กระชากหัวใจยัยแม่มดตัวร้ายกับเจ้าชายซาตาน
9.7
2) หลายใจนะนายอ่ะ(บันทึกของแม่มดตัวร้าย)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความไนท์ (รณวัฒน์) อันนา(อันนาริน)
ฉันเดินแยกกับเพื่อนๆของฉันแล้วก่อนจะเดิมหาชื่อของเล็กๆน้อยพลันร่างของฉันก็ชนเข้ากับชายคนหนึ่ง
'ขอโทษค่ะ!'
ฉันเงยหน้ามองร่างสูงใหยญ่แล้วก็พบว่าเขาคือชายหนุ่มคนที่ฉันพึ่งจะสบตาไปเมื่อ20นาทีก่อนหน้านี้
"อันนา!" หญิงสาวที่เดินตามเขามาทักฉันขึ้น
"อ้าว!น้ำ"
'เป็นไงมาไงถึงมาเดินอยู่แถวนี้เนี่ย'
"อ๋อฉันมากินข้าวกับยัยซีกับยัยนุ้ยอ่ะ"
ฉันพูดจบก็ลอบมองถึงความใกล้ชิดของทั้งคู่
"นี่แฟนฉันเอง...ไนท์นี่เพื่อนน้ำค่ะชื่ออันนา"
"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"
"เช่นกันครับ"
เสียงของเขาช่างดูนุ่มลึกอะไรขนาดนี้เสียงหล่อจังเลยมิน่า! ก่อนที่ฉันจะเดินมาถึงได้เห็นเขาเดินคุยกับสาวๆสวยๆอยู่แต่ว่ายัยน้ำรู้ รึเปล่านะ
"ไปเหอะน้ำ"
เขารีบเลี่ยงตัวเดินออกไป เชอะ!กลัวฉันจะฟ้องน้ำหล่ะสิ
วันต่อหน้าฉันมามหาลัยเพื่อสอบอีก1วิชาในขณะที่ฉันกำลังเดินเข้าคณะสายตาของฉันก็ไปสะดุดที่ผู้ชายคนหนึ่งเขาคนนั้นกำลังคุยกับสาวสวยน่ารักเลยทีเดียวถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นฉันก็คงไม่สนใจหรอกนะ..แต่นี่เขาคือไนท์ แฟนหนุ่มของเพื่อนฉัน เมื่อเขาเห็นฉันมองอยู่ก็ตกใจ... ว้าย!ฉันหนีดีกว่า
"หยุดเดียวนี้นะ..หยุด"
ฉันเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นเรื่องอะไรฉันต้องหยุดหล่ะ
"หมับ!"
"โอ้ย!....จะมาจับแขนฉันทำไมห๊ะ"
ฉันโวยวายเมื่อมือของเขาจับแขนฉันไว้
"ฉันมีเรื่องต้องคุยกับเธอ"
"แต่ฉันไม่มี... โอ้ย!"
