บทความ

ผมพึ่งกลับมาจากญี่ปุ่นดันเดินชนกับหยิงหรือทอมที่ผมคิดว่าเปนคนที่ใช่สำหรับผมแหมน่ารักจิงนะคอยดู ถึงตอนนี้เธอยังจะไม่มีใจให้ผมอีกหน่อยเดี๋ยวก้อมีเองแหละ

ในที่สุดช่วงเวลาแห่งการรอคอยอันแสนทรมานก็สิ้นสุดลงเมื่อคลาวดี้บอยหรือ คุณโทโมะ ของฉันกลับมาแล้วหลังจากไปเรียนต่อที่อเมริกาเสียหลายปี แต่แน่นอนว่าฉันจะดีใจอย่างออกนอกหน้าไม่ได้ ต้องเชิดและหยิ่งทำเหมือน

เช้าวันหนึ่ง............... แก้วตื่นได้แล้วลูกเพื่อนลูกเค้ามารอลูกนานแล้วนะจ๊ะ” เสียงผู้เป็นแม่ของฉันเองแหละ ค่า แม่แก้วตื่นแล้วคะ” ฉันพูดพร้อมกับกระโดดลงเตียงหยิบผ้าขนหนูวิ่งเข้าห้องน้ำ

ความรักมักจะเขิดขึ้นโดยไม่รู้ตัวเเต่หากไม่มีเเต่หากไม่มีความเชื่อใจต่อกันเเละกันเเล้ว...เราจะรักกันได้อย่างไร ติดคามกันด้วยนะคะ