COS -A- ~มหาศึกศิลาเทวาสุริยัน~

บทเสริม: บทที่ 2

            ซินเธีย: สวัสดีอีกครั้งค่า กับบทเสริมของ COS -A- ตอนที่สองของเราค่ะ
 
            เซเลส: ครับสวัสดีด้วยคน ในที่สุดตอนนี้เราก็ได้ออกจากบ้านของซินเธียเสียที และก็เริ่มได้เห็นมุมมองที่กว้างขึ้นของหมู่บ้านเซริกอันสงบสุขแล้ว
 
            ซินเธีย: มีสำคัญกว่านั้นอีกนะเซเลส (ฮิ~) ก็คือ!! เราได้ตัวละครคนใหม่ สาวนอบน้อมน่ารักมาอีกคนแล้วค่า
 
            ไมร่าถูกทีมงานพลักเบาๆออกมาจากด้านหลัง แล้วก็เดินอายๆตรงมาหาทั้งสอง
 
            ไมร่า: สะ...สวัสดีค่ะ เชียก้า ไมร่า นักบุญสายรักษาแห่งโบสถ์เซนต์มิสทริก ยินดีที่ได้พบทุกท่านค่ะ (รีบก้มห้วอย่างเร็ว)
 
            เซเลส: ฮะๆ ไมร่าเป็นคนสุภาพเกินไปหน่อยน่ะครับ เธอค่อนข้างขี้อายอยู่ซักหน่อยด้วย คงไม่ว่าอะไรกันนะครับทุกท่าน
 
            ซินเธีย: ช่าย แต่ว่าเธอก็เป็นคนห่วงใยคนอื่นอย่างมาก รับผิดชอบ และก็ยังมีความสามารถมากมายหลายด้านอีกด้วยนะ
 
            เซเลส: ตามนั้น เป็นตัวละครที่เพอร์เฟ็คใช้ได้เลย ดูดีกว่านางเอกเป็นไหนๆเลยล่ะครับ
 
            ซินเธีย: ว่า...ยัง...ไง...นะ (รังสีอำมหิตแผ่ไปทั่ว)
 
            เซเลส: (ค่อยๆหันไปหาเธอ) ว้ากกกก ขอโทษ ชั้นไม่ได้ตั้งใจพูดแบบ...
 
            อุ๊บ อ๊อก ฉึกๆๆ อ๊ากก ตูม โครม!!!
 
            ไมร่า: ว้ายเซเลส เดี๋ยวชั้นรักษาให้เองค่ะ ซินเธียเรียบร้อยเมื่อไหร่บอกนะคะ (ยิ้ม)
 
            เซเลส: หวา ไมร่าาาาาา อย่าพูดแบบนั้นซี่ ช่วยผมด้วย อ๊ากกกกก!!!
 
................................................................................
 
            สองชั่วโมงต่อมา...
 
            ซินเธีย: นี่เรายังไม่ค่อยได้เข้าเรื่องกันเลยนะเนี่ย (- -“)
 
            เซเลส: (เพิ่งฟื้น) นั่นสิ เอาล่ะงั้นเรามาเข้าเรื่องกันนิดนึง วันนี้ไมร่ายังไม่ค่อยได้พูดอะไรเลยนา
 
            ซินเธีย: นั่นสิๆ งั้นชั้นพูดก่อนล่ะ สำหรับไมร่า เธอเป็นนักบุญที่เก่งม้ากมากเลยค่า
 
            เซเลส: ขอมีสาระกว่านั้นหน่อยได้มั้ย? ถามเจ้าตัวเองเลยดีกว่า ไมร่าครับ?
 
