ลุ้นระทึก...ไปกับเจ้าแม่เลือดสาด

2.0

เขียนโดย PuNkEvilL

วันที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2553 เวลา 15.18 น.

  7 ตอน
  19 วิจารณ์
  15.15K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) โรงเรียนน่าอยู่ ?!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
   อะไรกัน- - จะให้ฉันไปปลอมเป็นนักเรียนเพื่อจัดการไอเด็กเมือวานซืนที่ละคน สอง คน เนี๊ยหรอ เฮอะ ตาแทจูงมันจะมากเกินไปแล้วทำอะไรก็หัดบอกกันก่อนสิ โอ๊ยยยไม่ไหวแล้วงี้มันต้องด่า!!!!'' แทจูง !!! นายจะทำอะไรหัดบอกกันก่อนได้ไหมว่าฉันอยากจะทำรึไม่ทำ ไม่ใช่ให้ฉันทำตามที่นายต้องการแบบนี้ ''- - นายช่วยทุกข์ร้อนหน่อยด๊ะอย่าให้ฉันทุกข์อยู่คนเดียว'' ถ้าบอกเธอ แล้วเธอจะทำหรอ ''แทจูงพูดอย่างทำเหมือนเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่สักเท่าไร  หน๊อยยยยย แผนมดส้มนายมันช่างเจ็บแสบคัน เหลือเกิ๊นนน!!!!!'' เฮอะ ''หลัง จากที่ฉันโมโหเค้าไม่สำเร็จ ฉันจึงมานั่งถอนหายใจกับชะตากรรมของอีก 3 วันข้างหน้า  ฉันต้องเจอเด็ก ที่คิดจะเป็นเจ้าแม่อย่างฉัน หน้ามันก็ยังไม่เคยเห็น แล้วอยากจะมาเป็นแบบฉัน แต่ถ้า...น่าสนุกแฮะ  ฉันทำตัวเป็นเด็กเรียน ให้พวกมันแกล้ง พอถึงเวลาก็ค่อยๆจัดการที่ละคน  แหมๆๆๆแทจูงของเรา ช่างหาสีสันให้ชีวิตฉันดีจริงๆเลย (ผู้อ่านค่ะโปรดเข้าใจนะกำลัง หลอกตัวเองอยู่) พอคิดอะไรดีๆออกแล้วฉันก็ยิ้มหน้าบานเข้าห้องครัวหาอะไรกิน ''  นี้ แทจูง นายนี้ตัวสร้างสีสันให้ชีวิตจริงนะ ''ฉันพูดกับเค้าหลังจากที่กำลังเปิดตู้เย็นหาอะไรกิน'' มันคือตัวอะไรหรอที่เธอว่าอะ?? ฉันไม่รู้จัก ''แทจูงทำหน้าไร้เดียวสาก่อนจะเงยหน้าถามฉัน   - -* ชิส์  แกล้งโง่แน่เลย'' แหมนายนี้มันโง่จริงเลย '' ฮ่าๆๆๆๆๆ '' พึ่งรู้หรอแต่ก็โง่สู้ใครบ้างคนไม่ได้หรอก ''แทจูงพูดและกลับไปอ่านหนังสืออีกครั้งโฮะ- [] -เอาคืนแรงจริงพ่อคุณเชอะ!!!!!3 วันต่อมาณ โรงเรียนฮังกิ (อีกครั้ง)    ฉัน อยากบอกว่ากระโปรงตัวนี้มันหลวมๆนะ รึว่าฉันผอมลงก็ไม่รู้ชุดบ่าอะไรเนี๊ยนึกว่าจะ เซ็กซี่ ที่ไหนได้ ก็กระโปรงงยาวกว่าเข่าตั้ง คืบ- - เสื้อก็คอกาลาสีเรือ สี น้ำเงินออกม่วงๆ ผูกโบว์ แดง เอาเต๊อะ ฉันใส่อะไรก็สวย'' อย่าลืมละ เธอมาทำงานไม่ใช่ มาวิ่งเล่น ''แท จูงพูดพร้อมเปิดประตูไล่ฉันลง  โห มาโรงเรียนวันแรกของฉันนะ ไม่พูดไรเลยนะ ฉันพยายามทำตาโตๆ ทำเสียงอ๊อยๆ ให้แทจูงรู้สึก และ ใช่เลย เค้าถอนหายใจ แล้วพูดประโยคที่ฉันอยากได้ยิน'' โชคดีละ ดูแลตัวเองด้วย แล้วตอนเย็นจะมารับ '' โอ้เย้ น่ารักจัง บะบายจุ๊ฟๆ>///3///<ฉันโบกมือบ๊ายบายก่อนที่รถจะหายลับไป เอาละ !!!! นี้และที่สร้างสีสันให้กับชีวิต ก้าวไปข้างหน้า ฉันเดินหาห้อง อยู่นานพอสมควร มันไม่มีแม้แต่ป้ายบอกทางฉันต้องเดินตามหาที่ละชั้นๆ สงสัยตังค์ทำป้ายคงมาจ้างฉันหมดตัว= =''อ๊ะ!! นั้นไงห้องฉัน ดีใจจังนึกว่าจะไม่เจอซะแล้ว โล่งอก ยังเหลือเวลา อยู่ 15 นาทีก่อนที่จะเริ่มเรียนคาบอแรก ที่นั่งของฉันอยู๋ไหนนะ ฉันมีที่นั่งอยู่แล้วเนืองจากแทจูงสั่งให้ลูกน้องมาจองและแน่นอนที่นั่งของ ฉันจะลอมรอบไปด้วยลูกน้องอีก 4 คน  และฉันคือคนที่5 นั่งตรงกลางหากมีอะไรผิดพลาด พวกเค้าจะสามารถช่วยฉันได้ทันที่  เอาละหายใจเข้าหายใจออก แล้วเปิดประตูฟืดดดดดด!! เอ๋เสียงประตูแปลกๆแต่ช่างเถิด   0.0!!!โอ้~~ห้องว่างเปล่า !!!!ว่างโล่งมีเพียงเก้าอี้  โต๊ะที่กำลังนอนกลิ้งไปมาอยู่ล่างพื้น อย่างสนุกสนาน = =''''  นี้มันอะไรกันนี้''อ้าปากค้าง ทำไรไม่ได้ โรงเรียนรึสนามชกมวยฟร่ะเนี๊ยยยยย= [ ] = !!!!สงบใจไว้ชินฮยอง โอ้ ละแห่~ (เขียนถูกไหมเนี๊ย) ฟืดดดดดดดด!! (เสียงประตูแน่เลยเสียงแบบนี้= ='')'' เอ๋ สวัสดี เธอมาทำไรนะ ''เด็กชายอายุรุ่นหลาน= ='' ถามฉันอย่างสงสัย เค้าทำตาโตเหมือนจะคิดว่า โอโห้ พี่แกทำโต๊ะล้มได้ขนาดนี้เชียวรึ =_____='''' เอ่อ คืองี้นะอย่าพึ่งเข้าใจผิด...ฉันเป็นเด็กใหม่นะ พึ่งจะมาใหม่วันนี้ พอเดินเข้ามา โต๊ะก็ล้มระเนระนาดแบบนี้แหละ ... ''ฉันทำเสียงหวานเหมือนเด็กไร้เดียนสาอ่อนต่อโลก *-*'' อ้องั้นหรอ ^ ^ ฉันเรียนห้องนี้เธอก็คงเรียนห้องนี้ด้วยสินะ ไม่ต้องสงสัยหรอกก็ฝีมือพวกนั้นอีกนั้นแหละ ''เค้าพูดพร้อมยิ้มให้ฉันอย่างเขินๆ โอ๋ๆ หลงฉันละสิ~'' พวกไหนหรอ... ที่เธอพูดถึงนะแล้วทำไหม ต้องทำให้โต๊ะเป็นแบบนี้ด้วย  ''ที่ถามๆนิอย่าพึ่งเข้าใจว่าฉันหลงชอบนะ แต่มันเป็นข้อมูลที่ต้องหาต่างหาก'' พวกนี้นะหรอ ตะก่อนเค้าเป็นเด็กดีมากเลยแหละ ตั้งแต่ที่มีเจ้าแม่ที่เป็นผู้หญิงขึ้น ปกครองเขตนี้ พวกนั้นก็เริ่มสนใจ ที่จะเป็นลูกน้อง แปลกนะทั้งที่ไม่เคยเห็นหน้าตา ได้ยินแค่ ประวัติคราวๆ ก็หลงชอบอยากจะเป็นขนาดนี้ มีดีอะไรนักหนาก็แค่ผู้หญิงที่ขึ้นแท่นมาเป็นเจ้าแม่  ''=   ='' ไอแรกๆมันก็เก็บข้อมูลอยู่หรอก แต่หลังๆมานิ ถ้าให้พูดตามตรงมันด่าฉันนิ ถามใช่ไหมมีดีอะไรนักหนา ฉันมีดีตรง ที่มีแรงจะฆ่านายได้ คนหนึ่งเลยแหละ -   -'' อืมๆ แล้วเค้าไม่มาเรียนกันหรอ '''' เรียนหรอ เฮอะ โรงเรียนนี้ไม่มีทำว่าเรียนแล้วละ อาจารย์แต่ละคนก็ขอลาออก เพราะสั่งโน่นสั่งนี้ก็ไม่ทำ และขู่จะฆ่า พวกอาจารย์ก็กลัวกันใหญ่ ผ.อ ก็ไม่รู้จะแก้ปัณหายังไง  '''' งั้นแสดงว่า ก็ไม่ได้เรียนแต่ก็ให้ผ่านงั้นสิ ?  ''โห ผ.อ หัวล้าน ดูแลโรงเรียนเก่งจังเลย'' อืมใช่แล้ว ตอนนี้ก็คงอยู่ที่สนามอะ ถ้าเธออยากไปดูก็ไปดูสิ ''เค้าพูดกับฉันและเดินมาเก็บโต๊ะ นี้คงเป็นสิ่งที่นายทำทุกวันสินะ '' งั้นฉันขอตัวก่อนนะ ''ฉัน โค้งนิดๆก่อนจะเดินออกมาจากห้อง แน่นอน!! จุดมุ่งหมายคือ สนาม   ขอดูหน่อยสิ หน้าตาของพวกนายที่มาทำซ่าเป็นอันธพาน เจอฝ่ามือของเจ้าแม่คนปัจจุบันคนนี้เข้าไป แล้วจะไปนอนเฝ้า ดาวมดส้ม เดียวก่อน...

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา