่นะ
“ร้อน..ร้อน..ร้อนมากเลยยยย”เสียงครวญครางว่าร้อนของเธอทำเอาสติของผมอตกกระเจิง เธอถอดเสื้อของตัวเองออกเผยให้เห็นถึงเนินอกขาวๆ กลิ่นแอลกอฮอล์ของเธอมันกำลังจะทำให้ผมเมาไปด้วย
“ไม่ไหวแล้ว” ผมรีบลุกขึ้นมาถอดเสื้อผ้าของตัวเองจนเหลือแต่กางเกงตัวน้อยเพียงตัวเดียวก่อนจะเคลื่อนเข้าไปหาเธออีกครั้ง ..เธอผลักผมลุกนั่ง ผมงงไปกับท่าทีของเธอเล็กน้อย สักพักเธอก็เลื่อนมือเรียวยาวของเธอมาโอบคอของผมก่อนจะเริ่มลูบไล้ไปที่แผ่นหลัง ความเร้าร้อนของเธอทำให้ผมเริ่มประทุเดือดอีกครั้ง ผมกดมือของเธอลงก่อนจะซักไซ้คองาม
“โอ้วววว” เสียงครางเบาๆของเธอทำให้ผมเริ่มไล้ลงมาที่เนินอก....เงียบ.....ผมรู้สึกว่าเธอจะเงียบไป..ผมหันมามองที่เธออีกครั้งยัยบ้าเอ้ย! เธอหลับ..เธอทำให้ผมของขึ้นแล้วก็หลับไป..ยัยจอมยุ่งเอ้ย!เธอทำแสบมากนะ
ผมยิ้มเบาๆก่อนจะล้มตัวลงนอนข้างๆเธอ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