ที่ฉันร้าย...ก็เพราะรัก

ที่ประเทศอังกฤษ, ลอนดอน เวลา 24.30 น.
"ไม่นะ ไม่ ฉันไม่ใช่ฆาตกร ไม่ใช่นะ กรี้ดดดดดดดดดดด" เสียงกรีดร้องดังลั่นรอดออกมานอกห้อง เรียกให้ชายหนุ่มร่างสูงถึงกับชะงักเท้าที่กำลังจะเดินไปยังห้องของตัวเองลง พร้อมกับหมุนตัวกลับและเร่งฝีเท้าไปยังทิศทางของห้องที่เกิดเสียงแทบทันที

เมื่อเดินมาถึงห้องต้นเสียงชายหนุ่มจึงรีบหมุนลูกบิดประตูเปิดเข้าไปอย่างรวดเร็ว สายตาคู่คมกวาดไปรอบห้องอย่างจะหาสิ่งผิดปกติ ก่อนจะหันมามองเตียงสีขาวขนาดใหญ่ที่มีร่างหญิงสาวรูปร่างบอบบางน่าถนุถนอมในชุดนอนสีชมพูสดใสกำลังนอนกระสับกระส่าย พลิกหน้าพลิกตัวไปมาอย่างคนที่กำลังฝันร้ายสุดขีด เขาจึงรีบเดินไปเปิดไฟแล้วคว้าร่างบอบบางตรงหน้าขึ้นมากอดประคองแนบอกกว้าง จนมองเห็นใบหน้าสวยหวานมีเหงื่อผุดขึ้นมาเต็มใบหน้า ส่วนดวงตาคู่สวยกำลังปิดสนิทแต่กลับมีน้ำตาไหลลงมาอย่างไม่ขาดสาย พร้อมกับเสียงร้องสะอึกสะอื้นราวกับว่าเจ้าตัวกำลังจะขาดใจ

"เซร่า เซร่า เซร่าเป็นอะไรไปคะ เซร่า" เอริคเขย่าร่างเล็กตรงหน้าพร้อมกับเรียกให้เธอตื่นขึ้นมาแต่ก็ไม่เป็นผล ดูเหมือนว่าหญิงสาวหลับลึก และกำลังฝันร้ายอย่างน่ากลัว

"ไม่ ไม่ใช่นะ ฉันไม่ใช่ฆาตกร ไม่ใช่ " ขณะที่เขาเรียกอยู่ร่างเล็กตรงหน้าก็ยังคงเพ้อไม่ได้สติ

"เซร่า เซร่า ตื่นสิ เซร่า" เมื่อหญิงสาวยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่นขึ้นชายหนุ่มจึงเพิ่มแรงเขย่าขึ้นอีกเท่าตัว กอปรกับส่งเสียงเรียกไปด้วยจนได้ผล
 
"กรี้ดดดดดดดด !!!!!!" เสียงกรีดร้องหญิงสาวดังกังวานไปทั่วทั้งห้องพร้อมๆ กับที่ร่างบอบบางสะดุ้งตื่นขึ้นสุดตัวก่อนจะโผลเข้ากอดรัดร่างหนุ่มหล่อตรงหน้าอย่างเสียขวัญ เสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นที่ดังขึ้นเป็นระยะๆ จากร่างบอบบางเรียกให้อ้อมแขนแข็งแรงรัดร่างเล็กตรงหน้าแน่นขึ้น พร้อมกับโยกตัวไปมาอย่างปลอบโยนคนในอ้อมแขน

"เป็นอะไรคะ ไหนบอกพี่ซิ คนเก่ง" เสียงทุ้มกังวานอ่อนหวานที่มีให้กับเธอเพียงคนเดียว เอ่ยปลอบขวัญหญิงสาวที่กอดรัดร่างของเขาแน่นด้วยความอ่อนโยน

"เอริค เอริค เซร่าไม่ได้ฆ่าใครนะ เซร่าไม่ใช่ฆาตกร ไม่ใช่นะ ฮึก ฮึก ฮือออออออ" สิ่งที่หญิงสาวพูดออกมาทำให้เขาเป็นกังวลขึ้นอีกครั้งในรอบหลายเดือนที่ผ่านมานี้ เซร่าฝันอีกแล้วเมื่อไหร่นะฝันร้ายพวกนี้จะออกไปจากเซร่าซักที ขออย่าให้ทุกอย่างเป็นอย่างที่เขากังวลเลย ชายหนุ่มคิดอย่างไม่สบายใจนัก

