Wicked War

-

เขียนโดย ลมนิรันดร์

วันที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2564 เวลา 22.27 น.

  2 ตอน
  2 วิจารณ์
  3,206 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2564 23.05 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) Mad 2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ต่อจากตอนที่แล้ว

โซน C ย่านการค้าเก่า

 

 

     

     "โร้ดได้ยินไหม ได้ยินแล้วตอบด้วย" วูฟล์วอไปที่มือสไนเปอร์ซึ่งลงจากรถได้ก็หายเข้ากลีบเมฆไปอย่างที่ชอบทำ

     "แม่งเป็นแบบนี้ทุกที เดี๋ยวมันก็ติดต่อมาเอง พวกเราเอาไง แยกตรงไหน" รอตยืดเส้นยืดสายประหนึ่งกำลังจะออกกำลังกายยามเช้า

     "หน่วยสอดแนมบอกว่ามีทางเข้าด้านข้างตรงตึกเชื่อมกันตรงนั้น" วูล์ฟชี้ไปที่ตึก

     "เราจะเข้าไปตรงนั้นพร้อมกันแล้วแยกย้ายกันไป"

     "ตามนั้น" มาสติฟฟ์เช็กอุปกรณ์เครื่องแต่งกายอีกครั้ง

     "แกจะไม่ถอดสักหน่อยหรอแมสก์ปิดปากแกน่ะ" รอตถาม

     "มึงไปเสือกอะไรกับมัน มันก็แบบนี้อยู่แล้ว อย่าให้ถอดจะดีกว่าเดี๋ยวของจะขึ้นเอา" มาสติฟฟ์ขัด

     "พูดมากน่ารำคาญ เตรียมตัวได้แล้ว เอียร์อินใช้การได้นะ ตั้งเวลาไว้ 1 ชั่วโมงมาเจอกันที่นี่ ถ้าใครสักคนไม่มาตามนัด ถล่มตึกได้ ฉันอนุญาต"

     "แกจะบ้าหรอ แล้วตัวประกันล่ะวะ" ฮัสกี้พูดเสริม

     "เออว่ะลืมคิด"

     "ตัวประกันต้องรอดด้วยนะ พ่อสั่งมา" ฮัสกี้ย้ำภารกิจอีกครั้ง

     "ยุ่งยากชะมัด ฉันละเกลียดนักภารกิจงี่เง่าแบบนี้" รอตหัวเสีย

     "งั้นแบบนี้ เจอตัวประกันต้องพาออกมาก่อน ให้ยกเลิกการฆ่าแล้วปกป้องพวกนั้นซะ ทราบ"

     "ทราบ"

     "ทาลอสแกอยู่ที่นี่นะ เป็นเด็กดีล่ะ" วูล์ฟหันไปสั่งสุนัขตัวโปรดให้เฝ้ายามที่รถเพื่อรอการกลับมา

     "เริ่ม" วูล์ฟนำทีม Maddog มุ่งหน้าไปยังจุดที่กากบาทไว้บนแผนที่ทันที

.

.

 

     "ยามเฝ้าประตู 3 คน หยุดก่อน" วูล์ฟส่งสัญญาณมือให้ทีมหยุด "โร้ดเคลียร์" เขาสั่ง

     ไม่เกิน 1 นาที ยามติดอาวุธทั้งสามคนก็ถูกเล็งยิงจากที่ไหนสักแห่งล้มลงตายคาที่

     "เคลียร์" เสียงน้องเล็กตอบเข้ามาในอินเอียร์ วูล์ฟจึงนำกำลังเข้าไปที่ประตูลับ

     "เกมเริ่ม" วูล์ฟสั่ง อีก 3 คนแยกกันไปคนละทิศคนละทาง เขาปีนขึ้นไปตามเศษซากบันไดเพื่อไปยังชั้นบนสุด ส่วนมาสติฟฟ์และรอตเลือกจัดการชั้นล่างซึ่งมีห้องราว 4 ห้อง

     "อย่าลืมจดนะมึง หึหึ"

     "พี่ก็รู้วิธีจดอยู่แล้วนี่" รอตและมาสติฟฟ์แสยะยิ้มให้กันอย่างคุ้นชิน

     "เชิญคุณผู้หญิงทางซ้าย ส่วนผมผู้ชายจะไปทางขวาเอง" รอตผายมือเชิญพี่ใหญ่ของกลุ่มให้เข้าไปก่อน เธอหัวเราะในลำคอ จากนั้นทั้งสองคนหยิบแม่หนูน้อยอาวุธคู่ใจออกมาแล้วเปิดประตูเข้าไป

     "อ๊ากกก โอ๊ยยยยย ยิงมัน ๆ " เสียงร้องเซ็งแซ่ที่ดังแข่งกันปลุกใจให้แรมโบ้บ้าคลั่งและหมาดำล่าเนื้อประจำกลุ่ม ไม่เกิน 5 นาทีทั้งสองก็เดินออกมาในสภาพเลือดโชกไปทั้งตัว

     "ไหนโชว์ซิ" รอตถามหาแต้ม "โห 6 เลยหรอ มันอัดเข้าไปกันยังไงหมดวะนั่น ของผมแค่ 4 เอง เจ็บใจนัก"

     "แกไปบันไดด้านนั้นฉันจะไปด้านนี้ แยก" ทั้งสองส่งสัญญาณให้แก่กันแล้วแยกย้ายกันไป

     ด้านฮัสกี้ที่ขึ้นมายังชั้นสองกำลังไล่ดูห้องเก็บอาวุธซึ่งเธอได้จัดการยามเฝ้าไปเรียบร้อยแล้ว "ของพวกอิหร่านส่งมาสินะ" ฮัสกี้เดินสำรวจกล่องไม้ที่วางซ้อนกันไว้แล้วถ่ายรูปเก็บไว้เป็นหลักฐาน จากนั้นจึงออกไปปฏิบัติภารกิจต่อ

     "โร้ดส่องให้ทีว่าชั้นสามมีอยู่ตรงไหนบ้าง" วูล์ฟที่แอบอยู่ที่หลังซากปรักหักพังสั่ง

     "เลี้ยวขวาจากตรงที่พี่อยู่ 2 คน เดินตรงไปอีกน่าจะมีราว 4 คนตรงนั้น ระวังด้วย เดี๋ยวผมจะเก็บบนดาดฟ้าให้ก่อน"

     "ทราบ จัดการได้"

     วูล์ฟย่องเบาแล้วรีบหลบหลังมุมกำแพง มีชายฉกรรจ์คนหนึ่งเดินสูบบุหรี่มาทางเธอพอดี เมื่อสบโอกาสวูล์ฟจึงพุ่งเข้าใส่ชายคนนั้นแล้วกดมีดคุคุริสีดำขลับคู่ใจเข้าที่ท้ายทอยมันทันที จากนั้นจึงย่องไปจัดการอีกคนหนึ่งซึ่งกำลังยืนเฝ้าหน้าห้องอะไรสักอย่างอยู่ "เฮือกกก" ไม่ทันได้ส่งเสียงร้อง เส้นเสียงของยามเฝ้าประตูก็ถูกตัดออกมา เลือดสีสดไหลพุ่งกระจายเต็มผนัง วูล์ฟเช็ดเลือดด้วยเสื้อของมันก่อนจะแอบเปิดประตูเข้าไปยังห้องนั้น

     "ห้องอะไรวะ เหม็นชะมัด" เมื่อเดินเข้าไปกลิ่นคาวเลือดเหม็นคลุ้งทั่วห้อง เขาพบเตียงคนไข้ตั้งอยู่ที่ตรงกลาง มีคราบเลือดมากมายเต็มพื้น ใกล้กันมีอุปกรณ์แพทย์วางเรียงอยู่ "ห้องผ่าตัดทำเองเรอะ ที่หัวหน้ามันเจ็บท่าจะจริงสินะ หึหึ" ระหว่างสำรวจอยู่ เขาก็ได้ยินเสียงบางอย่าง

     

     ครืดด~~ เป็นเสียงขวดยากลิ้งไหลมาจากบริเวณตู้เก็บของ จึงเดินเข้าไปดูด้วยความสงสัย

     แกร๊ก~

     

     "เฮ้ย!!! " วูล์ฟเบี่ยงตัวหลบปลายมีดที่พุ่งเฉียดใบหน้าได้ทัน จนแมสก์ปิดปากของเขาเป็นรอยกรีด เขารีบจับผู้หญิงเจ้าของมีดรวบข้อมือเอาไว้  "เธอเป็นใคร"

     "ฉันถูกลักพาตัวมา" แววตาเธอสั่นไหว

     "งั้นเรอะ ฉันมาช่วยเธอตามคำสั่ง บอกฉันทีว่าถูกจับมากี่คน"

     "4 ค่ะ" เธอตอบเสียงสั่น

     "แล้วพวกนั้นจับคนที่เหลือไปไหน"

     "ฉันไม่รู้ แต่คุณต้องช่วยพวกเขานะคะ โดยเฉพาะคุณเอเลน่า"

     "ใครอีก ฉันไม่รู้จักหรอก แต่ฉันจะช่วยทั้งหมดเอง ตอนนี้เธอต้องอยู่ที่นี่ซ่อนตัวไว้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นห้ามออกมาจากที่ซ่อน แล้วฉันจะกลับมารับ เข้าใจนะ" แววตาแข็งกร้าวประกาศคำมั่น

     "ค่ะ คุณแน่ใจนะว่าจัดการได้"

     "แม่คุณ ถึงฉันจะเป็นผู้หญิง แต่เชื่อฉันเถอะ ฉันผ่านอะไรมาเยอะกว่าที่คุณคิด"

     หญิงสาวพิจารณาใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยแผลเป็นมากมาย เธอพยักหน้าตอบรับ

     "เก็บปืนนี่ไว้ ฉันจะส่งสัญญาณเมื่อมาถึงหน้าตู้เธอ ถ้าฉันเคาะห้าครั้งแสดงว่าเป็นพวกฉัน แต่ถ้าไม่ใช่ เธอจัดการยิงมันซะ" เขาสั่งแล้วเดินออกไป ส่วนหญิงสาวซ่อนตัวอยู่ในล็อกเกอร์ตามเดิม

     "ฉันพบตัวประกันแล้วหนึ่ง ชั้นสาม ห้องผ่าตัด กำลังหาอีก 3 คน ยืนยันภารกิจ"

     "หึหึ พวกฉันกำลังสนุกแกไปช่วยแล้วกันวูล์ฟ" เสียงการต่อสู้ดังลอดเข้ามาในอินเอียร์

     "วูล์ฟมาชั้นสี่ด่วน ฉันพบตัวประกันสองคนถูกจับมัดไว้ในห้อง มีพวกมันประมาณ 7 คนในนี้ คิดว่าท่าไม่ดีแน่ ๆ " ฮัสกี้รีบวอเรียก

     "ไอ้ระยำ" วูล์ฟรีบมุ่งตรงไปยังที่นั่น ระหว่างทางเดินพบศพชายฉกรรจ์ราว 5 คน คาดว่าน่าจะเป็นฝีมือของฮัสกี้เพราะรอยแผลเป็นรอยหยักตรงกับลักษณะมีดประจำกายของฮัสกี้

     ขณะกำลังเดินเข้าไปวูล์ฟได้ยินเสียงกรีดร้องของผู้หญิงดังขึ้นเรื่อย ๆ ความโกรธของเขาปะทุขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

     "มึง" ความโกรธกำลังได้ที่ วูล์ฟวิ่งเข้าไปจัดการชายสองคนที่กำลังยืนดื่มสุราคุยกันเรื่องการต่อคิวเข้าห้องนั่นอย่างสนุกสนาน โดยไม่รู้เลยว่ายมทูตแห่งนรกได้มาเยือนพวกเขาแล้ว

     "อ๊ากกกกก" วูล์ฟแทงมีดด้านหลังเข้าที่ตำแหน่งหัวใจอย่างแม่งยำจนมันตายคาที่ "เฮ้ยมึง" ชายอีกคนกำลังจะชักปืนขึ้นมายิง แววตาแข็งกร้าวปรากฏ วูล์ฟออกแรงตัดด้วยอาวุธคู่ใจอย่างแรงจนข้อมือที่จับปืนขาดกระเด็นตกพื้น "อ๊ากกกกกกกกกก มือกู" มันร้องลั่น "ไม่ใช่แค่มือของมึง มึงตาย" วูล์ฟแทงเข้าไปที่ลำคอตรงจุดตายอย่างเลือดเย็น เลือดสีแดงสดพวยพุ่งอาบใบหน้าจนน่ากลัว

     "วูล์ฟทางนี้" เมื่อได้สติวูล์ฟจึงรีบเข้าไปสนับสนุนฮัสกี้ทันควัน

     "มึงจะรออะไรวะ ทำไมไม่เข้าไป" เขาพูดด้วยความโกรธ

     "เข้าไปให้ถูกฆ่าหรือไง ไอห่า 7 คน ดูตัวกูด้วย"

     เสียงกรีดร้องขอความช่วยเหลือของหญิงสาวด้านในบีบให้ทั้งสองต้องเร่งคิดแผน "รอตรีบขึ้นมาชั้นสี่ด่วน" วูล์ฟสั่ง

     "กี้พร้อม" ทั้งสองมองหน้ากัน วูล์ฟถีบประตูเข้าไปเต็มแรง

     "WTF!! พวกมึงเป็นใครวะ" ชายเจ็ดคนที่ไร้เสื้อผ้าท่อนบนหันมามอง วูล์ฟมองไปที่ตัวประกันสองคนที่ตอนนี้เสื้อผ้าถูกกรีดด้วยคมมีดขาดไปทั่วร่าง ร่องรอยมีบาดแผลฟกช้ำหลายจุด อารมณ์โมโหเข้าครอบงำเธออีกครั้ง

     "มึงเป็นใคร" ชายตัวใหญ่คนหนึ่งเดินเข้ามา ไม่ทันได้ถึงตัว วูล์ฟก็ชักมีดปาดเข้าที่ลำคอจนมันร้องทุรนทุราย ลงไปดิ้นพราดที่พื้น ชายอีก 6 คน เห็นดังนั้นจึงกรูกันเข้ามา ฮัสกี้เข้ามาเสริมเธอจัดการชายคนหนึ่งที่เข้ามาทางด้านขวาของหัวหน้าทีม เล็งเตะเข้าข้อพับจากนั้นใช้มีดคู่กายแทงเข้าที่ชายโครงจนมันล้มลง วูล์ฟต่อสู้กับชายอีก 3 คนที่เข้ามาล้อม พวกมันคนหนึ่งพุ่งเข้ามาล็อกตัวเธอไว้ ส่วนอีกคนตามมาระดมหมัดเข้าที่ท้องและใบหน้าของเธออย่างรุนแรง ไม่มีเสียงร้องแสดงความเจ็บปวดให้พวกมันได้ยิน มีเพียงแววตาเฉยฉาที่จดจ้องมายังพวกมันราวกับว่าหมัดเบา ๆ เหล่านั้นเป็นเครื่องนวดผ่อนคลายกล้ามเนื้อสำหรับเธอ

     "อินี่มันเป็นตัวอะไรวะ" ชายปล่อยหมัดหยุดยืนพูด ไม่ทันสังเกตว่าฮัสกี้จัดการพวกมันที่เหลือทั้งหมด แล้วกำลังเดินตรงมายังมัน

   

   

     ฉึบ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับนิยายฟิคชั่นเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา