GGardien Online

9.7

วันที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2553 เวลา 21.21 น.

  16 ตอน
  37 วิจารณ์
  30.93K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

15) ตอนที่14 ออมประทะดอกไม้กลายพันธ์ 3

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
หลังจากนั้น ออมจึงได้เดินกลับมาที่เต็นท์ของตัวเอง(ของสิงค์)ซึ่งขณะนั้นสิงค์เองก็เตรียมกระทะ(ใบใหญ่)
 
ตะหลิวและอุปกรณ์ที่คนทำอาหารจำเป็นต้องพึงมี
 
 
 
 
 
“ไง ออมแกจับสัตว์ไรมาล่ะไหนๆเอามาดูหน่อยดิจะได้ทำเมนูได้ถูก”สิงค์พูดพลางจัดอุปกรณ์ต่างๆขนาดที่
 
แม่ครัวยังอาย(เล่นซะมีเตาแก็ส ตู้เย็น และหลายอย่างมากมาย)
 
 
 
 
 
“เออตัวนี้เห็นมันอยู่แถวๆนั้นตอนขามาว่ามันน่าจะมีวะ”        ออมพูดด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์พร้อมโชว์ให้ดู
 
 
 
 
 
 
 
“เห้ยไอออมเอามันเอาไปเห้ยอย่าเอาเข้ามาหยุดๆหยุดตรงนั้นเลย” สิงค์ผู้ซึ่งเป็นนักสู้ที่หวั่นเกรง(ตรงไหน)ได้ไป
 
 
แอบหลังตู้เย็นแล้ว
 
 
 
 
 
 
 
“น่าแค่แมลงสาบเองระดับ1เองนะเนี่ยไม่นึกเลยว่าในเกมส์จะมีตัวแบบเนี่ยด้วย”     ออมซึ่งตอนนี้เขาทั้งหัวเราะ
 
ทั้งพูดไปด้วย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“งั้นแกก็เอาไปทึ้งเลยไปทึ้งที่ไหนก็ได้ที่ฉันไม่เห็นมันก็แล้วกัน” ตอนนี้สิงค์กำลังพูดอย่างหวาดเสียวเมื่อเห็นสัตว์
 
 
ตัวเล็งกว่าฝามือกำลังอยู่บนมือของเพื่อนของตัวเอง
 
 
 
 
 
“มีข้อแม้ว่าแกต้อง... “          ออมตอนนี้เป็นได้ทั้งปีศาจและซาตานเลย(มั่ง)และกำลังเดินเข้าไปหาคนผู้โชคร้าย
 
คนนี้อย่างช้าๆ...
 
 
 
 
“ไอบ้านี่ ไอออม จำไว้เลยนะแก ฮึ่ม สักวันแกตายแน่จำไว้เลยนะแก! “  สิงค์พูดบ่น(เหรอ)อย่างเครียด(แค้น)
 
และสิ่งค์เล่นด่าถึงโคตรบรรพบุรุษพ่อเลยทีเดียว
 
 
 
 
“น่าสิงค์แค่เงิน 5000000 G เองคิดไรมากน่าเพื่อน.”        ออมตอนนี้ดำลังสบายใจ(มาก)ที่รู้ว่าตัวเองได้ทรัพย์
 
ใหญ่จากเพื่อนของเขาที่จริงออมคิดอยู่ว่าจะหาเงินเยอะๆสักหน่อยเก็บไว้ฉุกเฉินดีกว่าแต่ความคิดก็ตอนได้เห็น
 
สัตว์อสูรตัวเล็กที่สิงค์เรียกได้ว่ากลัวแทบยังกะเห็นไดในเสาร์กลายพันธ์ได้เอาเถอะไหนๆเงินเยอะสบายใจพามัน
 
ไปกินเลี้ยงหึหึ
 
 
 
 
แต่ถ้าจะถามว่าตอนนี้แมลงสาบตัวนั้นไปไหนแล้ว คำตอบก็คือมันอยู่ในขวดแก้วที่ออมพกซื้อมาเล่นๆเพื่อเหตุ
 
ฉุกเฉิน(เอาไว้ปาใส่อสูรเล่นๆ)
 
 
 
 
และถ้าจะถามว่าสิงค์ทำอะไรเป็นอาหารมือนี้ก็คือ...
 
“ ออมมากินเสต็กเนื้อหมาป่ากัน” สิงพูดพร้อมตักอาหารใส่จานและเรียกไอออมเพื่อนที่ทำให้เขาต้องเสียเงิน
 
ก้อนใหญ่แต่เขาคิดว่าช่างเหอะในตัวก็มี16000000Gนี่คงไม่ต้องกังวลไรมากมาย
 
 
 
 
 
“ว้าวทำได้น่ากินนี่ขอกินเลยละกัน”   ไม่ทำเพลงอะไรแล้วลงมือกิน(ใช้ภาษาสุภาพเรียกว่า แดก )อย่างรวดเร็วไม่
 
ถึง5นาทียื่นจานพร้อมบอกหน้าด้าน (แต่แอ้บแบ้ว เห้ยไม่ใช้)  สิงค์ถอนหายใจกับความยาจกของเพื่อนคนนี้พร้อม
 
ตักชิ้นใหม่ให้
 
 
 
 
และออม(พระเอก)ก็ได้ทำการ(แดก)อย่างเมามันอีกครั้งจนกินชิ้นที่6ถึงจะพอ
 
 
 
 
“อิ่มแล้วโว้ย”ออมพูดพร้อมนอนลงบนเต้น “สิงค์พ่อแกนี่หัดมาดีนะทำอาหารอร่อยวะ”
 
 
 
 
“ของมันแน่อยู่แล้วคิดว่าชั้นเป็นใครพ่อเราเป็นกุกโว้ย555”สิงค์พูดพร้อมล้างอุปกรณ์แม่ครัวทั้งหลาย(แหล่)
 
 
 
 
“สิงค์ห่วงแล้วนอนก่อนล่ะพรุ่งนี้เดียวกะจะได้สู้กะบอสแล้วใช้เปล่าแต่บอสนี่เก่งไหมวะ”
 
 
 
 
“ เออดิบอสน่าจะเก่งนะขนาดตาแก่บอกว่าให้พาพวกมาหลายๆคนเพราะภารกิจนี่ทำคนเดียวไม่ได้”สิงค์พูด
 
พลางล้างพลาง
 
 
 
 
“ร่างจุติของแกนี่เทพจังนะเอ๋รู้สึกแกบอกว่าเป็นทักษะนี่”
 
 
 
 
 
“ใช้มันเป็นทักษะที่ได้มาจากตาแก่นั้นบอกว่าถาทำสำเร็จจะให้ทักษะนั้นไปเลยตอนนี้ให้ยืมก่อน”
 
 
 
 
“เออแค่นี้ละห่วงแล้วตอนเช้าปลุกละกัน” ออมพูดพร้อมหลับตาด้วยความเหนื่อยจากการสู้กับอสูร
 
(นับมาประมาณ20-30ตัวได้)
 
 
 
 
 
 
“เออมาใช้ตรูยังกะทาส” สิงค์พูดบ่นไปถึงบ่นไปก็ไม่ได้ยินเจ้าตัวหลับแล้วนั้นเอง
 
 
 
 
 
 
To Be Continue
 
มาอัพแล้วครับขอโทษครับที่มาอัพช้าไปแต่ทุกวันจะพยามอัพครับ(งานยุ่งมากและก็เล่นคอมไม่ได้แม่ให้เล่นเซง)
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา