ลุ้นระทึก...ไปกับเจ้าแม่เลือดสาด

   อะไรกัน- - จะให้ฉันไปปลอมเป็นนักเรียนเพื่อจัดการไอเด็กเมือวานซืนที่ละคน สอง คน เนี๊ยหรอ เฮอะ ตาแทจูงมันจะมากเกินไปแล้วทำอะไรก็หัดบอกกันก่อนสิ โอ๊ยยยไม่ไหวแล้วงี้มันต้องด่า!!!!
'' แทจูง !!! นายจะทำอะไรหัดบอกกันก่อนได้ไหมว่าฉันอยากจะทำรึไม่ทำ ไม่ใช่ให้ฉันทำตามที่นายต้องการแบบนี้ ''
- - นายช่วยทุกข์ร้อนหน่อยด๊ะอย่าให้ฉันทุกข์อยู่คนเดียว
'' ถ้าบอกเธอ แล้วเธอจะทำหรอ ''
แทจูงพูดอย่างทำเหมือนเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่สักเท่าไร  หน๊อยยยยย แผนมดส้มนายมันช่างเจ็บแสบคัน เหลือเกิ๊นนน!!!!!
'' เฮอะ ''
หลัง จากที่ฉันโมโหเค้าไม่สำเร็จ ฉันจึงมานั่งถอนหายใจกับชะตากรรมของอีก 3 วันข้างหน้า  ฉันต้องเจอเด็ก ที่คิดจะเป็นเจ้าแม่อย่างฉัน หน้ามันก็ยังไม่เคยเห็น แล้วอยากจะมาเป็นแบบฉัน แต่ถ้า...น่าสนุกแฮะ  ฉันทำตัวเป็นเด็กเรียน ให้พวกมันแกล้ง พอถึงเวลาก็ค่อยๆจัดการที่ละคน  แหมๆๆๆแทจูงของเรา ช่างหาสีสันให้ชีวิตฉันดีจริงๆเลย (ผู้อ่านค่ะโปรดเข้าใจนะกำลัง หลอกตัวเองอยู่) พอคิดอะไรดีๆออกแล้วฉันก็ยิ้มหน้าบานเข้าห้องครัวหาอะไรกิน
''  นี้ แทจูง นายนี้ตัวสร้างสีสันให้ชีวิตจริงนะ ''
ฉันพูดกับเค้าหลังจากที่กำลังเปิดตู้เย็นหาอะไรกิน
'' มันคือตัวอะไรหรอที่เธอว่าอะ?? ฉันไม่รู้จัก ''
แทจูงทำหน้าไร้เดียวสาก่อนจะเงยหน้าถามฉัน   - -* ชิส์  แกล้งโง่แน่เลย
'' แหมนายนี้มันโง่จริงเลย ''
ฮ่าๆๆๆๆๆ
'' พึ่งรู้หรอแต่ก็โง่สู้ใครบ้างคนไม่ได้หรอก ''
แทจูงพูดและกลับไปอ่านหนังสืออีกครั้ง
โฮะ- [] -เอาคืนแรงจริงพ่อคุณเชอะ!!!!!

3 วันต่อมา

ณ โรงเรียนฮังกิ (อีกครั้ง)   
ฉัน อยากบอกว่ากระโปรงตัวนี้มันหลวมๆนะ รึว่าฉันผอมลงก็ไม่รู้ชุดบ่าอะไรเนี๊ยนึกว่าจะ เซ็กซี่ ที่ไหนได้ ก็กระโปรงงยาวกว่าเข่าตั้ง คืบ- - เสื้อก็คอกาลาสีเรือ สี น้ำเงินออกม่วงๆ ผูกโบว์ แดง เอาเต๊อะ ฉันใส่อะไรก็สวย
'' อย่าลืมละ เธอมาทำงานไม่ใช่ มาวิ่งเล่น ''
แท จูงพูดพร้อมเปิดประตูไล่ฉันลง  โห มาโรงเรียนวันแรกของฉันนะ ไม่พูดไรเลยนะ ฉันพยายามทำตาโตๆ ทำเสียงอ๊อยๆ ให้แทจูงรู้สึก และ ใช่เลย เค้าถอนหายใจ แล้วพูดประโยคที่ฉันอยากได้ยิน
'' โชคดีละ ดูแลตัวเองด้วย แล้วตอนเย็นจะมารับ ''
โอ้เย้ น่ารักจัง บะบายจุ๊ฟๆ>///3///<

ฉันโบกมือบ๊ายบายก่อนที่รถจะหายลับไป เอาละ !!!! นี้และที่สร้างสีสันให้กับชีวิต ก้าวไปข้างหน้า
ฉันเดินหาห้อง อยู่นานพอสมควร มันไม่มีแม้แต่ป้ายบอกทางฉันต้องเดินตามหาที่ละชั้นๆ สงสัยตังค์ทำป้ายคงมาจ้างฉันหมดตัว= =''
อ๊ะ!! นั้นไงห้องฉัน ดีใจจังนึกว่าจะไม่เจอซะแล้ว โล่งอก ยังเหลือเวลา อยู่ 15 นาทีก่อนที่จะเริ่มเรียนคาบอแรก ที่นั่งของฉันอยู๋ไหนนะ ฉันมีที่นั่งอยู่แล้วเนืองจากแทจูงสั่งให้ลูกน้องมาจองและแน่นอนที่นั่งของ ฉันจะลอมรอบไปด้วยลูกน้องอีก 4 คน  และฉันคือคนที่5 นั่งตรงกลางหากมีอะไรผิดพลาด พวกเค้าจะสามารถช่วยฉันได้ทันที่  เอาละหายใจเข้าหายใจออก แล้วเปิดประตู

