COS -A- ~มหาศึกศิลาเทวาสุริยัน~

บทเสริม: บทที่ 2

            ซินเธีย: สวัสดีอีกครั้งค่า กับบทเสริมของ COS -A- ตอนที่สองของเราค่ะ

            เซเลส: ครับสวัสดีด้วยคน ในที่สุดตอนนี้เราก็ได้ออกจากบ้านของซินเธียเสียที และก็เริ่มได้เห็นมุมมองที่กว้างขึ้นของหมู่บ้านเซริกอันสงบสุขแล้ว

            ซินเธีย: มีสำคัญกว่านั้นอีกนะเซเลส (ฮิ~) ก็คือ!! เราได้ตัวละครคนใหม่ สาวนอบน้อมน่ารักมาอีกคนแล้วค่า

            ไมร่าถูกทีมงานพลักเบาๆออกมาจากด้านหลัง แล้วก็เดินอายๆตรงมาหาทั้งสอง

            ไมร่า: สะ...สวัสดีค่ะ เชียก้า ไมร่า นักบุญสายรักษาแห่งโบสถ์เซนต์มิสทริก ยินดีที่ได้พบทุกท่านค่ะ (รีบก้มห้วอย่างเร็ว)

            เซเลส: ฮะๆ ไมร่าเป็นคนสุภาพเกินไปหน่อยน่ะครับ เธอค่อนข้างขี้อายอยู่ซักหน่อยด้วย คงไม่ว่าอะไรกันนะครับทุกท่าน

            ซินเธีย: ช่าย แต่ว่าเธอก็เป็นคนห่วงใยคนอื่นอย่างมาก รับผิดชอบ และก็ยังมีความสามารถมากมายหลายด้านอีกด้วยนะ

            เซเลส: ตามนั้น เป็นตัวละครที่เพอร์เฟ็คใช้ได้เลย ดูดีกว่านางเอกเป็นไหนๆเลยล่ะครับ

            ซินเธีย: ว่า...ยัง...ไง...นะ (รังสีอำมหิตแผ่ไปทั่ว)

            เซเลส: (ค่อยๆหันไปหาเธอ) ว้ากกกก ขอโทษ ชั้นไม่ได้ตั้งใจพูดแบบ...

            อุ๊บ อ๊อก ฉึกๆๆ อ๊ากก ตูม โครม!!!

            ไมร่า: ว้ายเซเลส เดี๋ยวชั้นรักษาให้เองค่ะ ซินเธียเรียบร้อยเมื่อไหร่บอกนะคะ (ยิ้ม)

            เซเลส: หวา ไมร่าาาาาา อย่าพูดแบบนั้นซี่ ช่วยผมด้วย อ๊ากกกกก!!!

................................................................................

            สองชั่วโมงต่อมา...

            ซินเธีย: นี่เรายังไม่ค่อยได้เข้าเรื่องกันเลยนะเนี่ย (- -“)

            เซเลส: (เพิ่งฟื้น) นั่นสิ เอาล่ะงั้นเรามาเข้าเรื่องกันนิดนึง วันนี้ไมร่ายังไม่ค่อยได้พูดอะไรเลยนา

            ซินเธีย: นั่นสิๆ งั้นชั้นพูดก่อนล่ะ สำหรับไมร่า เธอเป็นนักบุญที่เก่งม้ากมากเลยค่า

            เซเลส: ขอมีสาระกว่านั้นหน่อยได้มั้ย? ถามเจ้าตัวเองเลยดีกว่า ไมร่าครับ?

