หวานใจนายซุปตาร์

เขียนโดย AIBERRY

วันที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 เวลา 15.50 น.

23 ตอน

9 วิจารณ์

20.05K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 15.54 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

17) สวัสดี 'เกาหลี'

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

1 ปีผ่านไป ณ สนามบินสุวรรณภูมิ

ฉันและเพื่อนสอบชิงทุนผ่านกันทั้ง 3 คน ถึงจะไม่ได้ไปที่ มหาลัยเดียวกัน แต่อย่างน้อยพวกเราก็ได้ไปด้วยกัน

ตอนนี้พวกเรากำลังอยู่ที่สนามบิน เพราะรอเวลาขึ้นเครื่อง แม่ฉัน แม่มายและบิว ต่างก็มาส่งและแสดงความยินดีกับพวกเรา แม่ของฉันท่านเศร้านิดหน่อย ที่ฉันต้องไปอยู่ที่ไกลๆ

เดซี่ > “แม่ขา ทำหน้าดีหน่อยซิค่ะ หนูไปเรียนนะ ไม่ได้ไปทำอะไรไม่ดีซะหน่อย”

แม่ > “เฮ่ออ ฉันรู้สึกเหมือนแกเพิ่งฟื้นมาคุยกับฉันได้ไม่กี่วัน ก็จะไปอีกแล้วเหรอ”

เดซี่ > “แม่ค่ะ ไม่กี่วันอะไรละคะ ตั้งแต่วันนั้นผ่านมา 5-6 ปีได้แล้วนะคะ หนูสัญญาจะ VDO CALL หาแม่ทุกวันเลย น๊า น๊า ยิ้มให้หนูหน่อย”

แม่ > “อืออ แต่สัญญากับแม่แล้วนะว่าจะโทรมาหาทุกวัน”

เดซี่ > “สัญญาครับผม ^^ ” ฉันทำท่าตะเบะ แม่มองแล้วยิ้ม ฉันรู้ว่าแม่เป็นห่วง แต่หนูต้องไปค่ะแม่ ระหว่างนั้นมายกับบิวก็เดินมาเรียก

มาย > “เดล ไปได้แล้ว”

เดซี่ > “โอเค” หันมามองแม่ที่น้ำตาคลอ แม่ทำเอาฉันน้ำตาคลอไปด้วย “แม่หนูไปแล้วนะคะ ถึงแล้วจะโทรหานะ”

ฉันเข้าไปกอดแม่ หอมแม่ฟอดใหญ่ๆ

บิว > “คุณแม่ไม่ต้องห่วงนะคะ พวกหนูจะดูแลมันเอง”

แม่ > “จ้ะ ฝากด้วยนะลูก บิว ไปดีมาดีนะเด็กๆ”

ฉันโบกมือบ๊ายบายแม่ น้ำตาของฉันคลอเบ้า แต่ไม่อยากให้แม่เห็นจึงรีบหันกลับ เพราะฉันคิดว่าแม่เองก็ต้องร้องไห้เหมือนกัน

--- 6 ชม. ผ่านไป –

หน้าทางออกสนามบิน อินชอน ประเทศเกาหลี

มาย > “โอ้ยย เมื่อย ไม่เคยนั่งเครื่องนานขนาดนี้”

บิว > “นั้นซิ นึกว่านั่งเครื่องจะสบายที่ไหนได้ มันรถทัวร์ลอยฟ้าดีๆนี้เอง”

มาย > “เดล มึงไม่เป็นอะไรเลยเหรอ”

เดซี่ > “ไม่อะ เฉยๆมากก”

มาย > “สงสัยพลังใจมันเยอะว่ะ ป่ะ! ลุย”

เดซี่ > “แปบนึง ถ่ายรูปก่อนแล้วส่งไปให้แม่ๆเราก่อน มาๆ เอานะ 1 2 ”

"..."

แชะ!

บิว > “~(￣▽￣)~* มึง เอารูปมาดูก่อน กูทำหน้าสวยไหม”

เดซี่ > “ (¯▽¯；) (-__-)b สวย มึงเชื่อกู”

มาย > “อย่า! เอามาเดี๋ยวนี้ พวกกูไม่ใช่มึงนะ ที่นอนอ้าปากหวอยังสวย เอามาเดี๋ยวนี้”

เดซี่ > “อ่ะๆ ดูซะ กูบอกว่าสวย ก็ไม่เชื่อ ”

มาย/บิว > “อ่ะ โอเค ส่งได้ (￣▽￣)b ”

เดซี่ > “อ่ะ กดส่งแระ แต่เดี่ยวกูโทรหาแม่ก่อน พวกมึงก็ด้วยโทรบอกแม่ด้วยเดี่ยวแม่เป็นห่วง”

หลังจากที่โทรไปหาแม่เรียบร้อยพวกเราก็เดินทางไปยังรถไฟฟ้า AREX ของสนามบินเพื่อเดินทางไปยังโซล ให้เวลาประมาณ 40 นาที ระหว่างทางฉันมองออกไปยังนอกหน้าต่าง มองหาว่าเขาอยู่ตรงไหนนะ ตรงนั้นหรือเปล่า ตรงนู้นไหมนะ ฉันคงบ้าไปแล้ว หรือไม่ก็ตื่นเต้นเกินไป

//ฉันมาแล้วนะ...นี้นะเหรออากาศที่คุณหายใจ พื้นดินที่เท้าคุณสัมผัส ตอนนี้ฉันอาจจะไม่ได้อยู่ใกล้คุณ แต่ฉันก็ขยับเข้าใกล้คุณอีกนิดแล้ว ฉันหวังว่าเราจะได้พบกัน และฉันจะได้รู้ความจริงซักที ในวันที่คุณเจอหน้าฉัน คุณจะจำฉันได้ไหม //

40 นาที่ผ่านไป

พวกเรามาถึงสถานีปลาย สถานีโซล พวกเรานัดเจอกับพี่เนย์ที่นี้ ฉันกำลังจะกดโทรหาพี่เนย์ และยังไม่ได้ทันได้โทรติด พี่เน่ก็วิ่งมา.........พร้อมตะโกนเรียกพวกเรา

พี่เนย์ > “สาวๆทางนี้”

ฉัน มายและบิว รีบวิ่งเข้าไปหาพี่เนย์ พวกเรา 4 คนกอดอกันกลม หลักจากไม่ได้เจอกันหลายปี

เดซี่ > “ออนนี่ คิดถึงมากเลย ว่าแต่ผอมลงนะเนี้ย สวยขึ้นด้วย”

พี่เนย์ > “แหม ปากหวาน ”

มาย > “พี่เนย์ แล้วจุนโฮโอปป้าไม่มาด้วยเหรอคะ”

พี่เนย์ > “ติดธุระที่บ้านนะ บอกเดี่ยวเสร็จธุระจะบินตามมาจ้ะ อ่อลืมไปเลย โอปป้าบอก ถึงแล้วให้ VDO CALL ไป แปบนะ โทรแจ้งสาก่อน”

หลังจากที่พี่เนย์ VDO CALL ให้พวกเราได้ทักทายจุนโฮปป้าแล้ว พวกก็พากันไปขึ้นรถพี่เนย์ เพื่อไปที่โรงแรมที่พี่เนย์จัดการไว้ให้ ก่อนจะเดินทางไปที่บ้านพี่เนย์ต่อที่เกาะเชจู อาทิตย์หน้า สาเหตุที่เราไม่บินตรงไปที่เชจูเลยเนื่องจากพี่เนย์และจุนโฮโอปป้ามีธุระที่โซลพอดี แล้วคงอยู่ที่โซลประมาณ 4-5 วัน

ณ โรงแรมในกรุงโซล

โรงแรมที่พี่เนย์จองไว้ให้เรา อยู่ 1 อาทิตย์หลังจากนี้ เป็นโรงแรมเล็กๆ ถึงจะไม่ได้หรูหราแต่ก็ให้บรรยากาศอบอุ่น คนไม่พุกพลาน เป็นโรงแรมที่ดีมากพอแล้วสำหรับฉัน ฉันและเพื่อนต่างก็เดินสำรวจห้อง และบรรยากาศที่ริมระเบียง

เดซี่ > “ว๊าวว พี่เนย์ ห้องสวยมากค่ะ”

บิว > “ใช่ วิวตรงระเบียงก็สวยด้วย ”

มาย > “ฉันชอบเตียง นุ่มมากก”

เดซี่ > “พี่เนย์ขอบคุณมากนะคะ ไม่รู้จะขอบคุณยังไงเลย ถ้าไม่พี่พวกเราก็คงมาแบบ งง เก้ๆกังๆ ขอบคุณนะคะ”

มาย > “นั้นซิ ยังไงก็ คัมซาฮัมนิดา ออนนี่”

บิว > “คัมซาฮัมนีดา ”

บิวมายพูดพร้อมกับโคงตัว ขอบคุณเหมือนคนเกาหลี ฉันกับพี่เนย์ได้แต่มองหน้ากันแล้วก็ขำ

พี่เนย์ > “อย่ามากพิธี คนกันเอง ป่ะ เก็บของแล้วไปหาอะไรกินกัน วันนี้เจ้เลี้ยงเองจ้าเด็กๆ”

ฉัน/มาย/บิว > “ชินจ๊ะ? แทบัก”

พี่เนย์ > “ลีลานะ เดี่ยวอด”

ฉัน/มาย/บิว > “ฮ่าๆๆ ...เด๊ \(≧▽≦)/~ (‵▽′)╭ \(‵▽′)/. ”

ตอน 16