"ครับเซร่า พี่รู้ครับ เซร่าไม่ได้ฆ่าใครแน่นอนครับ เซร่าแค่ฝันร้ายเท่านั้นเอง เดี๋ยวมันก็จะหายไป เชื่อพี่นะครับคนดีของพี่ พี่อยู่ตรงนี้กับเซร่าทั้งคนแล้วนี่ไงคะ เซร่าไม่เป็นไรแล้วนะ" เสียงทุ้มยังคงปลอบประโลมคนตัวเล็กในอ้อมแขน พร้อมกับอ้อมแขนที่รัดแน่นขึ้นเหมือนกับคำยืนยันว่า เขาจะไม่ไปไหนจะอยู่เคียงข้างเธอ จะดูแลเธอตลอดไป

"พี่เอริคเชื่อเซร่าจริงๆ นะคะ" ใบหน้าสวยหวานที่ซบอยู่กับอกกว้างเงยหน้าขึ้นมาสบดวงตาคมดุด้วยแววตาที่ยังคลอไปด้วยหยาดน้ำตา และเพียงแค่สบตาคมดุคู่นี้ที่มองเธอด้วยความรัก ความห่วงใยก็ทำให้เธอสงบลงได้ พร้อมกับสติที่คืนกลับร่าง

"จริงซิคะ พี่พร้อมจะเชื่อเซร่าทุกอย่าง อย่างเซร่านี่ไม่ต้องฆ่าใครหรอกคะ แค่ชายตามองเพียงนิดหนุ่มๆ ที่ทั้งแก่และไม่แก่ก็พร้อมที่จะมาตายแทบเท้าทันที" ชายหนุ่มเอ่ยกระเซ้าหญิงสาวในอ้อมแขน พร้อมกับที่มือหนายกขึ้นมาเช็ดน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน เรียกรอยยิ้มจากใบหน้าหวานพร้อมกับเสียงหัวเราะสดใสดังกังวานไปทั่วห้อง
 
"ไหนบอกพี่หน่อยซิคะ ว่าคู่หมั้นคนสวยของพี่ฝันเรื่องอะไรเอ่ย ถึงได้ทำให้คนเก่งอย่างเซร่าร้องไห้ได้" เขาถามทั้งๆ ที่รู้อยู่แก่ใจว่าเรื่องอะไร แต่ก็ยังใส่ใจที่จะฟังเรื่องที่เธอจะเล่า

"ฝันค่ะ เซร่าฝันเหมือนเดิมอีกแล้ว ทำไมช่วงนี้เซร่าถึงฝันซ้ำกันบ่อยเหลือเกินคะ พี่เอริคว่ามันแปลกหรือเปล่าละคะ เซร่าฝันถึงคน สถานที่ซ้ำไปซ้ำมาเหมือนกับเซร่าอยู่ในเหตุการณ์นี้แล้วมันเพิ่งเกิดขึ้นสดๆ ร้อนๆ เลยค่ะ" ขณะที่พูดคิ้วเรียวสวยก็ขมวดมุ่นไปด้วยเพราะกำลังคิดเรื่องที่กำลังฝันอยู่ด้วยความแปลกใจ ในรอบหลายเดือนมานี้เธอไม่เคยนอนหลับได้เต็มอิ่มเลยสักครั้ง ทำไมไม่ว่าจะฝันกี่ครั้งความฝันของเธอจะต้องวนเวียนอยู่ในเหตุการณ์ที่ทำให้เธอรู้สึกปวดร้าว เสียใจ หรือเธอจะเคยรู้จักเกี่ยวข้องกับคนพวกนี้กันนะ
 
ขณะที่หญิงสาวกำลังทำหน้าขุ่นคิดอยู่นั้นทำให้เธอไม่ทันสังเกตเห็นสีหน้าชายหนุ่มที่กำลังมองหน้าเธออย่างกังวลใจ เพียงแค่คิดใจของเขาก็สั่นยะเยือกขึ้นทันที ไม่มีทางเขาจะต้องไม่เสียคนในตัวเล็กในอ้อมแขนไป  เพราะความคิดว่าจะสูญเสียทำให้ชายหนุ่มลืมตัวกอดรัดคนตรงหน้าแน่นจนเธอรู้สึกตัว 

"พี่เอริคคะ พี่เอริค เซร่าหายใจไม่ออกแล้วนะ ทำไมกอดเซร่าแน่นจัง แลัวนั่งเหม่อ กำลังคิดถึงอะไรอยู่คะนั่น" เสียงหวานใสของเธอปลุกเขาให้ตื่นจากภวังค์
 
