Sorry!! โทษทีทีร้ายไปหน่อย!! 2

สิ้นสุดแล้วความสัมพันธ์...ความจากลาทำให้ควาวสัมพันธ์เปลี่ยนไป...!! 
สิ้นสุดที่ขอบฟ้า...เวลาชีวิตที่เคยสดใสก้อหายจากไป...เหมือนไม่เคยมีมัน....ร่างบางยืนคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู ณ ทะเลที่ตอนนี้ดวงอาทิตย์ที่สดใสกำลังผ่านไป....เพราะคืนนี้...คือคืนสุดท้ายของเขาคนนั้น!!
'พี่คลิวค่ะ วันนี้คือวันที่สวยที่สุด เรยค่ะไวลชอบดวงอาทิตย์ตอนนี้ จังเลยค่ะ' ร่างบางที่อยู่ในอ้อมอกของร่างสูงพูดขึ้นขณะที่ร่างสูงยังไม่รู้ว่าชีวิตข้างหน้าของเขาจะได้อยู่กับร่างบางอีกหรือป่าว เพราะ เขาเหมือนมีรางสังหรใจแปลกๆ 'พี่คลิวค่ะฟังไวลป่าวเนี่ย'ร่างบางเอ่ยขึ้น ทำเอาร่างสูงตกใจ
'ป่าวหรอกครับพี่แค่คิดว่า ทำไมไวลของพี่ถึงได้ขี้อ้อนอย่างนี้^^++'เมือชายหนุ่มพูดขึ้นก้อทำเอา ร่างบางแก้มแดง
'ทำไมพี่ชอบแกล้งไวลอยู่เรื่อยเลยล่ะค่ะ'ร่างบางบอกทั้งคู่เงียบไปได้สักพักทำเอาร่างสูงมองหน้าแดงๆของร่างบาง
ปัง!
'กรี๊ดดด~! เสียงอะไรหรอค่ะ พี่คลิว'หญิงสาวถามพอแหง่นหน้า ดูร่างสูงแต่...กับไม่มีอะไรตอบกับมาจึงให้ร่างบางต้องขยับหน้าของร่างสูงให้แหง่ขึ้นและทันใดนั้น...ร่างสูงล้มลงมาทับร่างบาง...ทำเอาร่างบางชะงักเมือเห็นว่าข้างหลังของร่างบางมีเลือด!!
'พี่คลิว!!!!'ร่างบางตะโกนพอกับน้ำใสๆล่วงมาโดนหน้าของชายหนุ่มที่โดนยิง!'พี่คลิวตื่นนะตื่น ไหนพี่บอกจะแต่งงานกับไวลไงตื่นนะตื่นสิพี่ อึก ฮือออ~!'
My name's ไวลเลน
เฮือกกก~ อะไรกันฝันอีกแล้วหรอ ปวดหัวจังเฮ้ออ~ คิดแล้วเครียด กี่โมงแล้วเนี้ย 10:20น. ตื่นไวกว่าเดิมแฮะ!ไปอาบน้ำดีกว่าและตอนนี้ฉันเข้ามาอยู่บ้านของอีตาเห็ดเลิฟแล้วแม้เราจะทะเลาะกันนิดหน่อย แต่ก้อตกลงกันกันแล้วว่าต่างคนต่างอยู่ ต่างไปต่างกิน แล้วขณะนี้ ฉันก้ออาบน้ำเส็จแล้ว(ไวใช้ไหมแต่มันสะอาดนะย่ะ=_=;;;)ตอนนี้ได้เวลาหาอะไรกินแล้วว หิวๆ ๆ(เพิ่งรู้ตัวอ่ะฮี่ๆๆ ^^;;;) โอ๊ะ~! ฉอดเด็ด จ๊ะเอ๋! ทำไงดีฉันมาเจออีตาเห็ดเลิฟจูบกับแฟน(มั่งนะ)โอ้ววว~ อย่าสนใจดีกว่า ลั๊ลล๊า~ ฉันเดินผ่านไปอย่างชิวๆ แต่ต้องชะงักเมือมีคนเรียก
"เธอ...!"แฟนของอีตาเห็ดเลิฟเรียกฉัน ฉันไปทำอะไรให้มัน(วะ)ถึงต้องตะคอกกันด้วย(หนู๋ว ตกจายย นะ T_T) "กล้าดียังไงย่ะยัยคนใช้ไม่เห็นรึไงว่า คนเค้าจูบกันอยู่น่ะ เสียอารมณ์ชะมัดยากเรย ฮึ๋ยยย~"  โหยยยย ยัยปากเน่านี้มันเป็นใครกล้ามียังไงมาด่าคุณหนูอย่างฉัน ฉันหันไปหายัยปากเน่า แล้วก้อพูดว่า
"หว่า....โทษทีนะค่ะคุณผู้หญิงคือ...ดิฉันไม่ใช่คนรับใช้โว้ยยย!!!"
เพียะ!
