ตามล่า

“นายมาทำอะไรที่นี่เหรอ ดีน ” เสียงเล็กแหลมแผ่วของเสียงผู้หญิงดังมาจากด้านหลัง

     ผู้ถูกเอ่ยถึงเช่นเขาก็ตกใจ ใจหายแวบในทันที เขาจำเสียงนี้ได้ดี มันเป็นเสียงของหัวหน้า “มิราจ” ซึ่งเธอใช้ นามแฝงว่า ปอม บัดนี้เขาทำได้เพียงภาวนาว่าคงจะไม่เกิดอะไรขึ้น เมื่อทุกอย่างยังคงเงียบสงบจึงตัดสินใจหันไปหลังไปเผชิญหน้า แต่เมื่อเห็นฝ่ายตรงข้ามไม่มีทีท่าอันตรายอะไรจึงค่อยเอ่ยขึ้นด้วยท่าทางร่าเริง

“ผมแค่ แวะมาเดินเล่นน่ะ มะกี้นี้ เห็นมี เหตุระเบิด เลยว่าจะไปดูหน่อย กำลังจะไปดูเลยครับ”

“อย่างงั้นเองเหรอ เห็นว่าคนที่นั่งในรถคันนั้น ตายเกลี้ยง และที่มันต้องระเบิดเพราะรถคันนั้น มันมี ดีวี นั่งอยู่น่ะสิ ฉันส่งโชวี่เพื่อตามคนสำคัญอย่างดีวีอยู่ พอสบโอกาสคงจะจัดการระเบิดซะเลยมั้งนะ” ปอมตอบอย่างยิ้มแย้มด้วยความดีใจ

“ถ้างั้น คงไม่ต้องไปดูแล้วละครับถ้าหัวหน้าว่าแบบนั้น งั้นเราไปประชุมเถอะครับหัวหน้า แต่....ก็นะ.......ผมขอถามอะไรหน่อย เอาเป็นว่าเดินไปคุยไปแล้วกัน อยากรู้ว่า โชวี่ รู้ได้ไงว่า ดีวี มีหน้าตายังไง และแน่ใจได้ไงว่า เค้าเป็นดีวีจริงๆ ไม่ผิดตัว” คำถามมากมายผุดขึ้นเต็มหัวของดีน

“เอาเป็นว่า หลังประชุมเสร็จฉันจะพาไปดูอะไรแล้วกัน และสิ่งที่ฉันจะพาไปดูจะทำให้นายรู้ความลับทั้งหมด ขององค์กรของเราเลยล่ะ และก็จะรู้ว่า โชวี่รู้ได้ยังไงว่า ดีวีเป็นใคร”

... ที่ฐานลับ ในญี่ปุ่นของ องค์กรปีกแห่งนางฟ้า โดยมีนักสืบ ชื่อดังของโลกกำลังทำงานอยู่ที่นั่น ...

ตื้ด... เสียงสัญญานชีพจรของ ดีวี หยุดเต้นดังขึ้น กึกก้องไปทั่วบริเวณ มันเป็นการแจ้งเตือนที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ในฐานซึ่งสามารถจำแนกได้ว่าใครเกิดอะไรขึ้นบ้าง ก่อนจะกดปิดเสียงพร้อมน้ำตาที่ไหลครอในหน่วยตาอย่างโศกเศร้า พลางนั่งซึมอยู่นาน แต่แล้วก็มีเสียงฝีเท้าคนเดินเข้ามาในฐานลับแห่งนี้

“ผมจะไม่ยอมอยู่เฉยๆ อีกต่อไปแล้วล่ะ ไนท์ ” ชายนิรนามเดินเข้ามา และเอ่ยออกมาด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว

“นายจะให้ความตั้งใจของ ดีวี สูญเปล่าอย่างนั้นหรือ เค้าสั่งไว้ว่าไง ถึงเขาตายก็อย่าให้ทำอะไรวู่วาม ฉันรู้ว่านายเสียใจแค่ไหนนะ เอส พี่ชายนายตายทั้งคน แต่ว่านายอยู่ที่นี่แหละ เดี๋ยวฉันจัดการเรื่องนี้เอง” ไนท์ หรือชายผู้เป็นหัวหน้าฐานลับประจำที่แห่งนี้ตอบกลับ

“แต่ว่า ... ฉันไปถึงที่นั่น และไปตรวจสอบที่นั่นที่ที่พี่เขาตายได้ในพริบตานะ แล้วฉันจะกลับมาพร้อมศพพี่ชาย อนุญาตฉันเถอะ” ชายนิรนามหรือเอสน้องชายของ ดีวี เอ่ยพร้อมกับท่าทีที่กระวนกระวาย

ไนท์ ตะโกนตอบกลับ “ทำอย่างนั้นไม่ได้! ถึงแม้ว่านายจะมีเจ้าสิ่งนั้น แต่ว่า นายอาจไปติดกับดักของพวกนั้นได้ เอาเป็นว่านายอยู่ที่นี่แหละ ทุกคนในองค์กรเรากำลังเดินทางมาที่นี่ ดีวีสั่งไว้ถ้าเขาตาย ให้ทุกคนที่ประจำอยู่จุดต่างๆ ทำลายข้อมูล และฐานลับทุกแห่งให้หมด ไม่เว้นแม้แต่ที่นี่ แต่การประชุมที่จะเกิดขึ้นในไม่ช้า ต้องให้นายเป็นประธานแล้วกัน...”

“แล้วนายจะไปไหน ไนท์”

“ฉันจะไปอิตาลี ไปสืบเหตุ การตายของพี่ชายนายไง อย่าลืมนะว่าฉันเป็นนักสืบผู้โด่งดังเชียวนะ ฉันเป็นตระกูลนักสืบอย่าได้ลืมข้อนี้ไป บอกทุกคนด้วยว่า ฉันจะหาข้อมูลมาให้มากที่สุด ตอนนี้มิราจ เริ่มเคลื่อนไหวแล้ว ต้องเป็นฉันเท่านั้นที่ สืบเรื่องนี้ได้ ” ไนท์อธิบาย

“ถ้างั้น เอาเจ้านี่ติดตัวไป พี่ชายฉันให้ไว้ เขาบอกไว้ว่า สักวันนายจะออกโรงเอง มันอาจจะมีประโยชน์กับนาย เขาบอกไว้อย่างนี้ เดินทางปลอดภัยนะ ไนท์ อย่าหายไปอีกคนซะล่ะ” ท่าทีค่อยเย็นลงของเอส ทำให้เขาตั้งสติยั้งคิดถึงเรื่องต่างๆ ได้

“ฉันไม่เป็นไรง่ายๆ หรอก อย่าลืมว่าฉันก็มีความสามารถพิเศษนะ ไปล่ะ” ว่าจบผู้เป็นนักสืบก็เดินจากออกไป

... ในเวลาเดียวกันนั้นการประชุมลับที่อิตาลีของมิราจ กำลังจะเริ่มต้นขึ้น

“ที่นี่เหรอหัวหน้า ที่เป็นที่จัดงานประชุมลับ ทำไมมันดูน่ากลัวพิกลนะ” ดีนเริ่มรู้สึกประหลาดกับการประชุมครั้งนี้

“ไม่ต้องกลัวไปหรอกน่า มากลับฉันจะกลัวไปทำไมเล่า หัวหน้าแต่ละพื้นที่ก็จะมาประชุมกัน และก็วันนี้ หัวหน้าใหญ่ มิราจก็อาจจะมาประชุมด้วย” ปอมตอบ

“หา!" ความสงสัยต่างต่างนานาเริ่มผุดขึ้นไปอีก "เดี๋ยวก่อนนะ ผมคิดว่า หัวหน้าปอมเป็นหัวหน้ามิราจและ...”

เสียงหัวเราะร่าหลุดจากปากของผู้เป็นหัวหน้าอย่างปอม ก่อนจะค่อยแถลงไขให้ลูกน้องได้รับรู้“ฉันเป็นแค่หัวหน้าเขตทางยุโรปเท่านั้น ก็ไม่ผิดหรอกที่นายจะเข้าใจผิด องค์กรเราไม่ได้เล็กๆ นะ เราจะสร้างโลกใหม่ที่เต็มไปด้วยความสงบสุขยังไงละ เอาเป็นว่าในการประชุมครั้งนี้ นายจะได้เห็นระดับหัวกะทิของโลกมานั่งประชุมกันเลย เราเข้าไปกันเถอะ” ปอมตอบ

การประชุมลับครั้งนี้มีอะไรกันแน่ และมิราจมีแผนการจะทำอะไร

โปรดติดตามตอนต่อไป