สิ่งที่ยังเหลืออยู่

เหลืออยู่

ภัทรไม่พอใจที่น้ำไปแบบไม่บอกไม่กล่าว แต่ภัทรยิ้มทั้งน้ำตา แล้วอวยพรให้เขาโชคดี ภัทร จึงรู้ว่า เขาจะจากไป แต่เขาก็ยังมุ่งมั่นเรียนให้จบถึงเขาจะก้าวเป็นว่าที่ศิลปินไปแล้ว
"เฮ้ย..ไอ้ภัทร ค่าตุ๊กๆ เมื่อใหร่จะจ่ายวะติดตั้งนานแล้วนะโว้ย .....สงสัยหน้าตาอย่างเนี้ย โดนแฟนทิ้งชัวร์เลย"
"โหน้า ไม่ใอย่างนั้นจะไปบ้านไอ้ปัน ได้ป่ะ"
"โอเค"

พอถึงบ้านภัทร ภัทรเดินเข้าไปบ้านภัทรทันที
"สวัสดีครับแม่ ปันอยู่บ้านมั้ยครับ"
"อยู่จ้า เดี๋ยวแม่ไปเรียกให้นะ"
"ครับ"
-*-*-*-*-*-*-
"ปันเอ้ย ภัทรเขามาหาลูก"
"ครับแม่"
ปันลงมาจากบันไดเพื่อไปหาภัทร
"หวัดดีภัทร วันนี้แกเป็นไรวะ"
"ไม่ได้เป็นไร"
"เออ แล้ววันนี้แกมาหาฉันมีธุระอะไรหรอ"
ภัทรตอบด้วยสีหน้าครุนเครือ
"ตอนนี้น้ำ เริ่มห่างเหินไปแล้ว"
"เฮ้ยเพื่อนไม่ต้องคิดมาก..ไม่ต้องคิดมาก น้ำไปอเมริกาเดือนนึงเนี้ยนะ"
"เอ้านี่แกรู้หรอ"
"อ่อ แหม่มมาบอกเราอ่ะ"
"ปัน เรารู้ตัวเองดีอยู่นะ"
"แต่แกห้ามเขาไม่ได้นะ อนาคตเขาแกก็รู้"
"แล้วเอายังไงดีล่ะ"
"เอาอย่างนี้ ปล่อยให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ดีกว่า"
"เอาอย่างนั้นเลยหรอ"
"เออ"
"แล้วแต่ แต่ถ้าเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ ชีวิตไม่สิ้นเราก็ดิ้นกันไป ขี่มอร์เตอร์ไซต์ สบายมาก"
"ต้องอ่างนั้นซิวะ"
น้ำ ตอนนี้ถึงอเมริกาแล้ว ตอนนี้อยู่ NYC เขาไปเรียนร้องเพลงที่นั่น ซึ่งนั่นต้องเรียนเป็นเวลา 1 เดือนเศษ กลับมาเมืองไทยต้องไปเข้าสตูดิโอ แต่นั่นน้ำก็ยังรู้สึกเสียใจที่น้ำไม่ได้เอาเรื่องนี้ไปบอกภัทร ในเรื่องนี้ แต่ได้ส่งข้อความที่ Facebook ไปหลายคอมเม้นต์
 

1 เดือนต่อมา ภัทรจบมหาลัยพร้อม ปันกับ แหม่ม ภัทรสมัครงานที่ค่ายเพลง ซึ่งภัทรได้เซ็นสัญญาล่วงหน้าแบบไม่กำหนดไปแล้ว

ที่กรุงเทพ ภัทรกำลังเข้าห้องสตูดิโอเพื่อลองกีตาร์ตัวใหม่ เพราะกีตาร์ตัวเก่าที่ภัทรใช้มันมาตลอดเรื่มเสื่อมสภาพตามเวลาเสียแล้ว
" เฮ้อ กีตาร์ของเราเริ่มโซโล่ไม่ได้แล้วว่ะ ขอเปลี่ยนตัวใหม่ดีกว่า"

"เอ้านี้ ลองดูสิ"

Episode 18 Greatest Guitar Solos Part II

winston's POPCAST

 

" โอ้โหภัทร แกเล่นได้เนี้ยบมาก ถ้าแกลองทำงานเบื้องหลัง เป็นพวกโปรดิวเซอร์เนี้ย สุโค่ยเลยล่ะน้องภัทร"
" ขอบคุณมากครับพี่ ผมเล่นได้เต็มที่แล้วอ่ะพี่"
" น้องภัทรต้องไปเรียนภาษานะ ไปกับพี่ได้มั้ย พี่จะพาภัทรไปอังกฤษนะ ไปทำงานที่อังกฤษเพิ่มเติมอ่ะ ได้มั้ย"
ภัทรดีใจมากที่พี่สิทธิ์ จะพาภัทรไปอังกฤษเพื่อจะได้ไปทำงาน
" จะดีหรอครับ"
" ครั้งหนึ่งในชีวิตไม่มีอีกแล้ว"
"โอเคครับ'
ไม่นาน เสียงโทรศัพท์ของภัทรดังขึ้น
*-*-*-*--*
"ฮัลโหลครับ"
"ภัทร แหม่มเองนะ"
"เอ้า แหม่มหรอ"
"นี่ ภัทร น้ำจะกลับมาเมืองไทยแล้วนะ"
"อ้อหรอ..เดี๋ยวตามไปนะตอนนี้ยุ่งอยู่...แล้วจะให้มาตอนใหนล่ะ"
"อ่อ 6 โมงเย็นคร่า"
-----*-*-*