ฟืดดดดดด!!
เอ๋เสียงประตูแปลกๆแต่ช่างเถิด  
0.0!!!
โอ้~~
ห้องว่างเปล่า !!!!
ว่างโล่งมีเพียงเก้าอี้  โต๊ะที่กำลังนอนกลิ้งไปมาอยู่ล่างพื้น อย่างสนุกสนาน = =''
''  นี้มันอะไรกันนี้''
อ้าปากค้าง ทำไรไม่ได้ โรงเรียนรึสนามชกมวยฟร่ะเนี๊ยยยยย= [ ] = !!!!
สงบใจไว้ชินฮยอง โอ้ ละแห่~ (เขียนถูกไหมเนี๊ย)


ฟืดดดดดดดด!! (เสียงประตูแน่เลยเสียงแบบนี้= ='')
'' เอ๋ สวัสดี เธอมาทำไรนะ ''
เด็กชายอายุรุ่นหลาน= ='' ถามฉันอย่างสงสัย เค้าทำตาโตเหมือนจะคิดว่า โอโห้ พี่แกทำโต๊ะล้มได้ขนาดนี้เชียวรึ =_____=''
'' เอ่อ คืองี้นะอย่าพึ่งเข้าใจผิด...ฉันเป็นเด็กใหม่นะ พึ่งจะมาใหม่วันนี้ พอเดินเข้ามา โต๊ะก็ล้มระเนระนาดแบบนี้แหละ ... ''
ฉันทำเสียงหวานเหมือนเด็กไร้เดียนสาอ่อนต่อโลก *-*
'' อ้องั้นหรอ ^ ^ ฉันเรียนห้องนี้เธอก็คงเรียนห้องนี้ด้วยสินะ ไม่ต้องสงสัยหรอกก็ฝีมือพวกนั้นอีกนั้นแหละ ''
เค้าพูดพร้อมยิ้มให้ฉันอย่างเขินๆ โอ๋ๆ หลงฉันละสิ~
'' พวกไหนหรอ... ที่เธอพูดถึงนะแล้วทำไหม ต้องทำให้โต๊ะเป็นแบบนี้ด้วย  ''
ที่ถามๆนิอย่าพึ่งเข้าใจว่าฉันหลงชอบนะ แต่มันเป็นข้อมูลที่ต้องหาต่างหาก
'' พวกนี้นะหรอ ตะก่อนเค้าเป็นเด็กดีมากเลยแหละ ตั้งแต่ที่มีเจ้าแม่ที่เป็นผู้หญิงขึ้น ปกครองเขตนี้ พวกนั้นก็เริ่มสนใจ ที่จะเป็นลูกน้อง แปลกนะทั้งที่ไม่เคยเห็นหน้าตา ได้ยินแค่ ประวัติคราวๆ ก็หลงชอบอยากจะเป็นขนาดนี้ มีดีอะไรนักหนาก็แค่ผู้หญิงที่ขึ้นแท่นมาเป็นเจ้าแม่  ''
=   ='' ไอแรกๆมันก็เก็บข้อมูลอยู่หรอก แต่หลังๆมานิ ถ้าให้พูดตามตรงมันด่าฉันนิ ถามใช่ไหมมีดีอะไรนักหนา ฉันมีดีตรง ที่มีแรงจะฆ่านายได้ คนหนึ่งเลยแหละ -   -
'' อืมๆ แล้วเค้าไม่มาเรียนกันหรอ ''
'' เรียนหรอ เฮอะ โรงเรียนนี้ไม่มีทำว่าเรียนแล้วละ อาจารย์แต่ละคนก็ขอลาออก เพราะสั่งโน่นสั่งนี้ก็ไม่ทำ และขู่จะฆ่า พวกอาจารย์ก็กลัวกันใหญ่ ผ.อ ก็ไม่รู้จะแก้ปัณหายังไง  ''
'' งั้นแสดงว่า ก็ไม่ได้เรียนแต่ก็ให้ผ่านงั้นสิ ?  ''
โห ผ.อ หัวล้าน ดูแลโรงเรียนเก่งจังเลย
'' อืมใช่แล้ว ตอนนี้ก็คงอยู่ที่สนามอะ ถ้าเธออยากไปดูก็ไปดูสิ ''
เค้าพูดกับฉันและเดินมาเก็บโต๊ะ นี้คงเป็นสิ่งที่นายทำทุกวันสินะ
'' งั้นฉันขอตัวก่อนนะ ''
ฉัน โค้งนิดๆก่อนจะเดินออกมาจากห้อง แน่นอน!! จุดมุ่งหมายคือ สนาม   ขอดูหน่อยสิ หน้าตาของพวกนายที่มาทำซ่าเป็นอันธพาน เจอฝ่ามือของเจ้าแม่คนปัจจุบันคนนี้เข้าไป แล้วจะไปนอนเฝ้า ดาวมดส้ม เดียวก่อน...