            ไมร่า: (สะดุ้งนิดหน่อย) ค่ะๆ

            เซเลส: ไมร่ารู้จักกับซินเธียมานานรึยังครับ เห็นสนิทสนมกันดีจังเลย

            ไมร่า: ค่ะ ก็รู้จักกันตั้งแต่ชั้นย้ายเข้ามาประจำที่โบสถ์เซนต์มิสทริกก็รู้จักกับเธอเลย แล้วเธอก็มาทำกิจทางศาสนาอยู่เป็นประจำด้วย ทำให้เราสนิทกันได้เร็วขึ้นมากค่ะ

            ซินเธีย: (พยักหน้า) อืมใช่ๆ นึกถึงเมื่อสองปีก่อน... (เศร้าลงทันที)

            เซเลส: หวายตายล่ะ เปลี่ยนเรื่องด่วน เอ่อ เอาเป็น ทุกคนชอบกินอะไรกันครับ! (ยิ้มให้กล้อง)

            ไมร่า&ซินเธีย: จะเปลี่ยนเรื่องก็ให้มันเนียนกว่านี้หน่อยสิ!!!

            เซเลส: ขอโทษค้าบ แต่ก็ถามไปแล้วนะ ตอบก่อนก็ได้ ของที่ผมชอบคือ...

            ซินเธีย: (รีบแทรก) ไข่มินม่าแน่นอน กัดแล้วนุ่มมัน อร่อยชะมัดเลย นี่ถ้ามีซอสเผ็ดนิดๆราดด้วยล่ะก็เยี่ยมไปเลย อ้อใช่ๆ เนื้อไก่จากเขตลาลาสทางตะวันออกก็สุดยอดจริงๆเลย

            ไมร่า: เห็นด้วยค่ะ ลาลาสเป็นแหล่งอาหารชั้นเลิศเลยนี่นะ ชั้นเองก็อยากหาโอกาสไปบ้างจังเลย แต่อาหารที่ชั้นชอบเป็นพวกผักกับผลไม้แฮะ อย่างน้ำหวานจากรากต้นเรดกาด แล้วก็พวกผักตระกูลคิวชินหลายชนิดเลย

            เซเลส: เอ่อ....

            ซินเธีย: แหม เธอนี่กินแต่อาหารสุขภาพทั้งนั้นเลยไมร่า ชั้นชอบพวกเนื้อมากกว่า แต่ว่าที่โบสถ์ก็ไม่ได้ห้ามเนื้อสัตว์นี่ ต้องมีอะไรที่เธอชอบบ้างสิ

            ไมร่า: ก็มีนะ พวกอาหารทะเลหลายอย่าง กุ้งชิบิริ กับ กุ้งเยลโลว์มี๊ด แล้วก็หอยพอร์กัซซาน่ะค่ะ

            ซินเธีย: ชั้นลืมอาหารทะเลไปเลยนะเนี่ย กุ้งกับหอย ...อืม เฉยๆนะ ชอบปลามากกว่า อย่างปลาเวกา เนี่ย

            เซเลส: เอ่อ...

            ไมร่า: เวกา อาหารมันอีกแล้ว กินเยอะระวังอ้วนนะคะ (หัวเราะคิก)

            ซินเธีย: แง ไมร่าแช่งชั้น แต่ยังไงก็จะกิน มันอร่อยจะตาย (แลบลิ้นเลียปาก)

            เซเลส: ... พอ...ได้...แล้ว!!!

            ไมร่า: อะ ค่ะๆ คุยเพลินเลย งั้นวันนี้ก็?

            ซินเธีย: ลาแค่นี้ละกันนะ บ๊ายบายค่าทุกคน เจอกันใหม่ตอนหน้า (โบกมือ)

.........................................................................................

            เซเลส: เฮ้ย!! ผมยังไม่ได้บอกของชอบเลยนะ

            ซินเธียลากเซเลสออกจากห้องส่งไป...

            ไมร่า: (กระซิบกับกล้อง) ที่จริงเขาชอบผลเบบิวด์ค่ะ กินตั้งหลายตอนแน่ะ

            แล้วเธอก็เดินตามสองคนนั้นออกไป...

.........................................................................................

###ลิ้งค์รวมนิยายทุกตอนครับ จิ้มเลย