ผู้พิทักษ์

สนธยาเดินมาเรื่อยๆ จนกระทั่งเขาพบเด็กสาวคนหนึ่งรูปร่างผอมบาง สูงโปร่ง

เธออยู่ในชุดนักศึกษา เสื้อเชิ้ตนักศึกษาสีขาวกับกระโปรงนักศึกษาทรงเอสีดำคลุมเข่าพอดีตัว

เธอกำลังก้มหน้าก้มตาอ่านกระดาษสีขาวแผ่นหนึ่งอย่างตั้งอกตั้งใจ ด้วยเสียงดังฟังชัดว่า

"การมีความคิดที่จะทำร้ายตัวเองหรือมีความคิดที่จะฆ่าตัวตายนั้นเป็นบาปมหันต์ เพราะมนุษย์ทุกคนเกิดมาย่อมมีคุณค่าในตนเองด้วยกันทั้งสิ้น

ความทุกข์ยากลำบาก ความโชคร้ายต่างๆ และปัญหาอุปสรรคต่างๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเรานั้น เมื่อมีผ่านมาแล้วก็ย่อมมีวันที่จะผ่านพ้นไป

วันนี้เราอาจจะยังแก้ไขอะไรไม่ได้  ให้เราวางมันลงไว้ก่อน ใช้ความอดทนอีกนิด ค่อยๆ คิดค่อยๆ แก้ไข

หากเกินความสามารถของเราจริงๆ ก็ไม่ควรกล่าวโทษว่าเราไม่เอาไหน

ขอให้ปล่อยมันไป ให้เราเฝ้ามองมันอยู่ห่างๆ ในที่สุดแล้วมันก็จะผ่านพ้นไปเองเมื่อสมควรแก่เวลาของมัน

ให้เราลองมองปัญหาและอุปสรรคที่เราพบเจอในมุมมองใหม่

ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีมุมที่สวยงามในตัวมันเองเสมอ  ขึ้นอยู่กับว่าเราจะเลือกที่จะมองหรือไม่เท่านั้น เราอาจเคยได้ยินมาบ้างว่า

"ไม่มีใครทำร้ายเราได้ นอกจากความคิดของตัวเราเอง"

ซึ่งสิ่งที่จะทำร้ายเราได้ดีที่สุดก็คือความคิดที่ว่าเราแย่ เราไม่เอาไหน เราเป็นคนไร้ค่า ไร้ความสำคัญ

โดยเรามักจะคิดว่าปัญหาที่เราพบเจอมันหนักหนาสาหัสจนเราไม่อาจต้านทานมันไหว เราอยากยอมแพ้มัน

ความจริงเรามักมองปัญหานั้นใหญ่เกินความจริงเสมอ ยังมีคนอื่นอีกมากมายที่มีปัญหาหนักหนาสาหัสมากกว่าเรา

มนุษย์ทุกคนมีศักยภาพมากพอที่จะแก้ไขปัญหาหรืออย่างน้อยก็สามารถเอาชนะความคิดที่จะยอมแพ้ต่อปัญหาต่างๆ หรือความคิดในแง่ลบของตนเองได้

แต่ก่อนอื่นเราต้องสร้างความมีคุณค่าให้ตัวเอง คือการเพิ่มพลังใจให้ตนเองให้ได้เสียก่อน ให้คิดว่าตัวเราเองมีคุณค่า มีความสำคัญ

เราต้องรู้จักรักตัวเองให้ได้เสียก่อน แล้วเราจะรู้จักรักผู้อื่นและพร้อมที่จะทำสิ่งดีๆ ให้ทั้งตนเองและผู้อื่นได้

หากเราคิดได้ดังนี้เราจะรักตัวเราเองมากขึ้น เราจะรักผู้อื่นและพร้อมจะแบ่งปันสิ่งดีๆ ให้กับตัวเองและผู้อื่นเสมอ