"เจ็บไหมล่ะยัยหน้าคนสวน"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด!!!! แก๊.....แก....ตายยย!!!!!!!"ฉันเดินดิ่งเข้าไปแล้ว...
เพียะ! เพียะ! เพียะ!
"แล้วมันเจ็บได้เท่าที่ฉันตอบแกไหมล่ะยัยปากเน่า!!!" ฮึ๋ยยย~! เสียอารมณ์ชะมัด คนอุตสาอารมณ์ดีแล้วแท้ๆ พอฉันพูดจบก้อเดินขึ้นไปแต่งตัวว่าจะไปช้อปซะหน่อย จะได้หายรมเสีย! เฮอะคิดว่าตัวเองสวยรึไงย่ะยัยปากห้อย!! เอ๊ะ! แต่จะว่าไปแล้วฉันไปนอนโรงแรมคุณป๋าดีกว่า ไม่อยากนอนที่นี้แล้ว รมเสีย!
My name's ไควโต้
"กรี๊ดดดดดดดด!! ไม่ยอมนะค่ะ ไม่ยอม นีสซี่ไม่ยอมมันแน่ๆ!!!"ตอนนี้หน้าของนีสซี่เป็น รอยแดงเถือก ยัยนั้นกล้าดียังไงมาตบแฟนผมเนี่ย ไม่ตายดีแน่ะ อ๊ะ!ยัยนั้นลงมาแล้ว โอ๊ะ! ถือกระเป๋ามาด้วย ฮึ...จะไปไหนกันล่ะ
"ไวล!!! จะไปไหนน่ะ!!" ผมตะโกนถามยัยนั้นไปทำให้เธอต้องเดินมาหาผมแล้วมองผมยันหัวจรดเท้า
"ไปนอนโรงแรม!"ยัยไวรัสตอบมา(เกือบลืมใช้มุกนี้=_=;;;) ฮึ...!เชิญ!
"ขอโทษคุณนีสซี่ซะ!"ผมบอกยัยนั้นไป ทำเอาคนฟังถึงกับมอง นีสซี่ตาขวาง
"ยัยนั้นสั่งนายรึไง!"ยัยไวรัสบอก เฮอะ~!
"ขอโทษซะยัยไวรัส!!"ผมตะคอกแรงขึ้น ทำเอายัยนี้หน้าจ่อย คิดว่าผมไม่รู้หรอ มารยาทผู้หญิง!
My name's ไวลเลน
"ขอโทษซะยัยไวรัส!!"ไอ้เห็ดเลิฟตะคอกฉัน ฉันผิดรึไงล่ะฮะ ยัยปากห้อยมันตบฉันก่อน แล้วก้อหาว่าฉันเป็นคนรับใช้อีกด้วย
"ไม่!! ฉันไปล่ะไม่อยากเสวนากับคนอย่างนาย ไร้ความยุติธรรมที่สุด!"ฉันบอกไป แล้วเดินออกไปแต่ก้อตอนชะงักอีกที
"เป็นคุณหนูซะอย่าง ไร้มารยาทเธอรู้ไหม ว่าเธอไม่เหมาะกับคำว่าคุณหนูด้วยซ้ำไป! เธอมันเหมาะกับพวกทาส นิสัยแย่ สันดารไม่ดี ทำอะไรไม่เคยเคารพคนอื่น ยังงี้ไงถึงไม่มีผู้ชายตัวไหนมันมารักเธอ ถึงมีก้อหายตายจากไปหมด เธอมันตัวซวย ซวย ซวย! อ๋อ! ไปแล้วก้ออย่างกัลบมาให้ฉันเห็นหน้าอีกเข้าใจไหม ยัยผู้หญิงหน้าทาส!!!"   ไควโต้ด่าฉัน ทำไม ทำไม ล่ะ ทำไมต้องพูดว่า คนพวกนั้นต้อง หายตายจากไปหมด ฉันไปทำอะไรให้ตานี้ ถึงได้มาทำให้ฉันรู้สึกเจ็บที่หัวใจแปลบๆเมือเค้าพูดว่า'ยังงี้ไงถึงไม่มีผู้ชายตัวไหนมันมารักเธอ ถึงมีก้อหายตายจากไปหมด' พี่คลิวเห้นไหมค่ะ พอพี่หายไป ไวลไม่เคยเป็นสุขเลยสักที พี่รู้ไหมว่ามันทรมานขนาดไหน
"ได้สิ อึก..." ฉันพูดพร้อมเดิน ออกไปจากบ้านหลังนั้น และขอสัญญากับตัวเองเรยนะว่า จะไม่กลับมาเหยียบที่บ้านหลังนี้อีกเด็ดขาด....ทั้งๆที่มั่นใจแล้วว่าไควโต้เหมือนพี่คลิวมากและคิดว่าเขาจะเป็นคนดีแต่ไม่เลย...
สิ้นสุดแล้ว...ชีวิตใหม่ที่คิดว่า...จะไปได้สวยงาม...
จบตอน!