แสบนักรักซะเลย!!

สิ้นสุดที่ความสัมพันธ์...การจากลาเท่านั้นคือคำตอบ!
แสงอาทิตย์ลับขอบฟ้า...ดวงจันทร์ที่ไม่ม่แสงสว่างในตัวเองก็ได้ขึ้นมาแถนที่ รู้สึกเหมือนว่าดวงจันทร์นั้นคือการจากลาจากใครสักคน...
ติ๊ด ตุ๊ด ติ๊ด ตี๊ ~ 
เสียงโทรศัพทร์ข้างกายหญิงสาวได้ดังขึ้นในขณะที่เธอกำลังจะลงจากรถคันสวย หญิงสาวถอดแว่นตาออกแล้วหยิบโทรศัพทร์ขึ้นมาดู เป็นเบอร์แปลกเบอร์ใครกันนะ หญิงสาวคิดในใจ
'ฮัลโหลสวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าเบอร์ใครหรอคะ'หญิงสาวถาม
(สวัสดีคะ นั้นใช้เบอร์คุณ โคอิดะ มิโครุ หรือป่าวคะ) หญิงสาวทางโทรศัพท์ถาม
'ใช้คะ มีอะไรหรอคะ'หญิงสาวถามกลับไป
(คือว่า...คุณ โคอิดะ โคโมริ โดนคนรอบทำร้ายคะ ได้รับบาดเจ็บสาหัด แล้วก็ คุณ โคอิดะ มิวาริ โดนตีที่แขนคะ)หญิงสาวทางโทรศัพท์ บอกร่างบาง
'ว่าไงนะคะ ตอนนี้อยู่ที่ไหนคะ??!!'หญิงสาวถามด้วยความตกใจ
(ที่ โรงพยาบาลcck คะ)
ติ๊ด!
'แม่ พี่ รอโครุก่อน!!'
___________________________________________
อ่า~ อะไรกันเนี่ยปวดหัวชะมัด สงสัยมืดคืนนอนดึกเกินไปไม่น่าร้องไห้คิดถึงแม่เลยฉันตาบึมเป็นตูดคางคกเรลเนี้ย-*- กี่โมงแล้วเนี่ย อ่อ 07:40น. ฮะ! เจ็ดโมงสี่สิบ ตายแล้ววว~ทำไมไม่มีใครปลุกเลยนะ อ๊ากกก~! ชะแว๊ปปปปปปปป ~
10 นาที ผ่านไป (สะอาดป่าวไม่รู้ -_-^)
ตึก ตึก ตึก
"ป้าสายคะ ทำไมไม่มีคนปลุก โครุเลยอ่ะคะ"ฉันตะโกนถามป้าสาย แม่บ้านชาวไทยไป -*- อะไรกันไปไหนกันหมดเนี่ย
"คุณหนูคะ ไปตามคุณมิวาริซิคะ "ป้าสายบอก -*- ไปแทงหวยมารึไงย่ะ - -*
"คะ" 
ก๊อกๆๆๆๆ
"วาริๆๆๆๆ วาริ วาริ โว้ยยยย ~ !!" ฉันตะโกนเรียกยัยพี่สาวตัวแสบ "ไอ้วาริ!!!"
"ตื่นแล้วย่ะ แล้วไปทำอะไรหน้าห้องฉันน่ะ -*-" เอ๊ะ? ออกไปตั้งแต่เมือไรวะ -_-^
"โหพี่! ไปไดยังเนี้ยสายแล้วนะ อ๊ากกก!! 07:55 แล้ว"
"จิงดิวะ ตายๆๆๆ ไปเร็วๆๆ"
บรื้นนนนนนนนนนนน~ หลังจากนั้น พี่วาริก็ขับรถไปอย่างรวดเร็ด -*- จะบอกว่ายัยนี้น่ะเมือก่อนเป็นนักแข่งรถ!!
___ที่โรงเรียน___
"ไปนะพี่ แล้วเดี๋ยวเย็นเจอกันนะ ^0^///"ฉันลาพี่ตัวแสบแล้ววิ่งไปที่ตึก แฮกๆๆ ใครช่างกล้านะ คิดได้ไงวะ ทำไมต้องเอาตึกเรียนไปอยู่ไกลจากหน้าโรงเรียนขนาดนั้น ถ้าฉันไม่ทันว่าไงกันย่ะ -*-ใครรับผิดช๊อบบ ~ บอกทีซิ!
