เงาแห่งมนตรา

"มนุษย์ไร้ประโยชน์ถ้าไม่มีมนุษย์ละก็ฉันคงไม่ต้องถูกผนึกอย่างนี้หรอก" เสียงของโลเกียพูดค่อยๆในวงเวทย์ 
ณ โลกมนุษย์
"โอ้ย!!!!! โมกะ เธอซุ่มซ้ามทำแก้วแตกอีกแล้วหรอ" เสียงโนริตระโกน
"ขอโทษนะ ฉันเล่นโยนแก้วจนมันแตกนะ" โมกะพูดแบบเกรงกลัว "อืมช่างเฮอะ ฉันจะไปอาบน้ำ"
โนริพูดจบ พร้อมกับการถอนหายใจของโมกะ
ผ่านไปแล้ววว 1 ชม.
"วันนี้เธอจะไปไหนหนอรีบเชียวนะโนริ" โมกะเอ้ยถาม
เปร้ง ปัก ปัป ปัป
"โอ้ย โอ้ย โอ้ย เจ็บ เจ็บ เจ็บ ฉันก็แค่ต้องไปประชุมสภานักเรียนสูงสุดเท่านั้นเอง" โนริพูดด้วย
น้ำเสียงที่เจ็บปวด
"โนริ!" เสียงคนคนหนึ่งดังขึ้น "อ้าวคาเครุคุง มีอะไรหรอ" โนริตอบ
"วันนี้มีประชุมสภานักเรียนสูงสุด ไปด้วยกันนะ" คาเตรุตอบ "ชวนแต่โนริไม่เห็นชวนฉันเลย"
โมกะพูดอย่างน้อยใจ
"ล้อเล่น!ไปด้วยกันนั้นแหละ"
เมื่อไปถึงอาคารเคริเอาะ
"ทุกคนต่อไปเราจะมีคนมาเป็นสภานักเรียนสูงสุดอีก 1 คน ก็คือ เอเทอ โลเกีย นะ "
เมื่อหัวหน้าพูดจบใครหนึ่งก็เดินเข้ามาพร้อมพูดว่า"สวัสดีครับ"