เรื่องราวเศร้าๆในอีกแง่ของความรัก

หลังจากงานวันเกิดของฉันแล้ว เช้าวันรุ่งขึ้น ฉันจะต้องหาhi5ของเขาให้เจอ
 
ฉันนั่งหาทั้งวันก็ไม่เจอ จนเวลาเย็นมากแล้ว
 
"นิด กินข้าวลูก เย็นแล้วนะ "
 
"จ้า...แม่อีกแปปนึง จะลงไปกินแล้ว"
 
หลังจากฉันกินข้าวเย็นเสร็จเรียบร้อย ฉันก็มานั่งหาต่อ ปรากฎว่าฉันเจอhi5เขาล่ะ
 
ใช่เขาจริงๆ ด้วย ใช่ทันจริงๆ คนที่ฉันแอบชอบมานาน
 
ฉันรีบแอดเมลไปหาเขาทันที
 
แล้วหลังจากนั้น เขาก็รับฉันเป็นเพื่อน แล้วทักมาว่า...
 
"ใครอ่ะ"
 
"เห้ย เค้าเองนิดอ่ะ แกจำได้ป่าวว่ะ แล้วนิใช่ทันป่ะ" 
 
"อืมๆ ใช่ "
 
"เห้ย แล้วแกจำเค้าได้ป่าวว่ะ เคยเรียนห้องเดียวกับแกอ่ะ"
 
"ได้ดิๆ"
 
"เออ งั้นนิดไปก่อนนะทัน พรุ่งนี้คุยกัน"
 
แล้วนี่คือครั้งแรกที่ฉันกับเขาได้คุยกัน ฉันดีใจมาก ๆ เพราะนานแล้วที่เราไม่ได้คุยกัน
 
พอวันรุ่งขึ้น ฉันต้องออกไปข้างนอก กลับมาก็เย็นแล้ว
 
พอฉันเปิดเมลขึ้นมา ก็พบว่า มีคนแอดมา
 
แล้วเค้าก็ทักฉัน
 
"ดีๆ เราชื่อกานนะ เป็นเพื่อนทัน "
 
"อ๋อๆ เราชื่อนิดนะ"
 
"เป็นแฟนทันหรอ??" << นี่เป็นประโยคที่ทำให้ฉันจัยเต้นแรงมากๆ
 
"ป่าวนะ เป็นเพื่อนเฉยๆ"
 
"อ๋อๆๆ พอดีว่าเพื่อนกานอ่ะ เค้าชอบทันอยู่ กานก็ว่า ทันไม่น่าจะมีแฟนนะ ถ้ามีก็ต้องบอกซิ งั้นเราไม่กวนแล้ว บายจ๊ะ"
 
ทันทีที่ฉันรู้ ว่าทันมีคนมาชอบ ใจฉันก็สั่นอย่างบอกไม่ถูกเลย .....