เราจะรักโลกใบนี้มากขึ้น อย่าลืมว่าชีวิตยังมีแง่มุมที่สวยงามเสมอ อย่าลืมแบ่งปันรอยยิ้มและสิ่งดีๆ ให้กับโลกและผู้อื่นบ้าง

เพราะหนึ่งรอยยิ้มและหนึ่งสิ่งดีๆ ที่เราทำอาจเปลี่ยนโลกใบนี้ให้สดใส อาจเปลี่ยนท้องฟ้าสีเทาหม่นหมองให้เป็นสีฟ้าสดใส

อาจทำให้คนที่กำลังมีความคิดจมอยู่กับความทุกข์ ยิ้มได้

อาจทำให้ใครบางคนที่ท้อแท้หรืออยากยอมแพ้ต่อชีวิตกลับมาเริ่มต้นวันใหม่ได้อย่างเข้มแข็งอีกครั้ง

คืนไหนที่ท้องฟ้ามืดครึ้ม ฝนตกหนักทั้งคืน นั่นเป็นสัญญาณบ่งบอกว่าใกล้จะถึงเช้าวันใหม่ที่แสนสดใสแล้ว

ความทุกข์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับเรา อีกไม่นานมันก็จะผ่านพ้นเราไปตามกาลเวลา ดังเช่นคำกล่าวที่ว่า

"ยิ่งมืดก็ยิ่งใกล้สว่าง"

จงอดทนเอาไว้ ยิ้มสู้กับปัญหา และสร้างกำลังใจให้ตนเองจากทุกๆ สิ่งดีๆ ในตัวเราและจากสิ่งรอบข้างในทุกๆ วัน"

"ผู้เขียนขอเป็นกำลังใจให้กับทุกคนที่กำลังท้อแท้ คิดจะยอมแพ้ต่อปัญหาและอุปสรรคต่างๆ ในชีวิต ขอให้สู้ต่อไปนะคะ สู้ๆ ค่ะ"

เมื่ออ่านจบหญิงสาวก็พูดขึ้นว่า

“บทความเรื่อง ยิ่งมืดก็ยิ่งใกล้สว่าง ของเราอ่านดูก็เข้าท่าดีเหมือนกันแฮะ อย่างนี้มีหวังต้องได้ผ่านเข้ารอบในการประกวดบทความดีเด่นประจำสัปดาห์ของมหาวิทยาลัยเป็นแน่"

พูดจบเธอก็ยิ้มอย่างภาคภูมิใจในผลงานของตัวเอง

จากนั้นเจ้าตัวก็ค่อยๆ เดินลงไปจากดาดฟ้าแห่งนั้น

โดยหญิงสาวไม่รู้ตัวเลยว่า ชายหนุ่มคนหนึ่งได้ยินสิ่งที่เธออ่านทั้งหมด

และมันก็เป็นเหมือนน้ำทิพย์จากสวรรค์ที่นางฟ้าได้ประทานมาให้กับเขาเพื่อให้เขากลับมามีชีวิตใหม่อีกครั้ง

ทำให้เขาละทิ้งความคิดที่จะปล่อยตัวเองลงสู่เบื้องล่างของตึกในทันที

ตอนนี้เขาเกิดความคิดใหม่ขึ้นมาในหัวสมองของเขาแทนที่แล้ว

ซึ่งมันทำให้รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่เขาลืมตาตื่นขึ้นมาจนเกือบตลอดทั้งวันมานี้

เขารู้สึกมีพลังใจที่ทำบางสิ่งบางอย่างขึ้นมาแล้วในตอนนี้

ชายหนุ่มไม่รอช้ารีบสะกดรอยตามนักศึกษาสาวผู้นั้นไปทันที โดยหมายมาดในใจว่า เขาจะต้องรู้ให้ได้ว่าเธอผู้นี้เป็นใคร มาจากไหนกันแน่ ? 

( โปรดติดตามตอนต่อไป )