หวานใจนายซุปตาร์
-
เขียนโดย 
AIBERRY
วันที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 เวลา 15.50 น.
23 ตอน
9 วิจารณ์
20.11K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 15.54 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
12) การพบเจอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ------------------------------
19 สิงหาคม 2549
-----------------------------
เป็นคืนแรกที่ฉันนอนหลับได้สนิทและไม่ได้ร้องไห้ คงเพราะเมื่อคืนฉันได้ปลดปล่อยทุกอย่างในใจออกมา เช้าวันนี้พี่เนย์โทรคุยกับเพื่อแต่เช้า เรื่องศิลปินเกาหลีอะไรซักอย่าง ฉันได้ยินไม่ชัด แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร แล้วพี่เนย์ก็เอาแต่เปิดทีวีช่องเกาหลีแกไว้ตั้งแต่เช้า
เดซี่ >> “พี่เนย์ วันนี้ไม่ออกไปไหนเหรอคะ เห็นวันเสาร์ปกติจะไม่อยู่ห้อง”
พี่เนย์ >> “อ่อ ไม่ได้ไปหรอก พอดีวันนี้จะมีวงบอยแบรนด์น้องใหม่เดบิ้วนะ พี่ตามอยู่”
เดซี่ >> “อ่อออ มิน่าละ ไม่ยอมไปไหนเปิดแต่ช่องเกาหลีตั้งแต่เช้าเลย”
พี่เนย์ >> “พี่ทำให้ตื่นใช่ไหม โทษทีนะ”
เดซี่ >> “ไม่เป็นไรคะ ตื่นเช้าก็ดีเหมือนกัน ว่าแต่นี้ต้องเปิดทีวีรอขนาดนี้เลยเหรอคะ เขาไม่ได้บอกเหรอคะว่าจะเดบิ้วกี่โมง”
พี่เนย์ >> “ก็บอกนะ แต่ตื่นเต้นเลยเปิดรอไว้ก่อนน่ะ ฮ่าๆ”
เดซี่ >> “ขนาดนั้นเลยเหรอคะ สงสัยเดซี่ต้องลองเป็นติ่งเกาหลีบ้างแล้วละ อยากมีความรู้สึกตื่นเต้นอะไรแบบนี้บ้าง”
พี่เนย์ >> “’งั้นเดซี่ ก็เริ่มต้นการเป็นติ่งเกาหลี กับวงนี้ไปเลยซิ พอถึงเวลาก็มาดูนะว่าชอบใครในวง”
เดซี่ >> “จริงจังใช่ไหมคะเนี้ย”
พี่เนย์ >> “เอ้าจริงๆนะ ก่อนที่เดซี่จะไปเรียนภาษาเกาหลีกับพี่อาทิตย์หน้า ต้องมาเริ่มหาแรงบันดาลใจกับอะไรแบบนี้แหละ ”
เดซี่ >> “ฮ่าๆ ค่ะๆ”
พี่เนย์ >> “ไม่แน่นะ พอเจอคนในวงนี้ อาจจะทำให้เดซี่ลืม จียงโอปป้า ไปเลยก็ได้นะ”
เดซี่ >> “ไม่มีทางหรอกค่ะ ฮ่าๆ ”
2 ชั่วโมงผ่านไป
พี่เนย์ >> “เดซี่ มาแล้วๆ เปิดตัววงแล้ว มาดูเร็ว”
เดซี่ >> “ไหนอะคะ ”
พี่เนย์ >> “นั้นไง 5 คนนั้นไง ชื่อวงบิ๊กแบงค์ ”
ฉันนั่งลงข้างๆพี่พร้อมกับมองไปที่รายการทีวีเกาหลีที่มีการเปิดตัวศิลปินบอยแบรนด์วงใหม่ ระหว่างที่ฉันกำลังดูอยู่นั้น ช่วงจังหวะที่นักร้องคนนึงเดินขึ้นมาร้องแร็ปข้างหน้า ................ทำเอาฉันหน้าชา ใจสั่น หัวใจเหมือนจะหล่นหายไป
//นั่น!....นั่น.............นั่นคุณเหรอ ฉันไม่ได้ตาฟาดไปใช่ไหม//
คนที่ฉันเห็น เขาช่างหน้าตาเหมือนกับจียงที่ฉันรู้จัก ทั้งสีหน้า แววตา รอยยิ้ม มันทั้งดีใจและสับสน ทั้งคิดถึง ทุกๆความรู้สึก น้ำตาของฉันมันเอ่อล้นออกมา ฉันร้องไห้โฮออกมา จนทำให้พี่เนย์ตกใจ
พี่เนย์ >> เดซี่ เดซี่เป็นอะไร เกิดอะไรขึ้น”
เดซี่ >> “ฮืออ พี่เนย์ นั่น นั่นเขา ...................”
พี่เนย์ >> “เขาไหน?”
เดซี่ >> “ฮือออ จียง............เขาเหมือนจียงมาก ”
พี่เนย์ >> “หือออ ไหน คนไหน”
ฉันร้องไห้พร้อมกับเอามือชี้ไปที่ 1 ในสมาชิกในวงนั้น พี่เนย์เห็นแล้วถึงกับตกใจ
พี่เนย์ >> “ห่ะ!? จีดราก้อนเนี้ยนะ............เดี่ยวนะ! จีดราก้อน กับ จียง .........เห้ยยยย จริงด้วย พี่ก็ว่าชื่อคุ้นๆ”
เดซี่ >> “มะ หมาย ความว่ายังไงคะ จีดราก้อน กับ จียง”
พี่เนย์ >> “ก็คนๆนี้ ชื่อในวงเขาชื่อจีดราก้อน หรือจีดี แต่ชื่อจริงๆของเขาคือ ควอน จียง”
ฉันตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน ว่าอะไรจะบังเอิญขนาดนั้น ตอนแรกฉันคิดแค่ว่าหน้าเหมือน เพราะไม่คิดว่าจะใช่เขา 100%
เดซี่ >> “จริงๆเหรอคะพี่เนย์ นั่นใช่ชื่อคนๆนี้จริงๆเหรอ”
พี่เนย์ >> “แน่นอน 100% ว่าแต่จริงเหรอเดซี่ เป็นเขาจริงๆเหรอ..........พี่ไม่อยากเชื่อเลย”
เดซี่ >> “นะ....หนูก็ไม่มันใจ 100% ค่ะ แต่จากหน้าตาและท่าทาง รอยยิ้ม แล้วยังชื่อที่เหมือนกันอีก แต่..”
พี่เนย์ >> “แต่อะไร?”
เดซี่ >> “ถ้าเป็นเขาจริงๆ......เขาคงลืมหนูไปแล้วหรือจำหนูไม่ได้หรอกคะ เหมือนที่ตอนแรกหนูจำเขาไม่ได้”
พี่เนย์ >> “นั้นซิเนอะ เพราะตอนตื่นมาเธอก็จำอะไรเกี่ยวกับเขาไม่ได้เลย”
เดซี่ >> “ถ้าเป็นเขาจริงๆ หนูก็คงจะดีใจมากๆ เขายังมีชีวิตอยู่............หนูเจอเขาแล้ว ฮืออออ ฮืออออ ”
พี่เนย์เข้ามากอดฉันทีร้องไห้ และก็ยังไม่อยากจะเชื่อว่าจะเป็นเรื่องจริง อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น
พี่เนย์ >> “เฮ่ออออ มานี้มะ หยุดร้องได้แล้ว ถ้าเป็นเขาจริงๆ พี่เชื่อว่าซักวันเขาต้องจำเธอได้ เหมือนที่เธอจำเขาได้ ถ้าพวกเธอรักกันเหมือนที่เธอเล่าจริงๆ ซักวันเขาต้องจำเธอได้ เชื่อพี่นะ!!!”
เดซี่ >> “ฮือออออ......ฮือออ ”
ฉันร้องไห้อยู่อย่างนั้น........จนลืมไปแล้วว่าร้องไปนานแค่ไหน
หลังจากวันนั้น ฉันเข้าเว็บทุกเว็บค้นหาข้อมูลของผู้ชายที่ชื่อจีดราก้อน ฉันนั่งมองรูปของเขา ร้อยยิ้มของเขา แววตา มันใช่เขาทุกอย่าง เขามีชีวิตอยู่บนโลกของความจริง ฉันดีใจเหลือเกิน ที่เขายังมีชีวิตอยู่.......ภาพความทรงจำของเราวนเวียนกลับอีกครั้ง.........ฉันนั่งร้องไห้ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ วันแล้ว วันเล่า …………..
// ฉันเจอคุณแล้วนะ จีนง คุณจะจำเรื่องของเราได้บ้างไหมนะ.........คุณจะรู้ไหมว่าฉันอยู่ตรงนี้ ฉันยังมีชีวิตในโลกของความจริง..........ฉันคิดถึงคุณเหลือเกิน //
ฉันเริ่มเขียนบันทึกอีกครั้ง 19 สิงหาคม 2549 วันแรกที่ฉันได้เจอเขาบนโลกความจริง ฉันปริ้นรูปเขา แปะติดไว้ที่สมุดโน๊ต ฉันพกสมุดบันทึกเล่มนั้นติดตัวเสมอ ไม่ว่าจะไปที่ไหม ฉันจะจดบันทึกเรื่องราวต่างๆลงไป เหมือนกันว่าฉันพูดคุยกับเขาผ่านสมุดเล่มนี้ ฉันใครอาจจะมองว่าเพ้อเจ้อ แต่ทั้งหมดมันคือความจริงสำหรับฉัน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
