GGardien Online
9.7
15) ตอนที่14 ออมประทะดอกไม้กลายพันธ์ 3
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากนั้น ออมจึงได้เดินกลับมาที่เต็นท์ของตัวเอง(ของสิงค์)ซึ่งขณะนั้นสิงค์เองก็เตรียมกระทะ(ใบใหญ่)
ตะหลิวและอุปกรณ์ที่คนทำอาหารจำเป็นต้องพึงมี
“ไง ออมแกจับสัตว์ไรมาล่ะไหนๆเอามาดูหน่อยดิจะได้ทำเมนูได้ถูก”สิงค์พูดพลางจัดอุปกรณ์ต่างๆขนาดที่
แม่ครัวยังอาย(เล่นซะมีเตาแก็ส ตู้เย็น และหลายอย่างมากมาย)
“เออตัวนี้เห็นมันอยู่แถวๆนั้นตอนขามาว่ามันน่าจะมีวะ” ออมพูดด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์พร้อมโชว์ให้ดู
“เห้ยไอออมเอามันเอาไปเห้ยอย่าเอาเข้ามาหยุดๆหยุดตรงนั้นเลย” สิงค์ผู้ซึ่งเป็นนักสู้ที่หวั่นเกรง(ตรงไหน)ได้ไป
แอบหลังตู้เย็นแล้ว
“น่าแค่แมลงสาบเองระดับ1เองนะเนี่ยไม่นึกเลยว่าในเกมส์จะมีตัวแบบเนี่ยด้วย” ออมซึ่งตอนนี้เขาทั้งหัวเราะ
ทั้งพูดไปด้วย
“งั้นแกก็เอาไปทึ้งเลยไปทึ้งที่ไหนก็ได้ที่ฉันไม่เห็นมันก็แล้วกัน” ตอนนี้สิงค์กำลังพูดอย่างหวาดเสียวเมื่อเห็นสัตว์
ตัวเล็งกว่าฝามือกำลังอยู่บนมือของเพื่อนของตัวเอง
“มีข้อแม้ว่าแกต้อง... “ ออมตอนนี้เป็นได้ทั้งปีศาจและซาตานเลย(มั่ง)และกำลังเดินเข้าไปหาคนผู้โชคร้าย
คนนี้อย่างช้าๆ...
“ไอบ้านี่ ไอออม จำไว้เลยนะแก ฮึ่ม สักวันแกตายแน่จำไว้เลยนะแก! “ สิงค์พูดบ่น(เหรอ)อย่างเครียด(แค้น)
และสิ่งค์เล่นด่าถึงโคตรบรรพบุรุษพ่อเลยทีเดียว
“น่าสิงค์แค่เงิน 5000000 G เองคิดไรมากน่าเพื่อน.” ออมตอนนี้ดำลังสบายใจ(มาก)ที่รู้ว่าตัวเองได้ทรัพย์
ใหญ่จากเพื่อนของเขาที่จริงออมคิดอยู่ว่าจะหาเงินเยอะๆสักหน่อยเก็บไว้ฉุกเฉินดีกว่าแต่ความคิดก็ตอนได้เห็น
สัตว์อสูรตัวเล็กที่สิงค์เรียกได้ว่ากลัวแทบยังกะเห็นไดในเสาร์กลายพันธ์ได้เอาเถอะไหนๆเงินเยอะสบายใจพามัน
ไปกินเลี้ยงหึหึ
แต่ถ้าจะถามว่าตอนนี้แมลงสาบตัวนั้นไปไหนแล้ว คำตอบก็คือมันอยู่ในขวดแก้วที่ออมพกซื้อมาเล่นๆเพื่อเหตุ
ฉุกเฉิน(เอาไว้ปาใส่อสูรเล่นๆ)
และถ้าจะถามว่าสิงค์ทำอะไรเป็นอาหารมือนี้ก็คือ...
“ ออมมากินเสต็กเนื้อหมาป่ากัน” สิงพูดพร้อมตักอาหารใส่จานและเรียกไอออมเพื่อนที่ทำให้เขาต้องเสียเงิน
ก้อนใหญ่แต่เขาคิดว่าช่างเหอะในตัวก็มี16000000Gนี่คงไม่ต้องกังวลไรมากมาย
“ว้าวทำได้น่ากินนี่ขอกินเลยละกัน” ไม่ทำเพลงอะไรแล้วลงมือกิน(ใช้ภาษาสุภาพเรียกว่า แดก )อย่างรวดเร็วไม่
ถึง5นาทียื่นจานพร้อมบอกหน้าด้าน (แต่แอ้บแบ้ว เห้ยไม่ใช้) สิงค์ถอนหายใจกับความยาจกของเพื่อนคนนี้พร้อม
ตักชิ้นใหม่ให้
และออม(พระเอก)ก็ได้ทำการ(แดก)อย่างเมามันอีกครั้งจนกินชิ้นที่6ถึงจะพอ
“อิ่มแล้วโว้ย”ออมพูดพร้อมนอนลงบนเต้น “สิงค์พ่อแกนี่หัดมาดีนะทำอาหารอร่อยวะ”
“ของมันแน่อยู่แล้วคิดว่าชั้นเป็นใครพ่อเราเป็นกุกโว้ย555”สิงค์พูดพร้อมล้างอุปกรณ์แม่ครัวทั้งหลาย(แหล่)
“สิงค์ห่วงแล้วนอนก่อนล่ะพรุ่งนี้เดียวกะจะได้สู้กะบอสแล้วใช้เปล่าแต่บอสนี่เก่งไหมวะ”
“ เออดิบอสน่าจะเก่งนะขนาดตาแก่บอกว่าให้พาพวกมาหลายๆคนเพราะภารกิจนี่ทำคนเดียวไม่ได้”สิงค์พูด
พลางล้างพลาง
“ร่างจุติของแกนี่เทพจังนะเอ๋รู้สึกแกบอกว่าเป็นทักษะนี่”
“ใช้มันเป็นทักษะที่ได้มาจากตาแก่นั้นบอกว่าถาทำสำเร็จจะให้ทักษะนั้นไปเลยตอนนี้ให้ยืมก่อน”
“เออแค่นี้ละห่วงแล้วตอนเช้าปลุกละกัน” ออมพูดพร้อมหลับตาด้วยความเหนื่อยจากการสู้กับอสูร
(นับมาประมาณ20-30ตัวได้)
“เออมาใช้ตรูยังกะทาส” สิงค์พูดบ่นไปถึงบ่นไปก็ไม่ได้ยินเจ้าตัวหลับแล้วนั้นเอง
To Be Continue
มาอัพแล้วครับขอโทษครับที่มาอัพช้าไปแต่ทุกวันจะพยามอัพครับ(งานยุ่งมากและก็เล่นคอมไม่ได้แม่ให้เล่นเซง)
ตะหลิวและอุปกรณ์ที่คนทำอาหารจำเป็นต้องพึงมี
“ไง ออมแกจับสัตว์ไรมาล่ะไหนๆเอามาดูหน่อยดิจะได้ทำเมนูได้ถูก”สิงค์พูดพลางจัดอุปกรณ์ต่างๆขนาดที่
แม่ครัวยังอาย(เล่นซะมีเตาแก็ส ตู้เย็น และหลายอย่างมากมาย)
“เออตัวนี้เห็นมันอยู่แถวๆนั้นตอนขามาว่ามันน่าจะมีวะ” ออมพูดด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์พร้อมโชว์ให้ดู
“เห้ยไอออมเอามันเอาไปเห้ยอย่าเอาเข้ามาหยุดๆหยุดตรงนั้นเลย” สิงค์ผู้ซึ่งเป็นนักสู้ที่หวั่นเกรง(ตรงไหน)ได้ไป
แอบหลังตู้เย็นแล้ว
“น่าแค่แมลงสาบเองระดับ1เองนะเนี่ยไม่นึกเลยว่าในเกมส์จะมีตัวแบบเนี่ยด้วย” ออมซึ่งตอนนี้เขาทั้งหัวเราะ
ทั้งพูดไปด้วย
“งั้นแกก็เอาไปทึ้งเลยไปทึ้งที่ไหนก็ได้ที่ฉันไม่เห็นมันก็แล้วกัน” ตอนนี้สิงค์กำลังพูดอย่างหวาดเสียวเมื่อเห็นสัตว์
ตัวเล็งกว่าฝามือกำลังอยู่บนมือของเพื่อนของตัวเอง
“มีข้อแม้ว่าแกต้อง... “ ออมตอนนี้เป็นได้ทั้งปีศาจและซาตานเลย(มั่ง)และกำลังเดินเข้าไปหาคนผู้โชคร้าย
คนนี้อย่างช้าๆ...
“ไอบ้านี่ ไอออม จำไว้เลยนะแก ฮึ่ม สักวันแกตายแน่จำไว้เลยนะแก! “ สิงค์พูดบ่น(เหรอ)อย่างเครียด(แค้น)
และสิ่งค์เล่นด่าถึงโคตรบรรพบุรุษพ่อเลยทีเดียว
“น่าสิงค์แค่เงิน 5000000 G เองคิดไรมากน่าเพื่อน.” ออมตอนนี้ดำลังสบายใจ(มาก)ที่รู้ว่าตัวเองได้ทรัพย์
ใหญ่จากเพื่อนของเขาที่จริงออมคิดอยู่ว่าจะหาเงินเยอะๆสักหน่อยเก็บไว้ฉุกเฉินดีกว่าแต่ความคิดก็ตอนได้เห็น
สัตว์อสูรตัวเล็กที่สิงค์เรียกได้ว่ากลัวแทบยังกะเห็นไดในเสาร์กลายพันธ์ได้เอาเถอะไหนๆเงินเยอะสบายใจพามัน
ไปกินเลี้ยงหึหึ
แต่ถ้าจะถามว่าตอนนี้แมลงสาบตัวนั้นไปไหนแล้ว คำตอบก็คือมันอยู่ในขวดแก้วที่ออมพกซื้อมาเล่นๆเพื่อเหตุ
ฉุกเฉิน(เอาไว้ปาใส่อสูรเล่นๆ)
และถ้าจะถามว่าสิงค์ทำอะไรเป็นอาหารมือนี้ก็คือ...
“ ออมมากินเสต็กเนื้อหมาป่ากัน” สิงพูดพร้อมตักอาหารใส่จานและเรียกไอออมเพื่อนที่ทำให้เขาต้องเสียเงิน
ก้อนใหญ่แต่เขาคิดว่าช่างเหอะในตัวก็มี16000000Gนี่คงไม่ต้องกังวลไรมากมาย
“ว้าวทำได้น่ากินนี่ขอกินเลยละกัน” ไม่ทำเพลงอะไรแล้วลงมือกิน(ใช้ภาษาสุภาพเรียกว่า แดก )อย่างรวดเร็วไม่
ถึง5นาทียื่นจานพร้อมบอกหน้าด้าน (แต่แอ้บแบ้ว เห้ยไม่ใช้) สิงค์ถอนหายใจกับความยาจกของเพื่อนคนนี้พร้อม
ตักชิ้นใหม่ให้
และออม(พระเอก)ก็ได้ทำการ(แดก)อย่างเมามันอีกครั้งจนกินชิ้นที่6ถึงจะพอ
“อิ่มแล้วโว้ย”ออมพูดพร้อมนอนลงบนเต้น “สิงค์พ่อแกนี่หัดมาดีนะทำอาหารอร่อยวะ”
“ของมันแน่อยู่แล้วคิดว่าชั้นเป็นใครพ่อเราเป็นกุกโว้ย555”สิงค์พูดพร้อมล้างอุปกรณ์แม่ครัวทั้งหลาย(แหล่)
“สิงค์ห่วงแล้วนอนก่อนล่ะพรุ่งนี้เดียวกะจะได้สู้กะบอสแล้วใช้เปล่าแต่บอสนี่เก่งไหมวะ”
“ เออดิบอสน่าจะเก่งนะขนาดตาแก่บอกว่าให้พาพวกมาหลายๆคนเพราะภารกิจนี่ทำคนเดียวไม่ได้”สิงค์พูด
พลางล้างพลาง
“ร่างจุติของแกนี่เทพจังนะเอ๋รู้สึกแกบอกว่าเป็นทักษะนี่”
“ใช้มันเป็นทักษะที่ได้มาจากตาแก่นั้นบอกว่าถาทำสำเร็จจะให้ทักษะนั้นไปเลยตอนนี้ให้ยืมก่อน”
“เออแค่นี้ละห่วงแล้วตอนเช้าปลุกละกัน” ออมพูดพร้อมหลับตาด้วยความเหนื่อยจากการสู้กับอสูร
(นับมาประมาณ20-30ตัวได้)
“เออมาใช้ตรูยังกะทาส” สิงค์พูดบ่นไปถึงบ่นไปก็ไม่ได้ยินเจ้าตัวหลับแล้วนั้นเอง
To Be Continue
มาอัพแล้วครับขอโทษครับที่มาอัพช้าไปแต่ทุกวันจะพยามอัพครับ(งานยุ่งมากและก็เล่นคอมไม่ได้แม่ให้เล่นเซง)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