"เปล่าจ้า พี่กำลังคิดว่าเมื่อไรหนอ คู่หมั้นคนสวยของพี่ถึงจะตอบตกลงแต่งงานกับพี่สักทีคะ นี่พี่ก็อายุเยอะแล้วนะ ว่ายังไงเอ่ย พร้อมหรือยัง" ถ้อยคำหยอกเย้าของเขาทำให้แก้มอิ่มขึ้นสีชมพูระเรื่อขึ้นมาทันตาเห็น ทำเอาเขาถึงกับอดใจไม่ไหวกับความน่ารักของคนตรงหน้า หนุ่มหล่อจึงกอดรัดฟัดเหวี่ยงร่างบางอย่างแนบแน่น พร้อมกับที่คนเจ้าเล่ห์ใช้ปลายจมูกโด่งเป็นสันหอมแก้มอิ่มทั้งสองข้างอย่างชื่นใจ
 
"พี่เอริคบ้า ปล่อยเค้านะ เล่นอะไรก็ไม่รู้ นี่ แหนะๆๆๆ"

"โอ้ยยยยยย เซร่ามาตีพี่ทำไมคะ อย่างนี้ต้องทำโทษ โทษฐานที่ทำร้ายคู่หมั้นสุดที่รักได้ลงคอ มานี่เลย" เพราะคำว่าทำโทษทำให้หญิงสาวรีบขยับตัวออกมาจากอ้อมแขนแข็งแกร่งทันที แต่ก็ไม่อาจพ้นได้เมื่อมือหนารวบเอวบางไว้ได้ทัน ทำให้คนจะถูกทำโทษถึงกับหลับตาปี๋ เตรียมรับการโดนทำโทษ แต่เอ้ทำไมไม่เจ็บล่ะ ด้วยความสงสารดวงตาคู่สวยเลยเปิดขึ้นทำให้สบกับดวงตาคมดุที่พราวระยับไปด้วยรอยยิ้ม

"เอ้ มองหน้าพี่แบบนี้แสดงว่าอยากโดนพี่ทำโทษหรือเปล่าคะคนสวย" หนุ่มหล่อยังคงนึกสนุกกับการหยอกเย้าคู่หมั้นคนสวยอยู่ จึงแกล้งรัดร่างบางแน่นขึ้น พร้อมๆ กับที่จมูกโด่งก้มลงมาหากำไรกับคนตรงหน้าอย่างชื่นใจ
 
"อืมม หอมจังเลย แก้มคู่หมั้นพี่เนี่ย" 
 
"บ้า เซร่าไม่คุยด้วยแล้ว ปล่อยเซร่านะพี่เอริค ดึกมากแล้วไปนอนได้แล้วคะ พรุ่งนี้ไปทำงานแต่เช้าไม่ใช่หรอคะ" แก้มใสที่แดงระเรื่อเรียกรอยยิ้มจากหนุ่มคู่หมั้นขึ้นมาอีกครั้ง
 
"เฮ้ออ น่าน้อยใจจัง พอเค้าใช้เราเป็นหมอนข้างซับน้ำตาเสร็จก็หมดประโยชน์ทันที อย่างนี้ไม่น่าเข้ามาปลุกเลย น่าจะปล่อยให้ฝันร้ายต่อดีกว่า" ระหว่างที่พุดชายหนุ่มไม่ทันได้สังเกตว่าใบหน้าของหญิงสาวซีดลงเนื่องจากเขาไปสะกิดถึงเรื่องความฝัน ทำให้ดวงตาคู่สวยมีน้ำตาคลอขึ้นมาพร้อมที่จะหยดลงได้ทุกเมื่อ และเมื่อชายหนุ่มหันมาเห็นเข้าก็แทบอยากจะเตะตัวเองโทษฐานที่ปากเสีย ทำเสียเรื่องเข้าอีกจนได้ หาทางเบี่ยงประเด็นตั้งนาน ดันทำเสียเรื่องซะนี่
 
"โอ๋ๆๆๆๆ คนเก่งของพี่อย่าร้องไห้นะคะ มันเป็นแค่ความฝัน อย่าไปคิดถึงมันนะคะ" เขารีบกอดปลอบคนตัวเล็กอย่างเอาใจ
 
"แต่ความฝันมันเหมือนความจริงมากเลยนะคะ พี่เอริค ก่อนที่เซร่าจะจำอะไรไม่ได้เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าคะ"หญิงสาวถามอย่างสงสัย
 
"ทำไมเซร่าถามพี่อย่างนี้่ละคะ เซร่าไม่เชื่อใจพี่หรอคะ"
 
