Love Devil นายปีศาจแสนร้ายกับยัยซื้อบื้อ

7.1

วันที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2553 เวลา 19.32 น.

  4 ตอน
  22 วิจารณ์
  11.07K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) บทนำ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

I wanna kiss you
But if I do then I might miss you, babe
It's complicated and stupid
Got my ass squeezed by sexy Cupid
Guess he wants to play, wants to play
A love game, a love game

 

 

ฉันอยากจุมพิตคุณจัง

แต่หากทำอย่างนั้นคงไม่วายคิดถึงคุณแน่

มันช่างซับซ้อนและยุ่งเหยิง

ราวกับถูกลูกศรแห่งความรักจากกามเทพปักเข้าใส่

คาดว่าคงเล่นเกมส์ล่ะมั้ง

เกมส์แห่งความรักนั้นไง*

___________________________________

*เพลง Love game ศิลปิน Lady GaGa

___________________________________

บทนำ

'มีคำถามจะให้ตอบ' หญิงสาวพูด

'...' ชายหนุ่มเงียบ

'อย่าเงียบนะ' หญิงสาวตวาด

'คุณก็ว่ามาสิ' พูดอย่าเฉยชา

'อ่า...ขอฉันดูก่อน' หญิงสาวพูดขึ้น

' (- - )(- -)( - -)' ชายหนุ่มเสมอง

'ดีนะที่คำถามไม่เหมือยกันไม่งั้นฉันตายแน่ -_-+' พูดพลางทำหน้าเซ็ง

'...' เงียบ

'นายคิดว่า ระหว่าง 'ตัวนายเอง' กับ 'คนที่นายรัก' ถ้าต้องมีคนตายนายเลือกจะให้ฝ่ายไหนตาย' ถามด้วยหน้าตาจริงจัง

'ทำไมต้องเลือกคน 'รัก' ฉันน่ะ 'รักตัวเอง' มากกว่าสิ่งอื่นใดในโลก' ชายหนุ่ม

'นายมั่นใจ' ถามเพื่อความแน่ใจ

'อื้อ' เบือหน่าย

'...' เงียบ(กำลังใช้ความคิด)

'หมดคำถามแล้วใช้ไหม ฉันไปนะ คุณดูแลตัวเองล่ะระวังมีคนรอบทำร้าย เพราะคำถามงี่เง่า -_-' ว่าพลางเดินไป

'ไอ้ทุเรศ!!'

 

____________________________________

 

เช้าวันพุธจะเรียกว่า หม่นหมอง ก็...ไม่เชิง-_-

วันพุธเป็นอีกวันที่..น่าเบือ!!

"หย่างหยิน แกเลิกอ่านนิยายได้แล้ว 'จารมาน่ะ" ฉันบอกเพื่อนสาวคนที่นั่งใกล้เพราะเธอกำลังทำผิดกฎห้องเรียน-_-

"แกนี้ มารความสุขฉันจริงๆเล้ย" หย่างหยินตอบกลับมา

"พูดมาน่า-_-" ยัยบ้านี้ปากวอน เท้าซะแล้ว

"เลิกทำหน้าอย่างนั้นก่อนนะแล้วค่อยมาพูดกับฉัน ชิ!" คุณเธอพูดพลางหยิบหนังสือเรียนขึ้นมา "เอ้า! แกก็นั่งเอ๋ออยู่ได้หยิบหนังสือมาสิ" คุณเธอว่าฉัน แหมไม่มีตารึไง

"ยัยโง่ ฉันก็วางอยู่เนี่ย- -+" ว่าพลางเคาะหัวไปที

"เจ็บนะ!!"

"เสียงดังน่า -_-++"

พูดเสร็จฉันก็หันไปสนใจอาจารแก่คนนั้น ยืนบ่นอยู่นั้น -_-++ ให้ตายเหอะชีวิตฉันสงบสุขสักวันไม่ได้รึไง

"เซจิ หย่างหยิน จะเรียนได้รึยังหา! คุยกันอยู่นั้นแหละประเทศของเราถึงไม่เจริญเพราะเธอทั้งสองไง #*)*@#$%^&*("

อีกยาวไกลชีวิตฉัน!

 

________________________________

 

พักกลางวันอันแสนสงบ...

"เซจิ แกคิดว่าเราจะไปเที่ยวไหนกันดีอ่ะ พักร้อนนี้" หย่างหยินถามฉัน

"ไม่เกี่ยวกับแก-_-+"

ฉันค่อยๆตักข้าวเข้าปากอย่างรวดเร็ว เดี๋ยวชีวิตอันสงบสุขของฉันก็ใกล้จะหมดแล้ว ทำตัวร่าเริงไว้หน่อย -_-

"ไปล่ะ บาย!" ฉันพูดพร้อมเดินออกมาก่อนจะได้ยินเสียงกรีดร้องของ ยัยหย่าง

"ยัยเซจิ~"

ฉันเดินมาเรื่อยๆจนมาถึงชุมนุมกระต่ายน้อย เพือมาหาไอ้หมูอ้วนเชสเตอร์ที่มันชื่อเชสเตอร์เพราะมันกินแล้วนอน -_- อย่างนี้เป็นกิจวัฒประจำวันไปแล้ว

"เชสเตอร์!! แกอยู่ไหนมากินของว่างเร็ววว~" ฉันตะโกนเรียกมัน

เอ...เชสเตอร์ต้องมารอฉันทุกวันนะแล้วหายไปไหนของมัน ฉันเดินตามหามันอยู่สักพักแถวๆชุมนุมกระต่ายน้อยก็ได้ยินเสียงปริศนาดังขึ้น

"นี้เจ้ากระต่ายอ้วน นายมานอนบนมือฉันไม่ได้นะ ^^+"

พูดกับกระต่ายได้ด้วยคนเราเหลือเชือจริงๆสินะ เอ๊ะ! นั้นมันเชสเตอร์นี้หน่า

"นี้นายน่ะ-_-" ฉันเดินดุ่มๆไปหาตานั้น

"คุณเรียกฉันหรอ-_-??"

"ไร้สาระก็พูดกับนายน่ะสิ ไม่พูดกับนายให้พูดกับผีรึไง -_-+ ประสาท"

"มีอะไรล่ะ วันหลังอธิบายสั้นๆก็ได้ ฉันขี้เกลียดฟังคุณพูด- -+"

"เอาเจ้าเชสเตอร์มา" ฉันพูด

"ไร้สาระ เรื่องอะไรจะให้ฟรีๆ ไม่เห็นรึไงมันชอบฉันนะ"

"ประสาทกินรึไง พูดไม่รู้เรื่องเดี๋ยวยันเปรี้ยง!"

ฉันท้าทายเกินไปป่าว ช่างเถอะ คนอย่างหมอนั้นจะรู้อะไร ท่าทางซื้อบื้อ

"ผมไม่ได้ซื้อบื้อ-_-" จะบ้าตายตานี้รู้ได้ไงว่าฉันคิดอะไรอยู่ เป็นพ่อหมดรึไง  แถมยังใช้สรรพนามแปลกๆอีก

"ผมไม่ใช้พ่อมด -_- ผมดูคนเก่งจะตายไป"

"..."

"เอาล่ะ คุณจะไม่เอากระต่ายตัวนี้ใช้ป่ะ^^??"

พ่อนี้มันปีศาจ

"เอามาสิ!"

ฉันยื่นมือจะไปหยิบเอาเจ้าเชสเตอร์แต่หมอนั้นดันชักหลบ

"อะไรของนาย จะให้รึไม่ให้ หา?!" ตวาดกลับไป

"ไปเดตกับผมนะ"

"จะบ้ารึไง!! ชื่อนายฉันก็ไม่รู้จัก เราเพิ่งเคยเจอกันด้วนะ ปิ๊งฉันรึไง!?"

"เธอรู้จักฉันแน่ ฉันชื่อ 'ไทจิ' "

"ทะ...ไทจิ O[]O"

"หืม?"

ไทจิ ปีศาจจอมแสนร้ายกาจ หมอนี้สามารถทำให้ผู้ชายด้วยกันบาดเจ็บถึง 10 คน โดยที่ไม่มีคนช่วย เว่อร์ไปแล้วหมอนี้เย็นชาจะตายนี้ทำไมเมือกี้ยิ้มล่ะ เขา เขา เขา

"กลัวฉันรึไง?"

"ป่าวนะ-_- ฝันรึไง?"

"ปากดีให้ได้ตลอดแล้วกัน หึๆ"

"ไร้สาระ-_-"

"เอาล่ะแล้วเจอกันนะ ดาร์ลิ้ง ^^+"

"นายมัน ปีศาจ!!"

ว่าจบเขาก็เดินจากไป ฉันมองแผ่นหลังของเขา เขาจะยังจำได้ไหมนะว่าเรามีความทรงจำดีๆอะไรต่อกันไว้ เขาเคยจะสนใจเก็บมันไปคิดรึป่าวนะ -0- เอาล่ะไปเรียนดีกว่า เอ๊ะ!! เดี๋ยวเชสเตอร์ล่ะ

"ไทจิ!!! -0-"

..ไอ้ปีศาษนั้นเอาเชสเตอร์ไป อย่ากินเชสนะ เจ้านั้นยิ่งผอมๆอยู่ด้วย..  

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา