โรงเรียนปีศาจ...

    ฉันตัดสินใจลงมายังห้องต้อนรับหลังจากทีฉันเดินเทียวโรงเรียนมานานพอสมควร พร้อมลงทะเบียนกับยายแก่คนหนึ่ง เธอบอกให้ฉันรอ โธ่ รออีกแล้วฉันละเบื่อการรอคอยจริงๆเลย มันช่างน่าเบื่อเสียนี้ แต่กลายเป้นว่าฉํนนั่งรอไม่ถึง 30วิ แกก็เดินมาและพูดว่า ''ขอต้อนรับสู่โรงเรียนปีศาจ คุณแวมไพร์ ''   ฉันขอบคุณพร้อมเดินไปยังห้องรอ ฉันหวังว่ามันคงจะสนุกไม่น้อยทีเดียว...


   พักนี้ผมรุ้สึกว่าผมสามารถลอยได้ และแม่ผมก็หาว่าผมบ้าอีกด้วยละ ทั้งทีแม่ก็รุ้ว่าผมเป็นอะไร ผมจึงตัดสินใจทีจะมาลงทะเบียนเรียนทีนี้ มันเป็นโรงเรียนทีใหญ่เอาการแต่พอเข้าไปก็เล็กเอาการเหมือนกันนะ ผมจะจมปรักกับทีนี้เพราะผมไม่อยากกลับไปเจอพ่อทีขี้บ่นแบบนั้นอีก ไม่มีทาง ผมเดินเข้าไปหายายปีศาจทีอยู่ต้อนรับแกบอให้ผมรอ ....สักพักแกก็เดินมาพร้อมพูดกับผม ''ยินดีด้วยทางเราขอต้อนรับ คุณยมทูต''  หวังว่ายายคนนี้ไม่ใช่อาจารย์ใหญ่นะ 


    แฮะ....แฮ๊ะ...!! ผมรีบวิ่งเข้ามายังปราศาทแห่งนี้ ผมรุ้ว่าผมสายแต่ผมยังหวังเล็กๆว่า จะยังเปิดให้ลงทะเบียน ผมหยุดอยู่ทีหน้าประตูบานใหญ่ทีเปิดไม่ออก ผมจึงทรุดตัวลงหน้าประตูนั้น '' แอ๊ดด... มาลงทะเบียนรึจ๊ะ มาสิๆเข้ามา''   ผมรุ้สึกว่าผมได้รับแสงสว่างเมือแกเชิญให้ผมเข้าไป ทั้งทีผมมาสาย แต่แกกลับไม่ว่าอะไรผมเลยสักคำผมว่าแกใจดีนะยกเว้นเสียง ของแกมันเยือกเย็นจนทำให้ผมแข็งตาย '' ยินดี คุณ หมาป่า ขอให้สนุก '' อาเมน....= / =

    แสงเทียนทีถูกปักลงบนหัวของหัวกะโหลกลอยอยู่ทรามกลางท้องฟ้า เด็กๆหลายๆคนต่างก็กลัวทีจะเนเข้าไป เมอเดินเข้าไปจะพบกับ อาจารย์ 3 ท่าน นั่งคุมอยู่ทีโต๊ะแต่ละแถว 3แถว และเรียกให้เด็กๆแต่ละคนมานั่งทีตามสายทีตนลงไว้ สักพักใหญ่ๆ ก็มีอาจารย์ท่านหนึ่งเดินมา สายตาของเธอทำให้ ทุกอย่างในห้องนี้ เงียบลง เธอนั่งลงบนหัวโต๊ะทีสูงนั้น

'' สวัสดีนักเรียนทุกคน ขอต้อนรับสู่โรงเรียนปีศาจ โรงเรียนที่รวมทุกสายพันธ์ไวเป็น 1 เดียว พวกเธอห้ามก่อเหตุวุ่นวายในโรงเรียนของฉันเด็ดขาด ฉันไม่อยากให้พวกเธอทะเลาะกัน และแน่นอน เรื่องชู้สาว มันก็ไม่แตกต่างอะไรในโลกมนุษย์ ดังนั้น อย่าทำให้ฉันผิดหวัง ชั้น 4 เป็นเขตหวงห้าม สำหรับผุ้ทีอยากฆ่าตัวตาย ชั้น 4 ขอต้อนรับ โรงเรียนของเรามีอาจารย์เพียง 5 ท่านเท่านั้น ฮลล์ เดธโซล ฮันเตอร์ เดส ตรอยอิง ฮันเตอร์ เจลลัส เรอัส  อาโซเรอัส  และฉัน กริชลี เฟีย รูอิน  ขอให้พวกเธอเคราพอาจารย์ทั้งหลาย เท่าๆกับเคราพพ่อแม่ของเธอ ตอนนี้ขอให้สนุกกับอาหารของเรา ''

เมือกล่าวจบก็เสียงประตูดังขึ้น พร้อมปีศาจหลายๆตนค่อยๆนำอาหหารมาวางจนเต็มโต๊ะ นักเรียนทั้งหลายต่างจ้องมองอย่างตจื่นเต้นพร้อมลงมือทานอย่างรวดเร็ว

นี้ดูสิเลือดนี้ใช่ได้เลยนะ  ใช่ๆรสเยียมมากๆเลยนุ่มลิ้นจัง
คน ข้างๆฉันต่างพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ฉันกำลังคิดว่าโรงเรียนนนี้คงไม่เหมือนโลกมนุษย์หรอกนะ เพราะยังไงมีเรื่องชู้สาว แต่เปลียนจากการต่อยตี เป็นการต่อสู้อย่างเลือดสาดเสียมากกว่า ฉันคิดไว้อย่างงั้นนะ =____='' 

และก็ถึงเวลาที่อาจารย์แต่ละท่านจะพานักเรียนขึ้นไปยังห้องเรียนของตน

ชั้น 1 

ผม ยืนอ่านป้ายชั้น 1 อยู่สักแปป '' ห้องเรียนยมทูตฝึกหัด ''   ผมจึงุร้ดีว่ามาถูกทางแล้ว!! และผมจะไม่กลับไปผมเดินตาม อาจารย์ ฮลล์ เดธโซล ฮันเตอร์ และคนข้างกายของเธอคือ เดส ตรอยอิง  ฮันเตอร์  พวกเค้าเป็นคู่รักกันแน่ๆ อาจารย์กฮลล์ เดธโซล ฮันเตอร์ ล่าวไว้ว่า  ยมทูตจะมีการแบ่งแยกสายกัน อีก 2 ครั้ง   ครั้งแรกคือ แบ่งว่าจะอยู่ฝ่าย ดำ/ขาว และ2 เมือพวกเธอจบขึ้นปี 2 พวกเธอจะได้เลือกสายอาชีพ  ของทุกอย่งของพวกเธอ อยู่ทีห้องนอนของพวกเธอเรียบร้อย เธอพูดจบพร้อมรอยยิ้มอันแสนอ่อนหวาดทำให้ชายหลายๆคนต่างหลงไปตามๆกันแต่ก็ ต้องชะงักเมือเจอเข้ากับสายตาของ อาจารย์เดส ตรอยอิง  ฮันเตอร์ คงจะหวงแฝนน่าดู  .....


ชั้น 2
ฉันเดินแยกกับ สายยมทูต ฉันแอบหัวเราะนิดๆกับผุ้ชายคนนึ่ง ทียืนอ่านป้ายชั้น 1 อยู่คนเดียว เค้าทำหน้าได้แปลกมากเลยแหละ  ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าอาจารย์ทีปรึกษาของแวมไพร์เรา คือ อาจารย์ใหญ่ กริชลี เฟีย รูอิน  แค่ชื่อก็พากันผวา เธอมีผิวขาวและตาคมกริบ ผมของเธอยาวลงมาตัดกับสีผิวของเธอย่างมากสีดำ เธอพูดสั้นๆว่า '' แวมไพร์และหมาป่าเรา ไม่จำเปนต้องแยกสายเราจะได้เรียนรุ้ในสิ่งทีเราต้องเป็น ฉันขอแนะนำให้พวกเธอ อย่าไปสนใจในสายอื่น แต่จงจมปรักกับสายของตนเองเมือนั้นเธอจะเป็นแวมไพร์ เต็มตัว โชคเลือด...''    ห๊า...โชคเลือดหรอ เหอะๆช่างสมเป็นท่านจริงๆ ท่านพูดอะไรออกมามันก็ไม่เห็นจะน่าเกลียจตรงไหน คิดอยู่ตรงทีท่านโสดนี้สิ  ฉันนึกว่าอาจารย์แต่ละท่านจะแก่ๆซะอีก ผิดค่าดเลยแฮะ   ว้าวดูสิของๆฉันอยู๋ครบหมดทุกชิ้นเลย ฉันพูดในใจพร้อมนอนลงบนทีนอนของฉัน และเอามือมาแตะทีหน้าผากเบาๆก่อนจะคิดกับคำว่า ''จงจมปรักกับสายของตนเอง''  .....

ชั้น 3 
ผมรุ้สึก เหนื่อยกับการเดินขึ้นมา ชั้น 3 เหลือเกิน ผมพยายามบ่นๆๆๆๆๆกับอาจารย์ อาโซเลอัส จีนัส ท่านบอกเพียงแค่ ฝึกกำลังขา ขอบคุณทีแนะนำ ผมรุ้หรอกนะ  ท่านซอยผมให้สั้นๆเข้ากับใบหน้าของเธอและดวงตากลมโตสีเทา เธอไม่เตี้ยและไม่สูงแต่ผมคิดว่าผมสูงกว่าแน่ๆ เธอจัดได้ว่าน่ารักมากๆ อาจารย์แต่ละคนนิสาวๆทั้งนัน้เลย เธอกล่าวว่า '' หมาป่าเราไม่มีแบ่งสายเหมือนยมทูต เพราะงั้น พวกเธอก็เดินๆนอนๆไปจนกว่าจะเรียนจบ เพราะพวกเธอมีวิชาบังคับกันแค่ วิชาเดียว หากใครต้องการเรียนเสริมสามารถไปลงเรียนได้ที อาจารย์เจลลัส เรอัส ท่านนี้   ขอบคุณ ''  เธอพูดพร้อมชี้ไปทางอาจารย์ที่เดินตามหลังมา อ้ออ พวกเธอเป็นแฝดกันนี้เอง แล้วท่านทั้ง สองก็เดินจากไป...