หวานใจนายซุปตาร์

เขียนโดย AIBERRY

วันที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 เวลา 15.50 น.

23 ตอน

9 วิจารณ์

20.04K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 15.54 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

14) ความทรงจำในลมหายใจ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เดซี่ //

หลักจากวันนั้น ฉันได้แต่คอยเฝ้ามองและติดตามเรื่องราวของเขาผ่านสื่อต่างๆ ฉันมีความสุขที่ได้เห็นหน้าเขาทุกวันเท่าที่อยากจะเห็นได้ ได้ยินเสียงเขา รอยยิ้มของเขายังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน ร้อยยิ้มที่ฉันรัก...

พี่เนย์ถามฉันว่า ฉันไม่อยากไปหาจียงเหรอ ไม่อยากไปแสดงตัวให้เขาเห็นเหรอ ว่าฉันมีตัวตนอยู่ในโลกของความจริงเหมือนกัน ถามว่าอยากไหม ฉันอยากมากๆค่ะ อยากจะไปหาเขาใจแทบขาด แต่ฉันก็ยังไม่แน่ใจหลายๆอย่าง

‘…’

‘เขาจะจำฉันได้ไหม’

‘และที่ฉันกลัวที่สุดคือทั้งหมดเป็นเพียงความฝัน ที่ฉันจินตนาการขึ้นมา แล้วบังเอิญคนในฝันของฉันหน้าตาไปตรงกับคนๆนั้น กลายเป็นว่าเขาไม่รู้จักฉันเลยซักนิด ถ้าเขามองฉันด้วยสายตาที่ห่วงเหินด้วยใบหน้านั้น ฉันคงปวดใจมากๆ’

แต่ถึงอย่างนั้น ฉันก็ต้องการที่จะรู้ความจริง

//ให้เวลาฉันหน่อยนะ แล้วฉันจะขยับเข้าไปใกล้คุณให้มากกว่านี้ //

วันเวลาผ่านเลยไป ยังคงเฝ้าดูเขา มองดูเขาใช้ชีวิตในแบบของตัวเอง เขาได้ทำสิ่งที่เขาอยากจะทำ เขายิ้มและมีความสุขในทุกๆวัน นั้นก็เพียงพอสำหรับฉัน ฉันได้แค่ให้กำลังใจเขาอยู่ตรงนี้ ที่ที่เขาไม่เคยรู้

//จียงคะ ฉันยินดีด้วยนะกับสิ่งที่คุณทำมันสำเร็จ ฉันอยากจะยืนข้างๆและให้กำลังใจคุณ โอบกอดคุณ แต่ฉันยังทำไม่ได้ ฉันอยากให้คุณมีความสุขในชีวิตทุกๆวันนับจากนี้ ฉัน......รักคุณ

ฉันยังดำเนินชีวิตของฉันไปตามปกติ ไปเรียนหนังสือ ไปเรียนภาษาเกาหลี ไปเที่ยวกับเพื่อน ใช้ชีวิตให้มีความสุข พยายามใช้ชีวิตให้ดีเพื่อตัวฉันจดบันทึกเรื่องราวต่างๆลงไปในสมุดบันทึก เผื่อซักวันเขาจะได้อ่านมัน

//รอฉันก่อนนะ...........จียง แล้วฉันจะไปหาคุณเอง//

จียง //

ผ่านมาหลายวันแล้วนับจากวันนั้น...ที่ผมจำทุกอย่างได้ ผมได้แต่เฝ้าโทษตัวเองในทุกๆวัน ว่าผมทิ้งเธอ ผมอยากจะขอโอกาสกลับไปหาเธออีกครั้ง เพื่อบอกเธอว่า ผมอยู่ที่ไหนและเป็นใคร แต่ผมไม่รู้ว่าต้องหาโอกาสนั้นได้ที่ไหน

ผมเริ่มวาดภาพดอกเดซี่.....ผมตั้งชื่อภาพนี้ตามชื่อของเธอ “เดซี่”

“หวานใจของผม ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้เจอกันอีกเลยในชาตินี้ แต่ผมจะจดจำคุณไปตลอดชีวิตของผม และผมจะใช้ชีวิตที่เหลือเพื่อคุณ ผมจะใช้ชีวิตให้มีความสุขเหมือนที่คุณเคยบอกว่าเสมอว่า อยากให้ผมมีความสุข อยากให้ผมได้ทำสิ่งที่ผมรัก ตอนนี้ผมทำสิ่งที่ผมรักสำเร็จแล้ว ผมได้เป็นนักร้องแล้ว ถ้ามีคุณอยู่ตรงนี้ ยินดีกับผม กอดผม ผมคงจะมีความสุขได้มากกว่านี้”

น้ำตาผมไหลออกมาอีกครั้ง ผมตั้งใจไว้แล้วว่า ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมจะร้องไห้เมื่อนึกถึงเธอ หลังจากนี้เวลาที่นึกถึงเธอผมจะยิ้มและมีความสุข เพราะเธอคือความสุขของผม.............ต่อจากนี้ผมก็คงต้องใช้ชีวิตต่อไป แต่เธอจะยังในชีวิตและลมหายใจของผมเสมอ