            ไมร่า: (สะดุ้งนิดหน่อย) ค่ะๆ
 
            เซเลส: ไมร่ารู้จักกับซินเธียมานานรึยังครับ เห็นสนิทสนมกันดีจังเลย
 
            ไมร่า: ค่ะ ก็รู้จักกันตั้งแต่ชั้นย้ายเข้ามาประจำที่โบสถ์เซนต์มิสทริกก็รู้จักกับเธอเลย แล้วเธอก็มาทำกิจทางศาสนาอยู่เป็นประจำด้วย ทำให้เราสนิทกันได้เร็วขึ้นมากค่ะ
 
            ซินเธีย: (พยักหน้า) อืมใช่ๆ นึกถึงเมื่อสองปีก่อน... (เศร้าลงทันที)
 
            เซเลส: หวายตายล่ะ เปลี่ยนเรื่องด่วน เอ่อ เอาเป็น ทุกคนชอบกินอะไรกันครับ! (ยิ้มให้กล้อง)
 
            ไมร่า&ซินเธีย: จะเปลี่ยนเรื่องก็ให้มันเนียนกว่านี้หน่อยสิ!!!
 
            เซเลส: ขอโทษค้าบ แต่ก็ถามไปแล้วนะ ตอบก่อนก็ได้ ของที่ผมชอบคือ...
 
            ซินเธีย: (รีบแทรก) ไข่มินม่าแน่นอน กัดแล้วนุ่มมัน อร่อยชะมัดเลย นี่ถ้ามีซอสเผ็ดนิดๆราดด้วยล่ะก็เยี่ยมไปเลย อ้อใช่ๆ เนื้อไก่จากเขตลาลาสทางตะวันออกก็สุดยอดจริงๆเลย
 
            ไมร่า: เห็นด้วยค่ะ ลาลาสเป็นแหล่งอาหารชั้นเลิศเลยนี่นะ ชั้นเองก็อยากหาโอกาสไปบ้างจังเลย แต่อาหารที่ชั้นชอบเป็นพวกผักกับผลไม้แฮะ อย่างน้ำหวานจากรากต้นเรดกาด แล้วก็พวกผักตระกูลคิวชินหลายชนิดเลย
 
            เซเลส: เอ่อ....
 
            ซินเธีย: แหม เธอนี่กินแต่อาหารสุขภาพทั้งนั้นเลยไมร่า ชั้นชอบพวกเนื้อมากกว่า แต่ว่าที่โบสถ์ก็ไม่ได้ห้ามเนื้อสัตว์นี่ ต้องมีอะไรที่เธอชอบบ้างสิ
 
            ไมร่า: ก็มีนะ พวกอาหารทะเลหลายอย่าง กุ้งชิบิริ กับ กุ้งเยลโลว์มี๊ด แล้วก็หอยพอร์กัซซาน่ะค่ะ
 
            ซินเธีย: ชั้นลืมอาหารทะเลไปเลยนะเนี่ย กุ้งกับหอย ...อืม เฉยๆนะ ชอบปลามากกว่า อย่างปลาเวกา เนี่ย
 
            เซเลส: เอ่อ...
 
            ไมร่า: เวกา อาหารมันอีกแล้ว กินเยอะระวังอ้วนนะคะ (หัวเราะคิก)
 
            ซินเธีย: แง ไมร่าแช่งชั้น แต่ยังไงก็จะกิน มันอร่อยจะตาย (แลบลิ้นเลียปาก)
 
            เซเลส: ... พอ...ได้...แล้ว!!!
 
            ไมร่า: อะ ค่ะๆ คุยเพลินเลย งั้นวันนี้ก็?
 
            ซินเธีย: ลาแค่นี้ละกันนะ บ๊ายบายค่าทุกคน เจอกันใหม่ตอนหน้า (โบกมือ)
 
.........................................................................................
 
            เซเลส: เฮ้ย!! ผมยังไม่ได้บอกของชอบเลยนะ
 
            ซินเธียลากเซเลสออกจากห้องส่งไป...
 
            ไมร่า: (กระซิบกับกล้อง) ที่จริงเขาชอบผลเบบิวด์ค่ะ กินตั้งหลายตอนแน่ะ
 
            แล้วเธอก็เดินตามสองคนนั้นออกไป...
 
.........................................................................................
###ลิ้งค์รวมนิยายทุกตอนครับ จิ้มเลย