Fanfic สองรัก (บาส&บอล)

ลิลี่รอรับบอลตามคำสั่งของคุณนายมา ก่อนที่จะเดินทางมาถึงโรงเรียนของอีกฝ่าย ในขณะที่ครูกำลังเรียกนักเรียนกลับบ้าน
บาสกับบอลเลยถือโอกาสสลับตัวกัน บาสมองหน้าบอลก่อนบอก
“นั่นพี่ลิลี่มารับเราแล่ว”บอลบอก
บาสเหลียวมองไปยังอีกคนที่อยู่นอกโรงเรียนเป็นหญิงสาวมัดผมยืนอยู่
“นั่นนะหรอพี่ลิลี่”
“ใช่ นายต้องปลอมเป็นอย่าพูดฮะ ให้พูดครับนะ”
บาสพยักหน้า ก่อนที่จะเดินไปยังหน้าโรงเรียน
“อ้าวบอลมาแล้วค่ะ”
ลิลี่ยืนตั้งหน้าตั้งตารออีกฝ่าย รูปร่าง หน้าตา ทรงผม รวมถึงล็อกเก็ตสีเงินรูปลูกบอลกำลังก้าวออกมาจากรั้วโรงเรียน
ก่อนมองสำรวจคนที่มารับ
“พี่ลิลี่บาส เอ๊ย! บอลกำลังคิดถึงอยู่เลยครับ”
ลิลี่โผจับมืออีกฝ่ายก่อนลูบมือ
“ไม่ได้เจอกันนานเลย พี่จะพาน้องบอลกลับบ้านกันนะ”
บาสชำเลืองมองบอลก่อนโบกมือให้ ลิลี่หันขวับกลับไปก่อนที่บอลจะหลบเพื่อไม่ให้ลิลี่เห็น
“บอลโบกมือให้ใครหรอ”
บาสแก้ต่าง
“บอลโบกมือให้เพื่อนๆ ครับพี่ลิลี่”
บอลเอื้อมมือปาดเหงื่อก่อนบอกไป
“ค่อยยังชั่วส่วนเราคงจะรอคนมารับสินะ”
บอลนั้นจับที่ล็อกเก็ตที่สวมอยู่ก่อนนั่งรอ เขามองไปรอบๆ โรงเรียนเขาหยิบโทรศัพท์ของตนมาเล่นเกมงู เสียงเครื่องยนต์มาหยุด
จอดที่หน้าโรงเรียน ก่อนที่ครูสาวเรียกขึ้น
“บาส บาสกลับบ้านได้แล้วมีคนมารับแล้ว”
บอลเงยหน้าขึ้นเห็นคนขับรถลงมาก่อนที่จะหอบกระเป๋าขึ้นมาก่อนที่จะสะพาย ก่อนยกมือสวัสดีครูและก็สวัสดีอีกคน
“สวัสดีครับน้า”
“สวัสดี เป็นไงไม่ได้เจอกันนานเลยนะ เรียนที่นี่มีความสุขไหม”
บอลเลียนคำพูดเหมือนบาส
“ฮะ มีความสุขมากๆ เลยฮะเพื่อนๆ เยอะดี”บอลตอบ
“เราพร้อมออกเดินทางกันยัง”พ่อบ้านบอก
“พร้อมฮะ”
รถยนต์เคลื่อนรถออกทันทีพ่อบ้านต๋องหยิบกล่องข้าวที่เตรียมมาด้วยก่อนยื่นส่งให้บอลที่ตอนนี้สวมบทเป็นบาส
“นั่นอะไรหรอฮะ”บอลถาม
“ข้าวหมกไก่ไง ของชอบบาสเลยนะ”
บอลเปิดกล่องข้าวออกที่เป็นลวดลายการ์ตูน สิ่งที่อยู่ภายในกล่องคือข้าวสีเหลืองๆ ที่มีกลิ่นจากขมิ้น กับไก่ทอดหนึ่งน่องวางข้างๆ กัน
บอลตกใจ
“นี่เหรอข้าวหมกไก่”
“ใช่ครับคุณหนู ลองกินดู”
บอลหยิบช้อนก่อนตักข้าวกับไก่ก่อนเข้าปาก
“อร่อยจังเลยฮะน้า”
“กินเยอะๆ นะบาส”
 
บอล(บาส)เอ่ยถามลิลี่
“แม่ผมทำไมไม่มารับผมละครับพี่”
“แม่คาตัดชุดให้ลูกค้านะ”
“คาตัดชุดหรอครับ”บาสถามย้ำ
“ใช่ แต่ละวันงานยุ่งมากๆ”
บาสยังสงสัยเลยเอ่ยถาม
“หรอครับ ตั้งแต่ผมยังเด็กผมก็อยู่กับแม่แล้วพ่อไปไหนหรอครับ”บาสแกล้งสวมรอยเป็นบอล
ลิลี่หยุดชะงักก่อนที่จะเอ่ยแบบเรียบๆ
“คิดถึงพ่อสินะ”
“ก็…ระดับหนึ่งมั๊ง”บาสตอบ
ในตอนนี้ทั้งคู่เดินมาหยุดอยู่ที่หน้าร้านซึ่งเป็นร้านของจุติมา
“ว้าว ร้านสวยจัง”
ลิลี่เอ่ยขึ้น
“เข้าไปข้างในก่อนสิ”
บาสถอดรองเท้าเข้าไปข้างในก่อนเห็นจุติมากำลังเย็บผ้าอยู่เลยเดินไปนั่งบนโซฟา
“คุณนายมา คือว่า บอลมาแล้ว”
“สวัสดีครับแม่”
บาสเบิกตาโตก่อนที่อีกฝ่ายจะโผเข้ากอด
“สบายดีไหม เป็นไงไปเรียนที่นั่น”จุติมาถามด้วยความเป็นห่วง
“ครับ ที่นั่นเพื่อนเยอะดี เรียนแบบมีความสุขครับ”
“งั้นแม่ไปทำงานก่อนนะ รออยู่ที่นี่ก่อนนะ”จุติมาสั่งย้ำ
“ครับ”
 
บาส(บอล)ในตอนนี้กำลังนั่งรถหรูในตอนนี้กินข้าวหมกไก่จนหมดแล้วก่อนที่จะหยิบน้ำที่อีกฝ่ายเตรียมไว้ บอลหยิบขวดน้ำขึ้นมาดื่ม
ก่อนกระดกขึ้นก่อนวางขวดน้ำไว้เหมือนเดิม บอลสงสัยจึงเอ่ยถาม
“ปัตตานีไกลไหมฮะน้า”
“ไกลครับหลายกิโล เลยสงขลาก็ใช่เลยครับ”พ่อบ้านบอก
“ใช้ระยะเวลากี่วันฮะถึง”
พ่อบ้านตอบไปตามความจริง
“สามวันก็ถึงครับ วันที่สองผมว่าจะไปพักที่เมืองเพชรบุรีก่อนเพราะผมเหนื่อยเอาแบบนั้นไหมคุณหนูบาส”
บอลนั่งเงียบก่อนตอบไป
“ฮะ พักที่เมืองเพชรบุรีก่อนจะไปพักที่โรงแรมก็ได้ฮะ”บอลเสนอความคิดเห็น
“ดีครับ”
บอลมองไปยังนอกรถ เห็นบ้านเมืองก็เพลิดเพลินดี
ก่อนชวนพ่อบ้านคนขับรถคุย
“แล้วพ่อเรามีแม่ใหม่หรือยังฮะ”
คนขับรถอึ้งก่อนตอบไปแบบเรียบๆ
“ยังนะคุณหนู”
“แน่ใจนะ”บอลย้ำ
“แน่สิ”
“คุณน้า มีแฟนหรือยังฮะ”บอลถาม
พ่อบ้านส่ายหน้าตอบ
“ยังนะ คงยังไม่เจอคนที่ถูกใจนะ”
บอลหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา หน้าจอขึ้นชื่อ บาส กดรับสายก่อนเอามาแนบกับหู
“ฮัลโหล”
“ตอนนี้นายถึงบ้านหรือยัง”เสียงปลายสายถาม
“ยังนะ ตอนนี้เราอยู่บนรถ งั้นเราถึงบ้านตอนไหนถึงค่อยคุยกันนะ”บอลกดวางสายทันที
“คุยกับใครหรอครับคุณหนู”พ่อบ้านเอ่ยถาม
บอลบอกไปแบบตามตรง
“เพื่อนเราเองนะ คุยเรื่ิองปิดเทอมใหญ่เราจะทำอะไรนะ ว่าแต่พ่อของเรามีโรงงานหรอ”
พ่อบ้านบอก
“มีนะครับ แต่งานยุ่งทุกวัน แต่เห็นว่าปิดเทอมนี้คุณหนูต้องเรียนรู้งานด้วย”
“หรอ ก็ดีนี่ฮะน้า”บอลบอก
สองข้างทางในตอนนี้เต็มไปด้วยวิวบ้านคน ก่อนที่จะหยิบแซนด์วิชขึ้นมากิน
 
 ร้านจุติมาการผ้าแอนด์ดีไซน์เปิดเวลาเจ็ดโมงของทุกวัน วันนี้ก็เช่นกันบอล(บาส)กำลังเดินเล่นก่อนที่จะชายตา
ไปมองสาวลูกครึ่งไทยอังกฤษอายุของเธอไล่เลี่ยกันกับเขาเธอก็หันมามองบาสเช่นกันก่อนที่จะเดินเข้าไปหา
 “สวัสดี บ้านนายอยู่แถวนี้หรอ”เสียงใสเอ่ยทักทาย
“ใช่บ้านเราอยู่ที่นี่ร้านตัดเสื้อผ้า”
เธอถาม
“แล้วนายชื่ออะไรหรอ”
บาสตอบแบบเรียบๆ
“ผมชื่อบอล แล้วเธอละ”
เด็กสาวแนะนำตัวเอง
“ฉันชื่อฮาน่า บ้านฉันอยู่ก็อยู่แถวนี้”
เธอชี้ไปที่บ้านตรงหัวมุม
“อ๋อหรอแล้วเธออายุเท่าไหร่หรอ”บาสถามอีกฝ่ายอย่างเป็นกันเอง
“ฉันอายุสิบสามเธอละ”
“เท่ากัน”
“เรามาเป็นเพื่อนกันไหม”
อีกฝ่ายอมยิ้มก่อนตอบ
“ได้สิ”
จุติมากำลังวัดขนาดเสื้อของลูกค้าก่อนที่จะคุยกับสาวใช้
“ตั้งแต่บอลกลับมาจากโรงเรียนประจำเขายังดูเหมือนเดิมเนอะ”
สาวใช้เสริม
“ใช่ค่ะ คุณนายมา แต่พูดไปพูดมาก็คิดถึงบาสนะคะ”
จุติมาหยุดชะงักก่อนสั่งบอกว่า
“อย่าพูดเรื่องนี้ ป่านนี้เขาคงอยู่กับพ่อ”
จุติมาเลยทำงานให้ตัดชุดก่อนที่ลูกค้าจะมารับ ในขณะเดียวกันบอล(บาส)พาเพื่อนมาที่ร้าน
“แม่ครับ ผมพาเพื่อนมาเล่นที่บ้านครับ”
“เพื่อนผู้ชายหรอ”
“เปล่าครับ เพื่อนผู้หญิง”
จุติมาชำเลืองมองมาที่เด็กหญิงที่มีผิวขาวออกลูกครึ่ง
“หนูฮาน่า”จุติมาอุทานขึ้น
“ใครครับแม่”บอล(บาส)เอ่ยถามแม่ของเขา
“ฮาน่า เป็นลูกสาวของน้ารัตน์พ่อเขาเป็นชาวต่างชาติชื่อเดวิด เป็นหลานของยายบุญมา แม่รู้จักยายบุญมานะ”จุติมาบอก
“หรอครับ แม่เล่าเรื่องพ่อของผมให้ฟังหน่อยสิครับ”
จุติมาอึ้งอีกครั้งเมื่อบุตรชายอยากฟังความจริง เลยเริ่มเล่า
“คือ..ตอนนั้นแม่กับพ่อก็อยู่ด้วยกัน พ่อเขากลับบ้านมาดึกทุกครั้ง แต่มีวันหนึ่งพ่อเขาพาผู้หญิงคนอื่นพาเข้ามาบ้าน
แม่เลยจับได้แม่เลยไล่พ่อให้กลับไปปัตตานี แม่ทนความเจ้าชู้ของพ่อไม่ได้ว่าแต่ลูกอยากรู้ไปทำไม”จุติมาถามบุตรชาย
บาสปฏิเสธ
“เปล่าครับคือ บอลไม่เห็นพ่อเลยสงสัยถามเฉยๆ”
จุติมายังเย็บชุดให้ลูกค้า ก่อนที่จะหันมามองบุตรชาย
“งั้นผมหาหนังสืออ่านก่อนนะครับ”
จุติมาเองเคยเลี้ยงบอลมาตั้งแต่เด็กยันโต บางวันเขาก็อ่านหนังสืออยู่เงียบ หรือไม่ก็เล่นเกม
“เห็นไหมคุณนายเป็นแบบนี้เหมือนเดิม”
ลิลี่มีแมวพันธุ์เก้าแต้ม ชื่อ บิวตี้ ก่อนที่จะนำอาหารไปให้แมวก่อนที่แมวจะกิน
 
 ในตอนนี้รถเคลื่อนผ่านและออกจากตัวเมืองขอนแก่นกำลังมุ่งหน้าไปยังนครราชสีมา บอลในตอนนี้ไม่ค่อยมีสมาธิบอลหยิบมือถือ
ขึ้นมาก่อนคนขับรถเอ่ยขึ้น
“จอดแวะพักเข้าห้องน้ำครับคุณหนูจะเข้าห้องน้ำไหม”
บอลตอบ
“ครับน้า”
รถหรูเลี้ยวเข้าไปในปั้มน้ำมัน ก่อนที่จะมาหยุดตรงที่จอดรถ บอลรีบเปิดประตูก่อนที่จะปิดประตูรถดัง
“ปัง”
มุ่งหน้าไปยังห้องน้ำ ก่อนที่คนขับรถจะนั่งอยู่ในรถ ก่อนที่บอลเข้าห้องน้ำทำธุระ ผ่านไปสักห้านาที บอลก็รีบเดินเข้ามาก่อนที่จะมานั่งในรถ
คนขับรถสั่ง
“รออยู่ที่นี่นะคุณหนูบาส อยากได้อะไรไหมเดี๋ยวผมซื้อมาให้กิน”
“เอาขนมขบเคี้ยวกับน้ำมาสักขวดครับ”บอลสั่งก่อนที่คนขับรถจะลงจากรถ เขามุ่งหน้าไปยังห้องน้ำก่อนถึงค่อยเดินไปร้านสะดวกซื้อ
บอลเองก็สำรวจปุ่มควบคุมบนรถ เขาเห็นสัญลักษณ์ล็อกประตูรถเลยกด ก่อนหย่อนตัวไปนั่งเบาะหลังรถรอคนขับมา
คนขับรถเดินออกมาพร้อมถุงผ้าก่อนบอลจะลุกขึ้นมากดปุ่มเพื่อปลดล็อก
 คนขับรถเปิดประตูก่อนยื่นถุงผ้าให้คนนั่งหลังรถก่อนเอี้ยวตัวไปนั่งฝั่งคนขับ
“รอนานไหม”เขาถามเสียงแหบๆ
“ไม่นี่ครับ”บอลบอก
“หรองั้นเราออกเดินทางกันดีกว่านะ เดี๋ยวเราไปค้างโรงแรมที่เพชรบุรีอีก”คนขับรถบอก
 ในตอนนี้บอลก็หยิบมือถือในมือก่อนที่จะขึ้นมาเล่นเกมงู ก่อนที่จะเสียบสายหูฟังไว้ คนขับรถก็มองไปข้างหน้าก่อนเลี้ยวไปตามถนนใหญ่
 
 จุติมาเหลือบมองนาฬิกาตอนนี้เป็นเวลาสิบสองนาฬิกาจุติมาวานลิลี่ทำอาหารให้บอล(บาส)กินก่อนที่จะบอกไปว่า
“บอลมาทานข้าวกันพอดีพี่ทำเสร็จแล้ว”
บอลปิดหนังสือก่อนที่จะถามอีกฝ่าย
“มีเมนูอะไรบ้างครับ”
“มีลาบหมู ส้มตำ ไก่ย่าง”
บาสฟังจากเมนูเขาเคยกินส้มตำ กับไก่ย่าง
“น่าอร่อยจังนี่ครับ”
“มาๆ กินกันเถอะนะ”
“ครับ”
 พอสิ้นเสียงบาสรีบไปล้างมือก่อนถาม
“มีข้าวเหนียวไหมครับ”
“มีสิ มาทานเลย”
บาสรีบลุกขึ้นมาก่อนที่จะหยิบข้าวเหนียวขึ้นมาปั้นแล้วก็จ้ำและหุบกับข้าวกินอย่างเอร็ดอร่อยก่อนที่จะมองมารดาของตนอีกครั้ง