เขาบีบแขนของฉันแรงขึ้นจนฉันต้องร้องออกมา เจ็บนะเว้ย
"เงียบ!..แล้วก็จำใส่หัวเธอไว้ด้วย..ว่าอย่าบอกเรื่องที่เธอเห็นให้น้ำรู้!ไม่งั้นเธอโดนดีแน่"
เขาข่มขู่ฉันด้วยเสียงที่น่ากลัว ให้ตายเหอะเมื่อวานเสียงยังหล่อดูดีเท่มีเสน่ห์อยู่เล้ย
"แค่นี้ใช่ไหม..ฉันจะได้ไป"
"เออ"
ให้ตายเหอะผู้ชายอะไรหลายใจ..เจ้าชู้ที่สุด
ฉันเดินอารมณ์เสียมาตลอดทางผู้ชายอะไรดูดีแต่ไม่ได้เรื่องเลยรังแกผู้หญิงอย่างฉันได้ลงคอ
'อันนา! มาแล้วอ๋อ...ไหนบอกว่ามาถึงนานแล้วไง..แล้วแขนไปทำอะไรมาทำไมแดงแบบนั้นหล่ะ'
'ก็ไอ..เอ่อช่างมันเถอะไม่มีอะไรหรอก..แล้วนี้พี่วิกมีอะไรกับอันรึเปล่าไหนว่าจะไม่มาไง'
ฉันมองหน้าเขายิ้มๆ
'อือ!ไว้อันนาสอบเสร็จแล้วเจอกันวิกจะรอ'
'พี่วิกรอได้หรอค่ะ'
'ทำไมชอบเรียกพี่วิกอยู่เรื่อยเลย..เราเป็นแฟนกันแล้วนะ'ฉันได้แต่ยิ้มแห้งๆก่อนจะตัดบทบอกลาเขาดื้อๆที่จริงฉันคิดกับเขาได้แค่พี่ชายเท่านั้นที่ฉันได้เจอกันเขาก็เพราะว่าฉันถูกแฟนเก่าทิ้งเพื่อไปคบกับเพื่อนสนิทของฉันฉันไม่รู้ว่าพี่วิกสงสารหรือว่ารักฉันจริงๆกันแน่
กว่าฉันสอบเสร็จก็3 ชั่วโมง พอเสร็จแล้วฉันก็รีบออกจากห้องแล้วก็เจอกับน้ำ
"ว่าไงน้ำสอบได้ไหม"
ฉันถามน้ำขึ้น..ทีจริงฉันอยากจะบอกเรื่องแฟนของเขาใจจะขาดอยู่แล้ว
"อือ!ก็ดีนะ"
เธอตอบฉันก่อนจะมองหาใครบางคน...คนคนนั้นก็คงจะไปหลีสาวสักที่แหละ
"งั้นฉันไปก่อนนะ"
ฉันพูดจบก็เดินออกไปเลย...พี่วิกคงรอฉันแย่..ขืนปล่อยพี่วิกรอนานอีกหน่อยสงสัยเขาคงทิ้งฉันเหงๆ
ฉันเดินไปตามทางแล้วก็เห็นไนท์ยืนคุยกับสาวอยู่...นั้นไงฉันคิดผิดที่ไหน....ทำไมฉันไม่แทงหวยถูกบ้างน้า..ฉันมองเขาด้วยสายตาที่รังเกียจกับสิ่งที่เขาทำ...คนบ้าอะไรแฟนแล้วก็มียังมีกิ๊กไปทั่ว.. ลองมาคบฉันเป็นแฟนสิ..ถ้าฉันรู้ว่านายนี่มีกิ๊กนะฉันเอาตายเลย
ในขณะที่ฉันกำลังคิดเพลินๆไอบ้าไนท์ก็เข้ามาหาฉัน...เห้ยๆๆเข้ามาทำไม...ฉันถอยออกจากเขา
"อะไรของนาย.."
"ทำไมเธอต้องมาคอยมองฉันด้วย"
เขาถามฉัน...หู้ย!พ่อคนหล่อฉันแค่เผลอไปมองนิดหน่อยเท่านั้นแหละ
"ใครมองนาย..หลงตัวเองไปไหมห๊ะ"
"อ๋อ!..หรอ จิงดิ!"
"อะไร!พูดแบบนี้หมายความว่าไง"
"ป่าว!..ไม่ได้มองก็ไม่ได้มองสิ..ฉันยังไม่ได้ว่าอะไรเธอเลย"
"ฉันไม่ได้ยุ่งกับนายนักหรอกนะ..แค่สงสารเพื่อนฉันเท่านั้นแหละ..ที่ดันมาคบกับนาย"
ฉันพูดจบก็เดินออกไป..ขืนอยู่ที่เดิมนายนั้นคงขย้ำฉันตายเลยแอบหลอกด่าเล็กน้อยนะเนี่ย
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