โรงเรียนปีศาจ...

เฮ้อออ......
ฉันนั่งถอนหายใจมาตลอดทาง เนื่องจากฉันไม่รุ้จะทำอะไร เรียนก็มีวิชาบังคับวิชาเดียว อย่างอื่นก็ไม่ค่อยอยากลงเท่าไร มันเลยว่างแบบนี้   ระหว่างทีฉันกำลังจะเดินลงไปห้องโถงปีศาจ  เพื่อดูว่ามีอาหารไรในที่นั่งฉันบ้าง    ฉันก็ชนเข้ากับร่างหนาของชายคนหนึ่ง

พึ๊บ!!!!!  +.+!!

'' ขอโทษ เป็นไรไหม ปลิวเลยนะเธอ- -* ''   ชายคนหนึ่งพูดขึ่นพร้อมเข้ามพยุงตัวฉันช้าๆ   โอ้ยยยผุ้ชายบ้าไรเนี๊ยไม่ปลิวก็บ้าละ แรงช้างจริงเลย
'' ยัยซุ่มซามเอ๊ย ลุกขึ้นมาสิจะนั่งอีกนานไหม ''  ดู- - พูดดีๆไม่ได้มาว่าฉันบ้าอีก 
ฉัน ค่อยๆลุกขึ้นด้วยตัวเองละเดินเชิดหน้าไปโดยไม่พูดอะไรใส่สักคำ  เรื่องไรจะพูดละ รุ้จักก็ไม่รุ้จักมาหาว่าฉันบ้าอะ คิดดู!!!!-*-

''ดีจ๊ะ''
''ดีจ๊ะ''
เพื่อนๆ ต่างสวัสดีให้ฉันด้วยรอยยิ้ม  พวกเธอใจดีกับฉันมากเลย  แถมสวยซะด้วยไม่อยากจะพูด  ความสวยของฉันคงไม่ถึง 50 เปอร์เซ็นของพวกนั้นเลยสักนิด ไปต่อดีกว่าจะได้กินไหมเนี๊ย!
ในระหว่างทีฉันกำลังเดินเข้าห้องโถงละกำลังจะนั่งบนโต๊ะประจำ....
ลั้นล้าา~~    เอ๊ะ   !!  นั้นอะไรนะ=  =+

ฉัน คิดและค่อยๆเดินเข้ามาดูด้วยการย่องทีแสนจะตีนแมว    เอ๋....อะไนเนี๊ย  ตัวเล็ก มีหู  มีปีก  มีฟันด้วย คล้ายๆหนูเลยแฮะ....??
''    รึว่า.....=0=.......0o0......!!!!!......ค้างคาววววววว    ค้างคาวบนโต๊ะฉัน กริ๊ดดดดดดดด> []ค้างคาวทุกท่าน ค้างคาว สัตว์ที่ฉันเกลียจที่สุด  มันอยู่บนโต๊ะอาหารอะ  ช่วยด้วยยยยย-0-!!!!!
ฉันกริ๊ด เหมือนคอเป็นโทรราโค่   ดังไปทั่วห้องโถง จนกลายเป็นจุดสนใจ

'' หยุดสักทียัยคอทองแดง - -'' '' 
-0-ใครกันมาว่าฉันคอทองแด ง???!! ฉันคอโทรโค่ย่ะ-  -* ไม่ใช่สิ ใครว่าฉัน!!!
''   ฉันเนี๊ยละว่าเธอ ยัยคอทองเธอรีบๆนั่งแล้วกินๆซะ รึอยากเด่นกลวงห้องโถง - - ''
อะไรกัน   ได้ยินฉันคุยด้วย   งั้นแสดงว่าคนทีอยู่ข้างๆฉันตอนนี้ก็มีแค่ เจ้าค้างคาวนี้อะสิ...?
''   จะนั่งไม่นั่ง - - จะกัดคอแล้วนะยัยเด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม  ''  
ฉันนั่งลงทันทีที่ได้ยินคำว่ากัดคอ โธ่ นั้นจุดอ่อนฉันเลยนะ 
''เอา ละ   แกมาทำไรที่นั่งฉันไม่ทราบ ''   ตรงไปไหม  แต่มันนั่งทีฉันอยู่อะ ตอนนี้ฉันหิวแล้วด้วย ช่วยบินๆๆๆหนี้ไปเฮอะ แวมไพร์ขอร้อง
T T~
''ตอนนี้ที่ของเธอ ก็เป็นของฉัน ตอนนี้เราเป็น หนึ่งคนเดียวกัน''    มันพูดพร้อมกับก้มลงไปจิกเลือดในแก้วน้ำสีแดงสดต่อ  โอ้วเลือดฉัน~
''อะไรคนเดียวแก แกเป็นค้างคาว ค้างคาวคือตัว ไม่ใช่คนอย่าเหมารวมสิย่ะ '' ฉันพูดพร้อมดึงแก้วน้ำเลือดของฉันคืน
''เหอะๆ ตอนนี้ฉันเป็นคนดูแลเธอ เธไม่รุ้รึว่า เด็กทุกคนทีอยู่ในแวมไพร์นะ มีค้างคาวเป็นของตัวเองทุกตัว - -+'' มันพูดพร้อมบินมาทีขอบแก้วละจิกเลือดกินพร้อมมองฉันตาค้อน   อะไรเนี๊ยเลือดฉัน
''โอเค แล้วนายชื่ออะไรละ เจ้าค้างคาวตะกระ - -''  ฉันถามพร้อมกัดที่เดียว ซึ่งนัน้ทำให้ค้างคาว หูตั้งอย่างไวกับคำว่า ตะกระ
''ข้าชื่อ  เมจ แล้วเจ้าละยัยเด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม...''  เน๊ะยังไม่วายกัดตอบดูสิ-  - วันนี้มันวนอะไรเนี๊ย
''ฉัน ไม่บอกหรอก เอาเป็นว่า เป็นนางเอกในตอนที่ 2นี้แล้วกัน''  เรื่องไรจะบอกชื่อละ (คนแต่ง: เพราะฉันตั้งใจไม่เปิดเผยหรอกย่ะ - -)
''อืม ยินดีที่ได้รุ้จักเจ้า  ต่อจากนี้ไป ฉันจะเป็นคนดูแลเธอเอง เพราะงั้น  ฉันถามเธอ ต้องตอบฉันอย่างตรงๆอย่าอ้อม โอเค!''  พูดเหมือนพ่อแม่เลย
''โอเค - - *ก็ได้  เฮอะ''
''เธอเขี้ยวงอกรึยัง?''
''ยัง''
''ปีกเธองอกรึยัง''
''ยัง''
''แล้วอยากกระหายเลือดมนุษย์บ้างไหม''
''ไม่อะ ปกติ เลือดที่ให้มาฉันจะผสมน้ำไว้ด้วย= ='' ''
''งั้น  เธอมองเห็นในที่มืดไหม''
''เห็นสิ - -''
''ค่อยยังชัว ฉันนึกว่าเธอหลงตาลายสมัครแวมไพร์ทั้งที่ตัวเองไมไ่ด้เป็นซะอีก''
เอ๊ะ?
''ทำไหมละ??''
''พลัง เธอ....ยังไม่ตื่นสินะ  ยัยแก่นั้น จงใจให้ฉันมาทำแน่เลย ฮึ  อย่าให้เจอนะ ฮึยยยยย~~!!''  เมจบ่นคนเดียวหรอนั้น?
''เอ๊ะ พลังยังไม่ตื่น ?? ยัยแก่?????'' ฉันเริ่ม งงแล้วสิ
''โอ เคๆๆๆ ฉันจะอธิบายให้   ค้างคาวทุกตัวที่ได้รับมอบหมายงานให้มาดูแลนักเรียนนี้ ส่วนมากจะมีคนละตัวเดียว แต่จะมีอยู่ 3 คนในโรงเรียนที่มี 2 ตัว  แล้วเธอคือ 1 ใน 3 คนนั้น ''
''อ้าวแล้วทำไหมต้องันด้วยละ -0- !!!''
''ฟัง ให้จบก่อนสิ  ฉันคิดว่าที่เป็นเธอเพราะเธออาจจะมีอะไรบ้างอย่างซ่อนอยู่ และนั้นคือพลังของเธอพลังแวมไพร์ ของเธอยังไม่ตื่นนะสิ และนั้นคืองานของฉัน การทำให้พลังของเธอตื่น ''
''ยิ่งพูดยิ่ง งง แล้วอีกตัวละ''  มีตั้ง 2 ตัวแน๊ะ ค้างคาวที่ฉันเกลียจ มี 2 ตัว~~~
''ไม่อยู่ไ้ด้รับงานกระทันหันตอนนี้จึงมีแต่ฉันที่อยู่คนเดียว  ถ้ามันมาฉันก็จะกลับไปดูแลเจ้านายของฉันอย่างเก่า''
''เจ้านาย??  ใครละ''
''ก็อาจารย์ใหญ่นะสิ ยัยเด็กไร้พลังพรุ่งนี้เธอต้องฝึกกับฉันเยอะและหนักแน่ๆ  เตรียมใจไว้ซะ''
อ๊ายยยยยย ตานี้เป็นอะไรเนี๊ยมาถึงก็เล่าเรื่องบ้าๆให้ฉันฟัง แถมที่ว่ายัยแก่ก็อาจารย์ใหญ่นะสิ แล้วจะให้ฉันฝึกอะไร ฉันมานี้มาเรียนนะ โอ้วววววไม่ ชีวิตแวมไพร์ของฉัน~~~~