เจ้าชายไฮโซ กับ ยัยสาวใช้รองเท้าแตะ

 
บทนำ
 
      ถึง คุณครูพิมมาดา สีชมพู
      เรื่อง ตกงาน
จากโรงเรียนมัธยมนานาชาติ หรือที่ทำงานของคุณครูพิมมาดา สีชมพู ขอแจ้งให้ทราบว่าอาจารย์ใหญ่ ได้ไล่คุณออกจากการเป็นคุณครูโรงเรียนนี้ เนื่องจากคุณครูพิมมาดา สีชมพู ชอบมาทำงานสาย ทำให้นักเรียน เรียนสายไปตามๆกัน และยังให้การบ้านเด็ก ม.1 เยอะเกินไป (1 วัน ให้ 50 ข้อ) ซึ่งทำให้เด็กเป็นโรคเครียดเนื่องจากทำการบ้านให้คุณครูไม่ทัน และยังทำให้เสียชื่อเสียงของโรงเรียนอีกด้วย และอีกหนึ่งเหตุผลคือ คุณครูพิมมาดา สีชมพู ชอบตีเด็กแบบไม่มีเหตุผล หรือตีเด็กเป็นงานอดิเรกเวลาไม่มีอะไรทำ ทำให้เด็กๆ ไม่ชอบมาโรงเรียน และอีกหลายๆเรื่อง ที่เป็นสาเหตุให้คุณครูพิมมาดา สีชมพู โดนไล่ออก
ลงชื่อ อาจารณ์วรารัตน์ แซ่คำ อาจารย์ใหญ่
(อาจารย์วรารัตน์ แซ่คำ)
 
“กรี๊ดดดด >_< คุณแม่คะ คุณพ่อคะ พิมพ์โดนไล่ออกจากงาน T^T”
ฉันหันไปหาคุณพ่อกับคุณแม่ที่นั่งดูทีวีอยู่ เมื่ออ่านจดหมายข้างต้นจบ
          “จะให้แม่ทำยังไงล่ะลูก o.o”
          “แม่ต้องไปถล่มโรงเรียนนั้น! T[]T แงๆๆๆ” ฉันงอแงอย่างสิ้นคิด
          “โถ่ ลูก แม่ทำอย่างนั้นไม่ได้หรอก T-T”
          “หืม ถ้าแม่ไม่ทำ พิมพ์จะทำเองค่ะแม่ ! T^T”
ฉันพูด แล้วเดินออกจากบ้าน โบกรถเมล์ ตรงไปยังโรงเรียนแห่งนั้น ! -*- ฉันไม่ได้ไปถล่มโรงเรียนนั้นหรอก (ไม่กล้า T-T) แต่ฉันจะไปคุยกับอาจารณ์ใหญ่ให้รู้เรื่อง! ทำแบบนี้ มันเกินไปแล้ว!!!!!! รู้มั้ยว่าคุณครูดีๆแบบนี้หายากมากนะ =’=
          ณ โรงเรียนมัธยมนานาชาติ...
เอ! จะว่าไป อยู่เฉยๆก็จะไปหาอาจารณ์ใหญ่เพื่อชี้แจงแถลงข่าวเรื่องการโดนไล่ออกแบบปุ๊บปั๊บๆ เนี่ย มันทำไม่ได้ ต้องลองไปสอนเด็กๆดูก่อนสิ ^^ เผื่อว่ามีใครแกล้งส่งจดหมายนั่นมาให้ เพราะคุณครูดีๆ สวยๆ อย่างฉัน ไม่มีวันมาสาย ไม่วันให้การบ้านเด็ก ไม่มีวันตีเด็กไม่มีเหตุผล จริงๆนะ เพราะฉะนั้น ต้องมีคนมาแกล้งฉันแน่ๆ ฉันเลย ไปสอนนักเรียนตามปกติ ^3~^
          ณ ห้อง 106 (ห้องที่ฉันสอนนี่แหละ ^^)
          “สวัสดีจ้า นักเรียนทุกคน คุณครูประจำชั้นคนสวยมาแล้วน้า ^^ เอ้า เคารพสิ ^^” ฉันเดินเข้าห้องด้วยจิตใจเบิกบานเหมือนทุกๆวัน แต่ปรากฏว่าวันนี้นักเรียน...
.... เงียบ.... เหล่าลูกศิษย์ของฉันเงียบทันทีเมื่อเห็นฉันเข้ามาในห้อง
          “เอ่อ.. วันนี้ครูไม่สวยหรอ o.o” << พูดอย่างหน้าด้านๆ
          “งั้นครูโปะแป้งก็ได้นะ ^^” ฉันพูดแล้วหยิบเครื่องสำอางออกมาจากกระเป๋า แล้วจัดการแต่งหน้าในห้องเรียนนี่เลย!
          “ครูสวยขึ้นรึยังคะ นักเรียน ^^” ฉันถามขณะที่กำลังถือแป้งอยู่ แต่นักเรียนก็ยัง...
...เงียบ... พร้อมกับทำหน้าเบื่อๆ เซ็งๆ จะเอายังไงกันเนี่ย ! =’=
          “เอาเป็นว่า วันนี้เรามาขึ้นบทใหม่กันดีกว่าเนาะ เราเรียนถึงไหนแล้วเอ่ย เอาศิลปะขึ้นมาเปิดหน้า 299 เลยค่ะ หน้านี้ครูให้จดตั้งแต่หัวข้อที่ 1 จนถึงหน้าที่ 315 นะคะ ใครไม่เสร็จเป็นการบ้าน ส่งพรุ่งนี้ ใครเสร็จไม่ทันโดนตีนะคะนักเรียน ^^”
          ฉันพูดเสร็จแล้วก็ไปนั่ง สบายๆ ฉันให้การบ้านเยอะที่ไหน~ ไม่มีการบ้านเลยนะ ^^ แถมยังให้โอกาสเด็กส่งพรุ่งนี้ด้วย ฉันนี่มันสอนดีจริงๆเล้ย ^^
เอ~ ว่าแต่วันนี้ในเบื่อๆ เซ็งๆ ไงนี่แหละ ตีเด็กเล่นดีกว่า ^^ ฉันพูดเสร็จแล้วก็เดินไปยังเด็กคนหนึ่ง เป็นเด็กผู้ชาย รูปร่างอ้วน ไม่ค่อยตั้งใจเรียน ท่าทางกวนๆ หน้าตาขี้เหร่ๆ
          “แบมือมานี่สิ” ฉันพูดพร้อมส่งสายตาเลเซอร์ที่โหดร้ายไปยังเด็กคนนั้น !
          “คุณครูจะตีผมอีกแล้วหรอครับ T^T”
          “อย่างอแง !!”
          “ผมทำอะไรผิดครับ”
          “ก็เธอจดยังไม่เสร็จไง”
          “ก็ครูเพิ่งสั่ง..”
            “นี่เธอเถียงฉันหรอ !! เอามือมานี่เลยนะ !!”
ฉันพูดแล้วก็ตีนักเรียนทันที ... เอ้อ.. สนุกดี สบายอารมณ์แฮะ ^^ เออ! ที่ฉันตีเมื่อครู่นี้ ฉันตีมีเหตุผลนะ เพราะเด็กคนนั้นเถียงครูนี่นา ^p^
          “นี่แก ได้ข่าวว่าคุณครูคนนี้โดนไล่ออกแล้วนี่ แล้วมาสอนอีกได้ไง..”
          “ฉันจะไปรู้กับแกมั้ยเนี่ย แต่ตอนนี้ ฉันว่ารีบจดดีกว่า เดี๋ยวถูกตีเหมือนนายไอซ์”
แว๊บ แว๊บ.. ฉันได้ยินเด็กกระซิบคุยกันนี่นา !! นินทาฉันด้วย..
          “นี่พวกเธอ!!” ฉันมองไปที่เด็กผู้หญิงสองคนที่บังอาจนินทาฉัน.. =,=+
          “คือว่า.. พวกหนูไม่ได้พูดอะไรนะคะ o.o” เด็กทั้งสองรีบแก้ตัว แล้วจดต่อด้วยท่าทางร้อนตัว และความกลัวที่อยู่ข้างใน แต่...
          นึกหรอว่าฉันจะสงสาร !!!!!!!
          “ไม่ได้ถาม!!”
ฉันเดินไปหาเด็กพวกนั้น พร้อมไม้เรียวก้านยาว สนุกละ ^^+
          “สวัสดีค่ะนักเรียน ครูคือคุณครูคนใหม่นะคะ ชื่อครูใหม่ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ^^”
ทันใดนั้น ฉันก็ได้ยินเสียงมาจากข้างหลัง.. คุณครูคนใหม่หรอ ..ชื่อว่า “ใหม่” ด้วย -.-
            “เอ่อ.. คุณ คุณครูคนใหม่คะ มาผิดห้องแล้วค่ะ ห้องนี้ฉันกำลังสอนอยู่นะคะ!!” ฉันหันไปหาคุณครูคนนั้น พร้อมกับทำท่าทางเตรียมรบเต็มที่..!
          “ไม่ผิดหรอกค่ะ คุณครูพิมพ์โดนไล่ออกแล้วนี่คะ o.o”
อ๊ากกก ตกลงนี่คือเรื่องจริงใช่มั้ย =[]=!
          “ออกไปได้แล้วค่ะ ดิฉันจะสอน!! ^^”
            “ไม่! เพราะตอนนี้ฉันกำลังสอนอยู่ คุณเพิ่งมา คุณไม่มีสิทธิมาไล่ฉัน !”
          “แต่คุณโดนไล่ออกแล้วจริงๆนะคะ ^p^” ยัยคุณครูหน้าใหม่พูดในเชิงเยาะเย้ย
            “เธอส่งจดหมายนั่นมาให้ฉันหรอ !!~” ฉันโวยวาย ท่ามกลางนักเรียนที่นิ่งอึ้งดูเหตุการณ์ที่ปรากฏอยู่ตรงหน้า
          “จดหมายอะไรคะ?” ยัยคุณครูทำท่าทางสงสัยปนเยาะเย้ยนิดๆ
          “ก็จดหมายนี่ไงล่ะ !!!” ฉันชูจดหมายที่ฉันได้รับเมื่อเช้านี้ ให้ยัยนั่นดูด้วยอารมณ์โมโห
          “นั่นเป็นจดหมายมาจากโรงเรียนจริงๆค่ะ ลายเซ็นของอาจารณ์ใหญ่ก็เห็นอยู่ทนโท่ ยังคิดว่ามีคนมาแกล้ง คุณก็หัดรับความจริงมั่งสิคะ ว่าคุณน่ะมันยอดแย่! เลยโดนไล่ออกนี่ไงคะ ลายเซ็นมันคงไม่ปลอมกันง่ายๆหรอกนะคะ นี่คุณโง่ หรือไม่มีตาคะ !!”
          “นี่คุณด่าฉันหรอ !”
          “คิดว่าฉันชมคุณรึไง !!” กรี๊ด รู้จักฉันน้อยไปแล้วว >,<!!
          “คุณน่ะก็คงแย่ไม่แพ้กันหรอกมั้งคะ ฉันว่าปากอย่างคุณคงเป็นครูอยู่ได้ไม่นานหรอกค่ะ เพราะคุณกับฉันมันก็ไม่ต่างอะไรกันหรอกค่ะ ฉันก็แค่ดีกว่าคุณแค่ล้านเท่า! อีกอย่างนะคะ ถึงฉันจะยอดแย่ แต่ก็ดีกว่าคุณแล้วกันค่ะ ที่จู่ๆก็เข้าไม่ขออนุญาตคนที่อยู่ข้างใน เอ่อ.. แต่ฉันคงถือสาคุณไม่ได้หรอกค่ะ คนที่ไม่ค่อยมีมารยาทเท่าไหร่น่ะ ถือสาไปก็เท่านั้นค่ะ ^^” ฉันพูดๆไปอย่างไม่ยั้ง ยัยนั่นได้แต่ยืนอึ้ง แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย
          “ฉันว่า...” ยัยนั่นอ้าปากจะพูดคำต่อไป แต่สัญชาตญาณของพิมพ์ จะไม่ยอมแพ้โดยเด็ดขาด
          “นั่นไงคะ ฉันพูดยังไม่ทันขาดคำคุณก็อ้าปากจะเถียงซะแล้ว ! โถ่ๆ ฉันคงไม่มีอะไรจะไปถือสาคนไม่ค่อยมีมารยาทหรอกค่ะ”
          “นี่คุณ..” ยัยนั่นเริ่มแสดงออกท่าทีที่เจ็บใจขึ้นมาบ้างแล้ว ^^+ ฉันเลยหยิบปากกามาหนึ่งด้าม ของใครไม่รู้ แค่ได้ปากกาด้ามนั้นก็พอแล้ว ^^
          “อย่าเพิ่งพูดอะไรเลยค่ะ คุณเห็นปากกาด้ามนี้มั้ยคะ ^^”
          “เห็นค่ะ”ยัยนั่นตอบด้วยสายตาและท่าทีที่แสดงออกเหมือนกับว่า ‘มันจะมาไม้ไหนเนี่ย’
          “ปากกาด้ามนี้ ฉันตั้งชื่อมันว่า ใหม่ ค่ะ^^” มุกที่คนเค้าฮิตๆกันนั่นแหละ ว่ะ ฮ่ะ ฮ่า ^o^
          “นี่ ครูพิมพ์ !!”
          “ใหม่~ เธอรู้มั้ย ว่าเธอเป็นปากกาที่ยอดแย่ แย่มากๆ เขียนไม่ดี ว่าแต่คนอื่น ไม่ดูตัวเอง ไม่ดูกระจก เธอเลยเป็นคนที่มารยาทน้อย ไม่รู้มาเป็นครู เอ้ย ปากกาได้ยังไง ^p^” ฉันแกล้งเป็นพูดช้าๆ นิ่มๆ กับปากกาด้ามนั้น แต่คำที่พูดออกมา แทงใจใครบางคน ^^ สะใจ!!
          “นี่ครูพิมพ์ด่าฉันหรอ !! =*=!!”
          “ปล่าวค่ะ ด่าปากกา ~ ^p^”
          “นี่ครูพิมพ์ !!”
แล้วเด็กๆ ทุกๆ คนต่างก็กลั้นหัวเราะ แต่คงกลั้นไม่ไหว เพราะฉันได้ยินเสียงหัวเราะเล็ก หัวเราะน้อย
          “อุ๊ย สายแล้วค่ะ ไปก่อนนะคะ จุ๊บุๆ ^.*” ฉันแกล้งเยาะเย้ย ยัยนั่นมีท่าทีที่โกรธแค้นสุดๆ ฉันเดินออกไปจากห้องก็ได้ยินเสียงกรี๊ดของยัยครูใหม่ และเสียงหัวเราะของเด็กๆที่เปิดเผยออกมา
          “กรี๊ดดดดดดดด หัวเราะอะไรกันยะ =[]=”
สะใจ ^^+ แต่.. ยังไงฉันก็ยอมไม่ได้ที่โดนไล่ออก ฉันต้องไปเคลียร์กับอาจารย์ใหญ่ !!~