โอ้โฮ่แฮะ! รักซะแค่นี้ก็หมดเรื่อง

ครั้งหนึงของคนที่คิดไกล....
'ซัมเมอร์ๆ'เพื่อนสาวข้างกายของฉันเรียกขึ้นทำเอาคนที่กำลังอ่านหนังสือ(การ์ตูน-_-;;)ตกใจ
'ว่าไงคอมมี่'ฉันตอบเพื่อสาวสุดแสบไป
'ฉันมีเรื่องจะสารภาพอะ'คอมมี่ตอบมา เอ๋...?? อะไรของยัยนี่นะ
'ว่ามาสะ...'
'ฉันกับพี่โลมเคสคบกันแล้ว!!...' รอยยิ้มแสยะนั้น ทำให้ฉันเครียดแค้น 'พี่โลมเคส' ผู้ชายที่ฉันแอบรักมานานมากๆ แล้วแต่กับ......
'หรองั้นดีเลย!!...ฉันก็มีเรื่องจะบอก!!....'
'อะ...เอ๋...?ระ....'ไม่ทันที่ยัยมัมมี่ตัวแสบพูดฉันก็ขัดขึ้นไปก่อน หึ! เลี้ยง งูเห่าจริงๆ เลยฉัน!!!
'เรา-เลิก-เป็น-เพื่อน-กัน-เหอะ-!!' ฉันตอบเสียงดังฟังชัด!'เธอเองก็รู้นี้ ว่าฉันรักพี่เขาขนาดไหนแต่เธอก็...!!'
'ฉันก็ไม่ง้อคนอย่าเธออยู่แล้วล่ะยัยโง่!! ไม่เคยมีความกล้าอยากช้าเองทำไมล่ะ หึๆๆ' เพื่อนที่ฉันคบมา 10 ปีกำลังหักหลังกัน!! แล้ววันข้างหน้าจะมีเพื่อนคนไหนที่ทำกับฉันอย่างนี้อีกไม่อยากจะคิดเลย
'ยัยงูพิษหาผัวไม่ได้!!! แล้วชีวิตแกจะไม่สงบสุขจำเอาไว้!! ฉันบอกพร้อมกับเดินออกจากห้องเรียน จำเอาไว้ฉันจะไม่ตายถ้าไม่ได้แก้แค้นมัน!!!
 
 
เฮือกกกก!! เรื่องของยัยมั่มมี่นั้นกับมาวนเวียนในหัวฉันได้ไงยังไงเนี่ย!
"โอ๊ะ!"มึนหัวจังแฮะ วิ้ง ๆๆ เห็นดาวเลยฉัน "ป้าอิ่มคะ!" ฉันตะโกนเรียกแม่บ้านสุดสวยประจำตัวฉันมา
"คะ? คุณหนู" ป้าอิ่มมาไวได้ใจเลยล่ะ(จริงๆแล้วเดินผ่านพอดี)ไม่หอบด้วยแปลกแฮะ!
"ซัมขอผ้าชุบน้ำหน่อยซิคะ มึนมาก เลยอะไม่น่าดื่มเยอะเรย -^-"
"แหมคุณหนูก็...."ป้าอิ่มพูดพร้อมกับเดินมาหาฉันแล้วบอกว่า...."ไปอาบน้ำเลยนะคะคุณหนู!! สายมากแล้วเดี๋ยวไปรับคุณนายไม่ทันนะคะ เร็วเลย!!"เฮือกกก!! แม่!
 