ตึก ตึก ตึก ฉันเดินมาห้องอย่างหอบแฮกก็มันเหนือยเหมือนไปวิ่งบาร์ลาทอนล์ งั้นล่ะ
"โครุ แกมาสายอีกแล้ว -_-"ยัยซึเนะ เพื่อนสนิทของฉันทักท้วง -*- "ฉันตื่นสายแล้วผิดหรอวะ ซึเนะ-_-^"ฉันตอบไป
"เออ แกอ่ะถูกตลอด ให้มันได้งี้สิ! -^-" ยัยซึเนะงอล - -* ไม่แคร์ย่ะ "แกไม่ง้อจริงอ่ะ -^-"ซึเนะถาม
"จริง! ไปนั่งที่ได้แล้วอาจารมาแน่ะ" ฉันไล่(พร้อมถีบส่ง -_-)ยัยซึเนะไปเมือเห็นอาจารเข้า วังเวงแฮะ  ก็นั่งคนเดียวนี้หว่าทำไงได้ -*- ก็ฉันกับซีเนะโดนแยกกันอ่ะ -^- ฉันนั้งคนเดียวโต๊ะ 2 ตัว ซึเนะก็นั่งคนเดียวโต๊ะ2 ตัวเหมือกกัน
"อะๆๆๆ นักเรียน วันนี้มีนักเรียนใหม่มา2 คนจ้า" อาจารบอก เพื่อนๆในห้องตื่นเต้นแต่ฉัน...เบื่อ!!! "เอ้า เข้ามาสิจ๊ะ มิซึ คุไค"อาจารเรียกนักเรียนทั้ง2คนนั้น -*- "แนะนำตัวสิ! ต้องให้บอกทุกอย่างเลยรึไงฮะ!" หว่า...ยังไม่ทันเรียนโดนด่าซะล่ะ
"ฮะแฮมๆๆ ผม ฮิมิระ คุไค ครับ ^^+" ยิ้มหวานหยาดเยิ้ม ซะไม่มี-*- เกลียดจริงผู้ชายเจ้าชู้ ยิกๆๆ แรงสะกิดจากข้างหน้า ยัย ซึเนะ นี่เอง -_-+
"มีอะไรย่ะ ซึเนะ -_-^" สะกิดได้จังหวะจริงๆ - -*
"ฉันว่าไอ้ คุไค นี้ต้องเป็นพวกเจ้าชู้เข้าขั้นโคม่าเลยวะ - -*" ไม่ตายจากจริงๆ นิสัยนินทาคนอื่นเนี่ย
"ส่วนผม คุโระโมะ มิซึครับ ฝากตัวด้วยนะครับ ^^" พอดีไม่ใช่ธนาคารจ๊ะ ไม่รับฝาก -*-
"อะๆ คุไค ไปนั่งข้าง ซึเนะ ส่วย มิซึ ไปนั่งข้าง โครุนะจ๊ะ ^^++"อะไรกันนะ O{}O !!!!! ตายห่า ~ !
"สวัสดีสาวน้อย ให้ฉันนั่งตรงไหนดีล่ะ ^^+" ไอ้ คุไค ถามฉัน...ไอ้บ้าฉันไม่ได้ชื่อ ซึเนะย่ะ ชิ!
"โทษทีนะ ฉันไม่ใช้ซึเนะ -*-"ฉันตอบพร้อมกับชี้ไปข้างหลัง
"อ๊ะ โทษทีนะ ฮี่ๆ ^^+" เกลียดยิ้มหวานของมันวะ - -* "มิซึๆ แกได้นั่งหน้าวะ ก๊ากๆๆ สะใจโคตร ฮี่ๆๆ ^^+" เกลียดยิ้มหวานของมันได้อีก -*- "นี้ๆๆ ซึเนะ" ไอ้คุไคสะกิด เพื่อนหนิดฉัน เดี๋ยวยันเปรี้ยง -_-++
"อะไร อีกล่ะ -_-"คุไค จะจีบยัยนี้รึไงเรียกอยู่นั้นล่ะ - -*(อิจฉาก็พูดมาเต๊อะ^^!!)
"ป่าว^^+" คุไคตอบไอ้นี้มันกวน(ตรีน)ได้อีก - -*
"อ้าวๆ มาเรียนกันได้แล้ว )#$%^&*()_*&^%$#" บ่นๆๆ อ๊ะ~!
มิซึ นี้หน้าคุ้นๆแฮะ นัยตานั้นที่เดาไม่ได้ส่าคิดอะไรอยู่  ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก อ๊ะ! ใจฉันไม่นะ เขากำลังทำให้ฉัน หวั่นไหว! อะไรกันใจฉัน -///- ไอ้บ้าเอ่ย~!! -////-