"เชื่อซิคะ ทำไม่เซร่าจะไม่เชื่อละ ถ้าเซร่าไม่เชื่อพี่เอริคแล้วจะเชื่อใครได้ล่ะคะ ในเมื่อคนที่รักเซร่าสุดหัวใจคนนี้ทำทุกอย่างเพื่อเซร่ามาตลอด แล้วคนคนนี้ก็ไม่มีวันที่จะทำร้ายเซร่าอย่างแน่นอนใช่มั้ยคะ" หญิงสาวสบตาคู่คมขณะที่มือบางประคองใบหน้าหล่อเหลาเอาไว้ สายตาที่หญิงสาวมองคนตรงหน้าทั้งรักและบูชาสุดหัวใจ พอๆ กับที่ดวงตาสีดำสนิทที่ฉายแววความรัก ความหวง ความห่วงใย ความเอื้ออาทรออกมาอย่างมากมายและชัดเจน
 
"ใช่ค่ะ พี่รักเซร่านะคะ รักมาก รักสุดหัวใจ เซร่าเป็นทั้งชีวิต ทั้งจิตวิญญาณของพี่ พี่ไม่มีวันทำร้ายคนที่พี่รักอย่างแน่นอนคะ พี่สัญญานะคะ จะรักเซร่าตราบจนสิ้นลมหายใจสุดท้ายและก็จะไม่มีใครมาแยกพี่ออกจากเซร่าได้อย่างแน่นอน สัญญากับพี่นะคะเซร่าว่าจะอยู่กับพี่ จะไม่ทิ้งพี่ไปไหน" เขาบอกด้วยน้ำเสียงหนักแน่นจริงจังและกอดหญิงสาวตรงหน้าให้แน่นขึ้น พร้อมกับเอ่ยทวงคำสัญญา
 
"เซร่าสัญญาคะ เซร่าจะอยู่กับพี่เอริค เซร่ารักพี่เอริคนะคะ" ถึงแม้หญิงสาวจะตอบรับคำสัญญาแล้ว หากแต่ในจิตใจของเขายังคงคิดกังวลอย่างหนักใจ แม้วันนี้เขาจะเบี่ยงประเด็นไปได้ แล้วท่าวันหนึ่งความทรงจำของเซร่ากลับมาเขาจะทำอย่างไร เขากลัวเหลือเกิน กลัวว่าคนตรงหน้าจะจากเขาไปทันทีที่จำทุกอย่างได้ เขาจะต้องหาทางป้องกัน หลีกเลี่ยงสิ่งที่จะไปกระตุ้นความทรงจำของหญิงสาวเข้า
 
"ตายแล้ว นี่เกือบจะตีสองแล้ว เซร่ากวนพี่เอริคอีกแล้ว ขอโทษนะคะ พี่เอริคกลับมาเหนื่อยๆ ต้องมาวุ่นวายกับเรื่องเซร่าทุกที" หญิงสาวถึงกับตกใจเมื่อกวาดสายตาไปมองนาฬิกาก็พบว่าก้าวเข้าสู่วันใหม่มาเกือบสองชั่วโมงแล้ว
 
"ไม่วุ่นวายหรอกจ้า เซร่าอย่าพูดอย่างนี้อีกนะคะ ทุกๆ เรื่องพี่เต็มใจทำเพื่อเซร่าเสมอ จำไว้นะคะ ไม่ว่าใครจะว่าอะไร ใครจะทำให้เซร่าเจ็บแค่ไหน แต่พี่จะยืนอยู่เคียงข้างเซร่าตราบจนกว่าที่พี่จะหมดลมหายใจ และอีกอย่างเรากำลังจะกายเป็นคนๆ เดียวกันแล้วนี่ จริงมั้ยคะ คนสวย" คำพูดของหนุ่มหล่อทำเธอซึ้งได้ไม่นาน ก็ออกอาการหยอกเย้าเธออีกแล้ว
 
"เซร่าไม่คุยด้วยแล้ว พี่เอริคไปพักผ่อนเถอะคะ เดี๋ยวจะไม่สบายเอาน้า" หญิงสาวบอกคนตรงหน้าอย่างห่วงใย
 
"จ้า ตกลงจ๊ะ พี่ไปนอนแล้วนะคะ ถ้าอย่างนั้นเซร่าก็นอนได้แล้ว" กล่าวจบชายหนุ่มก็ลุกขึ้นพร้อมกับดันร่างบอบบางลงไปนอนแทนที่ที่เขานั่งอยู่ จัดการห่มผ้าให้เสร็จสับ 
 
"ฝันดีนะคะพี่เอริค เซร่ารักพี่เอริคนะคะ รักที่สุดในโลกเลย" คนตัวเล็กกล่าวออกมาอย่างอ่อนหวาน
 
"ฝันดีจ๊ะนางฟ้าน้อยของพี่ พี่ก็รักเซร่าเหมือนกันคะ" กล่าวจบชายหนุ่มสุดหล่อก็จูบหน้าผากนวลเนียนด้วยความรักใคร่ และรอจนหญิงสาวเข้าสู่ห่วงนิทราแล้วจึงเดินกลับไปห้องของตัวเอง