ตึก ตึก ตึก
อยู่ไหนน้า ~
"พี่ฉ้อยคะ โทรหาคุณแม่สิคะ อยู่ไหนน้า....."ฉันสั่งพี่ฉ้อยคนขับรถที่คุณพ่อสั่งให้มาเป็ยเพื่อนฉันพี่เขาก็หล่อดีน้า~ แต่ใจไม่ได้พี่เค้ามีแฟนแล้วT_T ชิชะ!
"ลูกร้ากกกกก~!!" ฉันหันไปตามเสียงนั้น อ๊ายยย~ จะใครซะอี๊กกก นอกจาก.....
"แม่!!" ฉันตะโกนออกไป ฮูแคร์!!(ตรูไม่แคร์คะ!! : ยืมพี่แสตมเบอร์รี่แจ่มใส มาใช้ แปป อิอิ ^O^) แล้วก็วิ่งไปกอดแม่สุดสวย สวยสุด ของคุณพ่อ "คิดถึงงง~ ค่าแม่~" แม่ฉันเพิ่มกับมาจาก อเมริกา ~ จ้า
"คิดถึงลูกร้ากกก~ จ้า~" เรากระโดดกันอยู่สักพัก ก็ต้องกลับเพราะพี่ฉ้อยเขาสะกิดยิกๆ บอกว่าอายเขาอายทำไมฮูแคร์!! คะ ^^+
 
 
ณ ห้างโลชั้น (ชื่อห้าง)
ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ๆๆๆๆๆๆๆๆ
เสียงฝีเท้าวิ่งหนีอะไรกันนะ อาบังมาตามเก็บหนีรึไงย่ะ?! แต่คนสวยก็ฮูแคร์!! วันนี้ซัมเมอร์สุดสวยคนนี้มาช้อปย่าง เอ่ย!! ช้อปปิ้ง ตามประสาคนที่ต้องย้ายโรงเรียน ยับปี้! ^O^~ ดีใจสุดๆไปเล้ยย!! ที่ต้องย้ายก็เพราะว่าแม่ฉันเขาสั่งเพราะอะไรน่ะหรอ-*- แม่บอกว่า.....
'โรงเรียนที่ลูกอยู่น่ะ ไฮโซ เกิ้นนนนน!! ไปอยู่โรงเรียนใกล้บ้านเถอะลูก จะได้เดินไปเรียนไง ^O^ ฝึกสมาติ๊ ไปด้วยนะลูก ' ตรงไหนค่าแม๊ ~ ฉัน เลยต้องจำทน กระซิกๆๆ TOT~!
"เฮ้ยยย!"มีเสียงชายหนุ่มดังขึ้น ทำเอาฉันหันหน้าไปหาแต่แล้ว....
"ว้ายยยย!"
ตุ้บ!
"เฮือกก โฮกก ~ !!" อะ...ไอ้บ้านี้มะ..มันทับช้านนน!!! "ละ....ลุกไปซิย่...นะ...หนักว้อยย!!"ฉันตะคอกใส่ไปอย่างหมดแรง ห่อเหี่ยววว~! คนบ้าอะไรหนักอย่างกับช้าง!!
"นี้ยัยไม้จิ้มฟัน! เลิกบ่นได้แล้วน่า ฮึ๋ยย เกือบไม่ทันแล้ว ไหมล๊ นั้น -*-"ไม้จิ้มฟัน!!
"อะ...ไอ้เสาไฟฟ้าเหล็ก กล้าดียังไงย่ะมาเรียกฉันว่า ไม้จิ้มฟันน่ะ!" หน็อยย~ ไม่มีที่ระบายรึไงย่ะ ชิชะ!
"ฮูแคร์! ไม่รู้ ไม่ชี้ ไม่สน อะไรทั้งนั้น ลั๊ลล๊า~" กรี๊ดดดดดดดดด~ มุกของช้านน(ของพี่แตมรี่ต่างหาก-*-)
"กรี๊ดดดด~!!! นะ...นายกล้าเอามุกฉันมาเล่นหรอ ฮูแคร์!!!"
"แล้วไง ฮูแคร์!!!!"
"ไอ้เสาไฟฟ้าเหล็กกกกก~!!"
"ยัยไม้จิ้มฟัน!!!"
"กรี๊ดดดด!!!/อ๊ากกกก!!!!"
และแล้วก็ทะเลาะกันยัน
จบตอน!!